- STATUT
- Zasady oceniania
- Wewnątrzszkolny System
- SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYCZNO- WYCHOWAWCZY
- Procedury funkcjonowania szkoły od 1 września 2020 r. w okresie zagrożenia Covid-19
- Regulamin pełnienia dyżurów przez nauczycieli podczas przerw międzylekcyjnych
- Regulamin świetlicy szkolnej
- Regulamin wycieczek szkolnych
- Regulamin korzystania z hali sportowej
- Regulamin korzystania z boiska szkolnego
- Regulamin Szczęśliwego Numerka
- Procedury Bezpieczeństwa
- POLITYKA OŚWIATOWA PAŃSTWA
Wewnątrzszkolny System
EDUKACJA WCZESNOSZKOLNA - wymagania edukacyjne
Edukacja wczesnoszkolna - klasa 1
Wymagania podstawowe: oceny dopuszczająca i dostateczna Wymagania ponadpodstawowe: oceny dobra, bardzo dobra, celująca Uwaga dotycząca oceniania na każdym poziomie wymagań:
Aby uzyskać kolejną, wyższą ocenę, uczeń musi opanować zasób wiedzy i umiejętności z poprzedniego poziomu.
Edukacja
Wymagania podstawowe
Wymagania ponadpodstawowe
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Ocena celująca
EDUKACJA POLONISTYCZNA
MÓWIENIE I SŁUCHANIE
nie zawsze uważnie słucha wypowiedzi dzieci i dorosłych
zwykle wymaga dodatkowych wyjaśnień ze strony nauczyciela
z pomocą nauczyciela komunikuje swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia, posiada ubogie słownictwo
- przeważnie słucha wypowiedzi dzieci
i dorosłych
czasami
wymaga dodatkowych wyjaśnień ze strony nauczyciela
czasami nie panuje nad chęcią
nagłego wypowiadania się
komuniuje w prosty sposób swoje
spostrzeżenia, potrzeby, odczucia
recytuje wiersze
z pomocą nauczyciela
uważnie słucha poleceń i czytanych tekstów, ale nie zawsze udziela
prawidłowych odpowiedzi na pytania
panuje nad chęcią nagłego
wypowiadania się
uczestniczy w rozmowie na określony temat,
wypowiedzi są zrozumiałe
na pytania nauczyciela odpowiada prostymi zdaniami
systematyczne poszerza zakres słownictwa
i struktur składniowych
uważnie słucha poleceń i czytanych tekstów, udziela prawidłowych odpowiedzi na pytania dotyczące wysłuchanego tekstu lub wypowiedzi innych
wypowiada się samodzielnie rozbudowanymi zdaniami, które tworzą logiczną
całość
zawsze uważnie słucha poleceń i czytanych
tekstów
zawsze wypowiada się na dany temat, stosuje bogate słownictwo,
wypowiedzi są zrozumiałe oraz poprawne gramatycznie,
stylistycznie i językowo
uczestniczy
w rozmowach na tematy związane z życiem rodzinnym, szkolnym oraz bierze aktywny udział
w rozmowach inspirowanych literaturą
- recytuje wiersze z pamięci
- wypowiada się na każdy temat zdaniami złożonymi, poprawnymi pod względem gramatycznym i stylistycznym
- recytuje dłuższe teksty z pamięci
- recytuje dłuższe teksty z pamięci z odpowiednią intonacją
CZYTANIE
zna niektóre litery alfabetu
bardzo wolno odczytuje proste wyrazy
czytając wyrazy często się myli zniekształca głoski lub odgaduje wyrazy tylko z pomocą nauczyciela czyta proste teksty
często nie potrafi opowiedzieć treści przeczytanego wcześniej tekstu, wymaga pomocy nauczyciela
zna wszystkie litery alfabetu
czyta głoskując, lub techniką mieszaną
z nieznaczną pomocą nauczyciela czyta proste teksty nie zawsze potrafi opowiedzieć treść
przeczytanego wcześniej tekstu czasem ma problem z odczytywaniem
uproszczonych rysunków, znaków informacyjnych i napisów
czyta zdaniami
wyuczone, proste, krótkie teksty
częściowo rozumie samodzielnie czytany tekst,
sprawnie odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy
czyta zdaniami w dobrym tempie poznane wcześniej teksty, nie popełnia błędów
rozumie czytany tekst
bardzo dobrze potrafi opowiedzieć treść
przeczytanego wcześniej tekstu sprawnie odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy
często korzysta ze zbiorów biblioteki szkolnej
interesuje się książkami i czytaniem,
czyta zdaniami nowe teksty, czyta wyraziście z właściwą intonacją, nie popełnia błędów
samodzielnie czyta lektury wskazane przez nauczyciela
zawsze potrafi opowiedzieć treść przeczytanego wcześniej tekstu
biegle i ze zrozumieniem odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy
PISANIE
często nie dba o estetykę i poprawność graficzną pisma odwzorowując litery
nie zawsze dba
o estetykę i poprawność graficzną pisma
poprawnie odtwarza
zazwyczaj pisze czytelnie i estetycznie, mieści sięw liniaturze
- dba o estetykę i poprawność graficzną pisma
-poprawnie przepisuje
- zawsze dba o estetykę
i poprawność graficzną pisma, przestrzega zasad kaligrafii, właściwie rozmieszcza tekst na
i cyfry nie mieści się w liniaturze
odwzorowując tekst popełnia liczne błędy, opuszcza litery, sylaby
potrafi ułożyć i zapisać zdania tylko z pomocą nauczyciela,
ma trudności z pisaniem wyrazów z pamięci, popełnia dużo błędów
kształt liter, lecz ma
kłopoty z prawidłowym ich łączeniem
odwzorowując tekst popełnia błędy, opuszcza litery, elementy liter, znaki interpunkcyjne
ma trudności
z poprawnym ułożeniem i zapisaniem zdania,
często popełnia błędy w układanych
i zapisywanych wyrazach
- pisząc z pamięci popełnia liczne błędy, ma wolne tempo pisania
starannie prowadzi zeszyty
poprawnie przepisuje proste, krótkie zdania
potrafi samodzielnie układać i zapisywać
proste, krótkie zdania, czasami popełnia błędy
pisze z pamięci wyrazy
i zdania, czasami popełnia błędy
- pisze ze słuchu poznane wyrazy
tekst drukowany i pisany
samodzielnie układa i zapisuje zdania
bez błędów pisze z pamięci
pisze ze słuchu zdanie z nielicznymi błędami
stronie
bezbłędnie przepisuje i pisze z pamięci zdania
samodzielnie układa i poprawnie zapisuje zdania
bezbłędnie pisze ze słuchu zdania w zakresie opanowanego słownictwa
KSZTAŁCENIE JĘZYKOWE
nie zawsze poprawnie dzieli wyrazy na sylaby, oddziela wyrazy w zdaniu
nie zawsze poprawnie posługuje się pojęciami: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie
potrafi dzielić wyrazy na sylaby, oddziela wyrazy w zdaniu
zazwyczaj posługuje się pojęciami: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie
poprawnie dzieli wyrazy na sylaby, oddziela wyrazy w zdaniu
zna i stosuje określenia: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie
- zna i poprawnie stosuje określenia: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie
- biegle posługuje się określeniami: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie
EDUKACJA MATEMATYCZNA
często nieprawidłowo wyprowadza kierunki od siebie i innych osób
popełnia błędy w numerowaniu,
nie zawsze prawidłowo wyprowadza kierunki od siebie i innych osób
czasami popełnia błędy w numerowaniu,
zazwyczaj prawidłowo wyprowadza kierunki od siebie i innych osób
radzi sobie z układaniem obiektów (np. patyczków)
wyprowadza kierunki od siebie i innych osób
układa obiekty (np. pa- tyczki) w serie rosnące
i malejące, prawidłowo
określa prawą i lewą stronę drugiej osoby, stojącej tyłem i przodem
bezbłędnie ustala
równoliczność mimo
klasyfikowaniu obiektów
klasyfikuje obiekty tylko z pomocą nauczyciela
słabo radzi sobie
z układaniem obiektów (np. patyczków) w serie rosnące i malejące
z błędami ustala
równoliczność zbiorów
dodaje i odejmuje
w zakresie 10, w wolnym tempie, na konkretach,
z pomocą nauczyciela
porównuje liczby
z użyciem znaków „<, >, =” czasami popełnia błędy
tylko przy pomocy nauczyciela rozwiązuje manipulacyjnie proste zadania matematyczne
rozpoznaje podstawowe figury geometryczne
z pomocą nauczyciela
tylko z pomocą nauczyciela nazywa dni w tygodniu i miesiące w roku
orientuje się, do czego
klasyfikowaniu obiektów
– z pomocą dąży do wykonania zadania
z pomocą radzi sobie z układaniem obiektów
(np. patyczków) w serie rosnące i malejące
radzi sobie w liczeniu elementów
-z trudnością ustala
równoliczność zbiorów
radzi sobie z dodawaniem
i odejmowaniem w zakresie 10
rozwiązujeproste zadania tekstowe z pomocą nauczyciela
rozpoznaje podstawowe figury geometryczne
myli dni w tygodniu i miesiące w roku
orientuje się, do czego służy kalendarz, lecz nie zawsze potrafi
z niego korzystać
popełnia błędy w czasie odczytywania pełnych
w serie rosnące i malejące, zazwyczaj prawidłowo numeruje je
klasyfikuje obiekty
w miarę sprawnie liczy obiekty
zazwyczaj prawidłowo ustala równoliczność zbiorów
sprawnie dodaje
i odejmuje w pamięci lub na konkretach
w zakresie 10
- radzi sobie
z dodawaniem
i odejmowaniem
w zakresie 20, poprawnie zapisuje te działania
rozwiązuje proste zadania matematyczne wyrażone w konkretnych sytuacjach, na rysunkach
nazywa dni w tygodniu i miesiące w roku, korzysta z kalendarza
odczytuje pełne godziny na zegarze
numeruje je, klasyfikuje obiekty
bezbłędnie ustala
równoliczność zbiorów
dostrzega symetrię, sprawnie liczy obiekty
sprawnie dodaje
i odejmuje w zakresie 20
rozwiązuje proste zadania tekstowe
odczytuje, zapisuje
i ustawia pełne godziny na zegarze
określa czas za pomocą zegara i kalendarza
zna będące
w obiegu monety
i banknot o wartości 10 zł i 20 zł
obserwowanych zmian w układzie elementów w porównywanych zbiorach
zawsze dąży do wykonania zadania
samodzielnie wyznacza sumy i różnice
sprawnie i bezbłędnie dodaje i odejmuje
w pamięci w zakresie 20
sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościa- mi z zakresu pór roku,
miesięcy i dni tygodnia
zna poznane jednostki miar i zawsze bezbłędnie je stosuje
prawidłowo
i samodzielnie dokonuje obliczeń pieniężnych
- rozwiązuje i samodzielnie układa proste zadania tekstowe
służy kalendarz, lecz nie potrafi z niego
korzystać
-nieprawidłowo odczytuje godziny na zegarze
mierzy długości, posługując się linijką tylko z pomocą nauczyciela
słabo rozpoznaje będące w obiegu monety
godzin zegarowych
mierzy długości, posługując się linijką – robi błędy w zapisach pomiarów
myli będące w obiegu monety
zazwyczaj prawidłowo mierzy, waży przedmioty
w miarę zna będące w obiegu monety
i banknot o wartości 10 zł
EDUKACJA PRZYRODNICZA
posiada niewielką
wiedzę o otaczającym środowisku przyrodniczym
myli rośliny i zwierzęta żyjące w środowiskach typowych (park, las, pole uprawne)
nie wie, jak zachować się w sytuacji zagrożenia ze strony zwierząt
nie rozumie potrzeby ochrony środowiska, nie zna zagrożeń dla środowiska ze strony
człowieka
nie nazywa zjawisk atmosferycznych
rozpoznaje niektóre
rośliny i zwierzęta żyjące w środowiskach typowych (park, las, pole uprawne)
nazywa pory roku, ale nie potrafi ich scharakteryzować
słabo orientuje się
w ochronie środowiska, nie zna zasad segregacji odpadów
wyjaśnia niektóre zjawiska atmosferyczne
z pomocą nauczyciela wymienia podstawowe niebezpieczeństwa ze strony zjawisk atmosferycznych
rozpoznaje wybrane
rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach
obserwuje zmiany zachodzące w przyrodzie
wymienia pory roku i potrafi je
scharakteryzować
zna zagrożenia dla środowiska przyrodniczego ze strony człowieka
chroni przyrodę, wie, że należy oszczędzać wodę i segregować odpady
zna zagrożenia ze strony zwierząt i wie, jak
bardzo dobrze rozpoznaje wybrane
rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach
wnikliwie obserwuje zmiany zachodzące w przyrodzie
wie, jak zachować się w sytuacji pożaru
nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku
zna numery alarmowe i potrafi wezwać pomoc
posiada rozległą wiedzę o otaczającym środowisku przyrodniczym
nazywa wiele gatunków roślin i zwierząt, zna ich potrzeby życiowe; wie, jaki pożytek przynoszą środowisku poszczególne gatunki
wymienia poznane gatunki chronione
zawsze szanuje
otaczające środowisko przyrodnicze
prowadzi ciekawe obserwacje przyrodnicze
nie wie, jak zachować się w sytuacji zagrożenia ze strony zjawisk atmosferycznych
nie dba o zdrowie
i higienę własną oraz otoczenia
tylko z pomocą nauczyciela wymienia numery alarmowe
wie, jak oznakowana jest droga ewakuacyjna
nie potrafi właściwie zachować się sytuacji zagrożenia ze strony zjawisk atmosferycznych
wie o niektórych
zagrożeniach ze strony zwierząt
zna numery alarmowe
jest w miarę uważnym obserwatorem pogody
nie zawsze przestrzega zasad dotyczących higieny i dbałości o własne zdrowie
stara się ubierać stosownie do stanu pogody
zachować się w sytuacji zagrożenia
wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę
i stosuje się do podanych informacji o pogodzie
zna zagrożenia ze strony zjawisk przyrodniczych
i wie, jak zachować się
w niebezpiecznej sytuacji
zna drogę ewakuacyjną ze swoje klasy
zna numery alarmowe i wie, jak wezwać pomoc
przestrzega zasad dotyczących higieny i dbałości o własne zdrowie
- zawsze przestrzega zasad dotyczących higieny
i dbałości o własne zdrowie
nazywa zjawiska atmosferyczne, określa zagrożenia mogące im towarzyszyć
prowadzi obserwacje pogodowe
wie, w jaki sposób powstają zjawiska atmosferyczne np.
deszcz, trzęsienie ziemi, powódź, pożar
EDUKACJA
- nie zawsze identyfikuje
się z rodziną i tradycjami
- czasami nie przestrzega
reguł obowiązujących
- uczeń wie, że warto być
dobrym i pomagać
- identyfikuje się z rodziną
i jej tradycjami
- zna zasady bycia dobrym
kolegą, jest uczynny
SPOŁECZNA
uczestniczy w wyborach samorządu uczniowskiego w klasie
wymienia prawa i obowiązki tylko
z pomocą nauczyciela
często nie wywiązuje się z obowiązków szkolnych
zna, lecz nie zawsze stosuje zasady bycia dobrą koleżanką/dobrym kolegą
uczeń często wywołuje lub wchodzi w konflikty w kontaktach
z rówieśnikami
często nie przestrzega reguł obowiązujących
w społeczności dziecięcej i w świecie dorosłych
w społeczności dziecięcej i w świecie dorosłych
wymienia niektóre prawa i obowiązki ucznia
nie zawsze rzetelnie wywiązuje się
z obowiązków
wie, że nie wolno
zabierać cudzej własności bez pozwolenia, stara się pamiętać o oddawaniu
rzeczy pożyczonych i nie niszczy ich
czasami jest uczynny
i uprzejmy wobec innych
- często pomaga innym i potrafi dzielić się
z potrzebującymi
potrzebującym
stara się być prawdomówny, uczciwy i koleżeński
wie, że pożyczone rzeczy należy oddać
zna obowiązki wynikające z przynależności do rodziny
zna więzy pokrewieństwa między najbliższymi
zazwyczaj wywiązuje się z podjętych obowiązków
zazwyczaj współpracuje z innymi w zabawie, nauce szkolnej
i w sytuacjach życiowych
zna najbliższą okolicę
zna swój adres zamieszkania
identyfikuje się z klasą w szkole
współpracuje z innymi
w zabawie, nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych
jest prawdomówny
oddaje pożyczone rzeczy i nie niszczy ich
wywiązuje się
z podejmowanych obowiązków i umów
pomaga innym i umie dzielić się
z potrzebującymi
zna najbliższą okolicę, ważniejsze obiekty, tradycje
i uprzejmy wobec innych zawsze pamięta
o oddaniu pożyczonych rzeczy i nie niszczy ich
identyfikuje się z rodziną i jej tradycjami, szkołą, miastem, krajem
podejmuje obowiązki szkolne i rzetelnie się z nich wywiązuje
pomaga innym i chętnie dzieli się z potrzebującymi
prezentuje dużą wiedzę na temat swojej miejscowości,
ważniejszych obiektów, tradycji
szanuje prawo innych do własnej obrzędowości
i tradycji
- doskonale współpracuje z innymi w zabawie, nauce szkolnej
i w sytuacjach życiowych
EDUKACJA INFORMATYCZNA
- ma trudności
w posługiwaniu się komputerem
w podstawowym
- z pomocą nauczyciela posługuje się komputerem
w podstawowym
- obsługuje komputer, czasami wymaga pomocy nauczyciela
- posługuje się komputerem
w podstawowym zakresie:
samodzielnie korzysta
- wykazuje dużą samodzielność
w obsłudze komputera,
bez pomocy nauczyciela
zakresie, wymaga stałego nadzoru i pomocy,
zarówno w korzystaniu z klawiatury jak i myszki
- nie potrafi wykonać prostych rysunków, wymaga ciągłej pomocy
i wsparcia ze strony nauczyciela
- nie zdaje sobie sprawy z zagrożeń płynących z korzystania z komputera i Internetu
zakresie, korzysta z myszy i klawiatury
myli pojęcia związane
z obsługą komputera oraz nazwy klawiszy
potrafi wykonać pod kierunkiem nauczyciela proste rysunki i niektóre
zadania w edytorze tekstu
wie, jak trzeba korzystać z komputera, by nie narażać swojego zdrowia
posługuje się edytorem grafiki
posługuje się wybranymi programami i grami edukacyjnymi
z klawiatury, myszy, uruchamia programy bez pomocy nauczyciela
sprawnie posługuje się myszką – korzysta z jej prawego i lewego przycisku
prawidłowo posługuje się wybranymi programami
i grami edukacyjnymi, korzysta z opcji
w programach
wykonuje ciekawe rysunki za pomocą wybranego edytora
graficznego np. Paint
wie jak trzeba korzystać z komputera, żeby
nie narażać własnego zdrowia, stosuje się do ograniczeń dotyczących korzystania z komputera
włącza i wyłącza sprzęt, uruchamia i zamyka wskazane programy edukacyjne i gry, bardzo sprawnie posługuje się myszką i klawiaturą; nazywa elementy zestawu komputerowego
biegle obsługuje edytor grafiki
zna zasady bezpiecznego korzystania z komputera i stosuje je w praktyce,
wskazuje zagrożenia zdrowotne wynikające z ich nie przestrzegania
EDUKACJA TECHNICZNA
Nie potrafi zachować ładu i porządku w miejscu pracy. Zna zagrożenia
wynikające z niewłaściwe- go używania narzędzi i
urządzeń technicznych.
Często nie zachowuje ładu i porządku w miejscu pracy. Zna zagrożenia
wynikające z niewłaściwe- go używania narzędzi i
urządzeń technicznych.
Utrzymuje porządek w miejscu pracy. Umie posługiwać się
narzędziami
i urządzeniami
codziennego użytku pod
Zawsze utrzymuje
porządek w miejscu pracy. Wykazuje zainteresowanie urządzeniami technicznymi . Zna zasady działania urządzeń
Wykazuje pomysłowość w procesie tworzenia
własnych konstrukcji technicznych.
Zna podstawowe
urządzenia techniczne. Słabo zna zasady działania urządzeń domowych
i nie zawsze potrafi się nimi posługiwać.
Majsterkuje z pomocą nauczyciela. Wykonane prace są niezbyt staranne.
kierunkiem nauczyciela.
domowych.
Prace wykonuje
Konstruuje
samodzielnie, tylko
Prace wykonuje
urządzenia techniczne
według podanego planu.
według podanego planu
z gotowych zestawów do
Zazwyczaj wykonane prace
oraz własnego pomysłu.
montażu.
są staranne i estetyczne.
Wykonane prace zawsze
są staranne, estetyczne
Niechętnie majsterkuje.
i pomysłowe.
Wykonane prace są mało
estetyczne, niestaranne,
niedokładne wymiarowo,
nieukończone. Często jest
nieprzygotowany do zajęć,
nie przynosi potrzebnych
materiałów.
EDUKACJA PLASTYCZNA
tylko z pomocą nauczyciela organizuje swój warsztat pracy
niedokładnie wykonuje prace plastyczne
prace plastyczne wykonuje niestarannie i nieestetycznie
wykonuje prace
plastyczne przeważnie niezwiązane z tematem
nie kończy rozpoczętej pracy
z niewielką pomocą
organizuje swój warsztat pracy
wypowiada się
w wybranych technikach na płaszczyźnie
posługuje się takimi środkami wyrazu
plastycznego jak: kształt, barwa, faktura
ilustruje sceny i sytuacje inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem, muzyką
z niewielką pomocą nauczyciela rozpoznaje
ukierunkowany potrafi zorganizować swój warsztat pracy
stara się dokładnie wykonywać prace plastyczne
wypowiada się w różnych technikach plastycznych na płaszczyźnie
rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki:
architekturę, malarstwo, rzeźbę
sprawnie organizuje warsztat własnej pracy
chętnie podejmuje działalność twórczą
ciekawie i estetycznie wykonuje prace
plastyczne, są one bogate w szczegóły
ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne)
inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem
rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki:
architekturę, malarstwo, rzeźbę i wypowiada się na
ich temat
- potrafi dokładnie
i sprawnie przygotować swój warsztat pracy
- zawsze estetycznie
i pomysłowo wykonuje prace plastyczne
potrafi w sposób twórczy wykonać pracę na
określony temat
poszukuje oryginalnych rozwiązań plastycznych
wybrane dziedziny sztuki: architekturę, malarstwo, rzeźbę
- wykonuje prace mało estetyczne
EDUKACJA MUZYCZNA
potrafi wyrecytować fragmenty poznanych piosenek, lecz nie potrafi ich zaśpiewać
nie potrafi samodzielnie zilustrować ruchem muzyki, wymaga pomocy nauczyciela
wykonuje niektóre proste śpiewanki i rymowanki tematyczne tylko przy pomocy nauczyciela
rzadko potrafi odtwarzać proste rytmy głosem i na instrumentach perkusyjnych
często nie potrafi
realizować prostych schematów rytmicznych (tataizacją, ruchem całego ciała)
niechętnie słucha muzyki
nie zawsze potrafi
właściwie reagować na
potrafi zaśpiewać lub wyrecytować fragmenty poznanych piosenek przy pomocy nauczyciela
potrafi zilustrować ruchem muzykę
rozpoznaje hymn Polski
wykonuje niektóre proste śpiewanki i rymowanki tematyczne
nie zawsze potrafi odtwarzać proste rytmy głosem i na instrumentach perkusyjnych
czasami ma trudności z realizacją prostych
schematów rytmicznych (tataizacją, ruchem całego ciała)
z pomocą wykonuje akompaniament do śpiewu, stosuje gesty dźwiękotwórcze (np. tupanie, klaskanie,
pstrykanie)
powtarza proste melodie, śpiewa piosenki
-wykonuje śpiewanki i rymowanki
odtwarza proste rytmy
głosem i na instrumentach perkusyjnych
wyraża nastrój
i charakter muzyki pląsając i tańcząc
realizuje proste schematy rytmiczne (tataizacją,
ruchem całego ciała)
wykonuje akompaniament do śpiewu, stosuje gesty dźwiękotwórcze (np. tupanie, klaskanie, pstrykanie)
kulturalnie zachowuje się na koncercie oraz
w trakcie śpiewania
potrafi zaśpiewać poznane piosenki
potrafi ciekawie
zilustrować ruchem muzykę
wykonuje śpiewanki
i rymowanki tematyczne
świadomie i aktywnie słucha muzyki
potrafi właściwie
reagować na zmianę tempa i dynamiki słuchanych utworów muzycznych
potrafi rozpoznać
i nazwać niektóre znaki muzyczne
- rozpoznaje poznane tańce narodowe
bezbłędnie odtwarza linię melodyczną poznanych piosenek
potrafi ciekawie
i pomysłowo zilustrować ruchem muzykę
-bezbłędnie odtwarza
proste rytmy głosem i na instrumentach perkusyjnych
pomysłowo realizuje proste schematy
rytmiczne (tataizacją, ruchem całego ciała)
świadomie i aktywnie słucha muzyki, potem wyraża swe doznania
werbalnie i niewerbalnie
rozpoznaje różne rodzaje muzyki na podstawie nastroju, tempa
i innych elementów
zmianę tempa i dynamiki słuchanych utworów muzycznych
często nie potrafi wyrazić nastroju i charakteru muzyki, pląsając i tańcząc
tylko niekiedy wykonuje prosty i łatwy akompaniament na instrumentach perkusyjnych do
muzyki pod kierunkiem nauczyciela
chętnie słucha muzyki
nie zawsze potrafi
właściwie reagować na zmianę tempa
i dynamiki słuchanych utworów muzycznych
- wyraża nastrój
i charakter muzyki, pląsając i tańcząc
czasami wykonuje prosty i łatwy akompaniament na instrumentach perkusyjnych do muzyki, przy pomocy nauczyciela
wie, że muzykę można zapisać i odczytać
hymnu narodowego
dostrzega różnice
w charakterze słuchanej muzyki
wspaniale wykonuje akompaniament na instrumentach perkusyjnych
śpiewa piosenki podczas uroczystości szkolnych
zna podstawowe tańce narodowe i zna podstawowe kroki
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Głównym kryterium oceniania ucznia będzie:
postawa ucznia
jego osobiste zaangażowanie
indywidualny wysiłek
przebiera się przed zajęciami ruchowymi i po ich zakończeniu
niechętnie wykonuje
ćwiczenia gimnastyczne
niechętnie uczestniczy w zajęciach ruchowych i grach sportowych
często nie przestrzega zasad bezpieczeństwa podczas gier i zabaw
- z pomocą nauczyciela dostosowuje strój do rodzaju pogody i pory roku w trakcie zajęć
ruchowych odpowiednio na świeżym powietrzu
i w pomieszczeniu
chętnie, lecz
niedokładnie wykonuje ćwiczenia gimnastyczne
czasami zapomina o zachowaniu
bezpieczeństwa w czasie
- dostosowuje strój do rodzaju pogody i pory roku w trakcie zajęć
ruchowych odpowiednio na świeżym powietrzu
i w pomieszczeniu
nie zawsze dokładnie wykonuje ćwiczenia gimnastyczne
wykonuje ćwiczenia równoważne
pokonuje przeszkody
zawsze jest przygotowany do zajęć (ma strój)
aktywnie i z dużym zaangażowaniem uczestniczy w zajęciach ruchowych i grach sportowych
chętnie i dokładnie wykonuje ćwiczenia gimnastyczne
przestrzega zasad
- zawsze jest zdyscyplinowany
i przygotowany do zajęć
jest sprawny ruchowo, interesuje się sportem
doskonale wykonuje ćwiczenia gimnastyczne
sprawnie uczestniczy w zajęciach ruchowych i grach sportowych
zawsze przestrzega zasad
- ma trudności
z wykonywaniem
ćwiczeń ruchowych określonych przez
podstawę programową
- bardzo często jest
nieprzygotowany do zajęć (brak stroju)
gier i zabaw
zdarza się, że jest nieprzygotowany do zajęć(brak stroju)
wykonuje ćwiczenia równoważne, czasami potrzebuje pomocy
z niewielką pomocą pokonuje przeszkody naturalne i sztuczne
chwyta piłkę, rzuca nią do celu i na odległość,
toczy ją
nie zawsze potrafi
współdziałać w zespole
naturalne i sztuczne
zazwyczaj współdziała w zespole
uczestniczy
w zespołowych grach
i zabawach sportowych zgodnie z regułami
- pamięta o zachowaniu bezpieczeństwa w czasie gier i zabaw
bezpieczeństwa podczas gier i zabaw
poprawnie wykonuje
ćwiczenia równoważne
pokonuje wyznaczone odległości marszem, biegiem, na czworakach
bezpieczeństwa
-podczas gier i zabaw doskonale współpracuje
skacze przez skakankę
wykonuje skoki jednonóż i obunóż nad niskimi przeszkodami
sprawnie pokonuje przeszkody naturalne i sztuczne
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Edukacja wczesnoszkolna - klasa 2
Wymagania podstawowe: oceny dopuszczająca i dostateczna
Wymagania ponadpodstawowe: oceny dobra, bardzo dobra, celująca
Uwaga dotycząca oceniania na każdym poziomie wymagań:
Aby uzyskać kolejną, wyższą ocenę, uczeń musi opanować zasób wiedzy i umiejętności z poprzedniego poziomu.
Edukacja
Wymagania podstawowe
Wymagania ponadpodstawowe
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Ocena celująca
EDUKACJA POLONISTYCZNA
Mówienie i słuchanie
Czytanie i praca z tekstem
Pisanie
Gramatyka
Na pytania nauczyciela odpowiada pojedynczymi wyrazami, nie zawsze na temat; nie skupia uwagi na wypowiedziach innych; najczęściej nie bierze udziału w rozmowach na
dany temat; nie dostrzega
potrzeby zmiany intonacji głosu w stosowaniu zdań pytających, oznajmujących
i rozkazujących; z trudem poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych; wygłasza teksty z pamięci z pomocą nauczyciela.
Czyta bardzo wolno, najczęściej głoskując krótkie, opanowane teksty; zniekształca dłuższe wyrazy, ma kłopoty w połączeniu ich w zdania; nie rozumie przeczytanego tekstu, wymaga dodatkowych wyjaśnień nauczyciela
Pisze nieczytelnie, nie mieści się w liniaturze, odwraca litery; nie dostrzega potrzeby stosowania zasad
kaligrafii; przepisuje tekst, popełniając liczne błędy ortograficzne i interpunkcyjne; z pamięci i ze słuchu pisze tylko proste wyrazy; nie
zapamiętuje zasad pisowni ani ich nie stosuje; nie rozumie pojęć: głoska, litera, sylaba, wyraz,
zdanie; wyrazy i zdania z rozsypanek buduje tylko z pomocą nauczyciela.
Przy pomocy nauczyciela rozpoznaje części mowy i rodzaje zdań.
Wypowiada się pojedynczymi zdaniami; potrzebuje pomocy, wskazówek i wyjaśnień; nieuważnie słucha wypowiedzi innych; wymaga zachęty do udziału w rozmowach na dany
temat; wypowiada się tylko na tematy, które go interesują, często w sposób mało
uporządkowany; popełnia błędy gramatyczne i stylistyczne; powoli poszerza zakres
słownictwa i struktur składniowych; zazwyczaj nie przejawia zainteresowania czytaniem; wygłasza z pamięci proste teksty, czasami wymaga pomocy nauczyciela, próbuje zastosować odpowiednią intonację.
Czyta wolno, techniką mieszaną, popełnia błędy, które umie poprawić; rzadko stosuje znaki przestankowe; potrzebuje pomocy, wskazówek i wyjaśnień.
Podczas pisania zazwyczaj nie stosuje zasad kaligrafii – nie dba o estetykę (gubi i przestawia litery, nie zawsze mieści się w liniach); przy przepisywaniu lub pisaniu z pamięci i ze słuchu popełnia błędy
ortograficzne i interpunkcyjne; zna niektóre zasady pisowni, ale ich nie stosuje;
z pomocą nauczyciela buduje wyrazy i zdania z rozsypanek;
Nie zawsze potrafi wskazać poznane części mowy.
Uczestniczy w rozmowie na określony temat; na pytania nauczyciela odpowiada prostymi zdaniami; umie poprawić swoje błędy językowe; dobiera właściwe formy
komunikowania się, stosuje pauzy i odpowiednią intonację głosu; czasami przejawia
zainteresowanie literaturą; systematycznie poszerza zakres słownictwa i struktur
składniowych; recytuje teksty z pamięci z odpowiednią intonacją.
Czyta teksty poprawnie, a po wcześniejszym przygotowaniu płynnie i wyraziście; na ogół rozumie przeczytany tekst; zazwyczaj rozumie cicho przeczytany tekst;
wskazuje w tekście potrzebne informacje i potrafi z nich skorzystać; odczytuje większość
znaków informacyjnych.
Zna zasady kaligrafii, zazwyczaj dba o estetykę pisma, ale popełnia drobne błędy graficzne podczas
pisania; najczęściej pisze poprawnie z pamięci i ze słuchu wyrazy i zdania w obrębie
opracowanego słownictwa; wyróżnia zdania w tekście; dostrzega różnice między głoską a literą, buduje wyrazy z sylab, zdania
z rozsypanek wyrazowych; przy pisaniu popełnia błędy, które umie poprawić; potrzebuje wskazówek nauczyciela przy redagowaniu i pisaniu kilkuzdaniowej wypowiedzi.
Rozpoznaje rodzaje zdań, stosuje wielką literę na początku zdania; wskazuje poznane części mowy przy niewielkiej pomocy nauczyciela.
Wypowiada się samodzielnie rozbudowanymi zdaniami poprawnymi pod względem gramatycznym i stylistycznym, które tworzą logiczną całość; uważnie słucha wypowiedzi innych; uczestniczy w rozmowach na tematy związane z życiem
rodzinnym, szkolnym oraz bierze aktywny udział w rozmowach inspirowanych literaturą;
recytuje dłuższe teksty z pamięci z odpowiednią intonacją.
Czyta tekst wyraziście, stosując znaki interpunkcyjne; samodzielnie czyta wybrane przez siebie książki i czasopisma; czyta cicho ze zrozumieniem; korzysta ze słowników ortograficznych
i encyklopedii; rozumie sens kodowania i dekodowania informacji; słucha w skupieniu
czytanych utworów; interesuje się literaturą dla dzieci.
Podczas pisania przestrzega zasad
Kaligrafii (pisze czytelnie, poprawnie i kształtnie, prawidłowo łączy litery i rozmieszcza je w liniaturze); dba o poprawność ortograficzną i interpunkcyjną; pisze poprawnie z pamięci i ze
słuchu opanowane wyrazy i proste zdania; stosuje wielką literę i kropkę w zdaniach; oddziela wyrazy w zdaniach, zdania w tekście;
samodzielnie układa i zapisuje swoje myśli w formie kilkuzdaniowej wypowiedzi; samodzielnie redaguje pisemne odpowiedzi na pytania do tekstów.
Potrafi samodzielnie rozwinąć zdanie, opisać przedmiot; rozpoznaje i wskazuje części mowy, tworzy rodziny wyrazów.
Posiada bogaty zasób słownictwa, buduje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logicznym i gramatycznym;
nadaje właściwą intonację zdaniom pytającym, oznajmującym i rozkazującym; słucha ze zrozumieniem wypowiedzi innych; korzysta z przekazanych informacji; prezentuje własne zdanie;
recytuje teksty z pamięci, stosując zmiany tonu głosu, tempa, pauzy i akcent logiczny.
Czyta głośno, płynnie i wyraziście teksty o rożnym stopniu trudności; samodzielnie wyszukuje informacje w encyklopediach i słownikach; potrafi czytać instrukcje i plany działania.
Samodzielnie układa i zapisuje teksty na określony temat; doskonale pisze z pamięci i ze słuchu, redaguje pisma użytkowe (list, życzenia, zaproszenie, ogłoszenie); wzorcowo pisze pod względem kaligraficznym.
Poznane części mowy samodzielnie rozpoznaje, nazywa i wyszukuje w tekście, rozpoznaje i nazywa rodzaje zdań.
EDUKACJA MATEMATYCZNA
Liczenie
Wiadomości praktyczne
Dodaje i odejmuje w zakresie 20 na konkretach, ale popełnia błędy; dodaje i odejmuje dziesiątkami w zakresie 100; wie, że dodawanie tych samych liczb można zastąpić mnożeniem; rozwiązuje zadania tekstowe tylko z pomocą nauczyciela.
Mierzy za pomocą linijki i zapisuje wynik pomiaru często popełniając błędy;
podaje i zapisuje daty jednym sposobem często popełniając błędy;
wykonuje proste obliczenia kalendarzowe w sytuacjach życiowych;
odczytuje wskazania zegarów w systemie 12- godzinnym, często popełniając błędy;
posługuje się pojęciem godzina.
Poprawnie dodaje i odejmuje w zakresie 20, w tym z przekroczeniem progu dziesiątkowego; dodaje i odejmuje na konkretach w zakresie 100; oblicza niektóre przykłady mnożenia w zakresie 30, rozwiązuje proste zadania tekstowe.
Wykonuje obliczenia pieniężne w zakresie 100 zł popełniając błędy;
mierzy za pomocą linijki i zapisuje wynik pomiaru;
odczytuje i zapisuje w systemie rzymskim od I do XII popełniając błędy;
podaje i zapisuje daty jednym sposobem;
wykonuje proste obliczenia kalendarzowe w sytuacjach życiowych;
odczytuje wskazania zegarów w systemach 12- godzinnych, posługuje się pojęciami:
godzina, minuta.
Dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie 20 z przekroczeniem progu dziesiątkowego; zna zapis liczb do 100 i radzi sobie z obliczeniem sum i różnic; mnoży i dzieli w zakresie30; samodzielnie rozwiązuje i układa proste zadania tekstowe, także na porównywanie różnicowe.
Posługuje się poznanymi jednostkami miar dotyczącymi mierzenia długości,
szerokości i wysokości (mm, cm, m, km)(rysuje figury geometryczne: trójkąt, prostokąt i kwadrat, kreśli przy linijce odcinki o podanej długości),ważenia (kg), odmierzania płynów (l) popełniając
nieliczne błędy;
odczytuje i zapisuje liczby w systemie rzymskim od I do XII;
podaje i zapisuje daty różnymi sposobami;
wykonuje proste obliczenia kalendarzowe;
odczytuje wskazania zegarów w systemach 12- i 24- godzinnym, popełniając nieliczne
błędy;
posługuje się pojęciami: godzina, pół godziny, minuta; wykonuje proste obliczenia
zegarowe.
Sprawnie dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie 20 z przekroczeniem progu dziesiątkowego; sprawnie oblicza sumy i różnice w zakresie 100; oblicza działania z okienkami; mnoży i dzieli w zakresie30; samodzielnie rozwiązuje, przekształca i układa zadania z treścią, rozwiązuje zadania złożone łańcuchowo.
Wykonuje obliczenia dotyczące poznanych miar (rysuje figury geometryczne na sieci kwadratowej przy pomocy linijki);
wykonuje obliczenia kalendarzowe;
odczytuje wskazania zegarów w systemach 12- i 24- godzinnym, posługuje się
pojęciami: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta; wykonuje obliczenia zegarowe, wykorzystuje warcaby i gry logiczne do rozwijania umiejętności myślenia strategicznego.
Biegle dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie 100; oblicza działania z okienkami; sprawnie mnoży i dzieli w zakresie 30; rozwiązuje, układa i przekształca zadania o rożnym stopniu trudności.
Posługuje się biegle wiadomościami praktycznymi – odczytuje wskazania zegara,
mierzy, waży, liczy pieniądze, oblicza upływ czasu z użyciem jednostek.
Mierzy temperaturę za pomocą termometru i odczytuje ją, gra w szachy stosując i rozumiejąc poznane zasady, rozwiązuje zadania problemowe dbając o własny rozwój i tworząc indywidualne strategie uczenia się.
EDUKACJA PRZYRODNICZA
EDUKACJA SPOŁECZNA
Ma duże problemy z praktycznym zastosowaniem zdobytej wiedzy; zna nazwy kilku owoców i warzyw; myli elementy budowy kwiatu;
słabo rozpoznaje rośliny i zwierzęta żyjące w wybranych środowiskach
przyrodniczych;
z trudem dostrzega jakie korzyści czerpie człowiek z hodowli roślin i zwierząt;
z pomocą podaje kolejne pory roku;
jest niesamodzielny w obserwowaniu zjawisk atmosferycznych, wymaga kierowania
przez nauczyciela;
nie zawsze ubiera się stosownie do pory roku;
nie rozumie zagadnień ekologicznych;
Uczeń często wywołuje lub wchodzi w konflikty w kontaktach z rówieśnikami; rzadko
okazuje szacunek innym osobom; zdarza się, że nie przestrzega reguł prawdomówności; nie
zawsze identyfikuje się z rodziną i tradycjami; często nie wywiązuje się z obowiązków; nie
ma potrzeby pomagać innym i dzielić się z potrzebującymi; słabo orientuje się w najbliższej
okolicy, ważniejszych obiektach, tradycjach; ma problemy z przestrzeganiem zasad
bezpieczeństwa.
Dostrzega cykliczność pór dni i roku; zna większość nazw owoców i warzyw uprawianych w Polsce;
nazywa niektóre zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór
roku; wie jak opiekować się roślinami i zwierzętami hodowanymi w domu, ale nie jest
obowiązkowy w pełnieniu tych funkcji;
rozpoznaje i nazywa wybrane rośliny i zwierzęta;
zna zasady zdrowego odżywiania się (piramida zdrowia);
z drobnymi wskazówkami wymienia elementy krajobrazu swojej okolicy;
słabo orientuje się w zagadnieniach ekologicznych (recykling); zna wybrane miasta, góry, morze i rzeki Polski.
Uczeń nie zawsze odróżnia dobro i zło w kontaktach z rówieśnikami; czasami nie przestrzega
reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej i w świecie dorosłych; zdarza się, że
niegrzecznie zwraca się do innych; nie pamięta o oddaniu pożyczonych rzeczy; wie, jakie
relacje są między najbliższymi; nie zawsze rzetelnie wywiązuje się z obowiązków; rozumie
potrzebę utrzymywania dobrych stosunków z sąsiadami, jednak czasami wchodzi z nimi
w konflikt; nie zawsze przestrzega zasad bezpieczeństwa.
Potrafi obserwować przyrodę i wiązać przyczyny wybranych zjawisk ze skutkami; rozpoznaje owoce i warzywa uprawiane w Polsce; wie jakie warunki są niezbędne, aby rośliny i zwierzęta prawidłowo się rozwijały
rozpoznaje i nazywa wybrane rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach
przyrodniczych;
zna sposoby przystosowania zwierząt do poszczególnych pór roku;
zna wybrane elementy typowych krajobrazów Polski;
zna kolejne pory roku;
wie jakie zniszczenia w przyrodzie powoduje człowiek i jak można im
przeciwdziałać; zna nazwy kierunków świata; wie o istnieniu wybranych form ochrony przyrody (pomniki przyrody, parki narodowe, ochrona gatunkowa).
Uczeń wie, że warto być mądrym i pomagać potrzebującym; stara się być prawdomówny,
uczciwy i koleżeński; wie, że pożyczone rzeczy należy oddać; zna obowiązki wynikające
z przynależności do rodziny; zna relacje między najbliższymi; wywiązuje się z podjętych
obowiązków; zna najbliższą okolicę, ważniejsze obiekty, tradycje; stara się przestrzegać
zasad bezpieczeństwa.
Obserwuje i wypowiada się na temat zjawisk
atmosferycznych (temperatura, wiatr, opady ) typowych dla poszczególnych pór
roku;
rozpoznaje i nazywa rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach
przyrodniczych ( park, las, pole, sad i ogród );
zna warunki konieczne do rozwoju roślin i zwierząt oraz ich sposoby przystosowania
do poszczególnych pór roku;
rozpoznaje wybrane elementy typowych krajobrazów Polski i ich wpływ na warunki
życia roślin i zwierząt;
orientuje się jakie korzyści czerpie człowiek z hodowli roślin i zwierząt;
zna zagrożenia dla środowiska ze strony człowieka, chroni przyrodę;
wie, jakie znaczenie ma woda w życiu ludzi, roślin i zwierząt;
dba o swoje zdrowie i bezpieczeństwo swoje i innych i wie, jak zachować się w
różnych sytuacjach; wskazuje na mapie fizycznej Polski jej granice, góry, morze, rzeki i wybrane miasta; określa kierunki świata na mapie Polski.
Uczeń potrafi odróżnić, co jest dobre i wartościowe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi;
jest prawdomówny; potrafi oddać pożyczone rzeczy i nie niszczy ich; identyfikuje się
z rodziną i jej tradycjami; wywiązuje się z podejmowanych obowiązków i umów; pomaga innym i umie dzielić się z potrzebującymi; Zna najbliższą okolicę, ważniejsze obiekty,
tradycje; rozumie potrzebę utrzymywania dobrych relacji z sąsiadami w miejscu
zamieszkania; troszczy się o bezpieczeństwo własne i innych.
Korzysta z dodatkowej literatury oraz formułuje wnioski na podstawie samodzielnie
przeprowadzonych obserwacji i doświadczeń i eksperymentów;
bierze czynny udział w akcjach na rzecz świata roślin
i zwierząt; rozpoznaje wybrane zwierzęta i rośliny, których w naturalnych warunkach nie spotyka się w polskim środowisku przyrodniczym, a występujących na innych kontynentach.
Uczeń doskonale rozumie pojęcia prawdy i kłamstwa; zna zasady bycia dobrym kolegą, jest
uczynny i uprzejmy wobec innych; zdaje sobie sprawę z tego, jak ważna jest
prawdomówność; stara się przeciwdziałać kłamstwu i obmowie; zawsze pamięta o oddaniu pożyczonych rzeczy i nie niszczy ich; potrafi okazać swoim bliskim miłość i przywiązanie;
identyfikuje się z rodziną i jej tradycjami, szkołą, miastem, krajem; podejmuje obowiązki i rzetelnie się z nich wywiązuje; pomaga innym i chętnie dzieli się z potrzebującymi;
prezentuje dużą wiedzę na temat swojej miejscowości, ważniejszych obiektów, tradycji; wie,
do kogo i w jaki sposób może się zwrócić o pomoc; zawsze przestrzega zasad
bezpieczeństwa.
ZAJĘCIA KOMPUTEROWE
Zadania o elementarnym stopniu trudności wykonuje tylko z pomocą nauczyciela; często niepoprawnie korzysta z myszy komputerowej i klawiatury; rozwija umiejętność pisania na klawiaturze.
Tylko z pomocą nauczyciela lub kolegów posługuje się komputerem w podstawowym
zakresie; uruchamia programy z płyty CD i dysku komputera, kończy pracę z komputerem i
wyłącza go; z pomocą nauczyciela tworzy schematyczne prace graficzne i dokumenty tekstowe;
nie pamięta o sposobie korzystania z nowo poznanych opcji w programach lub zadaniach; z pomocą nauczyciela uruchamia przeglądarkę internetową;
nie zawsze pamięta o niebezpieczeństwach wynikających z anonimowości kontaktów
i podawania swojego adresu w sieci;
nie zawsze stosuje się do ograniczeń dotyczących korzystania z komputera, Internetu
i multimediów.
Z niewielką pomocą nauczyciela posługuje się komputerem w podstawowym
zakresie: uruchamia programy z płyty CD i dysku komputera, kończy pracę z komputerem i
wyłącza go;
z reguły poprawnie i z drobną pomocą nauczyciela korzysta z myszy i klawiatury;
tworzy proste prace graficzne i tekstowe wykorzystując dodatkowe opcje;
samodzielnie korzysta z Internetu, ma świadomość niebezpieczeństw wynikających z anonimowości kontaktów i podawania
swojego adresu w sieci;
stosuje się do ograniczeń dotyczących korzystania z komputera, Internetu i multimediów.
Samodzielnie posługuje się komputerem w podstawowym zakresie, tworzy proste animacje ;
wykorzystuje wszystkie narzędzia poznanych programów graficznych i edytorów tekstu;
tworzy bogate w szczegóły prace graficzne i poprawne prace tekstowe; zna i stosuje zasady bezpiecznej pracy w Internecie.
Uczeń interesuje się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi;
samodzielnie korzysta z programów użytkowych dla dzieci zawartych na różnych nośnikach;
dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi uczniami ;
samodzielnie tworzy dokumenty tekstowe, prezentacje multimedialne;
wyszukuje informacje zawarte na stronach internetowych; korzysta z poczty elektronicznej.
ZAJĘCIA TECHNICZNE
Niechętnie podejmuje działalność techniczną;
nie zawsze zachowuje zasady bezpieczeństwa; posługując się narzędziami;
nie umie korzystać z instrukcji ;
z pomocą nauczyciela wykonuje proste prace techniczne;
nie potrafi zaplanować swoich działań;
prace są nieestetyczne;
nie zachowuje porządku w miejscu pracy.
Wymaga zachęty i dokładnego wyjaśnienia sposobu wykonania pracy; nie potrafi
rozplanować pracy;
rozpoznaje niektóre materiały i urządzenia;
wykonuje prace mało estetyczne i ubogie w szczegóły, zazwyczaj niedokończone;
nie zawsze zachowuje ład i porządek na stanowisku pracy;
często nie jest zaangażowany w powierzone mu zadanie;
zna zasady bezpieczeństwa pracy i zabawy, ale nie zawsze ich przestrzega;
zna podstawowe zasady z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Praca zazwyczaj jest staranna, estetyczna i dokładna oraz nie zawsze jest skończona;
zazwyczaj zachowuje ład i porządek w miejscu pracy, nie zawsze posiada wszystkie
potrzebne materiały do pracy;
pracuje zgodnie z instrukcją po jej objaśnieniu przez nauczyciela;
zna zasady bezpieczeństwa pracy i zabawy
i stara się je stosować w praktyce,; potrafi bezpiecznie uczestniczyć w ruchu drogowym;
zna numery alarmowe.
Potrafi pracować zgodnie z instrukcją; dobiera odpowiedni materiał;
praca jest wykonana starannie z dużą dbałością o szczegóły i skończona;
zachowuje ład i porządek na stanowisku pracy; racjonalnie wykorzystuje czas
i zgromadzony materiał; jest zawsze przygotowany do zajęć;
przestrzega zasad bezpieczeństwa pracy i zabawy; zna i stosuje zasady ruchu
drogowego; wie kogo powiadomić w razie wypadku.
Ma twórcze podejście do zadań technicznych; wykonuje je estetycznie, dokładnie;
racjonalnie wykorzystuje czas i zgromadzony materiał; utrzymuje ład i porządek na
stanowisku pracy, jest zawsze przygotowany do zajęć;
sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w praktyce;
samodzielnie czyta instrukcję i pracuje zgodnie z nią, dobiera odpowiedni materiał;
przestrzega zasad bezpieczeństwa pracy i zabaw;
zna i stosuje zasady ruchu drogowego
wie jak się zachować w sytuacji wypadku; planuje i realizuje własne projekty/prace
EDUKACJA PLASTYCZNA
Niechętnie podejmuje działalność plastyczną ;
w pracach plastycznych wykorzystuje proste środki wyrazu;
rzadko uwzględnia proporcję, kształt, barwę, fakturę;
ma problemy z wykonaniem pracy na podany temat;
prace na ogół są niestaranne i nieestetyczne.
Wymaga zawsze zachęty, aby wyrazić swoje doświadczenia i przeżycia; nie zawsze potrafi zastosować wymagane techniki plastyczne na płaszczyźnie i w przestrzeni;
tylko z pomocą posługuje się takimi środkami wyrazu plastycznego, jak: kształt, barwa,
faktura; nawet z pomocą ma trudności z rozpoznaniem wybranych dziedzin sztuki: architektury,
malarstwa, rzeźby, grafiki;
prace nie zawsze wykonuje na temat, schematycznie, niewłaściwie rozmieszczając i
rozplanowując elementy pracy na płaszczyźnie i w przestrzeni;
prace wykonuje nieestetycznie, często ich nie kończy;
ma trudności z utrzymaniem na stanowisku pracy ładu i porządku, nie potrafi racjonalnie
wykorzystać zgromadzony materiał.
Wymaga zachęty, aby wyrazić swoje doświadczenia i przeżycia;
z pomocą posługuje się podanymi środkami wyrazu plastycznego;
nie zawsze rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki;
prace najczęściej wykonuje na temat, najczęściej schematycznie, nie zawsze właściwie
rozmieszczając i rozplanowując elementy pracy na płaszczyźnie i w przestrzeni;
ma trudności z utrzymaniem na stanowisku pracy ładu i porządku, nie potrafi racjonalnie
wykorzystać zgromadzony materiał.
Chętnie i z zaangażowaniem wyraża swoje doświadczenia i przeżycia, stosując wymagane
techniki plastyczne;
rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki; wypowiada
się na ich temat;
prace zawsze wykonuje z dbałością o szczegóły; prace wykonuje estetycznie,
dokładnie i do końca;
zachowuje na stanowisku pracy ład i porządek, racjonalnie wykorzystuje zgromadzony
materiał.
W sposób twórczy wyraża swoje doświadczenia i
przeżycia;
ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią, baśnią,
opowiadaniem, muzyką;
rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki; wypowiada
się na ich temat;
prace wykonuje oryginalnie;
racjonalnie wykorzystuje czas i
zgromadzony materiał.
EDUKACJA MUZYCZNA
Słabo zna słowa i melodię poznanych piosenek; niechętnie śpiewa;
z pomocą nauczyciela czyta rytmicznie proste teksty;
nie rozróżnia podstawowych elementów muzyki;
rozpoznaje instrumenty muzyczne, wykorzystywane podczas zajęć; nie podejmuje nauki kroków podstawowych ludowych tańców;
wymaga zachęty do zabaw przy muzyce.
Jest mało zaangażowany we wspólne śpiewanie i muzykowanie;
nie podejmuje śpiewu indywidualnie; nie zna tekstów piosenek; słabo zna podstawowe elementy muzyki;
niechętnie i z małym zaangażowaniem słucha muzyki; nie zapamiętuje prostego układu ruchowego ;
Jest zazwyczaj zaangażowany we wspólne śpiewanie i muzykowanie; zachęcony, potrafi
zaśpiewać indywidualnie i w zespole piosenki programowe; śpiewa hymn narodowy; popełnia błędy odtwarzając rytm;
tworząc formy muzyczne wymaga pomocy ; stara się naśladować
podstawowe kroki i figury tańców ludowych; gra proste melodie i akompaniamenty na wybranym instrumencie (dzwonki, flet).
Jest zawsze zaangażowany w podejmowanie wszelkich form działalności muzycznej; chętnie
śpiewa indywidualnie i w zespole; zna piosenki programowe i śpiewa je z pamięci; zna hymn
narodowy; potrafi zagrać na instrumentach perkusyjnych i melodycznych proste rytmy
i krótkie zapisy nutowe; reaguje na zmianę tempa, dynamiki i metrum; rozróżnia
podstawowe elementy muzyki; wyraża za pomocą ruchu wartości podstawowych nut i pauz; słucha muzyki, potrafi wyrazić plastycznie jej
charakter; tworzy proste śpiewanki muzyczne; tańczy podstawowe kroki i wybrane figury
prostych tańców ludowych.
Wyróżnia się w podejmowaniu form działalności muzycznej; bardzo chętnie śpiewa
indywidualnie i w zespole; zna teksty piosenek programowych, potrafi je zaśpiewać
z pamięci, dobrze zna hymn narodowy; gra na instrumentach perkusyjnych i melodycznych
proste rytmy, reaguje na zmianę tempa, metrum i dynamiki;
Rozróżnia podstawowe elementy muzyki (rytm, melodia, akompaniament); wyraża ruchowo
czas trwania wartości nut i pauz (cała nuta, półnuta, ćwierćnuta i ósemka); aktywnie słucha muzyki i umie określić jej
charakter;
w zakresie twórczości muzycznej tworzy śpiewanki i improwizuje na instrumentach muzycznych; tańczy podstawowe kroki i figury polskich tańców ludowych.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Głównym kryterium oceniania ucznia będzie:- postawa ucznia
- jego osobiste
zaangażowanie
- indywidualny wysiłek
Rzadko przestrzega zasad rywalizacji;
rozumie znaczenie ćwiczeń dla rozwoju fizycznego;
niechętnie i niepoprawnie wykonuje ćwiczenia gimnastyczne;
nie angażuje się w grach zespołowych;
rzadko reaguje właściwie na zwycięstwo i porażkę;
rzadko przestrzega zasad higieny.
Wykonuje podstawowe ćwiczenia gimnastyczne;
uczestniczy w zabawach i grach ruchowych, ale szybko się zniechęca i wycofuje
z zabawy;
nie zawsze stosuje się do zasad poznanych gier i zabaw;
czasami narusza zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń;
wie, że należy dbać o zdrowie, ale nie zawsze stosuje się do zasad higieny zdrowotnej.
Sprawnie wykonuje ćwiczenia gimnastyczne;
dobrze radzi sobie z pokonywaniem torów przeszkód;
chętnie uczestniczy w zabawach i grach ruchowych;
zna zasady gier zespołowych;
wie, co ma wpływ na zdrowie człowieka; stara się korzystać z aktywnych form
wypoczynku.
Jest sprawny fizycznie; zręcznie i szybko realizuje zadania sportowe;
ćwiczenia wykonuje właściwą techniką i dokładnie;
wykazuje dużą aktywność w wykonywaniu zadań ruchowych; współpracuje
z partnerem i drużyną;
wie, jaki wpływ mają ruch, higiena i odżywianie na zdrowie człowieka;
przestrzega poznane zasady higieny zdrowotnej.
Jest bardzo sprawny fizycznie, zwinnie i szybko pokonuje przeszkody; rzuca
i chwyta piłkę;
bezbłędnie i z wielkim zaangażowaniem wykonuje ćwiczenia gimnastyczne;
chętnie i aktywnie uczestniczy w zabawach, grach zespołowych i ćwiczeniach
terenowych;
rozumie wpływ ruchu, higieny i odżywiania na zdrowie człowieka; przestrzega
poznanych zasad higieny zdrowotnej;
reprezentuje szkołę w zawodach; układa zespołowe zabawy ruchowe i w nich uczestniczy.
BIOLOGIA
CHEMIA - Wymagania programowe na poszczególne oceny przygotowana na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania
I. Substancje i ich przemiany
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
– zalicza chemię do nauk przyrodniczych
– stosuje zasady bezpieczeństwa obowiązujące w pracowni chemicznej
– nazywa wybrane elementy szkła i sprzętu laboratoryjnego oraz określa ich przeznaczenie
– zna sposoby opisywania doświadczeń chemicznych
– opisuje właściwości substancji będących głównymi składnikami produktów stosowanych na co dzień
– definiuje pojęcie gęstość
– podaje wzór na gęstość
– przeprowadza proste obliczenia
z wykorzystaniem pojęć masa, gęstość, objętość
– wymienia jednostki gęstości
– odróżnia właściwości fizyczne od chemicznych
– definiuje pojęcie mieszanina substancji
– opisuje cechy mieszanin jednorodnych
i niejednorodnych
– podaje przykłady mieszanin
– opisuje proste metody rozdzielania mieszanin na składniki
– definiuje pojęcia zjawisko fizyczne
i reakcja chemiczna– podaje przykłady zjawisk fizycznych
i reakcji chemicznych zachodzących
w otoczeniu człowieka
– definiuje pojęcia pierwiastek chemiczny
i związek chemiczny
– dzieli substancje chemiczne na proste
i złożone oraz na pierwiastki i związki chemiczne
– podaje przykłady związków chemicznych
– dzieli pierwiastki chemiczne na
metale i niemetale
– podaje przykłady pierwiastków chemicznych (metali i niemetali)
– odróżnia metale i niemetale na podstawie ich właściwości
– opisuje, na czym polegają rdzewienie
i korozja– wymienia niektóre czynniki powodujące korozję
– posługuje się symbolami chemicznymi pierwiastków (H, O, N, Cl, S, C, P, Si, Na, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg)
Uczeń:
– omawia, czym zajmuje się chemia
– wyjaśnia, dlaczego chemia jest nauką
przydatną ludziom
– wyjaśnia, czym są obserwacje, a czym wnioski z doświadczenia
– przelicza jednostki (masy, objętości, gęstości)
– wyjaśnia, czym ciało fizyczne różni się
od substancji
– opisuje właściwości substancji
– wymienia i wyjaśnia podstawowe sposoby
rozdzielania mieszanin na składniki
– sporządza mieszaninę
– dobiera metodę rozdzielania mieszaniny na składniki
– opisuje i porównuje zjawisko fizyczne
i reakcję chemiczną
– projektuje doświadczenia ilustrujące zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną
– definiuje pojęcie stopy metali
– podaje przykłady zjawisk fizycznych
i reakcji chemicznych zachodzących
w otoczeniu człowieka
– wyjaśnia potrzebę wprowadzenia symboli
chemicznych
– rozpoznaje pierwiastki i związki chemiczne
– wyjaśnia różnicę między pierwiastkiem, związkiem chemicznym i mieszaniną
– proponuje sposoby zabezpieczenia przed rdzewieniem przedmiotów wykonanych
z żelazaUczeń:
– podaje zastosowania wybranego szkła i sprzętu laboratoryjnego
– identyfikuje substancje na podstawie
podanych właściwość
– przeprowadza obliczenia
z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość
– przelicza jednostki
– podaje sposób rozdzielenia wskazanej
mieszaniny na składniki
– wskazuje różnice między właściwościami fizycznymi składników mieszaniny, które umożliwiają jej rozdzielenie
– projektuje doświadczenia ilustrujące reakcję chemiczną i formułuje wnioski
– wskazuje w podanych przykładach
reakcję chemiczną i zjawisko fizyczne
– wskazuje wśród różnych substancji mieszaninę i związek chemiczny
– wyjaśnia różnicę między mieszaniną
a związkiem chemicznym
– odszukuje w układzie okresowym pierwiastków podane pierwiastki chemiczne
– opisuje doświadczenia wykonywane na lekcji
– przeprowadza wybrane doświadczenia
Uczeń:
– omawia podział chemii na organiczną
i nieorganiczną– definiuje pojęcie patyna
– projektuje doświadczenie o podanym tytule (rysuje schemat, zapisuje obserwacje i formułuje wnioski)
– przeprowadza doświadczenia z działu
Substancje i ich przemiany
– projektuje i przewiduje wyniki doświadczeń na podstawie posiadanej wiedzy
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
Uczeń:– opisuje zasadę rozdziału mieszanin metodą chromatografii
– opisuje sposób rozdzielania na składniki bardziej złożonych mieszanin z wykorzystaniem metod spoza podstawy programowej
– wykonuje obliczenia – zadania dotyczące mieszanin
II. Składniki powietrza i rodzaje przemian, jakim ulegają
Uczeń:
– opisuje skład i właściwości powietrza
– określa, co to są stałe i zmienne składniki powietrza
– opisuje właściwości fizyczne i chemiczne tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru, azotu oraz właściwości fizyczne gazów szlachetnych
– podaje, że woda jest związkiem
chemicznym wodoru i tlenu
– tłumaczy, na czym polega zmiana stanu skupienia na przykładzie wody
– definiuje pojęcie wodorki
– omawia obieg tlenu i tlenku węgla(IV) w przyrodzie
– określa znaczenie powietrza, wody, tlenu, tlenku węgla(IV)
– podaje, jak można wykryć tlenek węgla(IV)
– określa, jak zachowują się substancje
higroskopijne
– opisuje, na czym polegają reakcje syntezy, analizy, wymiany
– omawia, na czym polega spalanie
– definiuje pojęcia substrat i produkt reakcji chemicznej
– wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej
– określa typy reakcji chemicznych
– określa, co to są tlenki i zna ich podział
– wymienia podstawowe źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza
– wskazuje różnicę między reakcjami egzo- i endoenergetyczną
– podaje przykłady reakcji egzo-
i endoenergetycznych
– wymienia niektóre efekty towarzyszące
reakcjom chemicznym
Uczeń:
– projektuje i przeprowadza doświadczenie potwierdzające, że powietrze jest mieszaniną jednorodną gazów
– wymienia stałe i zmienne składniki powietrza
– oblicza przybliżoną objętość tlenu i azotu, np. w sali lekcyjnej
– opisuje, jak można otrzymać tlen
– opisuje właściwości fizyczne i chemiczne gazów szlachetnych, azotu
– podaje przykłady wodorków niemetali
– wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy
– wymienia niektóre zastosowania azotu, gazów szlachetnych, tlenku węgla(IV), tlenu, wodoru
– podaje sposób otrzymywania tlenku węgla(IV) (na przykładzie reakcji węgla z tlenem)
– definiuje pojęcie reakcja charakterystyczna
– planuje doświadczenie umożliwiające wykrycie obecności tlenku węgla(IV) w powietrzu wydychanym z płuc
– wyjaśnia, co to jest efekt cieplarniany
– opisuje rolę wody i pary wodnej w przyrodzie
– wymienia właściwości wody
– wyjaśnia pojęcie higroskopijność
– zapisuje słownie przebieg reakcji chemicznej
– wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i związki chemiczne
– opisuje, na czym polega powstawanie dziury ozonowej i kwaśnych opadów
– podaje sposób otrzymywania wodoru (w reakcji kwasu chlorowodorowego z metalem)
− opisuje sposób identyfikowania gazów: wodoru, tlenu, tlenku węgla(IV)
wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza
wymienia niektóre sposoby postępowania pozwalające chronić powietrze przed zanieczyszczeniami
– definiuje pojęcia reakcje egzo- i endoenergetyczne
Uczeń:
– określa, które składniki powietrza są stałe,
a które zmienne
– wykonuje obliczenia dotyczące zawartości procentowej substancji występujących w powietrzu
– wykrywa obecność tlenku węgla(IV)
– opisuje właściwości tlenku węgla(II)
– wyjaśnia rolę procesu fotosyntezy w naszym życiu
– podaje przykłady substancji szkodliwych dla środowiska
– wyjaśnia, skąd się biorą kwaśne opady
– określa zagrożenia wynikające z efektu
cieplarnianego, dziury ozonowej, kwaśnych opadów
– proponuje sposoby zapobiegania powiększaniu się dziury ozonowej
i ograniczenia powstawania kwaśnych opadów
– projektuje doświadczenia, w których otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór
– projektuje doświadczenia, w których zbada właściwości tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru
– zapisuje słownie przebieg różnych rodzajów reakcji chemicznych
– podaje przykłady różnych typów reakcji chemicznych
– wykazuje obecność pary wodnej
w powietrzu
– omawia sposoby otrzymywania wodoru
– podaje przykłady reakcji egzo-
i endoenergetycznych
– zalicza przeprowadzone na lekcjach reakcje do egzo- lub endoenergetycznych
Uczeń:
– otrzymuje tlenek węgla(IV) w reakcji węglanu wapnia z kwasem chlorowodorowym
– wymienia różne sposoby otrzymywania tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru
– projektuje doświadczenia dotyczące powietrza i jego składników
– uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu z tlenkiem węgla(IV), że tlenek węgla(IV) jest związkiem chemicznym węgla i tlenu
– uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu z parą wodną, że woda jest związkiem chemicznym tlenu i wodoru
– planuje sposoby postępowania umożliwiające ochronę powietrza przed zanieczyszczeniami
– identyfikuje substancje na podstawie schematów reakcji chemicznych
– wykazuje zależność między rozwojem cywilizacji a występowaniem zagrożeń, np. podaje przykłady dziedzin życia, których rozwój powoduje negatywne skutki dla środowiska przyrodniczego
III. Atomy i cząsteczki
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
– definiuje pojęcie materia
– definiuje pojęcie dyfuzji
– opisuje ziarnistą budowę materii
– opisuje, czym atom różni się od cząsteczki
– definiuje pojęcia: jednostka masy atomowej,
masa atomowa, masa cząsteczkowa
– oblicza masę cząsteczkową prostych związków chemicznych
– opisuje i charakteryzuje skład atomu
pierwiastka chemicznego (jądro – protony i neutrony, powłoki elektronowe – elektrony)
– wyjaśni, co to są nukleony
– definiuje pojęcie elektrony walencyjne
– wyjaśnia, co to są liczba atomowa, liczba masowa
– ustala liczbę protonów, elektronów, neutronów w atomie danego pierwiastka chemicznego, gdy znane są liczby atomowa i masowa
– podaje, czym jest konfiguracja elektronowa
– definiuje pojęcie izotop
– dokonuje podziału izotopów
– wymienia najważniejsze dziedziny życia,
w których mają zastosowanie izotopy– opisuje układ okresowy pierwiastków
chemicznych
– podaje treść prawa okresowości
– podaje, kto jest twórcą układu okresowego
pierwiastków chemicznych
– odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach chemicznych
– określa rodzaj pierwiastków (metal, niemetal) i podobieństwo właściwości pierwiastków w grupie
Uczeń:
– planuje doświadczenie potwierdzające
ziarnistość budowy materii
– wyjaśnia zjawisko dyfuzji
– podaje założenia teorii atomistyczno-
-cząsteczkowej budowy materii
– oblicza masy cząsteczkowe
– opisuje pierwiastek chemiczny jako zbiór atomów o danej liczbie atomowej Z
– wymienia rodzaje izotopów
– wyjaśnia różnice w budowie atomów
izotopów wodoru
– wymienia dziedziny życia, w których stosuje się izotopy
– korzysta z układu okresowego pierwiastków
chemicznych
– wykorzystuje informacje odczytane z układu
okresowego pierwiastków chemicznych
– podaje maksymalną liczbę elektronów na
poszczególnych powłokach (K, L, M)
– zapisuje konfiguracje elektronowe
– rysuje modele atomów pierwiastków chemicznych
– określa, jak zmieniają się niektóre właściwości pierwiastków w grupie i okresie
Uczeń:
– wyjaśnia różnice między pierwiastkiem
a związkiem chemicznym na podstawie założeń teorii atomistyczno-cząsteczkowej budowy materii
– oblicza masy cząsteczkowe związków chemicznych
– definiuje pojęcie masy atomowej jako średniej mas atomów danego pierwiastka, z uwzględnieniem jego składu izotopowego
– wymienia zastosowania różnych izotopów
– korzysta z informacji zawartych w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
– oblicza maksymalną liczbę elektronów
w powłokach
– zapisuje konfiguracje elektronowe
– rysuje uproszczone modele atomów
– określa zmianę właściwości pierwiastków
w grupie i okresieUczeń:
– wyjaśnia związek między podobieństwami właściwości pierwiastków chemicznych zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową ich atomów i liczbą elektronów walencyjnych
− wyjaśnia, dlaczego masy atomowe podanych pierwiastków chemicznych
w układzie okresowym nie są liczbami całkowitymiPrzykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.
Uczeń:
– oblicza zawartość procentową izotopów w pierwiastku chemicznym- opisuje historię odkrycia budowy atomu i powstania układu okresowego pierwiastków
- definiuje pojęcie promieniotwórczość
- określa, na czym polegają promieniotwórczość naturalna i sztuczna
- definiuje pojęcie reakcja łańcuchowa
- wymienia ważniejsze zagrożenia związane z promieniotwórczością
- wyjaśnia pojęcie okres półtrwania (okres połowicznego rozpadu)
- rozwiązuje zadania związane z pojęciami okres półtrwania i średnia masa atomowa
- charakteryzuje rodzaje promieniowania
- wyjaśnia, na czym polegają przemiany α, β
IV. Łączenie się atomów. Równania reakcji chemicznych
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
– wymienia typy wiązań chemicznych
– podaje definicje: wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego, wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego, wiązania jonowego
– definiuje pojęcia: jon, kation, anion
– definiuje pojęcie elektroujemność
– posługuje się symbolami pierwiastków chemicznych
– podaje, co występuje we wzorze elektronowym
– odróżnia wzór sumaryczny od wzoru
strukturalnego
– zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek
– definiuje pojęcie wartościowość
– podaje wartościowość pierwiastków
chemicznych w stanie wolnym
– odczytuje z układu okresowego
maksymalną wartościowość pierwiastków chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i 13.−17.
– wyznacza wartościowość pierwiastków
chemicznych na podstawie wzorów
sumarycznych
– zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawie wartościowości pierwiastków chemicznych
– określa na podstawie wzoru liczbę atomów
pierwiastków w związku chemicznym
– interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowo proste zapisy), np.: H2, 2 H, 2 H2 itp.
– ustala na podstawie wzoru sumarycznego nazwę prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych
– ustala na podstawie nazwy wzór
sumaryczny prostych
dwupierwiastkowych związków
chemicznych
– rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji
chemicznych
– wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej
– podaje treść prawa zachowania masy
– podaje treść prawa stałości składu
związku chemicznego
– przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem prawa zachowania
Uczeń:
– opisuje rolę elektronów zewnętrznej powłoki w łączeniu się atomów
– odczytuje elektroujemność pierwiastków chemicznych
– opisuje sposób powstawania jonów
– określa rodzaj wiązania w prostych
przykładach cząsteczek
− podaje przykłady substancji o wiązaniu
kowalencyjnym i substancji o wiązaniu jonowym
– przedstawia tworzenie się wiązań chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla prostych przykładów
– określa wartościowość na podstawie układu okresowego pierwiastków
– zapisuje wzory związków chemicznych na podstawie podanej wartościowości lub nazwy pierwiastków chemicznych
– podaje nazwę związku chemicznego
na podstawie wzoru
– określa wartościowość pierwiastków
w związku chemicznym
– zapisuje wzory cząsteczek, korzystając
z modeli
– wyjaśnia znaczenie współczynnika
stechiometrycznego i indeksu stechiometrycznego
– wyjaśnia pojęcie równania reakcji
chemicznej
– odczytuje proste równania reakcji chemicznych
– zapisuje równania reakcji chemicznych
− dobiera współczynniki w równaniach
reakcji chemicznych
Uczeń:
– określa typ wiązania chemicznego
w podanym przykładzie
– wyjaśnia na podstawie budowy atomów, dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało aktywne chemicznie
– wyjaśnia różnice między typami wiązań chemicznych
– opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych dla wymaganych przykładów
– opisuje mechanizm powstawania wiązania jonowego
– opisuje, jak wykorzystać elektroujemność do określenia rodzaju wiązania chemicznego w cząsteczce
– wykorzystuje pojęcie wartościowości
– odczytuje z układu okresowego
wartościowość pierwiastków
chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. (względem wodoru, maksymalną względem tlenu)
– nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory na podstawie ich nazw
– zapisuje i odczytuje równania reakcji
chemicznych (o większym stopniu trudności)
– przedstawia modelowy schemat równania reakcji chemicznej
– rozwiązuje zadania na podstawie prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego
– dokonuje prostych obliczeń stechiometrycznych
Uczeń:
– wykorzystuje pojęcie elektroujemności do określania rodzaju wiązania w podanych substancjach
– uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa substratów jest równa masie produktów
– rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące poznanych praw (zachowania masy, stałości składu związku chemicznego)
– wskazuje podstawowe różnice między wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnym spolaryzowanym
– opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego
– porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, rozpuszczalność w wodzie, temperatury topnienia i wrzenia, przewodnictwo ciepła i elektryczności)
– zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych o dużym stopniu trudności
– wykonuje obliczenia stechiometryczne
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:- opisuje wiązania koordynacyjne i metaliczne
– wykonuje obliczenia na podstawie równania reakcji chemicznej
– wykonuje obliczenia z wykorzystaniem pojęcia wydajność reakcji
– zna pojęcia: mol, masa molowa i objętość molowa i wykorzystuje je w obliczeniach
- określa, na czym polegają reakcje utleniania-redukcji
- definiuje pojęcia: utleniacz i reduktor
- zaznacza w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej procesy utleniania i redukcji oraz utleniacz, reduktor
- podaje przykłady reakcji utleniania-redukcji zachodzących w naszym otoczeniu; uzasadnia swój wybór
V. Woda i roztwory wodne
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
– charakteryzuje rodzaje wód występujących
w przyrodzie
– podaje, na czym polega obieg wody
w przyrodzie
– podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia wód
– wymienia niektóre skutki zanieczyszczeń oraz sposoby walki z nimi
– wymienia stany skupienia wody
– określa, jaką wodę nazywa się wodą destylowaną
– nazywa przemiany stanów skupienia wody
– opisuje właściwości wody
– zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny
cząsteczki wody
– definiuje pojęcie dipol
– identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol
– wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczalne, trudno rozpuszczalne oraz praktycznie nierozpuszczalne w wodzie
− podaje przykłady substancji, które
rozpuszczają się i nie rozpuszczają się
w wodzie
– wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik i substancja
rozpuszczana
– projektuje doświadczenie dotyczące rozpuszczalności różnych substancji w wodzie
– definiuje pojęcie rozpuszczalność
– wymienia czynniki, które wpływają
na rozpuszczalność substancji
– określa, co to jest krzywa rozpuszczalności
– odczytuje z wykresu rozpuszczalności
rozpuszczalność danej substancji w podanej
temperaturze
– wymienia czynniki wpływające na szybkość
rozpuszczania się substancji stałej w wodzie
– definiuje pojęcia: roztwór właściwy, koloid
i zawiesina
– podaje przykłady substancji tworzących z wodą roztwór właściwy, zawiesinę, koloid
– definiuje pojęcia: roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór stężony, roztwór rozcieńczony
– definiuje pojęcie krystalizacja
– podaje sposoby otrzymywania roztworu nienasyconego z nasyconego i odwrotnie
– definiuje stężenie procentowe roztworu
– podaje wzór opisujący stężenie procentowe roztworu
– prowadzi proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu
Uczeń:
– opisuje budowę cząsteczki wody
– wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna
– wymienia właściwości wody zmieniające
się pod wpływem zanieczyszczeń
– planuje doświadczenie udowadniające, że woda: z sieci wodociągowej i naturalnie występująca w przyrodzie są mieszaninami
– proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą
– tłumaczy, na czym polegają procesy mieszania i rozpuszczania
– określa, dla jakich substancji woda jest
dobrym rozpuszczalnikiem
– charakteryzuje substancje ze względu na ich
rozpuszczalność w wodzie
– planuje doświadczenia wykazujące wpływ
różnych czynników na szybkość
rozpuszczania substancji stałych w wodzie
– porównuje rozpuszczalność różnych
substancji w tej samej temperaturze
– oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej objętości wody
w podanej temperaturze
– podaje przykłady substancji, które
rozpuszczają się w wodzie, tworząc
roztwory właściwe
– podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy lub zawiesiny
– wskazuje różnice między roztworem
właściwym a zawiesiną
– opisuje różnice między roztworami:
rozcieńczonym, stężonym, nasyconym
i nienasyconym
– przekształca wzór na stężenie procentowe
roztworu tak, aby obliczyć masę substancji
rozpuszczonej lub masę roztworu
– oblicza masę substancji rozpuszczonej lub
masę roztworu, znając stężenie procentowe
roztworu
– wyjaśnia, jak sporządzić roztwór o określonym stężeniu procentowym, np. 100 g 20-procentowego roztworu soli kuchennej
Uczeń:
– wyjaśnia, na czym polega tworzenie
wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego
w cząsteczce wody
– wyjaśnia budowę polarną cząsteczki wody
– określa właściwości wody wynikające z jej
budowy polarnej
– przewiduje zdolność różnych substancji do rozpuszczania się w wodzie
– przedstawia za pomocą modeli proces
rozpuszczania w wodzie substancji o budowie polarnej, np. chlorowodoru
– podaje rozmiary cząstek substancji
wprowadzonych do wody i znajdujących się
w roztworze właściwym, koloidzie,
zawiesinie
– wykazuje doświadczalnie wpływ różnych
czynników na szybkość rozpuszczania
substancji stałej w wodzie
– posługuje się wykresem rozpuszczalności
– wykonuje obliczenia z wykorzystaniem
wykresu rozpuszczalności
– oblicza masę wody, znając masę roztworu
i jego stężenie procentowe
– prowadzi obliczenia z wykorzystaniem
pojęcia gęstości
– podaje sposoby zmniejszenia lub zwiększenia stężenia roztworu
– oblicza stężenie procentowe roztworu
powstałego przez zagęszczenie i rozcieńczenie
roztworu
– oblicza stężenie procentowe roztworu
nasyconego w danej temperaturze
(z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności)
– wymienia czynności prowadzące
do sporządzenia określonej objętości roztworu
o określonym stężeniu procentowym
– sporządza roztwór o określonym stężeniu
procentowym
Uczeń:
– proponuje doświadczenie udowadniające,
że woda jest związkiem wodoru i tlenu
– określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody
– porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych
– wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest
nasycony, czy nienasycony
– rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania rachunkowe dotyczące stężenia procentowego
– oblicza rozpuszczalność substancji w danej
temperaturze, znając stężenie procentowe jej
roztworu nasyconego w tej temperaturze
– oblicza stężenie roztworu powstałego po zmieszaniu roztworów tej samej substancji o różnych stężeniach
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.Uczeń:
– wyjaśnia, na czym polega asocjacja cząsteczek wody
– rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe roztworu, w którym rozpuszczono mieszaninę substancji stałych
– rozwiązuje zadania z wykorzystaniem pojęcia stężenie molowe
VI. Tlenki i wodorotlenki
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
– definiuje pojęcie katalizator
– definiuje pojęcie tlenek
– podaje podział tlenków na tlenki metali i tlenki niemetali
– zapisuje równania reakcji otrzymywania tlenków metali i tlenków niemetali
– wymienia zasady BHP dotyczące pracy z zasadami
– definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada
– odczytuje z tabeli rozpuszczalności, czy wodorotlenek jest rozpuszczalny w wodzie czy też nie
– opisuje budowę wodorotlenków
– zna wartościowość grupy wodorotlenowej
– rozpoznaje wzory wodorotlenków
– zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)2, Al(OH)3, Cu(OH)2
– opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia
– łączy nazwy zwyczajowe (wapno palone i wapno gaszone) z nazwami systematycznymi tych związków chemicznych
– definiuje pojęcia: elektrolit, nieelektrolit
− definiuje pojęcia: dysocjacja jonowa, wskaźnik
– wymienia rodzaje odczynów roztworów
– podaje barwy wskaźników w roztworze o podanym odczynie
– wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa zasad
– zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady)
− podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji jonowej
– odróżnia zasady od innych substancji za pomocą wskaźników
– rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada
Uczeń:
– podaje sposoby otrzymywania tlenków
– opisuje właściwości i zastosowania wybranych tlenków
– podaje wzory i nazwy wodorotlenków
– wymienia wspólne właściwości zasad i wyjaśnia, z czego one wynikają
– wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków
– zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia
– wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palone i wapno gaszone
– odczytuje proste równania dysocjacji jonowej zasad
– definiuje pojęcie odczyn zasadowy
– bada odczyn
– zapisuje obserwacje do przeprowadzanych na lekcji doświadczeń
Uczeń:
– wyjaśnia pojęcia wodorotlenek i zasada
– wymienia przykłady wodorotlenków i zasad
– wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność
– wymienia poznane tlenki metali, z których
otrzymać zasady– zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku
– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać wodorotlenki sodu, potasu lub wapnia
– planuje sposób otrzymywania wodorotlenków nierozpuszczalnych w wodzie
– zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej zasad
– określa odczyn roztworu zasadowego i uzasadnia to
– opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)
– opisuje zastosowania wskaźników
– planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie odczynu produktów używanych w życiu codziennym
Uczeń:
– zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu
– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także praktycznie nierozpuszczalne w wodzie
– zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków
– identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji
– odczytuje równania reakcji chemicznych
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej.Uczeń:
– opisuje i bada właściwości wodorotlenków amfoterycznych
Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy VIII szkoły podstawowej Chemia Nowej Ery.
I. KWASY
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
- wymienia zasady bhp dotyczące obchodzenia się z kwasami
- zalicza kwasy do elektrolitów
- definiuje pojęcie kwasy zgodnie z teorią Arrheniusa
- opisuje budowę kwasów
- opisuje różnice w budowie kwasów beztlenowych i kwasów tlenowych
- zapisuje wzory sumaryczne kwasów: HCl, H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3, H3PO4
- zapisuje wzory strukturalne kwasów beztlenowych
- podaje nazwy poznanych kwasów
- wskazuje wodór i resztę kwasową we wzorze kwasu
- wyznacza wartościowość reszty kwasowej
- wyjaśnia, jak można otrzymać np. kwas chlorowodorowy, siarkowy(IV)
- wyjaśnia, co to jest tlenek kwasowy
- opisuje właściwości kwasów, np.: chlorowodorowego, azotowego(V) i siarkowego(VI)
- stosuje zasadę rozcieńczania kwasów
- opisuje podstawowe zastosowania kwasów: chlorowodorowego, azotowego(V) i siarkowego(VI)
- wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) kwasów
- definiuje pojęcia: jon, kation i anion
- zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów (proste przykłady)
- wymienia rodzaje odczynu roztworu
- wymienia poznane wskaźniki
- określa zakres pH i barwy wskaźników dla poszczególnych odczynów
- rozróżnia doświadczalnie odczyny roztworów za pomocą wskaźników
- wyjaśnia pojęcie kwaśne opady
- oblicza masy cząsteczkowe HCl i H2S
Uczeń:
- udowadnia, dlaczego w nazwie danego kwasu pojawia się wartościowość
- zapisuje wzory strukturalne poznanych kwasów
- wymienia metody otrzymywania kwasów tlenowych i kwasów beztlenowych
- zapisuje równania reakcji otrzymywania poznanych kwasów
- wyjaśnia pojęcie tlenek kwasowy
- wskazuje przykłady tlenków kwasowych
- opisuje właściwości poznanych kwasów
- opisuje zastosowania poznanych kwasów
- wyjaśnia pojęcie dysocjacja jonowa
- zapisuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów
- nazywa kation H+ i aniony reszt kwasowych
- określa odczyn roztworu (kwasowy)
- wymienia wspólne właściwości kwasów
- wyjaśnia, z czego wynikają wspólne właściwości kwasów
- zapisuje obserwacje z przeprowadzanych doświadczeń
- posługuje się skalą pH
- bada odczyn i pH roztworu
- wyjaśnia, jak powstają kwaśne opady
- podaje przykłady skutków kwaśnych opadów
- oblicza masy cząsteczkowe kwasów
- oblicza zawartość procentową pierwiastków chemicznych w cząsteczkach kwasów
Uczeń:
- zapisuje równania reakcji otrzymywania wskazanego kwasu
- wyjaśnia, dlaczego podczas pracy ze stężonymi roztworami kwasów należy zachować szczególną ostrożność
- projektuje doświadczenia, w wyniku których można otrzymać omawiane na lekcjach kwasy
- wymienia poznane tlenki kwasowe
- wyjaśnia zasadę bezpiecznego rozcieńczania stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI)
- planuje doświadczalne wykrycie białka w próbce żywności (np.: w serze, mleku, jajku)
- opisuje reakcję ksantoproteinową
- zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) kwasów
- zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) w formie stopniowej dla H2S, H2CO3
- określa kwasowy odczyn roztworu na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze
- opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)
- podaje przyczyny odczynu roztworów: kwasowego, zasadowego, obojętnego
- interpretuje wartość pH w ujęciu jakościowym (odczyny: kwasowy, zasadowy, obojętny)
- opisuje zastosowania wskaźników
- planuje doświadczenie, które pozwala zbadać pH produktów występujących w życiu codziennym
- rozwiązuje zadania obliczeniowe o wyższym stopniu trudności
- analizuje proces powstawania i skutki kwaśnych opadów
- proponuje niektóre sposoby ograniczenia powstawania kwaśnych opadów
Uczeń:
- zapisuje wzór strukturalny kwasu nieorganicznego o podanym wzorze sumarycznym
- nazywa dowolny kwas tlenowy (określenie wartościowości pierwiastków chemicznych, uwzględnienie ich w nazwie)
- projektuje i przeprowadza doświadczenia, w których wyniku można otrzymać kwasy
- identyfikuje kwasy na podstawie podanych informacji
- odczytuje równania reakcji chemicznych
- rozwiązuje zadania obliczeniowe o wyższym stopniu trudności
- proponuje sposoby ograniczenia powstawania kwaśnych opadów
- wyjaśnia pojęcie skala pH
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczających poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie przez ucznia może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:
- wymienia przykłady innych wskaźników i określa ich zachowanie w roztworach o różnych odczynach
- opisuje wpływ pH na glebę i uprawy, wyjaśnia przyczyny stosowania poszczególnych nawozów
- omawia przemysłową metodę otrzymywania kwasu azotowego(V)
- definiuje pojęcie stopień dysocjacji
- dzieli elektrolity ze względu na stopień dysocjacji
II. Sole
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
- opisuje budowę soli
- tworzy i zapisuje wzory sumaryczne soli (np. chlorków, siarczków)
- wskazuje metal i resztę kwasową we wzorze soli
- tworzy nazwy soli na podstawie wzorów sumarycznych (proste przykłady)
- tworzy i zapisuje wzory sumaryczne soli na podstawie ich nazw (np. wzory soli kwasów: chlorowodorowego, siarkowodorowego i metali, np. sodu, potasu i wapnia)
- wskazuje wzory soli wśród wzorów różnych związków chemicznych
- definiuje pojęcie dysocjacja jonowa (elektrolityczna) soli
- dzieli sole ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie
- ustala rozpuszczalność soli w wodzie na podstawie tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
- zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) soli rozpuszczalnych w wodzie (proste przykłady)
- podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji jonowej soli (proste przykłady)
- opisuje sposób otrzymywania soli trzema podstawowymi metodami (kwas + zasada, metal + kwas, tlenek metalu + kwas)
- zapisuje cząsteczkowo równania reakcji otrzymywania soli (proste przykłady)
- definiuje pojęcia reakcja zobojętniania i reakcja strąceniowa
- odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej
- określa związek ładunku jonu z wartościowością metalu i reszty kwasowej
- podaje przykłady zastosowań najważniejszych soli
Uczeń:
- wymienia cztery najważniejsze sposoby otrzymywania soli
- podaje nazwy i wzory soli (typowe przykłady)
- zapisuje równania reakcji zobojętniania w formach: cząsteczkowej, jonowej oraz jonowej skróconej
- podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji jonowej soli
- odczytuje równania reakcji otrzymywania soli (proste przykłady)
- korzysta z tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
- zapisuje równania reakcji otrzymywania soli (reakcja strąceniowa) w formach cząsteczkowej i jonowej (proste przykłady)
- zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej soli
- dzieli metale ze względu na ich aktywność chemiczną (szereg aktywności metali)
- opisuje sposoby zachowania się metali w reakcji z kwasami (np. miedź i magnez w reakcji z kwasem chlorowodorowym)
- zapisuje obserwacje z doświadczeń przeprowadzanych na lekcji
– wymienia zastosowania najważniejszych soli
Uczeń:
- tworzy i zapisuje nazwy i wzory soli: chlorków, siarczków, azotanów(V), siarczanów(IV), siarczanów(VI), węglanów, fosforanów(V) (ortofosforanów(V))
- zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) soli
- otrzymuje sole doświadczalnie
- wyjaśnia przebieg reakcji zobojętniania i reakcji strąceniowej
- zapisuje równania reakcji otrzymywania soli
- ustala, korzystając z szeregu aktywności metali, które metale reagują z kwasami według schematu: metal + kwas ® sól + wodór
- projektuje i przeprowadza reakcję zobojętniania (HCl + NaOH)
- swobodnie posługuje się tabelą rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
- projektuje doświadczenia pozwalające otrzymać substancje trudno rozpuszczalne i praktycznie nierozpuszczalne (sole i wodorotlenki) w reakcjach strąceniowych
- zapisuje odpowiednie równania reakcji w formie cząsteczkowej i jonowej (reakcje otrzymywania substancji trudno rozpuszczalnych i praktycznie nierozpuszczalnych w reakcjach strąceniowych)
- podaje przykłady soli występujących w przyrodzie
- wymienia zastosowania soli
- opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)
Uczeń:
- wymienia metody otrzymywania soli
- przewiduje, czy zajdzie dana reakcja chemiczna (poznane metody, tabela rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie, szereg aktywności metali)
- zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli
- wyjaśnia, jakie zmiany zaszły w odczynie roztworów poddanych reakcji zobojętniania
- proponuje reakcję tworzenia soli trudno rozpuszczalnej i praktycznie nierozpuszczalnej
- przewiduje wynik reakcji strąceniowej
- identyfikuje sole na podstawie podanych informacji
- podaje zastosowania reakcji strąceniowych
- projektuje i przeprowadza doświadczenia dotyczące otrzymywania soli
- przewiduje efekty zaprojektowanych doświadczeń dotyczących otrzymywania soli (różne metody)
- opisuje zaprojektowane doświadczenia
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczających poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie przez ucznia może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:
- wyjaśnia pojęcie hydrat, wymienia przykłady hydratów, ich występowania i zastosowania
- wyjaśnia pojęcie hydroliza, zapisuje równania reakcji hydrolizy i wyjaśnia jej przebieg
- wyjaśnia pojęcia: sól podwójna, sól potrójna, wodorosole i hydroksosole; podaje przykłady tych soli
III. Związki węgla z wodorem
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
- wyjaśnia pojęcie związki organiczne
- podaje przykłady związków chemicznych zawierających węgiel
- wymienia naturalne źródła węglowodorów
- wymienia nazwy produktów destylacji ropy naftowej i podaje przykłady ich zastosowania
- stosuje zasady bhp w pracy z gazem ziemnym oraz produktami przeróbki ropy naftowej
- definiuje pojęcie węglowodory
- definiuje pojęcie szereg homologiczny
- definiuje pojęcia: węglowodory nasycone, węglowodory nienasycone, alkany, alkeny, alkiny
- zalicza alkany do węglowodorów nasyconych, a alkeny i alkiny – do nienasyconych
- zapisuje wzory sumaryczne: alkanów, alkenów i alkinów o podanej liczbie atomów węgla
- rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe): alkanów, alkenów i alkinów o łańcuchach prostych (do pięciu atomów węgla w cząsteczce)
- podaje nazwy systematyczne alkanów (do pięciu atomów węgla w cząsteczce)
- podaje wzory ogólne: alkanów, alkenów i alkinów
- podaje zasady tworzenia nazw alkenów i alkinów
- przyporządkowuje dany węglowodór do odpowiedniego szeregu homologicznego
- opisuje budowę i występowanie metanu
- opisuje właściwości fizyczne i chemiczne metanu, etanu
- wyjaśnia, na czym polegają spalanie całkowite i spalanie niecałkowite
- zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i spalania niecałkowitego metanu, etanu
- podaje wzory sumaryczne i strukturalne etenu i etynu
- opisuje najważniejsze właściwości etenu i etynu
- definiuje pojęcia: polimeryzacja, monomer i polimer
- opisuje najważniejsze zastosowania metanu, etenu i etynu
- opisuje wpływ węglowodorów nasyconych i węglowodorów nienasyconych na wodę bromową (lub rozcieńczony roztwór manganianu(VII) potasu)
Uczeń:
- wyjaśnia pojęcie szereg homologiczny
- tworzy nazwy alkenów i alkinów na podstawie nazw odpowiednich alkanów
- zapisuje wzory: sumaryczne, strukturalne i półstrukturalne (grupowe); podaje nazwy: alkanów, alkenów i alkinów
- buduje model cząsteczki: metanu, etenu, etynu
- wyjaśnia różnicę między spalaniem całkowitym a spalaniem niecałkowitym
- opisuje właściwości fizyczne i chemiczne (spalanie) alkanów (metanu, etanu) oraz etenu i etynu
- zapisuje i odczytuje równania reakcji spalania metanu, etanu, przy dużym i małym dostępie tlenu
- pisze równania reakcji spalania etenu i etynu
- porównuje budowę etenu i etynu
- wyjaśnia, na czym polegają reakcje przyłączania i polimeryzacji
- opisuje właściwości i niektóre zastosowania polietylenu
- wyjaśnia, jak można doświadczalnie odróżnić węglowodory nasycone od węglowodorów nienasyconych, np. metan od etenu czy etynu
- wyjaśnia, od czego zależą właściwości węglowodorów
- wykonuje proste obliczenia dotyczące węglowodorów
- podaje obserwacje do wykonywanych na lekcji doświadczeń
Uczeń:
- tworzy wzory ogólne alkanów, alkenów, alkinów (na podstawie wzorów kolejnych związków chemicznych w danym szeregu homologicznym)
- proponuje sposób doświadczalnego wykrycia produktów spalania węglowodorów
- zapisuje równania reakcji spalania alkanów przy dużym i małym dostępie tlenu
- zapisuje równania reakcji spalania alkenów i alkinów
- zapisuje równania reakcji otrzymywania etynu
- odczytuje podane równania reakcji chemicznej
- zapisuje równania reakcji etenu i etynu z bromem, polimeryzacji etenu
- opisuje rolę katalizatora w reakcji chemicznej
- wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a właściwościami fizycznymi alkanów (np. stanem skupienia, lotnością, palnością, gęstością, temperaturą topnienia i wrzenia)
- wyjaśnia, co jest przyczyną większej reaktywności węglowodorów nienasyconych w porównaniu z węglowodorami nasyconymi
- opisuje właściwości i zastosowania polietylenu
- projektuje doświadczenie chemiczne umożliwiające odróżnienie węglowodorów nasyconych od węglowodorów nienasyconych
- opisuje przeprowadzane doświadczenia chemiczne
- wykonuje obliczenia związane z węglowodorami
- wyszukuje informacje na temat zastosowań alkanów, etenu i etynu; wymienia je
- zapisuje równanie reakcji polimeryzacji etenu
Uczeń:
- analizuje właściwości węglowodorów
- porównuje właściwości węglowodorów nasyconych i węglowodorów nienasyconych
- wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a właściwościami fizycznymi alkanów
- opisuje wpływ wiązania wielokrotnego w cząsteczce węglowodoru na jego reaktywność
- zapisuje równania reakcji przyłączania (np. bromowodoru, wodoru, chloru) do węglowodorów zawierających wiązanie wielokrotne
- projektuje doświadczenia chemiczne dotyczące węglowodorów
- projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne umożliwiające odróżnienie węglowodorów nasyconych od węglowodorów nienasyconych
- stosuje zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań obliczeniowych o wysokim stopniu trudności
- analizuje znaczenie węglowodorów w życiu codziennym
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczających poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie przez ucznia może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:- opisuje przebieg suchej destylacji węgla kamiennego
- wyjaśnia pojęcia: izomeria, izomery
- wyjaśnia pojęcie węglowodory aromatyczne
- podaje przykłady tworzyw sztucznych, tworzyw syntetycznych
- podaje właściwości i zastosowania wybranych tworzyw sztucznych
- wymienia przykładowe oznaczenia opakowań wykonanych z tworzyw sztucznych
IV . Pochodne węglowodorów
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
- dowodzi, że alkohole, kwasy karboksylowe, estry i aminokwasy są pochodnymi węglowodorów
- opisuje budowę pochodnych węglowodorów (grupa węglowodorowa + grupa funkcyjna)
- wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w skład pochodnych węglowodorów
- zalicza daną substancję organiczną do odpowiedniej grupy związków chemicznych
- wyjaśnia, co to jest grupa funkcyjna
- zaznacza grupy funkcyjne w alkoholach, kwasach karboksylowych, estrach, aminokwasach; podaje ich nazwy
- zapisuje wzory ogólne alkoholi, kwasów karboksylowych i estrów
- dzieli alkohole na monohydroksylowe i polihydroksylowe
- zapisuje wzory sumaryczne i rysuje wzory półstrukturalne (grupowe), strukturalne alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach prostych zawierających do trzech atomów węgla w cząsteczce
- wyjaśnia, co to są nazwy zwyczajowe i nazwy systematyczne
- tworzy nazwy systematyczne alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach prostych zawierających do trzech atomów węgla w cząsteczce, podaje zwyczajowe (metanolu, etanolu)
- rysuje wzory półstrukturalne (grupowe), strukturalne kwasów monokarboksylowych o łańcuchach prostych zawierających do dwóch atomów węgla w cząsteczce; podaje ich nazwy systematyczne i zwyczajowe (kwasu metanowego i kwasu etanowego)
- zaznacza resztę kwasową we wzorze kwasu karboksylowego
- opisuje najważniejsze właściwości metanolu, etanolu i glicerolu oraz kwasów etanowego i metanowego
- bada właściwości fizyczne glicerolu
- zapisuje równanie reakcji spalania metanolu
- opisuje podstawowe zastosowania etanolu i kwasu etanowego
- dzieli kwasy karboksylowe na nasycone i nienasycone
- wymienia najważniejsze kwasy tłuszczowe
- opisuje najważniejsze właściwości długołańcuchowych kwasów karboksylowych (stearynowego i oleinowego)
- definiuje pojęcie mydła
- wymienia związki chemiczne, które są substratami reakcji estryfikacji
- definiuje pojęcie estry
- wymienia przykłady występowania estrów w przyrodzie
- opisuje zagrożenia związane z alkoholami (metanol, etanol)
- wśród poznanych substancji wskazuje te, które mają szkodliwy wpływ na organizm
- omawia budowę i właściwości aminokwasów (na przykładzie glicyny)
- podaje przykłady występowania aminokwasów
- wymienia najważniejsze zastosowania poznanych związków chemicznych (np. etanol, kwas etanowy, kwas stearynowy)
Uczeń:
- zapisuje nazwy i wzory omawianych grup funkcyjnych
- wyjaśnia, co to są alkohole polihydroksylowe
- zapisuje wzory i podaje nazwy alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach prostych (zawierających do pięciu atomów węgla w cząsteczce)
- zapisuje wzory sumaryczny i półstrukturalny (grupowy) propano-1,2,3-triolu (glicerolu)
- uzasadnia stwierdzenie, że alkohole i kwasy karboksylowe tworzą szeregi homologiczne
- podaje odczyn roztworu alkoholu
- opisuje fermentację alkoholową
- zapisuje równania reakcji spalania etanolu
- podaje przykłady kwasów organicznych występujących w przyrodzie (np. kwasy: mrówkowy, szczawiowy, cytrynowy) i wymienia ich zastosowania
- tworzy nazwy prostych kwasów karboksylowych (do pięciu atomów węgla w cząsteczce) i zapisuje ich wzory sumaryczne i strukturalne
- podaje właściwości kwasów metanowego (mrówkowego) i etanowego (octowego)
- bada wybrane właściwości fizyczne kwasu etanowego (octowego)
- opisuje dysocjację jonową kwasów karboksylowych
- bada odczyn wodnego roztworu kwasu etanowego (octowego)
- zapisuje równania reakcji spalania i reakcji dysocjacji jonowej kwasów metanowego i etanowego
- zapisuje równania reakcji kwasów metanowego i etanowego z metalami, tlenkami metali i wodorotlenkami
- podaje nazwy soli pochodzących od kwasów metanowego i etanowego
- podaje nazwy długołańcuchowych kwasów monokarboksylowych (przykłady)
- zapisuje wzory sumaryczne kwasów: palmitynowego, stearynowego i oleinowego
- wyjaśnia, jak można doświadczalnie udowodnić, że dany kwas karboksylowy jest kwasem nienasyconym
- podaje przykłady estrów
- wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji
- tworzy nazwy estrów pochodzących od podanych nazw kwasów i alkoholi (proste przykłady)
- opisuje sposób otrzymywania wskazanego estru (np. octanu etylu)
- zapisuje równania reakcji otrzymywania estru (proste przykłady, np. octanu metylu)
- wymienia właściwości fizyczne octanu etylu
- opisuje negatywne skutki działania etanolu na organizm
- bada właściwości fizyczne omawianych związków
- zapisuje obserwacje z wykonywanych doświadczeń chemicznych
Uczeń:
- wyjaśnia, dlaczego alkohol etylowy ma odczyn obojętny
- wyjaśnia, w jaki sposób tworzy się nazwę systematyczną glicerolu
- zapisuje równania reakcji spalania alkoholi
- podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne alkoholi i kwasów karboksylowych
- wyjaśnia, dlaczego niektóre wyższe kwasy karboksylowe nazywa się kwasami tłuszczowymi
- porównuje właściwości kwasów organicznych i nieorganicznych
- bada i opisuje wybrane właściwości fizyczne i chemiczne kwasu etanowego (octowego)
- porównuje właściwości kwasów karboksylowych
- opisuje proces fermentacji octowej
- dzieli kwasy karboksylowe
- zapisuje równania reakcji chemicznych kwasów karboksylowych
- podaje nazwy soli kwasów organicznych
- określa miejsce występowania wiązania podwójnego w cząsteczce kwasu oleinowego
- podaje nazwy i rysuje wzory półstrukturalne (grupowe) długołańcuchowych kwasów monokarboksylowych (kwasów tłuszczowych) nasyconych (palmitynowego, stearynowego) i nienasyconego (oleinowego)
- projektuje doświadczenie chemiczne umożliwiające odróżnienie kwasu oleinowego od kwasów palmitynowego lub stearynowego
- zapisuje równania reakcji chemicznych prostych kwasów karboksylowych z alkoholami monohydroksylowymi
- zapisuje równania reakcji otrzymywania podanych estrów
- tworzy wzory estrów na podstawie nazw kwasów i alkoholi
- tworzy nazwy systematyczne i zwyczajowe estrów na podstawie nazw odpowiednich kwasów karboksylowych i alkoholi
- zapisuje wzór poznanego aminokwasu
- opisuje budowę oraz wybrane właściwości fizyczne i chemiczne aminokwasów na przykładzie kwasu aminooctowego (glicyny)
- opisuje właściwości omawianych związków chemicznych
- wymienia zastosowania: metanolu, etanolu, glicerolu, kwasu metanowego, kwasu octowego
- bada niektóre właściwości fizyczne i chemiczne omawianych związków
- opisuje przeprowadzone doświadczenia chemiczne
Uczeń:
- proponuje doświadczenie chemiczne do podanego tematu z działu Pochodne węglowodorów
- opisuje doświadczenia chemiczne (schemat, obserwacje, wniosek)
- przeprowadza doświadczenia chemiczne do działu Pochodne węglowodorów
- zapisuje wzory podanych alkoholi i kwasów karboksylowych
- zapisuje równania reakcji chemicznych alkoholi, kwasów karboksylowych o wyższym stopniu trudności (np. więcej niż pięć atomów węgla w cząsteczce)
- wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a stanem skupienia i reaktywnością alkoholi oraz kwasów karboksylowych
- zapisuje równania reakcji otrzymywania estru o podanej nazwie lub podanym wzorze
- planuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające otrzymać ester o podanej nazwie
- opisuje właściwości estrów w aspekcie ich zastosowań
- przewiduje produkty reakcji chemicznej
- identyfikuje poznane substancje
- omawia szczegółowo przebieg reakcji estryfikacji
- omawia różnicę między reakcją estryfikacji a reakcją zobojętniania
- zapisuje równania reakcji chemicznych w formach: cząsteczkowej, jonowej i skróconej jonowej
- analizuje konsekwencje istnienia dwóch grup funkcyjnych w cząsteczce aminokwasu
- zapisuje równanie kondensacji dwóch cząsteczek glicyny
- opisuje mechanizm powstawania wiązania peptydowego
- rozwiązuje zadania dotyczące pochodnych węglowodorów (o dużym stopniu tru
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczających poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie przez ucznia może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:- opisuje właściwości i zastosowania wybranych alkoholi (inne niż na lekcji)
- opisuje właściwości i zastosowania wybranych kwasów karboksylowych (inne niż na lekcji)
- zapisuje równania reakcji chemicznych zachodzących w twardej wodzie po dodaniu mydła sodowego
- wyjaśnia pojęcie hydroksykwasy
- wyjaśnia, czym są aminy; omawia ich przykłady; podaje ich wzory; opisuje właściwości, występowanie i zastosowania
- wymienia zastosowania aminokwasów
- wyjaśnia, co to jest hydroliza estru
- zapisuje równania reakcji hydrolizy estru o podanej nazwie lub podanym wzorze
V. Substancje o znaczeniu biologicznym
Ocena dopuszczająca
Ocena dostateczna
Ocena dobra
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
- wymienia główne pierwiastki chemiczne wchodzące w skład organizmu
- wymienia podstawowe składniki żywności i miejsca ich występowania
- wymienia pierwiastki chemiczne, których atomy wchodzą w skład cząsteczek: tłuszczów, cukrów (węglowodanów) i białek
- dzieli tłuszcze ze względu na: pochodzenie i stan skupienia
- zalicza tłuszcze do estrów
- wymienia rodzaje białek
- dzieli cukry (sacharydy) na cukry proste i cukry złożone
- definiuje białka jako związki chemiczne powstające z aminokwasów
- wymienia przykłady: tłuszczów, sacharydów i białek
- wyjaśnia, co to są węglowodany
- wymienia przykłady występowania celulozy i skrobi w przyrodzie
- podaje wzory sumaryczne: glukozy i fruktozy, sacharozy, skrobi i celulozy
- wymienia zastosowania poznanych cukrów
- wymienia najważniejsze właściwości omawianych związków chemicznych
- definiuje pojęcia: denaturacja, koagulacja, żel, zol
- wymienia czynniki powodujące denaturację białek
- podaje reakcje charakterystyczne białek i skrobi
- opisuje znaczenie: wody, tłuszczów, białek, sacharydów, witamin i mikroelementów dla organizmu
- wyjaśnia, co to są związki wielkocząsteczkowe; wymienia ich przykłady
- wymienia funkcje podstawowych składników odżywczych
Uczeń:
- wyjaśnia rolę składników odżywczych w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu
- opisuje budowę cząsteczki tłuszczu jako estru glicerolu i kwasów tłuszczowych
- opisuje wybrane właściwości fizyczne tłuszczów
- opisuje wpływ oleju roślinnego na wodę bromową
- wyjaśnia, jak można doświadczalnie odróżnić tłuszcze nienasycone od tłuszczów nasyconych
- opisuje właściwości białek
- wymienia czynniki powodujące koagulację białek
- opisuje właściwości fizyczne: glukozy, fruktozy, sacharozy, skrobi i celulozy
- bada właściwości fizyczne wybranych związków chemicznych (glukozy, fruktozy, sacharozy, skrobi i celulozy)
- zapisuje równanie reakcji sacharozy z wodą za pomocą wzorów sumarycznych
- opisuje przebieg reakcji chemicznej skrobi z wodą
- wykrywa obecność skrobi i białka w produktach spożywczych
Uczeń:
- podaje wzór ogólny tłuszczów
- omawia różnice w budowie tłuszczów stałych i tłuszczów ciekłych
- wyjaśnia, dlaczego olej roślinny odbarwia wodę bromową
- definiuje białka jako związki chemiczne powstające w wyniku kondensacji aminokwasów
- definiuje pojęcia: peptydy, peptyzacja, wysalanie białek
- opisuje różnice w przebiegu denaturacji i koagulacji białek
- wyjaśnia, co to znaczy, że sacharoza jest disacharydem
- wymienia różnice we właściwościach fizycznych skrobi i celulozy
- zapisuje poznane równania reakcji sacharydów z wodą
- definiuje pojęcie wiązanie peptydowe
- projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne umożliwiające odróżnienie tłuszczu nienasyconego od tłuszczu nasyconego
- projektuje doświadczenia chemiczne umożliwiające wykrycie białka za pomocą stężonego roztworu kwasu azotowego(V)
- planuje doświadczenia chemiczne umożliwiające badanie właściwości omawianych związków chemicznych
- opisuje przeprowadzone doświadczenia chemiczne
- opisuje znaczenie i zastosowania skrobi, celulozy i innych poznanych związków chemicznych
Uczeń:
- podaje wzór tristearynianu glicerolu
- projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne umożliwiające wykrycie białka
- wyjaśnia, na czym polega wysalanie białek
- wyjaśnia, dlaczego skrobia
i celuloza są polisacharydami - wyjaśnia, co to są dekstryny
- omawia przebieg reakcji chemicznej skrobi z wodą
- planuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne weryfikujące postawioną hipotezę
- identyfikuje poznane substancje
Przykłady wiadomości i umiejętności wykraczających poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie przez ucznia może być warunkiem wystawienia oceny celującej. Uczeń:
- bada skład pierwiastkowy białek
- udowadnia doświadczalnie, że glukoza ma właściwości redukujące
- przeprowadza próbę Trommera i próbę Tollensa
- wyjaśnia, na czym polega próba akroleinowa
- projektuje doświadczenie umożliwiające odróżnienie tłuszczu od substancji tłustej (próba akroleinowa)
- opisuje proces utwardzania tłuszczów
- opisuje hydrolizę tłuszczów, zapisuje równanie dla podanego tłuszczu
- wyjaśnia, na czym polega efekt Tyndalla
EDB
FIZYKA - OGÓLNE KRYTERIA USTALANIA OCEN Z FIZYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE KL VII, VIII Szkoła Podstawowa (2018-2019)
Wymagania: Konieczne, Podstawowe, Rozszerzające, Dopełniające, Wykraczające
Stopnie: Dopuszczający, Dostateczny, Dobry, Bardzo dobry, Celujący1. Stopień niedostateczny (do 35%) uzyskuje uczeń, który nie spełnił poziomu wymagań koniecznych:
a) Nie opanował wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia.
b) Nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu trudności, nawet z pomocą nauczyciela.
c) Nie zna podstawowych praw, pojęć i wielkości fizycznych.Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne
Wymagania konieczne dotyczą zapamiętania wiadomości. Uczeń jest w stanie zapamiętać i przypomnieć sobie treści podstawowych praw fizyki, podstawowych wielkości fizycznych, najważniejszych zjawisk fizycznych. Potrafi rozwiązywać (przy pomocy nauczyciela) proste zadania teoretyczne i praktyczne. Zdobyte wiadomości i umiejętności są niezbędne do dalszego kontynuowania nauki fizyki i przydatne w życiu codziennym.
Wymagania konieczne obejmują treści programowe:
• najbardziej przystępne, • najczęściej stosowane, • możliwie praktyczne.2. Stopień dopuszczający (36%-49%) uzyskuje uczeń, który:
a) Ma braki w opanowaniu wiadomości i umiejętności określonych podstawą programową, ale braki te nie przekreślają możliwości uzyskania przez ucznia podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki.
b) Zna treść podstawowych praw fizyki, definicje odpowiednich wielkości fizycznych, potrafi wybrać właściwe prawa i wzory z przedstawionego zestawu, potrafi przygotować tablice wzorów z przerobionego materiału.
c) Rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności, odczytywanie wartości z wykresów, umie sporządzić wykres na podstawie tabeli, potrafi zapisać wzorem prawa lub definicje, obliczyć wartość definiowanych wielkości, wyprowadza jednostki.
d) zna przykłady stosowania praw fizyki w życiu codziennym.
Stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe
Wymagania podstawowe dotyczą zrozumienia wiadomości. Uczeń potrafi przy niewielkiej pomocy nauczyciela: wyjaśnić, od czego zależą podstawowe wielkości fizyczne, takie jak np. gęstość, praca, rezystancja itp., zna jednostki tych wielkości, zna i potrafi wyjaśnić poznane prawa fizyki oraz umie je potwierdzić odpowiednimi, prostymi eksperymentami.
Wymagania podstawowe obejmują treści:
• przystępne, proste, uniwersalne, • niezbędne do dalszej nauki fizyki, • użyteczne praktycznie dla ucznia.3. Stopień dostateczny (50%-68%) uzyskuje uczeń, który:
a) Opanował wiadomości i umiejętności określone podstawą programową na podstawie wymagań minimum programowego.
b) Posiada umiejętności określone na ocenę dopuszczający oraz rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności.
c) Interpretuje wzory i prawa fizyczne (odtwórczo), przekształca wzory, opisuje zjawiska posługując się odpowiednią terminologią, z wykresu oblicza wielkości fizyczne i wyznacza ich zmiany, interpretuje wykresy.
Stopień dobry otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające
Wymagania rozszerzające dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności w sytuacjach typowych. Uczeń posługuje się wiadomościami, które są rozszerzone w stosunku do wymagań podstawowych, uczeń potrafi samodzielnie rozwiązywać typowe zadania teoretyczne i praktyczne, korzysta przy tym ze słowników, tablic i innych pomocy naukowych.
Wymagania rozszerzające obejmują treści:
• o zwiększonym stopniu trudności, rozszerzone, • przydatne do stosowania w fizyce, • użyteczne ogólnie w praktyce.4. Stopień dobry (69%-87%) otrzymuje uczeń, który:
a) Nie opanował w pełni wiadomości określonych programem nauczania w danej klasie, ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w minimum programowym.
b) Posiada umiejętności określone na ocenę dostateczny oraz poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje (wykonuje) samodzielnie typowe zadania teoretyczne lub praktyczne: korzystając z wykresu potrafi przedstawić występujące zależności w innym układzie współrzędnych itp.
c) W obrębie danego działu posiada umiejętność powiązania różnych praw, zjawisk i zasad do zadań rachunkowych i problemów teoretycznych, potrafi przeprowadzić samodzielnie doświadczenie stosując właściwe przyrządy i metody pomiarowe.Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające
Wymagania dopełniające dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności w sytuacjach problemowych. Uczeń stosuje wiadomości i umiejętności do: przeprowadzania szczegółowej analizy procesów fizycznych, projektowania doświadczeń potwierdzających prawa fizyczne, rozwiązywaniu złożonych zadań rachunkowych, np. wyprowadzanie wzorów, analiza wykresów.Wymagania dopełniające obejmują treści:
• o znacznym stopniu trudności, • stosowane specjalistycznie.
5. Stopień bardzo dobry (88%-100%) otrzymuje uczeń, który:
a) opanował pełny zakres wiadomości i umiejętności określony programem nauczania w danej klasie.
b) posiada umiejętności określone na ocenę dobry oraz sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami z różnych działów fizyki, logicznie je łączy, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania, potrafi zastosować posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów łączących różne działy fizyki.c) swobodnie stosuje terminologię fizyczną.
d) potrafi zaprojektować doświadczenie, przeprowadzić analizę wyników.Stopień celujący otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania wykraczające
Wymagania wykraczające obejmują wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania w danej klasie. Uczeń inicjuje akcje wykraczające poza ramy programowe, sporządza z własnej inicjatywy materiały pomocne przy realizacji lekcji, posługuje się bogatym słownictwem fachowym, jest laureatem konkursów przedmiotowych na szczeblu wojewódzkim lub olimpiad przedmiotowych na szczeblu krajowym. Spełnienie tych wymagań, uzależnione od spełnienia wymagań dopełniających, ocenia się na stopień celujący.
Wymagania wykraczające obejmują treści: • wykraczające poza program nauczania. • naukowe. • specjalistyczne. • o złożonym, znacznym stopniu trudności.
6. Stopień celujący (-100% + zadanie dodatkowe) otrzymuje uczeń, który:
a) posiada umiejętności określone na ocenę bardzo dobry
b) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania w danej klasie.
c) samodzielnie zdobywa wiedzę z różnych źródeł.
d) rozwija zainteresowania fizyką.
e) biegle rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne, przedstawia oryginalne sposoby rozwiązania, samodzielnie rozwiązuje zadania wykraczające poza program nauczania klasy.
f) samodzielnie planuje eksperymenty, przeprowadza je, analizuje wyniki i przeprowadza rachunek błędów.
g) formułuje hipotezy i weryfikuje je jakościowo i ilościowo.
h) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach z fizyki i astronomii.
i) popularyzuje fizykę i astronomię przygotowując odczyty, doświadczenia.
j) pomaga przy szkolnych konkursach: fizycznym i astronomicznymSPOSOBY INFORMOWANIA UCZNIÓW O WYMAGANIACH
• Uczniowie zapoznają się z zasadami systemu wymagań na poszczególne stopnie na początku nauki przedmiotu.
• Klasa podpisuje z nauczycielem tzw. Kontrakt (Załącznik1) określający prawa i obowiązki ucznia i nauczyciela oraz zasady wzajemnej współpracy
• Uczniowie są informowani o wymaganiach na stopnie szkolne z danego działu w trakcie przerabiania danego materiału.SPOSOBY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW
Narzędzia sprawdzania wiedzy i umiejętności
Sprawdzanie wiedzy i umiejętności ucznia odbywa się za pomocą następujących metod :
• Kartkówki z bieżącego materiału
• Ustne odpowiedzi
• Pisemne sprawdziany po zamkniętej partii materiału
• Sprawdziany diagnozujące
• Ćwiczenia praktyczne: doświadczenie uczniowskie, praca grupowa, zadania
• Prace domowe
• Opracowanie referatu na zadany temat
.Praca i aktywność na lekcjiSprawdzaniu podlegają umiejętności i wiedza:
• Umiejętne stosowanie terminów, pojęć i metod niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu
• Wyszukiwanie i stosowanie informacji
• Wskazywanie i opisywanie faktów, związków i zależności
• Łączenie wiedzy teoretycznej z umiejętnościami praktycznymi podczas rozwiązywania problemów
• Współpraca i komunikowanie się w grupie: przekazywanie informacji, formułowanie pytań, organizacja pracy.1. Prace pisemne:
a) Sprawdziany 10 minutowe obejmujące ostatnio przerabianą tematykę - tzw. kartkówki – mogą odbywać się na każdej lekcji i nie muszą być zapowiadane. Zakres: ostatnia lekcja, 2 ostatnie lekcje, lub jedno z zadanych do domu zadań. Punktacja kartkówek jest ustalana przez nauczyciela.b) Prace klasowe, tzw. klasówka lub test 45minutowy. Zakres i termin ustalone są z uczniami przynajmniej na tydzień przed planowanym jego przeprowadzeniem.
c) Sprawdzian diagnostyczny, po przerobieniu materiału rocznego lub semestralnego oraz po powtórkach. Termin sprawdzianu ustalany wcześniej z uczniami.
2. Odpowiedź ustna
a) Podstawę oceny za odpowiedź ustną stanowi pełna i samodzielna odpowiedź ucznia na pytanie wg ustalonych wymagań programowych na odpowiednią ocenę.
b) Wygłoszenie przygotowanego referatu.3. Praca uczniów na lekcji
Oceniane jest samodzielne zgłaszanie się ucznia do: Merytorycznej dyskusji nad tematem lekcji Formułowania poprawnych wniosków, pytań, problemów itp. Redagowania zapisu do zeszytu - notatki Rozwiązania przy tablicy zadania rachunkowego, problemowego Projektowania doświadczeń Stawiania hipotez Zauważenia błędu
4. Praca uczniów w domu i aktywność:
a) Wykonywanie zadań domowych
b) Wykonywanie pomocy naukowych
c) Przygotowanie referatów
d) Projektowanie ciekawych doświadczeń
e) Wykonywanie dodatkowych zadań
f) Udział w konkursach
Uczeń otrzymuje za trzy plusy z aktywności ocenę bardzo dobrą, za trzy minusy ocenę niedostatecznąZasady poprawiania stopni:
1. Uczeń ma prawo poprawić ocenę z pracy klasowej, powinien to zrobić w terminie do dwóch tygodni.
2. Kartkówki można poprawiać na zasadach i w terminie ustalonym z nauczycielem (**) Oceny z kartkówki są równoważne z oceną z odpowiedzi ustnej.
3. Nieobecność na sprawdzianie lub kartkówce traktowana i liczona jest, jak 0, które należy poprawić.
4. Uczeń ma prawo do próby poprawienia uzgodnionych z nauczycielem partii materiału, gdy ocena semestralna lub końcowo - roczna jest na pograniczu dwóch ocen (**).
5. Każda ocena z poprawy jest wpisywana do dziennika, nie obniża ona już uzyskanej oceny. Wszystkie oceny uzyskane przez ucznia brane są pod uwagę.
6. Uczeń przyłapany w trakcie sprawdzianu na niesamodzielnej pracy lub korzystaniu z jakichkolwiek materiałów otrzymuje ocenę niedostateczną i nie ma możliwości jej poprawienia.
7. Uczeń ma prawo poprawić ocenę semestralną lub końcową na ocenę wyższą niż przewidziana przez nauczyciela uczącego danego ucznia. Warunkiem uzyskania oceny wyższej jest zdanie egzaminu sprawdzającego pisemnego (i ustnego) przed komisją złożoną z nauczycieli uczących danego przedmiotu. Ocena komisji jest ostateczna.Uwagi dodatkowe:
a. Uczeń ma prawo zgłosić nieprzygotownie do lekcji tzw. Np raz/dwa* w semestrze bez podania przyczyn.
b. Uczeń ma prawo zgłosić tzw. Bz brak zeszytu, podręcznika, zbioru zadań lub zadania domowego raz w semestrze.
c.Zgłoszenie Np lub Bz powinno nastąpić na początku lekcji przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne zgłoszenie Np lub Bz będzie równoznaczne z oceną niedostateczną. Zgłoszenie nieprzygotowania nie jest równoznaczne z brakiem zadania lub zeszytu.
d. Nieprzygotowanie nie może być zgłoszone w przypadku zapowiedzianych sprawdzianów pisemnych i powtórek, z wyjątkiem szczególnych wypadków losowych.
e. Ocena semestralna i końcowa nie jest średnią arytmetyczną uzyskanych ocen.4. SPOSOBY INFORMOWANIA O OSIĄGNIĘCIACH UCZNIÓW Z FIZYKI
1. Ocena ustalona wg wymagań programowych z fizyki spełnia funkcje:
• informacyjną – uczeń wie, czego nie opanował, zaś nauczyciel wie, co sprawia uczniowi trudności, informuje rodziców o osiągnięciach dziecka;
• wychowawczą – ocena jest „w miarę” adekwatna do stanu wiedzy ucznia i umożliwia mu samoocenę, może pomóc w ocenianiu dziecka przez rodziców.
2. Ocena jest jawna oraz motywowana w przypadkach uzasadnionych i zawsze na prośbę zainteresowanych.
3. W dzienniku opisuję każdą ocenę z fizyki zaznaczając, jakiej partii materiału lub jakiego zagadnienia ona dotyczy. Wychowawca mając dziennik w każdej chwili może udzielić stosownej informacji rodzicom.
4. Na wywiadówkach i konsultacjach rodzice lub opiekunowie są informowani o wynikach w nauce. W uzasadnionych przypadkach braki i sposoby ich uzupełnienia są omawiane indywidualnie. 5. W razie potrzeby częstszej kontroli postępów ucznia ustala się regularne kontakty indywidualne z rodzicami oraz zapisuje oceny do zeszytu przedmiotowego.
6. Na miesiąc przed zakończeniem klasyfikacji uczeń jest informowany o ewentualnej ocenie niedostatecznej. Ocena ta może ulec zmianie w toku dalszej nauki.
7. Tydzień przed klasyfikacją semestralną lub roczną uczeń jest informowany ustnie oprzewidywanej dla niego ocenie.5. ZAKOŃCZENIE
Przedstawiony przedmiotowy system oceniania z fizyki ma być spójny z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. Jeżeli w którymś założeniu taki by się nie okazał, ważniejszy jest wewnątrzszkolny system oceniania. Szczegółowe przedstawienie systemu oceniania z fizyki ma na celu zapoznanie uczniów i rodziców w możliwie najprostszy sposób z obowiązującymi przepisami.Załącznik 1
KONTRAKT NAUCZYCIEL – UCZEŃ
1. Uczeń zobowiązany jest do bycia przygotowanym na każdą lekcję tj. wymagane jest posiadanie zeszytu przedmiotowego, podręcznika, zbioru zadań oraz znajomości materiału.
2. Uczeń ma prawo do zgłoszenia braku przygotowania ‘np.’dwa* razy w semestrze bez podania przyczyny Powinno ono być zgłoszone na początku lekcji, przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne ‘np.’ lub zgłoszenie w trakcie lekcji jest równoważne z oceną niedostateczną.
3.Nieprzygotownie nie może być zgłoszone w przypadku zapowiedzianych sprawdzianów pisemnych i powtórek, z wyjątkiem szczególnych wypadków losowych.
4. Uczeń ma prawo do zgłoszenia braku zadania lub zeszytu lub podręcznika lub zbioru zadań ‘bz’ raz w semestrze bez podania przyczyny Powinno ono być zgłoszone na początku lekcji, przed sprawdzeniem obecności. Każde kolejne ‘bz’ lub zgłoszenie w trakcie lekcji jest równoważne z oceną niedostateczną. Zgłoszenie ‘bz’ nie jest równoznaczne z brakiem przygotowania
5. Uczeń nieobecny na ostatniej lekcji nie jest zwolniony ze znajomości treści lekcji. Jedynie uczeń, który był nieobecny, przez co najmniej tydzień oraz ma usprawiedliwienie od lekarza może uzupełnić wiedzą z opuszczonych lekcji lub napisać zaległy sprawdzian w terminie ustalonym z nauczycielem.
6. Nauczyciel ma prawo do sprawdzania postępów ucznia poprzez: zapowiedziane sprawdziany (przynajmniej z tygodniowym wyprzedzeniem) z większej partii materiału, zapowiedziane lub niezapowiedziane kartkówki, odpowiedź ustną, zadanie domowe. Ocenie podlega również aktywność ucznia oraz prace dodatkowe np. referaty, udział w konkursach itp.
7. Uczeń ma prawo do poprawy zapowiedzianych sprawdzianów w terminie do dwóch tygodni po otrzymaniu oceny.
8. Uczeń nieobecny na sprawdzianie z przyczyn nieusprawiedliwionych jest zobowiązany do napisania sprawdzianu na najbliższej lekcji i nie ma możliwości poprawy.
9. **Kartkówki można poprawiać na zasadach i w terminie ustalonym z nauczycielem .
10. Jeżeli uczeń został przyłapany w trakcie sprawdzianu na niesamodzielnej pracy lub korzystaniu z jakichkolwiek materiałów otrzymuje ocenę niedostateczną i nie ma możliwości jej poprawienia. 11. Uczeń ma prawo do próby poprawienia uzgodnionych z nauczycielem partii materiału, gdy ocena semestralna lub końcowo-roczna jest na pograniczu dwóch ocen.
12. Ocena semestralna i końcowo-roczna nie jest średnią arytmetyczną uzyskanych ocen cząstkowych.
13. Uczeń ma prawo poprawić ocenę semestralną lub końcową na ocenę wyższą niż przewidziana przez nauczyciela uczącego danego ucznia. Warunkiem uzyskania oceny wyższej jest zdanie egzaminu sprawdzającego pisemnego i ustnego przed komisją złożoną z nauczycieli uczących danego przedmiotu. Ocena komisji jest ostateczna.
14. Uczeń, dostaje ocenę ndst z aktywności w przypadku gdy przeszkadzając w prowadzeniu lekcji nie potrafi odpowiedzieć na zadane przez nauczyciela pytanie dotyczące omawianej w tym czasie części materiałuGEOGRAFIA - PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z GEOGRAFII W KLASACH 5-8 SZKOŁY PODSTAWOWEJ
1. Zadania PSO:
- Zebranie informacji niezbędnych nauczycielowi w nieustannym dostosowywaniu swoich działań dydaktycznych do zmieniających się warunków, potrzeb i możliwości rozwojowych ucznia Dostarczenie rodzicom bieżącej informacji o poziomie wiadomości i umiejętności ich dzieci.
- Motywowanie uczniów do systematycznej i efektywnej pracy.
- Pomaganie uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju przez zwracanie uwagi na jego sukcesy i porażki.
- Rozwijanie poczucia odpowiedzialności ucznia za jego osobiste postępy.
2. Środki dydaktyczne do pracy indywidualnej ucznia:
Na realizację programu geografii w szkole podstawowej przewidziano 5 godzin tygodniowo w cyklu kształcenia.
Każdy uczeń w poszczególnych klasach powinien posiadać następujący zestaw środków dydaktycznych do pracy indywidualnej:
- Podręcznik
- Zeszyt przedmiotowy
- Atlas geograficzny
- Przyrządy do wykonywania rysunków i pomiarów na mapie (ołówek, kredki,
cyrkiel, linijka, ekierka, kątomierz).
3. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów obejmuje następujące wskaźniki:
- Prace pisemne
- Wypowiedzi ustne
- Umiejętności praktyczne.
Rezultatem sprawdzania osiągnięć ucznia są oceny bieżące, które brane są pod uwagę przy ocenianiu semestralnym i końcoworocznym.
Sprawdzanie pisemne:
- Sprawdzian po zakończeniu działu obowiązuje każdego ucznia. W przypadku nieobecności uczeń może zaliczać sprawdzian w formie pisemnej w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Uczeń może pisać poprawę sprawdzianu w terminie uzgodnionym z nauczycielem, nie później niż dwa tygodnie od dnia wpisania oceny ze sprawdzianu. Sprawdzian jest zapowiadany tydzień wcześniej.
- Kartkówki ( z trzech ostatnich lekcji)
- Prace domowe,
- Prace wykonywane na mapach konturowych,
- Prezentacje ( dodatkowo).
Wypowiedzi ustne:
- Ocena bieżąca z trzech ostatnich lekcji
- Aktywność i praca na lekcjach (indywidualna i zespołowa)
- Ocena z powtórzenia po zakończeniu działu (zapowiedziane tydzień wcześniej)
Uczeń może zgłosić nieprzygotowanie tyle razy w semestrze ile jest lekcji geografii tygodniowo (klasa 7 dwa razy).
W czasie lekcji powtórzeniowej nie można zgłosić nieprzygotowania.
4. Poziom wymagań na poszczególne oceny wyrażony w procentach:
Procentowe progi na poszczególne oceny są zgodne ze szkolnymi.
- Ocenę celująca otrzymuje uczeń, który w części obowiązkowej otrzyma ocenę bardzo dobrą i wyczerpująco rozwiąże zadanie dodatkowe
- Skala procentowa dla uczniów posiadających opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz dla uczniów z upośledzeniem w stopniu lekkim, posiadającym orzeczenie poradni o realizowaniu programu szkoły specjalnej jest odpowiednio dostosowana.
5. Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny:
Ocena niedostateczna: Uczeń nie opanował niezbędnych wiadomości i umiejętności zawartych
w wymaganiach podstawy programowej dla gimnazjum potrzebnych do kontynuowania nauki. Wykazuje brak systematyczności i chęci do nauki, nie posiada podstawowej orientacji na mapie, nie wykonuje zadań domowych, nie potrafi samodzielnie korzystać z różnych źródeł informacji, w tym z treści podręcznika, nie pracuje na lekcji, nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych i praktycznych o elementarnym stopniu trudności samodzielnie, w grupie lub nawet przy pomocy nauczyciela, nie udziela prawidłowych odpowiedzi na większość zadanych mu pytań.Ocena dopuszczająca: Uczeń ma braki w wymaganiach koniecznych z zakresu wiadomości i umiejętności. Opanował w stopniu elementarnym umiejętność czytania map, posiada elementarną orientację na mapie świata, Europy i Polski, posługuje się w stopniu elementarnym słownictwem i terminologią geograficzną w mowie i piśmie.
Samodzielnie rozwiązuje i wykonuje zadania o niewielkim stopniu trudności, przejawia chęć i gotowość pracy i współpracy. Umie wykorzystać różne źródła informacji, przy czym objawia się to jako praca odtwórcza, wskazująca na słabe zrozumienie polecenia, przy pomocy nauczyciela udziela odpowiedzi na proste pytania.
Ocena dostateczna: Uczeń opanował podstawowe wiadomości i wybrane umiejętności określone podstawową programową. Posiada podstawową orientację na mapie i w przestrzeni geograficznej, poprawnie wyraża swoje myśli w prostych i typowych przykładach w mowie żywej i pisanej, przy wypowiedzi widać nieliczne błędy, odpowiedź ustna odbywa się przy pomocy nauczyciela zadającego kolejne pytania, samodzielnie i w grupie rozwiązuje poprawnie nieskomplikowane polecenia, potrafi naśladować podobne rozwiązania w analogicznych sytuacjach, wartościuje elementy działalności człowieka środowisku, poprawnie odczytuje dane z tekstu, rysunków, diagramów, tabel, przetwarza proste dane na wykresy, wykonuje wybrane, proste obliczenia stosowane w geografii, z pomocą nauczyciela poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania sytuacji problemowych.
Ocena dobra: Uczeń opanował wiadomości i umiejętności w stopniu dobrym, uwzględniającym wymagania rozszerzające. W szczególności: pracuje systematycznie, a jego przygotowanie choć pełne jest różne jakościowo, posiada dobrą orientację na mapie świata, czyta
ze zrozumieniem mapy tematyczne, dokonuje poprawnych interpretacji tekstów źródłowych, udziela zasadniczo samodzielnie odpowiedzi, choć uwidaczniają się niewielkie braki w wiedzy lub wypowiedź nie wyczerpuje omawianego zagadnienia. Wiadomości i umiejętności podstawowe są dla niego zrozumiałe, potrafi samodzielnie rozwiązywać zadania o pewnym stopniu trudności. Wykonuje wszystkie obliczenia stosowane w geografii, dostrzega zależności przyczynowo - skutkowe, łączy zagadnienia w logiczne ciągi, opanował umiejętność dokonywania interpretacji prostych zjawisk przedstawianych graficznie, wmówię i piśmie posługuje się językiem poprawnym pod względem merytorycznym, stylistycznym i gramatycznym, potrafi wartościować działalność człowieka w środowisku, aktywnie i efektywnie pracuje i współpracuje w zespołach grupowych.Ocena bardzo dobra. Uczeń w stopniu wyczerpującym opanował materiał przewidziany w podstawie programowej dla danej klasy oraz praktycznie stosuje umiejętności z zakresu kluczowych kompetencji w edukacji geograficznej. W szczególności: przygotowanie ucznia do lekcji jest pełne, wszechstronne oraz systematyczne, sprawnie posługuje się wiadomościami i umiejętnościami, podczas wypowiedzi ustnej samodzielnie potrafi interpretować omawiane zagadnienie, jego wypowiedź jest ładna, ciekawa i poprawna pod względem merytorycznym, stylistycznym i gramatycznym, samodzielnie dokonuje interpretacji treści mapy i innych materiałów źródłowych, obok prawidłowego wnioskowania przeprowadza proste analizy zjawisk, potrafi zastosować wiedzę w praktycznym działaniu, chętnie wykonuje zadania i prace dodatkowe, wykorzystuje różne źródła informacji do pogłębiania swojej wiedzy, bierze aktywny udział w przedsięwzięciach o charakterze środowiskowym, wnosi twórczy wkład w realizację zadań oraz omawianych zagadnień, pracuje nad własnym rozwojem lub bierze aktywny udział w konkursach o treściach geograficznych.
Ocena celująca: Uczeń spełnia wszystkie kryteria ujęte w wymaganiach na ocenę bardzo dobrą, a ponadto w zakresie posiadanej wiedzy wykracza poza podstawę programową, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia i zainteresowania, a ich efekty potrafi zaprezentować innym w konkretnej formie. Ponadto uczeń powinien wykazać się znaczącymi osiągnięciami w konkursach na poziomie powiatowym, wojewódzkim lub ogólnopolskim.
6. Zasady ustalania oceny końcowej:
Zasadniczy wpływ na stopień końcowy (semestralny lub końcoworoczny) mają oceny cząstkowe z testów sprawdzających, sprawdzianów, kartkówek i odpowiedzi ustnych. Pozostałe oceny mogą podwyższyć lub obniżyć ocenę końcową.
HISTORIA
INFORMATYKA - PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA
ZAJĘCIA KOMPUTEROWE KLASA 6
Uczeń: przestrzega zasad bezpiecznej pracy przy komputerze, jest odpowiedzialny za ogólny porządek na stanowisku komputerowym, stosuje zasady zdrowej pracy przy komputerze, w tym planuje przerwy w pracy i rekreację na świeżym powietrzu, przestrzega zasad korzystania z licencjonowanego oprogramowania, potrafi uszanować pracę innych, m.in. nie usuwa plików i nie kopiuje ich bez zgody autora lub nauczyciela, potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z korzystania z niewłaściwych gier komputerowych, m.in. nie korzysta z gier zawierających elementy przemocy i okrucieństwa oraz nie nakłania kolegów do korzystania z takich gier.
Komputer i praca w sieci komputerowej
2
3
4
5
6
dba o porządek na stanowisku komputerowym
wymienia podstawowe zasady zachowania się w pracowni komputerowej i przestrzega ich
wymienia zasady zachowania się w pracowni komputerowej i przestrzega ich
omawia zasady zachowania się w pracowni komputerowej i przestrzega ich
omawia szczegółowo zasady zachowania się w pracowni komputerowej i przestrzega ich
posługuje się myszą i klawiaturą;
określa typ komputera (komputerów) w pracowni komputerowej (np. IBM, Macintosh);
z pomocą nauczyciela poprawnie loguje się do szkolnej sieci komputerowej i kończy pracę z komputerem
rozróżnia elementy zestawu komputerowego;
podaje ich przeznaczenie; potrafi samodzielnie i poprawnie zalogować się do szkolnej sieci komputerowej i wylogować się
omawia ogólne przeznaczenie elementów zestawu komputerowego; wymienia elementy zestawu komputerowego i nośniki pamięci masowej;
wie, na czym polega uruchomienie komputera i programu komputerowego
omawia przeznaczenie elementów zestawu komputerowego;
wie, czym jest pamięć operacyjna;
wie, czym jest system operacyjny;
zna jednostki pamięci; omawia procesy zachodzące podczas uruchamiania programu komputerowego;
wymienia cechy środowiska graficznego;
wie, czym jest system operacyjny
omawia wewnętrzną budowę komputera – rodzaje pamięci;
omawia nośniki pamięci masowej ze względu na ich pojemność i przeznaczenie; omawia procesy zachodzące w komputerze podczas jego uruchamiania;
wymienia funkcje systemu operacyjnego;
omawia cechy środowiska graficznego;
omawia funkcje systemu operacyjnego
Program komputerowy
2
3
4
5
6
uruchamia programy korzystając z ikon na pulpicie;
potrafi poprawnie zakończyć pracę programu;
rozróżnia elementy okna programu;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje operacje w oknie programu;
jest świadom istnienia wirusów komputerowych
uruchamia programy z wykazu programów w menu Start;
nazywa elementy okna programu;
wykonuje niektóre operacje na oknie programu;
według wskazówek nauczyciela wykonuje operacje w oknie programu;
potrafi omówić ogólne niebezpieczeństwa związane z zarażeniem wirusem komputerowym
omawia przeznaczenie elementów okna programu komputerowego;
wykonuje operacje na oknie programu;
pod kierunkiem nauczyciela pracuje z dwoma jednocześnie uruchomionymi oknami programów; samodzielnie wykonuje operacje w oknie programu;
wymienia sposoby ochrony przed wirusami komputerowymi;
stosuje niektóre z nich
wie, że nie wolno bezprawnie kopiować programów i kupować ich nielegalnych kopii;
wybraną metodą samodzielnie kopiuje pliki na zewnętrzny nośnik danych;
samodzielnie pracuje z dwoma jednocześnie uruchomionymi oknami programów;
sprawnie korzysta z menu kontekstowego;
zna podstawowe skróty klawiaturowe;
wie, czym są wirusy komputerowe;
potrafi ogólnie omówić ich działanie
instaluje programy i zna zasady odinstalowywania ich;
zna podstawowe rodzaje licencji komputerowych i zasady korzystania z nich;
wskazaną metodą samodzielnie kopiuje pliki na zewnętrzne nośniki danych; stosuje skróty klawiaturowe; potrafi wskazać podobieństwa i różnice w budowie różnych okien programów;
stosuje sposoby ochrony przed wirusami komputerowymi, np. używa programu antywirusowego dla dysku twardego i innych nośników danych
Zastosowania komputera i programów komputerowych
2
3
4
5
6
wymienia przynajmniej trzy zastosowania komputera
podaje przykłady zastosowania komputera w szkole i w domu
wskazuje zastosowania komputera w różnych dziedzinach życia
wskazuje użyteczność zastosowania komputera do usprawnienia uczenia się; korzysta z programów edukacyjnych
korzystając z dodatkowych źródeł, odszukuje informacje na temat zastosowań komputera
podaje przykład urządzenia ze swojego otoczenia, opartego na technice komputerowej
podaje przykłady urządzeń ze swojego otoczenia, opartych na technice komputerowej
omawia działanie przykładowych urządzeń ze swojego otoczenia, opartych na technice komputerowej
podaje przykłady zastosowania komputera w domu;
wymienia zagrożenia wynikające z korzystania z niewłaściwych gier komputerowych
omawia historię komputerów;
wyszukuje w różnych źródłach, w tym w Internecie, informacje na temat najnowszych zastosowań komputerów;
omawia zagrożenia wynikające z korzystania z niewłaściwych gier komputerowych
Dokument komputerowy
2
3
4
5
6
pod kierunkiem nauczyciela zapisuje dokument w pliku, w folderze domyślnym
pod kierunkiem nauczyciela zapisuje dokument w pliku we wskazanej lokalizacji;
pod kierunkiem nauczyciela potrafi wydrukować dokument komputerowy
samodzielnie zapisuje dokument w pliku w wybranej lokalizacji;
pod kierunkiem nauczyciela zakłada nowy folder;
potrafi przygotować dokument komputerowy do druku
samodzielnie otwiera istniejący dokument z pliku zapisanego w określonym folderze;
przegląda dokument, zmienia i ponowne zapisuje pod tą samą lub inną nazwą w wybranej lokalizacji;
samodzielnie potrafi ustalić podstawowe parametry drukowania
podaje cechy charakterystyczne dokumentów komputerowych tworzonych w różnych programach komputerowych;
podczas przygotowywania dokumentu do druku korzysta z podglądu wydruku;
potrafi korzystać z właściwości drukowania
Pliki i foldery
2
3
4
5
6
z pomocą nauczyciela odszukuje zapisane pliki i otwiera je
wie, do czego służy folder Kosz i potrafi usuwać pliki;
potrafi odpowiednio nazwać plik;
samodzielnie odszukuje określone pliki;
z pomocą nauczyciela kopiuje pliki na wskazany nośnik pamięci
potrafi usuwać wskazane pliki;
rozumie, czym jest struktura folderów;
rozróżnia folder nadrzędny i podrzędny;
potrafi tworzyć własne foldery;
z pomocą nauczyciela kopiuje pliki na inny nośnik pamięci;
potrafi skompresować i zdekompresować folder i plik
tworzy własne foldery, korzystając z odpowiedniej opcji menu;
rozróżnia pliki tekstowe i graficzne po ich rozszerzeniach;
otwiera pliki z okna Mój komputer;
potrafi samodzielnie przenieść lub skopiować plik do innego folderu na dysku twardym i na inny nośnik;
odszukuje pliki w strukturze folderów;
potrafi zmienić nazwę istniejącego pliku;
zna pojęcie „rozszerzenie pliku";
potrafi kopiować, przenosić i usuwać foldery
swobodnie porusza się po strukturze folderów;
zna różnicę między kopiowaniem a przenoszeniem folderu;
rozróżnia pliki innych programów po ich rozszerzeniach (np. pokaz slajdów, pliki arkusza kalkulacyjnego, pliki utworzone w edytorze postaci);
tworzy skróty do plików i folderów;
porządkuje ikony na pulpicie;
wyjaśnia, na czym polega kompresowanie plików
Najczęściej stosowane metody posługiwania się programami komputerowymi
2
3
4
5
6
do obsługi programów posługuje się głównie myszą (klika wymienione przez nauczyciela elementy: przyciski, ikony, opcje menu)
do obsługi programów posługuje się myszą i klawiszami sterującymi kursorem, korzystając z pomocy nauczyciela;
pod kierunkiem nauczyciela korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu, danych w komórkach arkusza kalkulacyjnego
samodzielnie obsługuje programy za pomocą myszy i klawiszy sterujących kursorem;
korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu, danych w komórkach arkusza kalkulacyjnego;
na polecenie nauczyciela stosuje metodę przeciągnij i upuść
samodzielnie obsługuje programy za pomocą myszy, klawiszy sterujących kursorem i skrótów klawiaturowych;
samodzielnie korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu, danych w komórkach arkusza kalkulacyjnego;
samodzielnie stosuje metodę przeciągnij i upuść
omawia zasadę działania Schowka;
potrafi samodzielnie korzystać z poznanych metod w różnych programach komputerowych
Komputer jako źródło informacji i narzędzie komunikacji
Uczeń: potrafi świadomie korzystać z Internetu, jest odpowiedzialny za siebie i innych – potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z niewłaściwego wyboru źródła informacji i samej informacji, m.in. nie wchodzi na strony obrażające godność osobistą, propagujące treści niezgodne z Zasadami właściwego zachowania, zawierające obraźliwe i wulgarne teksty, propagujące przemoc, unika nawiązywania poprzez Internet kontaktów z nieznajomymi osobami, stosuje zasady taktowanego zachowania w Internecie, m.in. przestrzega podstawowych zasad netykiety, korzysta z cudzych materiałów w sposób zgodny z prawem.
Internet
2
3
4
5
wymienia przykłady różnych źródeł informacji;
podaje przykłady niektórych usług internetowych;
potrafi uruchomić przeglądarkę internetową; wymienia niektóre zagrożenia ze strony Internetu
wyjaśnia, czym jest Internet i strona internetowa;
podaje i omawia przykłady usług internetowych;
otwiera i przegląda wskazane strony internetowe w przeglądarce;
pod kierunkiem nauczyciela korzysta z wyszukiwarki internetowej
wyjaśnia, czym jest adres internetowy;
wymienia przeznaczenie poszczególnych elementów okna przeglądarki internetowej;
wymienia zagrożenia ze strony Internetu (m.in. strony obrażające godność osobistą, propagujące treści niezgodne z zasadami właściwego zachowania, zawierające obraźliwe i wulgarne teksty, propagujące przemoc, pomagające nawiązywać niewłaściwe kontakty
wyjaśnia, czym jest hiperłącze;
omawia przeznaczenie poszczególnych elementów okna przeglądarki internetowej;
samodzielnie korzysta z wyszukiwarki internetowej; wyszukuje hasła w encyklopediach multimedialnych i słownikach
stosuje zaawansowane opcje korzystania z różnych wyszukiwarek internetowych;
korzysta z portali internetowych
Poczta elektroniczna
2
3
4
5
6
podaje przykłady różnych sposobów komunikacji;
potrafi uruchomić program pocztowy i odebrać pocztę
omawia podobieństwa i różnice między pocztą tradycyjną i elektroniczną;
wymienia zasady netykiety;
pisze i wysyła listy elektroniczne do jednego adresata; odbiera pocztę
wymienia poszczególne elementy okna programu pocztowego;
wymienia podstawowe zasady pisania listów elektronicznych;
wymienia i omawia zasady netykiety;
pisze i wysyła listy elektroniczne do wielu adresatów; odbiera pocztę;
prawidłowo dołącza załączniki do listów;
zna i stosuje zasadę nieotwierania załączników do listów elektronicznych pochodzących od nieznanych nadawców
omawia przeznaczenie poszczególnych elementów okna programu pocztowego;
stosuje zasady redagowania listów elektronicznych;
przestrzega zasad netykiety;
odpowiada na listy;
korzysta z książki adresowej;
wymienia i omawia podstawowe zasady ochrony komputera przed wirusami i innymi zagrożeniami przenoszonymi przez pocztę elektroniczną;
wymienia podstawowe zasady ochrony komputera przed wirusami i innymi zagrożeniami przenoszonymi przez pocztę elektroniczną
zna różnicę między formatem tekstowym a HTML;
tworzy listy w HTML; konfiguruje program pocztowy;
zakłada konto pocztowe
Opracowywanie za pomocą komputera rysunków, tekstów, danych liczbowych i prezentacji multimedialnych
Uczeń: słucha poleceń nauczyciela i systematyczne wykonuje ćwiczenia, stara się samodzielnie odkrywać możliwości programów komputerowych, rozwija indywidualne zdolności twórcze i wrażliwość estetyczną, potrafi stosować komputer do podniesienia efektywności uczenia się, potrafi odkrywać nowe obszary zastosowań komputera, potrafi współpracować w grupie, jest odpowiedzialny za powierzone zadania i zdyscyplinowany na lekcji.Grafika komputerowa
2
3
4
5
6
omawia zalety i wady rysowania odręcznego i za pomocą programu komputerowego;
pod kierunkiem nauczyciela tworzy rysunek w prostym edytorze graficznym, stosując podstawowe narzędzia malarskie (Ołówek, Pędzel, Aerograf, Krzywa, Linia, Gumka)
wyjaśnia, do czego służy edytor grafiki;
tworzy rysunek w prostym edytorze graficznym, stosując podstawowe narzędzia malarskie (Ołówek, Pędzel, Aerograf, Krzywa, Linia, Gumka);
tworzy rysunki składające się z figur geometrycznych (prostokątów, wielokątów, elips, okręgów);
pod kierunkiem nauczyciela wprowadza napisy w obszarze rysunku;
wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go w inne miejsce na tym samym rysunku
tworzy rysunki składające się z figur geometrycznych (prostokątów, wielokątów, elips, okręgów);
wypełnia kolorem obszary zamknięte;
stosuje kolory niestandardowe;
wprowadza napisy w obszarze rysunku;
ustala parametry czcionki takie, jak: krój, rozmiar, kolor, pochylenie, pogrubienie, podkreślenie;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go w inne miejsce na tym samym rysunku
przekształca obraz: wykonuje odbicia lustrzane, obroty, pochylanie i rozciąganie obrazu;
samodzielnie wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go do innego rysunku;
wykorzystuje możliwość rysowania w powiększeniu, aby rysować bardziej precyzyjnie i poprawiać rysunki
omawia powstawanie obrazu komputerowego i przeznaczenie karty graficznej;
samodzielnie odszukuje opcje menu programu w celu wykonania konkretnej czynności;
przygotowuje rysunki na konkursy informatyczne
Teksty komputerowe
2
3
4
5
6
pisze krótki tekst, zawierający wielkie i małe litery oraz polskie znaki diakrytyczne;
wyjaśnia pojęcia: wiersz tekstu, kursor tekstowy;
zaznacza fragment tekstu;
zmienia krój, rozmiar i kolor czcionki;
usuwa znaki za pomocą klawisza Backspace
wyjaśnia, do czego służy edytor tekstu;
porusza się po tekście za pomocą kursora myszy;
wyjaśnia pojęcia: strona dokumentu tekstowego, margines;
usuwa znaki za pomocą klawisza Backspace i Delete;
wyrównuje akapity do lewej, do prawej, do środka;
zmienia krój, rozmiar i kolor czcionki;
pod kierunkiem nauczyciela wstawia do tekstu rysunki ClipArt i obiekty WordArt;
pod kierunkiem nauczyciela wstawia do tekstu prostą tabelę i wypełnia ją treścią
wyjaśnia pojęcia: akapit, wcięcie, parametry czcionki;
prawidłowo stosuje spacje przy znakach interpunkcyjnych;
porusza się po tekście za pomocą kursora myszy i klawiszy sterujących kursorem;
zna pojęcie: justowanie;
justuje akapity;
dodaje obramowanie i cieniowanie tekstu i akapitu;
wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go w inne miejsce w tym samym dokumencie;
wymienia rodzaje umieszczenia obrazu względem tekstu;
pod kierunkiem nauczyciela formatuje tabelę;
pod kierunkiem nauczyciela wstawia do tekstu fragment obrazu zapisanego w pliku oraz Autokształty (Kształy)
samodzielnie dodaje obramowanie i cieniowanie tekstu i akapitu;
wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go do innego dokumentu;
wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go w inne miejsce w tym samym dokumencie;
samodzielnie formatuje tabelę;
samodzielnie wstawia do tekstu fragment obrazu zapisanego w pliku oraz Autokształty (Kształy), rysunki ClipArt, obiekty WordArt
samodzielnie wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go do innego dokumentu;
omawia zastosowanie poszczególnych rodzajów umieszczenia obrazu względem tekstu;
omawia zasady i znaczenie poprawnego formatowania tekstu;
w zadaniach projektowych wykazuje umiejętność prawidłowego łączenia grafiki i tekstu
Obliczenia za pomocą komputera
2
3
4
5
6
wykonuje proste obliczenia na kalkulatorze komputerowym;
pod kierunkiem nauczyciela wypełnia danymi tabelę arkusza kalkulacyjnego;
zaznacza odpowiedni zakres komórek;
pod kierunkiem nauczyciela tworzy prostą formułę i wykonuje obliczenia na wprowadzonych danych
wykonuje obliczenia na kalkulatorze komputerowym;
zna budowę tabeli arkusza kalkulacyjnego, określa pojęcia: wiersz, kolumna, komórka, zakres komórek, adres komórki, formuła;
rozumie, czym jest zakres komórek;
wypełnia danymi tabelę arkusza kalkulacyjnego;
stosuje funkcję Suma do dodawania liczb zawartych w kolumnie lub wierszu;
samodzielnie numeruje komórki w kolumnie lub wierszu;
pod kierunkiem nauczyciela wpisuje proste formuły do przeprowadzania obliczeń na konkretnych liczbach;
wykonuje wykres dla jednej i serii danych;
wymienia typy wykresów;
wymienia elementy okna arkusza kalkulacyjnego;
pod kierunkiem nauczyciela tworzy tabelę w arkuszu kalkulacyjnym;
potrafi wstawić wiersz lub kolumnę do tabeli arkusza kalkulacyjnego;
wykonuje obramowanie komórek tabeli;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje obliczenia, tworząc proste formuły;
wprowadza napisy do komórek tabeli;
samodzielnie stosuje funkcję Suma do dodawania liczb zawartych w kolumnie lub wierszu;
zna przeznaczenie wykresu kolumnowego i kołowego; tworzy wykres dla dwóch serii danych; umieszcza na wykresie tytuł, legendę i etykiety danych
samodzielnie tworzy tabelę w arkuszu kalkulacyjnym;
samodzielnie wykonuje obramowanie komórek tabeli;
samodzielnie tworzy proste formuły do przeprowadzania obliczeń na konkretnych liczbach; wprowadza napisy do komórek tabeli;
dostosowuje szerokość kolumn do ich zawartości;
analizuje i dostrzega związek między postacią formuły funkcji Suma na pasku formuły a zakresem zaznaczonych komórek;
wykonuje obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym, tworząc formuły oparte na adresach komórek;
pod kierunkiem nauczyciela stosuje inne funkcje dostępne pod przyciskiem Autosumowanie;
samodzielnie umieszcza na wykresie tytuł, legendę i etykiety danych
samodzielnie wprowadza różne rodzaje obramowań komórek tabeli i formatowanie ich zawartości;
samodzielnie stosuje inne funkcje dostępne pod przyciskiem Autosumowanie;
analizuje formuły tych funkcji;
samodzielnie tworzy formuły oparte na adresach komórek;
formatuje elementy wykresu;
korzysta z różnych rodzajów wykresów;
samodzielnie przygotowuje dane do tworzenia wykresu
Prezentacje multimedialne
2
3
4
5
6
wymienia niektóre sposoby prezentowania informacji;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje i zapisuje prostą prezentację składającą się z kilku slajdów
wymienia i omawia sposoby prezentowania informacji;
podaje przykłady urządzeń umożliwiających przedstawianie prezentacji;
wykonuje i zapisuje prostą prezentację składającą się z kilku slajdów zawierających tekst i grafikę;
pod kierunkiem nauczyciela uruchamia pokaz slajdów
wymienia etapy i zasady przygotowania prezentacji multimedialnej;
wykonuje i zapisuje prezentację składającą się z kilku slajdów zawierających tekst i grafikę;
dodaje animacje do elementów slajdu;
samodzielnie uruchamia pokaz slajdów
omawia etapy i zasady przygotowania prezentacji multimedialnej; omawia urządzenia do przedstawiania prezentacji multimedialnych;
dba o zachowanie właściwego doboru kolorów tła i tekstu na slajdzie;
dobiera właściwy krój i rozmiar czcionki;
prawidłowo rozmieszcza elementy na slajdzie;
ustala parametry animacji;
dodaje przejścia slajdów
omawia program do wykonywania prezentacji multimedialnych;
rozróżnia sposoby zapisywania prezentacji i rozpoznaje pliki prezentacji po rozszerzeniach;
zapisuje prezentację jako Pokaz programu PowerPoint;
korzysta z przycisków akcji;
potrafi zmienić kolejność slajdów; stosuje chronometraż; potrafi zmienić kolejność animacji na slajdzie
Rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji z wykorzystaniem komputera
Uczeń: potrafi rozwiązywać proste zadania problemowe, wymagające logicznego myślenia, potrafi wynieść korzyści ze stosowania właściwego Oprogramowania (tu programu edukacyjnego) dla własnego rozwoju.
Animacje komputerowe
2
3
4
5
6
pod kierunkiem nauczyciela korzysta z programu edukacyjnego, tworząc prostą animację
projektuje proste animacje;
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia animacji
wyjaśnia pojęcia: animacja, obraz animowany;
samodzielnie tworzy animacje na zadany temat
projektuje i tworzy animacje, w tym animacje złożone;
samodzielnie zapisuje i odtwarza animacje; modyfikuje i ponownie uruchamia
potrafi samodzielnie odszukać opcje menu programu, potrzebne do rozwiązania zadania;
tworzy złożone projekty, zawierające elementy animowane;
bierze udział w konkursach informatycznych
Programy komputerowe
2
3
4
5
6
pod kierunkiem nauczyciela
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia programów komputerowych;
steruje obiektem na ekranie (w przód, w prawo, w lewo);
podaje przykłady problemów, które można rozwiązać za pomocą komputera;
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia programów komputerowych;
tworzy prosty program składający się z kilku poleceń
tworzy proste programy, stosując podstawowe zasady tworzenia programów komputerowych;
stosuje odpowiednie polecenie do wielokrotnego powtarzania wybranych czynności;
tworzy proste procedury
pisze programy, korzystając z edukacyjnego języka programowania;
stosuje podstawowe polecenia danego języka;
stosuje wielokrotne powtarzanie tych samych czynności i procedury;
potrafi dobrać odpowiednie polecenia do rozwiązania danego zadania
potrafi samodzielnie znaleźć sposób rozwiązania podanego problemu;
samodzielnie tworzy trudniejsze programy, korzystając z edukacyjnego języka programowania;
potrafi wykorzystać utworzone procedury do tworzenia innych procedur;
bierze udział w konkursach informatycznych
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA – Informatyka KLASA 4
1.Komputer i programy komputerowe
Uczeń: Przestrzega zasad bezpiecznej pracy przy komputerze, jest odpowiedzialny za ogólny porządek na stanowisku komputerowym, stosuje zasady zdrowej pracy przy komputerze, w tym planuje przerwy w pracy i rekreację na świeżym powietrzu, przestrzega zasad korzystania z licencjonowanego Oprogramowania, potrafi uszanować pracę innych, m.in. nie usuwa plików i nie kopiuje ich bez zgody autora lub nauczyciela, potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z korzystania z niewłaściwych gier komputerowych, m.in. nie korzysta z gier zawierających elementy przemocy i okrucieństwa oraz nie nakłania kolegów do korzystania z takich gier.
Posługiwanie się komputerem i praca z programem komputerowym
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
wymienia przynajmniej trzy podstawowe zasady zachowania w pracowni komputerowej i przestrzega ich, m.in.: dba o porządek na stanowisku komputerowym
wymienia przynajmniej sześć podstawowych zasad zachowania w pracowni komputerowej i przestrzega ich
wymienia zasady zachowania w pracowni komputerowej i przestrzega ich
omawia zasady zachowania w pracowni komputerowej i przestrzega ich
omawia szczegółowo zasady zachowania w pracowni komputerowej i przestrzega ich
wymienia przynajmniej dwie podstawowe zasady zdrowej pracy przy komputerze i przestrzega ich, m.in.: planuje przerwy w pracy i ogranicza czas spędzany przy komputerze
wymienia przynajmniej cztery podstawowe zasady zdrowej pracy przy komputerze i stosuje je w praktyce
wymienia zasady zdrowej pracy przy komputerze i stosuje je w praktyce
omawia zasady zdrowej pracy przy komputerze i stosuje je w praktyce
omawia szczegółowo zasady zdrowej pracy przy komputerze i stosuje je w praktyce;
wyszukuje w Internecie dodatkowe informacje na temat zdrowej pracy przy komputerze i prezentuje je przed grupą
posługuje się myszą i klawiaturą;
uruchamia programy korzystając z ikon na pulpicie;
potrafi poprawnie zakończyć pracę programu;
rozróżnia elementy okna programu;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje operacje w oknie programu
uruchamia programy z wykazu programów w menu Start;
nazywa elementy okna programu;
wykonuje niektóre operacje na oknie programu;
według wskazówek nauczyciela wykonuje operacje w oknie programu;
wyjaśnia, co kryje się pod ikonami umieszczonymi na pulpicie
omawia przeznaczenie elementów okna programu komputerowego;
wykonuje operacje na oknie programu;
omawia sposoby korzystania z menu programu komputerowego;
pod kierunkiem nauczyciela pracuje z dwoma jednocześnie uruchomionymi oknami programów; samodzielnie wykonuje operacje w oknie programu;
zna wybrane skróty klawiaturowe
wie, czym jest system operacyjny;
samodzielnie pracuje z dwoma jednocześnie uruchomionymi oknami programów;
wyjaśnia różnice w korzystaniu z różnych menu programów komputerowych;
korzysta z menu kontekstowego;
zna i stosuje podstawowe skróty klawiaturowe
omawia przeznaczenie elementów zestawu komputerowego;
potrafi samodzielnie odszukać i uruchomić wybrany program komputerowy;
potrafi wskazać podobieństwa i różnice w budowie różnych okien programów
Praca z dokumentem komputerowym
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
tworzy prosty dokument komputerowy – rysunek, tekst;
pod kierunkiem nauczyciela zapisuje dokument w pliku, w folderze domyślnym
tworzy dokument komputerowy – rysunek, tekst;
pod kierunkiem nauczyciela zapisuje dokument w pliku we wskazanej lokalizacji
otwiera istniejący dokument z pliku zapisanego w określonym folderze;
modyfikuje dokument i samodzielnie zapisuje w pliku w wybranej lokalizacji
samodzielnie otwiera istniejący dokument z pliku zapisanego w określonym folderze;
przegląda dokument, zmienia i ponowne zapisuje pod tą samą lub inną nazwą w wybranej lokalizacji
podaje cechy charakterystyczne dokumentów komputerowych tworzonych w różnych programach komputerowych (np. Paint, Word)
Pliki i foldery
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
z pomocą nauczyciela odszukuje zapisane pliki i otwiera je
wie, do czego służy folder Kosz i potrafi usuwać pliki;
potrafi odpowiednio nazwać plik;
odszukuje pliki w strukturze folderów;
potrafi tworzyć własne foldery
otwiera pliki umieszczone przez nauczyciela w wybranym folderze;
rozumie, czym jest struktura folderów;
rozróżnia folder nadrzędny i podrzędny;
tworzy własne foldery, korzystając z odpowiedniej opcji menu
zna pojęcie „rozszerzenie pliku";
rozróżnia pliki tekstowe i graficzne po ich rozszerzeniach;
potrafi zmienić nazwę istniejącego pliku;
potrafi wybrać program do otwierania pliku z danym rozszerzeniem
swobodnie porusza się po strukturze folderów;
rozróżnia pliki programów po ich rozszerzeniach
Najczęściej stosowane metody posługiwania się programami komputerowymi
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
do obsługi programów posługuje się głównie myszą (klika wymienione przez nauczyciela elementy: przyciski, ikony, opcje menu)
pracując z wybranym programem komputerowym, posługuje się myszą i klawiszami sterującymi kursorem, korzystając z pomocy nauczyciela;
pod kierunkiem nauczyciela korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu
samodzielnie obsługuje programy za pomocą myszy i klawiszy sterujących kursorem;
korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu;
na polecenie nauczyciela stosuje metodę przeciągnij i upuść
samodzielnie obsługuje programy za pomocą myszy, klawiszy sterujących kursorem i skrótów klawiaturowych;
samodzielnie korzysta ze Schowka do kopiowania, wycinania i wklejania: pliku, obrazu lub jego fragmentu, tekstu lub jego fragmentu;
samodzielnie stosuje metodę przeciągnij i upuść
omawia zasadę działania Schowka;
potrafi samodzielnie korzystać z poznanych metod w różnych programach komputerowych
Tworzenie rysunków
Uczeń: słucha poleceń nauczyciela i systematyczne wykonuje ćwiczenia, stara się samodzielnie odkrywać możliwości programów komputerowych, rozwija indywidualne zdolności twórcze i wrażliwość estetyczną, potrafi stosować komputer do podniesienia efektywności uczenia się, potrafi odkrywać nowe bszary zastosowań komputera, potrafi współpracować w grupie, jest odpowiedzialny za powierzone zadania i zdyscyplinowany na lekcji.
Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – tworzenie rysunków w edytorze grafiki
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
omawia zalety i wady rysowania odręcznego i za pomocą programu komputerowego;
pod kierunkiem nauczyciela tworzy rysunek w prostym edytorze grafiki, stosując podstawowe narzędzia malarskie (Ołówek, Pędzel, Aerograf, Linia, Gumka)
wyjaśnia, do czego służy edytor grafiki;
tworzy rysunek w prostym edytorze grafiki, stosując podstawowe narzędzia malarskie (Ołówek, Pędzel, Aerograf, Linia, Gumka);
tworzy rysunki składające się z figur geometrycznych (prostokątów, elips, okręgów);
pod kierunkiem nauczyciela wprowadza napisy w obszarze rysunku;
pod kierunkiem nauczyciela wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go w inne miejsce na tym samym rysunku
tworzy rysunki składające się z figur geometrycznych (prostokątów, elips, okręgów);
wspólnie z nauczycielem analizuje problem i przykład jego rozwiązania;
rozwiązuje problem, korzystając z przykładowego rozwiązania;
wypełnia kolorem obszary zamknięte; stosuje kolory niestandardowe;
wprowadza napisy w obszarze rysunku;
ustala parametry czcionki takie, jak: krój, rozmiar, kolor, pochylenie, pogrubienie, podkreślenie;
wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go w inne miejsce na tym samym rysunku
samodzielnie wykonuje operacje na fragmencie rysunku: zaznacza, wycina, kopiuje i wkleja go do innego rysunku;
analizuje problem i przykład jego rozwiązania;
samodzielnie szuka sposobu rozwiązania wybranego problemu;
stosuje poznane metody komputerowego rysowania do tworzenia i modyfikowania rysunków
samodzielnie odszukuje opcje menu programu w celu wykonania konkretnej czynności;
potrafi samodzielnie sformułować problem i go rozwiązać;
przygotowuje rysunki na konkursy informatyczne
Programowanie
Uczeń: potrafi rozwiązywać proste zadania problemowe, wymagające logicznego myślenia, potrafi wynieść korzyści ze stosowania właściwego oprogramowania (tu programu edukacyjnego) dla własnego rozwoju.
Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
pod kierunkiem nauczyciela
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia programów komputerowych;
tworzy prosty program składający się z kilku poleceń;
steruje obiektem na ekranie (w przód, w prawo, w lewo)
podaje przykłady problemów, które można rozwiązać za pomocą komputera;
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia programów komputerowych;
tworzy program sterujący obiektem na ekranie (w przód, w prawo, w lewo);
zapisuje program w pliku
tworzy proste programy, stosując podstawowe zasady tworzenia programów komputerowych;
korzystając z oprogramowania edukacyjnego, pisze polecenia sterujące obiektem na ekranie w przód, w lewo, w prawo i zmienia położenie obiektu o dowolny kąt;
stosuje odpowiednie polecenie do powtarzania wybranych czynności;
zapisuje w wizualnym języku programowania pomysły historyjek;
modyfikuje programy; objaśnia przebieg działania programów
pisze programy, korzystając z edukacyjnego języka programowania;
stosuje podstawowe polecenia danego języka;
stosuje powtarzanie tych samych czynności;
potrafi dobrać odpowiednie polecenia do rozwiązania danego zadania;
zapoznaje się z przykładowym problemem i analizuje sposób jego rozwiązania, korzystając z podręcznika;
zapisuje w wizualnym języku programowania sytuacje warunkowe i zdarzenia;
testuje na komputerze programy pod względem zgodności z przyjętymi założeniami;
projektuje historyjki
potrafi samodzielnie znaleźć sposób rozwiązania podanego problemu;
samodzielnie tworzy trudniejsze programy;
samodzielnie szuka sposobu rozwiązania postawionego problemu (zadania);
projektuje historyjki według własnych pomysłów i zapisuje je, korzystając z wybranego środowiska programowania;
bierze udział w konkursach informatycznych
Tworzenie dokumentów tekstowych
Uczeń: słucha poleceń nauczyciela i systematyczne wykonuje ćwiczenia, stara się samodzielnie odkrywać możliwości programów komputerowych, potrafi stosować komputer do podniesienia efektywności uczenia się, potrafi odkrywać nowe obszary zastosowań komputera, potrafi współpracować w grupie, jest odpowiedzialny za powierzone zadania i zdyscyplinowany na lekcji.
Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – opracowywanie tekstu w edytorze tekstu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
pisze krótki tekst, zawierający wielkie i małe litery oraz polskie znaki diakrytyczne;
porusza się po tekście za pomocą kursora myszy i klawiszy sterujących kursorem;
zaznacza fragment tekstu;
zmienia krój, rozmiar i kolor czcionki;
usuwa znaki za pomocą klawisza Backspace
wyjaśnia, do czego służy edytor tekstu;
porusza się po tekście za pomocą kursora myszy;
wyjaśnia pojęcia: wiersz tekstu, kursor tekstowy;
wie, jak się tworzy akapity w edytorze tekstu;
usuwa znaki za pomocą klawisza Backspace i Delete;
wyrównuje akapity do lewej, do prawej, do środka;
zmienia krój, rozmiar i kolor czcionki
wyjaśnia pojęcia: akapit, wcięcie w tekście, parametry czcionki;
wspólnie z nauczycielem analizuje problem i przykład jego rozwiązania;
rozwiązuje problem, korzystając z przykładowego rozwiązania;
prawidłowo stosuje spacje przy znakach interpunkcyjnych;
wyjaśnia pojęcia: strona dokumentu tekstowego, margines, justowanie;
justuje akapity;
wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go w inne miejsce w tym samym dokumencie;
stosuje listy wypunktowane i numerowane
wie, jak ustawić odstęp po akapicie i interlinię;
analizuje problem i przykład jego rozwiązania;
samodzielnie szuka sposobu rozwiązania wybranego problemu;
samodzielnie wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go w inne miejsce w tym samym dokumencie;
zna i stosuje podane w podręczniku zasady poprawnego redagowania tekstu;
stosuje kopiowanie formatu, wykorzystując odpowiednią opcję menu
samodzielnie wykonuje operacje na fragmencie tekstu: zaznaczanie, wycinanie, kopiowanie i wklejanie go do innego dokumentu;
potrafi samodzielnie sformułować problem i go rozwiązać;
pisze tekst, stosując poprawnie poznane zasady redagowania tekstu;
korzystając z Internetu i innych źródeł, wyszukuje informacje na temat e-booków
2.Wyszukiwanie informacji w Internecie
Uczeń: potrafi świadomie korzystać z Internetu, jest odpowiedzialny za siebie i innych – potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z iewłaściwego wyboru źródła informacji i samej informacji, m.in. nie wchodzi na strony obrażające godność osobistą, propagujące treści niezgodne z zasadami właściwego zachowania, zawierające obraźliwe i wulgarne teksty, propagujące przemoc, unika nawiązywania poprzez Internet kontaktów z nieznajomymi sobami,stosuje zasady taktowanego zachowania w Internecie, m.in. przestrzega podstawowych zasad netykiety,korzysta z cudzych materiałów w sposób Zgodny z prawem.
Posługiwanie się komputerem i sieciami komputerowymi – wyszukiwanie informacji z wykorzystaniem Internetu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
wymienia przykłady różnych źródeł informacji;
podaje przykłady niektórych usług internetowych;
potrafi uruchomić przeglądarkę internetową; wymienia niektóre zagrożenia ze strony Internetu
wyjaśnia, czym jest Internet i strona internetowa;
podaje i omawia przykłady usług internetowych;
otwiera i przegląda wskazane strony internetowe w przeglądarce;
pod kierunkiem nauczyciela korzysta z wyszukiwarki internetowej
wyjaśnia, czym jest adres internetowy;
wymienia przeznaczenie poszczególnych elementów okna przeglądarki internetowej;
wymienia zagrożenia ze strony Internetu (m.in. strony obrażające godność osobistą, propagujące treści niezgodne z zasadami właściwego zachowania, zawierające obraźliwe i wulgarne teksty, propagujące przemoc, pomagające nawiązywać niewłaściwe kontakty)
wyjaśnia, czym jest hiperłącze;
omawia przeznaczenie poszczególnych elementów okna przeglądarki internetowej;
samodzielnie korzysta z wyszukiwarki internetowej; wyszukuje hasła w encyklopediach multimedialnych i słownikach
stosuje zaawansowane opcje korzystania z różnych wyszukiwarek internetowych;
korzysta z portali internetowych
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA – Informatyka KLASA 5
Tworzenie rysunków
Uczeń: słucha poleceń nauczyciela i systematyczne wykonuje ćwiczenia,stara się samodzielnie odkrywać możliwości programów Komputerowych,rozwija indywidualne zdolności twórcze i wrażliwość estetyczną,potrafi stosować komputer do podniesienia efektywności Uczenia się,potrafi odkrywać nowe obszary zastosowań komputera,potrafi współpracować w grupie,jest odpowiedzialny za powierzone zadania i zdyscyplinowany na lekcji.
Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – tworzenie rysunków w edytorze grafiki
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
rysuje wielokąty, korzystając z narzędzia Wielokąt;
wykonuje odbicie lustrzane zaznaczonego fragmentu rysunku;
tworzy proste rysunki z wykorzystaniem poznanych narzędzi malarskich i operacji na fragmentach rysunku
korzystając ze wzorca, wybiera sposób rysowania wielokątów;
wie, jak zastosować narzędzie Krzywa;
przekształca obraz: wykonuje odbicia lustrzane i obroty;
korzysta z narzędzia Lupa do powiększania obrazu;
tworzy nowe rysunki i modyfikuje rysunki gotowe, korzystając z poznanych możliwości edytora grafiki
stosuje narzędzie Krzywa do tworzenia rysunków;
korzysta z Pomocy dostępnej w programach;
przekształca obraz: wykonuje pochylanie i rozciąganie obrazu;
wie, w jaki sposób dawniej tworzono obrazy;
wykorzystuje możliwość rysowania w powiększeniu, aby rysować bardziej precyzyjnie i poprawiać rysunki
analizuje sytuację problemową i szuka rozwiązania problemu;
przekształca obraz: wykonuje odbicia lustrzane, obroty, pochylanie i rozciąganie obrazu;
wie, z czego składa się obraz komputerowy i jaka jest funkcja karty graficznej;
wykorzystuje możliwość włączenia linii siatki, aby poprawiać rysunki
samodzielnie odszukuje opcje menu programu w celu wykonania konkretnej czynności, a w razie potrzeby korzysta z Pomocy do programu;
wyjaśnia różnicę między odbiciem lustrzanym w poziomie a obrotem o kąt 90°;
omawia proces powstawania obrazu komputerowego i wyjaśnia przeznaczenie karty graficznej;
rozwija indywidualne zdolności twórcze;
przygotowuje rysunki na konkursy informatyczne
-
Komputer i programy komputerowe
Uczeń: przestrzega zasad bezpiecznej pracy przy komputerze,jest odpowiedzialny za ogólny porządek na stanowisku komputerowym,stosuje zasady zdrowej pracy przy komputerze, w tym planuje przerwy w pracy i rekreację na świeżym powietrzu,przestrzega zasad korzystania z icencjonowanego oprogramowania,potrafi uszanować pracę innych, m.in. nie usuwa plików i nie kopiuje ich bez zgody autora lub nauczyciela,potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z korzystania z niewłaściwych gier komputerowych, m.in. nie korzysta z gier zawierających elementy przemocy i okrucieństwa oraz nie nakłania kolegów do korzystania z takich gier.
Posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
określa typ komputera (komputerów) w pracowni komputerowej, np. PC, Mac;
loguje się do szkolnej sieci komputerowej i prawidłowo kończy pracę z komputerem
zna w podstawowym zakresie działanie komputera;
rozróżnia elementy zestawu komputerowego;
omawia przeznaczenie monitora, klawiatury i myszy;
podaje przykłady komputerów przenośnych;
potrafi poprawnie zalogować się do szkolnej sieci komputerowej i wylogować się;
omawia przeznaczenie urządzeń zewnętrznych (drukarka, skaner, projektor multimedialny)
wymienia nazwy niektórych części zamkniętych we wspólnej obudowie komputera (płyta główna, procesor, pamięć operacyjna, dysk twardy);
omawia cechy komputerów przenośnych, m.in.: takich jak laptop, tablet;
wymienia urządzenia mobilne;
wyjaśnia przeznaczenie urządzeń do nagrywania obrazów, dźwięków i filmów tj. kamera internetowa, cyfrowy aparat fotograficzny, kamera cyfrowa
omawia przeznaczenie elementów zestawu komputerowego;
wyjaśnia, czym jest pamięć operacyjna RAM;
wyjaśnia różnicę pomiędzy pamięcią operacyjną a dyskiem twardym;
omawia cechy urządzeń mobilnych;
wykonuje zdjęcia aparatem cyfrowym lub smartfonem i przenosi je do pamięci komputera
korzystając z dodatkowych źródeł, odszukuje informacje na temat historii komputerów;
charakteryzuje komputery przenośne, uzupełniając informacje z dodatkowych źródeł;
odszukuje w Internecie więcej informacji na temat urządzeń do nawigacji satelitarnej;
nagrywa krótkie filmy, korzystając z aparatu cyfrowego, smartfonu lub kamery cyfrowej i przenosi je do pamięci komputera
uruchamia programy w wybrany sposób, np. klikając ikonę na pulpicie kafelek na ekranie startowym lub z wykazu programów w menu Start
wymienia cechy środowiska graficznego;
wie, czym jest system operacyjny;
wie, na czym polega uruchamianie programów
zna rolę systemu operacyjnego;
wymienia cechy środowiska graficznego;
wie, na czym polega uruchamianie komputera, instalowanie i uruchamianie programu komputerowego;
wie, że nie wolno bezprawnie kopiować programów i kupować ich nielegalnych kopii
omawia funkcje systemu operacyjnego;
omawia ogólnie procesy zachodzące podczas włączenia komputera;
wyjaśnia, co dzieje się na ekranie monitora i w pamięci komputera podczas uruchamiania programu komputerowego;
wie, że korzystając z programu komputerowego, należy pamiętać o przestrzeganiu warunków określonych w umowie licencyjnej
wyjaśnia, czym jest UEFI (i jego poprzednik BIOS) i wyjaśnia, jaka jest jego rola w działaniu komputera;
zna podstawowe rodzaje licencji komputerowych i zasady korzystania z nich
Operacje na plikach i folderach
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
wymienia przykładowe nośniki pamięci masowej i wie, do czego służą
omawia ogólnie nośniki pamięci masowej, m.in.: CD, DVD, urządzenie pendrive
wie, co to jest pojemność nośników pamięci;
podaje przykładowe pojemności wybranych nośników pamięci masowych
omawia przeznaczenie poszczególnych rodzajów nośników pamięci masowej;
wie, co to są zasoby komputera
korzystając z dodatkowych źródeł, odszukuje informacje na temat nośników pamięci masowej;
przegląda zasoby wybranego komputera; sprawdza ilość wolnego miejsca na dysku
odszukuje zapisane pliki w strukturze folderów i otwiera je;
tworzy własne foldery, korzystając z odpowiedniej opcji menu;
z pomocą nauczyciela kopiuje pliki z wykorzystaniem Schowka do innego folderu na tym samym nośniku
swobodnie porusza się po strukturze folderów, aby odszukać potrzebny plik;
potrafi odpowiednio nazwać plik;
kopiuje pliki do innego folderu na tym samym nośniku;
wie, do czego służy folder Kosz i potrafi usuwać pliki
rozróżnia folder nadrzędny i podrzędny;
kopiuje pliki i foldery zapisane na dysku twardym na inny nośnik pamięci, wykorzystując Schowek;
potrafi skopiować pliki z dowolnego nośnika na dysk twardy;
zna przynajmniej dwie metody usuwania plików i folderów
kopiuje pliki z wykorzystaniem Schowka do innego folderu i na inny nośnik;
przenosi i usuwa pliki, stosując metodę przeciągnij i upuść;
zna i stosuje skróty klawiaturowe do wykonywania operacji na plikach i folderach;
zmienia nazwę istniejącego pliku;
potrafi odzyskać plik umieszczony w Koszu;
kompresuje pliki i foldery oraz je dekompresuje
samodzielnie kopiuje pliki i foldery, stosując wybraną metodę;
wyjaśnia różnicę pomiędzy kopiowaniem a przenoszeniem plików;
wyjaśnia, na czym polega kompresja plików
-
Komunikacja z wykorzystaniem Internetu
Uczeń: potrafi świadomie korzystać z Internetu, jest odpowiedzialny za siebie i innych – potrafi z zaangażowaniem argumentować zagrożenia wynikające z niewłaściwego wyboru źródła informacji i samej informacji, m.in. nie wchodzi na strony obrażające godność osobistą, propagujące treści niezgodne z zasadami właściwego zachowania, zawierające obraźliwe i wulgarne teksty, propagujące przemoc, unika nawiązywania poprzez Internet kontaktów z nieznajomymi osobami, stosuje zasady taktowanego zachowania w Internecie, m.in. przestrzega podstawowych zasad netykiety, korzysta z cudzych materiałów w sposób zgodny z prawem.
Posługiwanie się komputerem i sieciami komputerowymi – komunikacja z wykorzystaniem Internetu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
z pomocą nauczyciela zakłada konto pocztowe;
pisze i wysyła listy elektroniczne do jednego adresata
samodzielnie zakłada konto pocztowe;
wymienia i stosuje podstawowe zasady pisania listów elektronicznych;
pisze list elektroniczny, stosując podstawowe zasady, np. pamięta o umieszczeniu tematu listu i podpisaniu się
podaje przykłady różnych sposobów komunikacji;
omawia podobieństwa i różnice między pocztą tradycyjną i elektroniczną;
samodzielnie zakłada konto pocztowe;
omawia szczegółowo i stosuje zasady netykiety;
dołącza załączniki do listów;
pisze i wysyła listy elektroniczne do wielu adresatów
omawia sposób zakładania konta pocztowego;
pisząc listy elektroniczne, stosuje zasady redagowania tekstu;
przestrzega zasad netykiety;
tworzy książkę adresową i korzysta z niej, wysyłając listy do wielu adresatów;
zna zasady dołączania załączników do e-maili i je stosuje, np. zmniejszając rozmiar pliku przed wysłaniem;
wie, co to jest spam i rozsyłanie tzw. internetowych łańcuszków
poprawnie redaguje list elektroniczny, stosując zasady redagowania tekstu i zasady netykiety;
zna różnicę między formatem tekstowym a HTML;
sprawnie korzysta z książki adresowej
jest świadom istnienia wirusów komputerowych;
rozumie, że należy stosować odpowiednie oprogramowanie, aby chronić komputer przed wirusami
zna i stosuje zasadę nieotwierania załączników do listów elektronicznych pochodzących od nieznanych nadawców;
omawia zagrożenia wynikające z komunikowania się przez Internet z nieznajomymi osobami;
wie, w jaki sposób wirusy mogą dostać się do komputera (podaje przynajmniej dwa sposoby)
zna i stosuje zasady komunikacji i wymiany informacji z wykorzystaniem Internetu;
wie, na czym polega cyberprzemoc;
wyjaśnia pojęcia: czat, komunikator internetowy, serwis społecznościowy, blog;
wyjaśnia, czym są wirusy komputerowe
potrafi ogólnie omówić działanie wirusów komputerowych, w tym różnych odmian wirusów, np. koni trojańskich;
wymienia i omawia podstawowe zasady ochrony komputera przed wirusami i innymi zagrożeniami przenoszonymi przez pocztę elektroniczną;
wie, czym jest firewall
podaje dodatkowe, niewymienione w podręczniku, zagrożenia przenoszone przez Internet lub wynikające z korzystania z nośników pamięci masowej (np. CD, urządzenie pendrive) niewiadomego pochodzenia;
stosuje sposoby ochrony przed wirusami komputerowymi, np. używa programu antywirusowego dla dysku twardego i innych nośników danych;
samodzielnie korzysta z chmury w trakcie pracy nad projektem grupowym
4.Programowanie
Uczeń: potrafi rozwiązywać proste zadania problemowe, wymagające logicznego myślenia,potrafi wynieść korzyści ze stosowania właściwego oprogramowania (tu programu edukacyjnego) dla własnego rozwoju.
Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
korzysta z programu edukacyjnego przeznaczonego do tworzenia programów komputerowych;
pisze proste programy, używając podstawowych poleceń, według opisu w podręczniku;
tworzy programy z wykorzystaniem poleceń sekwencyjnych;
zapisuje program w pliku w folderze podanym przez nauczyciela
korzystając z opisu w podręczniku, ustala operacje, które powinny być ujęte w blok, oraz liczbę powtórzeń;
tworzy program sterujący obiektem na ekranie;
otwiera program zapisany w pliku, modyfikuje go i zapisuje pod tą samą nazwą w tym samym folderze
potrafi znaleźć rozwiązanie problemu (zadania) podanego przez nauczyciela;
wie, że powtarzające się polecenia należy ująć w blok i w razie potrzeby stosuje samodzielnie tę metodę w programie;
stosuje instrukcje warunkowe w programie;
tworzy program sterujący obiektem na ekranie zależnie od naciśniętego klawisza;
tworzy program zawierający proste animacje;
objaśnia przebieg działania programów;
otwiera program zapisany w pliku, modyfikuje go i zapisuje pod tą samą lub inną nazwą w wybranym folderze
analizuje problem, określa cel do osiągnięcia i opracowuje rozwiązanie;
potrafi dobrać odpowiednie polecenia do rozwiązania danego zadania;
dba o przejrzystość programu, dzieląc odpowiednio program na wiersze;
korzysta z odpowiednich opcji menu lub skrótów klawiaturowych, aby zaznaczyć, usunąć lub skopiować element programu;
próbuje tworzyć program optymalny; w razie potrzeby modyfikuje go
potrafi samodzielnie określić problem i cel do osiągnięcia;
podaje przykłady problemów, które można rozwiązać za pomocą komputera z wykorzystaniem odpowiedniego programu komputerowego;
samodzielnie opracowuje rozwiązanie problemu i sprawdza rozwiązanie dla przykładowych danych;
samodzielnie odnajduje dodatkowe możliwości programu, korzystając z Pomocy;
potrafi samodzielnie modyfikować program, tak aby był optymalny
tworzy program realizujący projekt prostej historyjki według poleceń z ćwiczenia z podręcznika
zapisuje w wizualnym języku programowania proste historyjki, stosując polecenia powtarzania i polecenia sterujące obiektem na ekranie (w przód, w prawo, w lewo);
tworzy prostą grę komputerową według wskazówek zawartych w ćwiczeniu; stosuje m.in. polecenia powtarzania i instrukcje warunkowe, animacje, wyświetlanie napisów
projektuje historyjki i gry na kilku poziomach;
tworzy zmienne i stosuje je w programie do zliczania punktów w grze;
potrafi zmieniać odpowiednio wartość licznika w trakcie działania programu;
stosuje złożone animacje
projektuje animowane historyjki i gry według własnych pomysłów i zapisuje je, korzystając z wybranego środowiska programowania;
tworzy trudniejsze programy realizujące zadane zagadnienie;
rozwiązuje zadania z konkursów informatycznych i bierze w nich udział
5.Tworzenie dokumentów tekstowych
Uczeń: słucha poleceń nauczyciela i systematyczne wykonuje ćwiczenia, stara się samodzielnie odkrywać możliwości programów komputerowych, potrafi stosować komputer do podniesienia efektywności uczenia się, potrafi odkrywać nowe obszary zastosowań komputera, potrafi współpracować w grupie, jest odpowiedzialny za powierzone zadania i zdyscyplinowany na lekcji.
Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – opracowywanie tekstu w edytorze tekstu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
pisze krótki tekst, zawierający wielkie i małe litery oraz polskie znaki diakrytyczne;
formatuje tekst: zmienia krój, wielkość i kolor czcionki;
wstawia do tekstu rysunek clipart;
zapisuje dokument tekstowy w pliku
wkleja do tekstu fragment rysunku, wykorzystując Schowek;
wstawia do tekstu rysunki clipart i obiekty WordArt;
wie, jak zmienić sposób otaczania obrazu tekstem;
korzystając z podanego w podręczniku przykładu, zmienia sposób otaczania obrazu tekstem zgodnie z poleceniem zawartym w ćwiczeniu;
pod kierunkiem nauczyciela wstawia do tekstu prostą tabelę i wypełnia ją treścią
wymienia rodzaje umieszczenia obrazu względem tekstu;
stosuje wybrany sposób otaczania obrazu tekstem;
przegląda strukturę folderów i odszukuje plik w strukturze folderów;
wstawia do tekstu obraz z pliku;
zna i stosuje podstawowe możliwości formatowania obrazu umieszczonego w tekście (zmiana położenia, zmiana rozmiarów, przycinanie)
analizuje sytuację problemową i szuka rozwiązania problemu;
omawia zastosowanie poszczególnych rodzajów umieszczenia obrazu względem tekstu;
stosuje różne rodzaje umieszczenia obrazu względem tekstu;
zna i stosuje podstawowe możliwości formatowania obrazu umieszczonego w tekście (ustalanie kolejności obrazów, rozjaśnianie obrazu i jego obracanie, stosowanie punktów zawijania);
potrafi wykonać zdjęcie (zrzut) ekranu monitora i „wyciąć” fragment ekranu widoczny na monitorze, stosując odpowiedni program
potrafi zastosować właściwy sposób otaczania obrazu tekstem (m.in. dobiera odpowiedni układ do treści dokumentu tekstowego, do rodzaju wstawianych rysunków);
samodzielnie modyfikuje dokumenty tekstowe, do których wstawia obrazy lub ich fragmenty;
samodzielnie odszukuje dodatkowe możliwości formatowania obrazu wstawionego do tekstu
korzystając z przykładu z podręcznika, stosuje WordArty do wykonania ozdobnych napisów
wyróżnia fragmenty tekstu, stosując obramowanie i cieniowanie;
tworzy dokument tekstowy, np. zaproszenie, stosując do tytułu WordArty;
korzystając z przykładu z podręcznika, wstawia do tekstu tabelę o podanej liczbie kolumn i wierszy;
współpracuje w grupie, wykonując zadania szczegółowe
dodaje obramowanie i cieniowanie tekstu i akapitu;
wykonuje obramowanie strony;
wykorzystuje kształty np. do przygotowania komiksu;
zmienia istniejący tekst na WordArt;
zna budowę tabeli i pojęcia: wiersz, kolumna, komórka;
wstawia do tekstu tabelę, wstawia dane do komórek, dodaje obramowanie i cieniowanie komórek tabeli;
zapisuje dokument tekstowy w pliku pod tą samą lub pod inną nazwą;
drukuje dokumenty tekstowe;
planuje pracę nad projektem;
gromadzi i selekcjonuje materiały do przygotowania projektu
dodaje odpowiednie obramowanie i cieniowanie tekstu i akapitu – zależnie od treści;
modyfikuje wygląd WordArtu;
modyfikuje tabelę, m.in.: dodaje nowe wiersze i kolumny, potrafi scalić komórki;
korzysta z Kształtów dla zobrazowania niektórych treści w dokumencie tekstowym;
potrafi w razie potrzeby zgrupować wstawione obiekty oraz je rozgrupować;
tworząc nowe dokumenty lub poprawiając dokumenty już istniejące stosuje poznane zasady pracy nad tekstem (w tym metody wstawiania obrazu do tekstu z pliku i formatowania wstawionego obrazu);
wyszukuje dodatkowe informacje potrzebne do przygotowania projektu
rozróżnia obramowanie tekstu od obramowania akapitu, stosując poprawnie te dwa sposoby obramowania;
potrafi poprawnie dostosować formę tekstu do jego przeznaczenia, stosując właściwe ozdobniki i odpowiednie formatowanie tekstu;
właściwie planuje układ tabeli w celu umieszczenia w komórkach tabeli konkretnych informacji;
samodzielnie dobiera parametry drukowania w celu wydrukowania dokumentu;
potrafi pełnić funkcję koordynatora grupy, przydzielając zadania szczegółowe uczestnikom projektu;
w zadaniach projektowych wykazuje umiejętność prawidłowego łączenia grafiki i tekstu;
przygotowuje projekt na samodzielnie wymyślony temat
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA – Informatyka KLASA 7
1.Komputer i grafika komputerowa
1.1.Posługiwanie się komputerem i jego oprogramowaniem
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
podaje kilka zastosowań komputera;
wymienia części składowe zestawu komputerowego;
posługuje się komputerem i urządzeniami TI w podstawowym zakresie;
podaje kilka przykładów urządzeń współpracujących z komputerem;
wie, że nadmierna ilość czasu spędzonego przy komputerze zagraża zdrowiu psychicznemu i fizycznemu;
zdaje sobie sprawę, że można uzależnić się od komputera; zna i stosuje sposoby zapobiegania uzależnieniu się od komputera
wskazuje kilka przykładów zastosowania komputera, np. w szkole, zakładach pracy i życiu społecznym;
definiuje komputer jako zestaw urządzeń elektronicznych i określa ich przeznaczenie;
zna pojęcia: program komputerowy, pamięć, system dwójkowy;
zna jednostki pojemności pamięci;
wymienia i omawia różne typy komputerów
omawia zastosowanie komputera w różnych dziedzinach życia, nauki i gospodarki;
zna pojęcia: bit, bajt, RAM;
omawia podstawowe układy mieszczące się na płycie głównej;
zna sposoby reprezentowania danych (wartości logicznych, liczb, znaków) w komputerze;
wymienia i omawia budowę i działanie wybranych urządzeń peryferyjnych oraz urządzeń techniki użytkowej, np. drukarki, skanera;
omawia wybrane urządzenia mobilne
omawia schemat działania komputera, m.in. przekształcanie informacji w dane, przetwarzanie danych oraz wyjaśnia funkcje procesora odpowiedzialnego za te procesy; wyjaśnia, czym jest BIOS;
oblicza wartość dziesiętną liczby zapisanej w systemie dwójkowym;
wie, co to są kody ASCII i potrafi wstawić do dokumentu tekstowego wybrany znak, korzystając z tego kodu;
podaje przykłady kart rozszerzeń, które można zainstalować w komputerze;
omawia różne typy komputerów oraz budowę i działanie urządzeń peryferyjnych oraz urządzeń techniki użytkowej, np. tablicy interaktywnej, kamery cyfrowej i internetowej
potrafi określić podstawowe parametry części składowych komputera i urządzeń peryferyjnych oraz urządzeń techniki użytkowej;
opisuje wybrane zastosowania informatyki, z uwzględnieniem swoich zainteresowań, oraz ich wpływ na osobisty rozwój, rynek pracy i rozwój ekonomiczny;
samodzielnie wyszukuje w Internecie informacje o nowych urządzeniach peryferyjnych oraz urządzeniach mobilnych;
korzysta z dokumentacji urządzeń elektronicznych
zna podstawowe zasady pracy z programem komputerowym (uruchamianie, wybór opcji menu, kończenie pracy z programem)
omawia przeznaczenie poszczególnych rodzajów programów użytkowych, podając przykłady konkretnych programów;
wie, na czym polega uruchamianie i instalowanie programów;
podaje przykłady nośników pamięci
umieszcza skrót programu na pulpicie;
wybiórczo korzysta z Pomocy do programu;
wyjaśnia rolę pamięci operacyjnej w czasie uruchamiania programu;
wie, jak odinstalować program komputerowy
potrafi skorzystać w razie potrzeby z Pomocy do programu;
wyjaśnia procesy zachodzące w czasie uruchamiania i instalowania programu;
potrafi zainstalować i odinstalować prosty program, np. edukacyjny, grę; potrafi pobrać program, np. darmowy, z Internetu i zainstalować go
określa pojemność pamięci, ilość wolnego i zajętego miejsca na dysku;
wyszukuje w Internecie lub innych źródłach informacje na temat nowych programów użytkowych i nośników pamięci
wie, jaka jest rola systemu operacyjnego
zna podstawowe funkcje systemu operacyjnego
podaje przykłady systemów operacyjnych
omawia cechy wybranych systemów operacyjnych, m.in.: Windows, Linux, Mac OS, wybrane systemy dla urządzeń mobilnych
porównuje wybrane systemy operacyjne, podając różnice
wie, że należy posiadać licencję na używany program komputerowy;
wie, na czym polega piractwo komputerowe i jakie grożą sankcje za nielegalne uzyskanie programu komputerowego w celu osiągnięcia korzyści majątkowych
wie, czym jest licencja na program, i wymienia jej rodzaje;
wymienia przykłady przestępczości komputerowej
zna pojęcie: prawo autorskie;
omawia przykładowe rodzaje darmowych licencji;
omawia przejawy przestępczości komputerowej
wyjaśnia różnice między różnymi rodzajami licencji;
rozumie zasady licencji na używany program
korzystając z Internetu lub innych źródeł, odszukuje więcej informacji na temat darmowych licencji
1.2.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – opracowywanie obrazów w edytorze grafiki
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
przy użyciu wybranego edytora grafiki tworzy rysunek, używając podstawowych narzędzi graficznych;
potrafi zapisać dokument komputerowy w pliku w określonym miejscu (dysku, folderze); otwiera rysunek zapisany w pliku, wprowadza zmiany i zapisuje ponownie plik
zna i omawia zasady tworzenia dokumentu komputerowego na przykładzie tworzenia rysunku w programie graficznym;
rozumie, dlaczego należy zapisać dokument na wybranym nośniku pamięci masowej;
przy użyciu wybranego edytora grafiki tworzy rysunki, stosując operacje na obrazie i jego fragmentach, przekształca obrazy; umieszcza napisy na obrazie;
tworzy proste animacje komputerowe
zna podstawowe formaty plików graficznych;
posługuje się narzędziami malarskimi trzech wybranych programów graficznych do tworzenia kompozycji z figur;
wykonuje operacje na obrazie i jego fragmentach, m.in.: zaznacza, kopiuje i wkleja fragmenty rysunku i zdjęcia, stosując wybrane programy graficzne;
poddaje zdjęcie obróbce: zmienia jasność i kontrast, stosuje filtry;
wie, czym są warstwy obrazu; tworzy obraz z wykorzystaniem pracy z warstwami;
korzysta z różnych narzędzi selekcji;
tworzy animacje komputerowe;
drukuje rysunek
przekształca formaty plików graficznych;
umieszcza napisy na obrazie, porównując możliwości dwóch wybranych programów graficznych;
wykonuje fotomontaż, korzystając z możliwości pracy z warstwami obrazu;
opracowuje obrazy zgodnie z przeznaczeniem;
tworzy animacje, korzystając z możliwości z warstwami i z przekształceń fragmentów obrazu;
drukuje obraz, ustalając samodzielnie wybrane parametry wydruku;
tworzy animacje komputerowe, stosując wybrany program graficzny;
skanuje zdjęcia, zapisuje w pliku i poddaje je obróbce
samodzielnie wyszukuje możliwości wybranego programu graficznego;
samodzielnie tworzy ciekawe kompozycje graficzne, np. fotomontaże;
uczestniczy w konkursach graficznych;
przygotowuje animacje według własnego pomysłu, korzystając z różnych możliwości wybranego programu do tworzenia animacji
1.3.Posługiwanie się komputerem – porządkowanie i ochrona dokumentów
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
kopiuje, przenosi i usuwa pliki wybraną przez siebie metodą;
rozumie, jakie szkody może wyrządzić wirus komputerowy
rozumie, dlaczego należy wykonywać kopie dokumentów;
potrafi kopiować, przenosić i usuwać pliki i foldery metodą przez Schowek oraz metodą przeciągnij i upuść;
stosuje podstawowe zasady ochrony przed wirusami komputerowymi
pakuje i rozpakowuje pliki lub foldery;
omawia ogólne zasady działania wirusów komputerowych;
zna zasady ochrony przed złośliwymi programami;
posługuje się programem antywirusowym w celu wykrycia wirusów
omawia inne rodzaje zagrożeń (konie trojańskie, programy szpiegujące);
wie, jak ochronić się przed włamaniem do komputera; wyjaśnia, czym jest firewall
utrzymuje na bieżąco porządek w zasobach komputerowych; pamięta o tworzeniu kopii ważniejszych plików na innym nośniku;
korzystając z dodatkowych źródeł, wyszukuje informacje na temat programów szpiegujących określanych jako adware i spyware
2.Praca z dokumentem tekstowym
2.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – opracowywanie tekstu w edytorze tekstu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
tworzy prosty dokument tekstowy;
stosuje wyróżnienia w tekście, korzystając możliwości zmiany parametrów czcionki;
wykonuje podstawowe operacje na fragmentach tekstu – kopiowanie, wycinanie, wklejanie;
ozdabia tekst gotowymi rysunkami, obiektami z galerii obrazów, stosując wybraną przez siebie metodę;
zapisuje dokument w pliku;
uczestniczy w projekcie grupowym, wykonując proste zadania
zna i stosuje podstawowe zasady formatowania i redagowania tekstu;
formatuje tekst: ustala atrybuty tekstu (pogrubienie, podkreślenie, przekreślenie, kursywę), sposób wyrównywania tekstu między marginesami, parametry czcionki;
formatuje rysunek (obiekt) wstawiony do tekstu; zmienia jego rozmiary, oblewa tekstem lub stosuje inny układ rysunku względem tekstu;
gromadzi materiały do wykonania zadania w ramach projektu grupowego i opracowuje zlecone zadania
zna ogólne możliwości edytorów tekstu i zasady pracy z dokumentem tekstowym;
zna i stosuje podstawowe zasady redagowania tekstu; dostosowuje formatowanie tekstu do jego przeznaczenia;
stosuje tabulacje, wcięcia, interlinie;
wykorzystuje edytor równań do pisania prostych wzorów;
zna i stosuje różne sposoby wycinania fragmentu ekranu (np. zdjęcie ekranu, Narzędzie Wycinanie) i stosuje je, aby wyciąć i wkleić do dokumentu tekstowego fragment ekranu;
przygotowuje dokumenty do wykonania zadania w ramach projektu grupowego
zna i stosuje metody usprawniające pracę nad tekstem (m.in. stosowanie gotowych szablonów, wbudowanych słowników);
stosuje różne typy tabulatorów, potrafi zmienić ich ustawienia w całym tekście;
wstawia dowolne wzory, wykorzystując edytor równań;
osadza obraz w dokumencie tekstowym, wstawia obraz do dokumentu tekstowego;
wykonuje trudniejsze zadania szczegółowe podczas realizacji projektu grupowego; wykonuje kolaż ze zdjęć
samodzielnie wyszukuje opcje menu potrzebne do rozwiązania dowolnego problemu;
przygotowuje profesjonalny tekst – pismo, sprawozdanie, z zachowaniem poznanych zasad redagowania i formatowania tekstów;
pełni funkcje koordynatora podczas realizacji projektu grupowego;
potrafi wykorzystać chmurę do wymiany informacji w pracy zespołowej
3.Algorytmika i programowanie
3.1.Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów algorytmicznych
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
zapisuje prosty algorytm liniowy w postaci listy kroków;
zna podstawowe zasady prezentacji algorytmów w postaci schematów blokowych (zna podstawowe bloki potrzebne do budowania schematu blokowego);
analizuje gotowy schemat blokowy prostego algorytmu
wyjaśnia pojęcie algorytmu;
określa dane do zadania oraz wyniki i zapisuje prosty algorytm liniowy w postaci listy kroków;
określa sytuacje warunkowe, tj. takie, które wyprowadzają różne wyniki – zależnie od spełnienia narzuconych warunków;
buduje schemat blokowy prostego algorytmu liniowego;
analizuje schemat blokowy algorytmu z rozgałęzieniami
omawia etapy rozwiązywania problemu (zadania);
wie, na czym polega iteracja;
analizuje algorytmy, w których występują powtórzenia i określa, od czego zależy liczba powtórzeń;
buduje schemat blokowy algorytmu z warunkiem prostym
wyjaśnia pojęcie specyfikacja problemu;
prezentuje algorytmy iteracyjne za pomocą listy kroków i schematu blokowego
potrafi samodzielnie napisać specyfikację określonego zadania;
buduje schemat blokowy algorytmu, w którym wystąpią złożone sytuacje warunkowe;
określa, kiedy może nastąpić zapętlenie w algorytmie iteracyjnym i potrafi rozwiązać ten problem;
buduje schemat blokowy określonego algorytmu iteracyjnego
3.2.Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera – tworzenie programów komputerowych
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
tworzy proste programy w wybranych języku wizualnym, używając (wskazanego przez nauczyciela) dydaktycznego środowiska programowania (np. Logomocja, Scratch, Baltie)
tworzy programy, używając podstawowych poleceń, korzystając z wybranego środowiska programowania,
zapisuje powtarzające się polecenia, stosując odpowiednie instrukcje;
wykonuje proste zadania szczegółowe w projekcie grupowym
wyjaśnia, na czym polega prezentacja algorytmu w postaci programu;
wyjaśnia pojęcia program źródłowy i program wynikowy;
tworzy zmienne i wykonuje na nich proste obliczenia;
realizuje prostą sytuację warunkową i iterację, korzystając z wybranych środowisk programowania (jednego lub kilku);
definiuje i stosuje procedury bez parametrów
zna pojęcia: translacja, kompilacja, interpretacja;
wie, jak są pamiętane wartości zmiennych;
zapisuje algorytmy iteracyjne (w tym pętlę w pętli) i z warunkami (w tym złożonymi), korzystając z wybranych środowisk programowania (jednego lub kilku);
definiuje i stosuje procedury z parametrami;
wykonuje trudniejsze zadania szczegółowe w projekcie grupowym i łączy wykonane zadania szczegółowe w jeden program
wyjaśnia zasady programowania i kompilowania;
odróżnia kompilację od interpretacji;
korzystając z wybranego środowiska programowania, pisze trudniejsze programy z zastosowaniem procedur z parametrami;
bierze udział w konkursach informatycznych z programowania;
pełni funkcję koordynatora w projekcie grupowym
4.Obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym
4.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
zna zastosowania arkusza kalkulacyjnego i omawia budowę dokumentu arkusza;
pisze formułę wykonującą jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych (dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie);
potrafi zastosować kopiowanie i wklejanie formuł
zna i stosuje zasadę adresowania względnego;
potrafi tworzyć formuły wykonujące bardziej zaawansowane obliczenia;
stosuje funkcje arkusza kalkulacyjnego, tj.: SUMA, ŚREDNIA;
modyfikuje tabele w celu usprawnienia obliczeń, m.in.: wstawia i usuwa wiersze (kolumny); zmienia szerokość kolumn i wysokość wierszy tabeli; wie, jak wprowadzić do komórek długie teksty i duże liczby
potrafi prawidłowo zaprojektować tabelę arkusza kalkulacyjnego (m.in.: wprowadza opisy do tabeli, formatuje komórki arkusza; ustala format danych, dostosowując go do wprowadzanych informacji);
rozróżnia zasady adresowania względnego i bezwzględnego;
stosuje arkusz do kalkulacji wydatków i innych obliczeń; dostosowuje odpowiednio rodzaj adresowania
potrafi układać rozbudowane formuły z zastosowaniem funkcji JEŻELI;
potrafi samodzielnie zastosować adres bezwzględny, aby ułatwić obliczenia
zna działanie i zastosowanie wielu funkcji dostępnych w arkuszu kalkulacyjnym;
samodzielnie wyszukuje opcje menu potrzebne do rozwiązania określonego problemu;
projektuje samodzielnie tabelę arkusza z zachowaniem poznanych zasad wykonywania obliczeń w arkuszu kalkulacyjnym
5.Internet
5.1.Posługiwanie się komputerem i sieciami komputerowymi – wyszukiwanie informacji i komunikowania się z wykorzystaniem Internetu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
wymienia kilka zastosowań Internetu;
otwiera stronę o podanym adresie;
wyszukuje w Internecie informacje według prostego hasła;
porusza się po stronie WWW
zna podstawowe zasady pracy w szkolnej (lokalnej) sieci komputerowej;
zna pojęcia: Internet, strona internetowa, WWW;
omawia wybrane usługi internetowe;
potrafi wyszukiwać informacje w Internecie: korzysta z wyszukiwarek
wymienia zalety łączenia komputerów w sieć;
zna pojęcia: witryna, strona główna, serwer internetowy, hiperłącze, hipertekst;
potrafi wyszukiwać informacje w Internecie: korzysta z katalogów stron WWW;
wyszukuje informacje w internetowych zasobach danych
opisuje sieci lokalne i globalne oraz podstawowe klasy sieci; potrafi udostępniać zasoby, np. foldery;
potrafi omówić schemat sieci szkolnej i domowej;
wie, jak uzyskać dostęp do Internetu;
potrafi zastosować różne narzędzia do wyszukiwania informacji; stosuje złożony sposób wyszukiwania;
porządkuje najczęściej odwiedzane strony
potrafi formułować własne wnioski i spostrzeżenia dotyczące rozwoju Internetu, jego znaczenia dla różnych dziedzin gospodarki i dla własnego rozwoju;
potrafi właściwie zawęzić obszar poszukiwań, aby szybko odszukać informacje
redaguje i wysyła list elektroniczny, korzystając z podstawowych zasad netykiety;
potrafi skorzystać z wybranych form komunikacji, np. z komunikatora, stosując zasady netykiety
dołącza załączniki do listu; korzysta z książki adresowej; zna i stosuje zasady netykiety pocztowej;
zna sposoby komunikowania się za pomocą Internetu, m.in.: komunikatory i czaty, fora dyskusyjne, portale społecznościowe
dba o formę listu i jego pojemność; ozdabia listy, załączając rysunek, dodaje tło; stosuje podpis automatyczny; zakłada książkę adresową;
podaje i omawia przykłady usług internetowych oraz różnych form komunikacji; omawia m.in.: komunikatory i czaty, fora dyskusyjne, portale społecznościowe
uczestniczy w dyskusji na wybranym forum dyskusyjnym, stosując zasady netykiety;
omawia wybrane usługi internetowe (m.in.: nauka i praca w Internecie, książki, czasopisma, muzea, banki, zakupy i aukcje, podróże, rozrywka), uwzględniając zasady korzystania z tych usług
korzystając z Internetu i innych źródeł, wyszukuje informacje o najnowszych osiągnięciach w dziedzinie e-usług i różnych form komunikacji i wymiany informacji
zna zagrożenia i ostrzeżenia dotyczące korzystania z komunikacji za pomocą Internetu; zdaje sobie sprawę z anonimowości kontaktów w Sieci
stosuje przepisy prawa związane z pobieraniem materiałów z Internetu; zdaje sobie sprawę z konieczności racjonalnego gospodarowania czasem spędzonym w Sieci
zna podstawowe przepisy dotyczące korzystania z e-usług
na przykładach uzasadnia zalety i zagrożenia wynikające z pojawienia się Internetu
potrafi przedstawić własne wnioski z analizy zalet i wad uzależniania różnych dziedzin życia od Internetu
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA – Informatyka KLASA 8
1.Praca z dokumentem tekstowym
1.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – opracowywanie tekstu w edytorze tekstu
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
formatuje tekst: ustala atrybuty tekstu (pogrubienie, podkreślenie, przekreślenie, kursywę), sposób wyrównywania tekstu między marginesami, parametry czcionki;
formatuje rysunek (obiekt) wstawiony do tekstu; zmienia jego rozmiary, oblewa tekstem lub stosuje inny układ rysunku względem tekstu;
zapisuje dokument tekstowy w pliku;
uczestniczy w projekcie grupowym, wykonując proste zadania
zna i stosuje podstawowe zasady redagowania tekstu; dostosowuje formatowanie tekstu do jego przeznaczenia;
stosuje interlinie i wcięcia;
stosuje automatyczną numerację i wypunktowanie;
potrafi zastosować idolny i górny do pisania wzorów;
wstawia tabelę i wykonuje podstawowe operacje na jej komórkach;
gromadzi materiały do wykonania zadania w ramach projektu grupowego; opracowuje zlecone zadania
stosuje tabulatory domyślne i specjalne;
wykorzystuje możliwości automatycznego wyszukiwania i zamiany znaków;
wykorzystuje edytor równań do pisania prostych wzorów;
zna podstawowe zasady pracy z tekstem wielostronicowym (redaguje nagłówek, stopkę wstawia numery stron);
potrafi podzielić tekst na kolumny;
drukuje dokumenty tekstowe, dobierając odpowiednie parametry drukowania;
przygotowuje dokumenty do wykonania zadania w ramach projektu grupowego
stosuje różne typy tabulatorów, potrafi zmienić ich ustawienia w całym tekście;
wyjaśnia na przykładach różnicę w stosowaniu wcięć i tabulatorów;
stosuje odpowiednio spacje nierozdzielające;
wstawia dowolne wzory, wykorzystując edytor równań;
stosuje podział strony;
stosuje przypisy;
wie, jak sprawdzić z ilu znaków składa się dokument;
wykonuje trudniejsze zadania szczegółowe podczas realizacji projektu grupowego
samodzielnie wyszukuje opcje menu potrzebne do rozwiązania dowolnego problemu;
przygotowuje profesjonalny tekst – pismo, sprawozdanie, z zachowaniem poznanych zasad redagowania i formatowania tekstów;
potrafi wykorzystać chmurę do wymiany informacji w pracy zespołowej
Algorytmika i programowanie
1.2.Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów algorytmicznych
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
opisuje algorytm, znajdowania wybranego elementu w zbiorze nieuporządkowanym, na przykładzie wyboru najwyższego ucznia spośród pięciu
prezentuje wybrany algorytm, korzystając z oprogramowania edukacyjnego;
opisuje algorytm znajdowania wybranego elementu w zbiorze nieuporządkowanym na przykładzie wyboru największej liczby spośród n liczb – stosuje przeszukiwanie liniowe;
stosuje algorytm poszukiwania przez połowienie w zabawie w zgadywanie liczby
opisuje algorytm znajdowania wybranego elementu w zbiorze uporządkowanym – stosuje algorytm poszukiwania przez połowienie;
opisuje algorytmy na liczbach naturalnych: przedstawia działanie algorytmu Euklidesa w wersji z odejmowaniem;
porządkuje elementy w zbiorze metodą przez wybieranie;
korzysta z pomocy dydaktycznych lub dostępnego oprogramowania do demonstracji działania wybranych algorytmów
opisuje algorytmy na liczbach naturalnych: bada podzielność liczb, wyodrębnia cyfry danej liczby, przedstawia działanie algorytmu Euklidesa w wersji z dzieleniem;
porządkuje elementy w zbiorze metodą przez zliczanie;
zapisuje jeden wybrany algorytm w postaci listy kroków lub przedstawia w postaci schematu blokowego
zapisuje trudniejsze algorytmy w postaci listy kroków i przedstawia w postaci schematu blokowego
1.3.Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera – tworzenie programów komputerowych
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
w wybranym dydaktycznym środowisku programowania (Baltie, Scratch) tworzy programy sterujące obiektem na ekranie;
analizuje gotowe proste programy zapisane w wybranym języku programowania;
z pomocą nauczyciela tworzy prosty program w języku wysokiego poziomu wyświetlający napis na ekranie;
potrafi uruchomić utworzony program i wyprowadzić wyniki na ekran
w wybranym dydaktycznym środowisku programowania projektuje, tworzy i testuje programy sterujące obiektem na ekranie;
w wybranym dydaktycznym środowisku programowania (Baltie, Scratch) zapisuje algorytm znajdowania wybranego elementu w zbiorze nieuporządkowanym, np. maksimum z n liczb;
zna ogólną budowę programu i najważniejsze elementy języka programowania – słowa kluczowe, instrukcje, wyrażenia, zasady składni;
stosuje w programach zmienne i wykonuje proste obliczenia, np. oblicza sumę dwóch liczb, średnią z dwóch liczb
w wybranym dydaktycznym środowisku programowania (Baltie, Scratch) programuje algorytm Euklidesa w obu wersjach (z odejmowaniem i z dzieleniem) oraz stosuje algorytm poszukiwania przez połowienie w grze w zgadywanie liczby;
wie, co to jest typ zmiennej i potrafi zadeklarować zmienne typu liczbowego (całkowite, rzeczywiste) i stosować je w zadaniach;
zna działanie instrukcji warunkowej w wybranym języku wysokiego poziomu i potrafi zrealizować prosty algorytm z warunkami;
wie, co to są podprogramy i zna ich zastosowanie;
definiuje i stosuje procedury w wybranym dydaktycznym środowisku programowania (Baltie, Scratch)
wyjaśnia pojęcia: parametr formalny, parametr aktualny, interpretacja, kompilacja;
definiuje (korzystając z podręcznika) funkcje bez parametrów i z parametrami w wybranym języku wysokiego poziomu;
analizuje (wspólnie z nauczycielem) programy, w których zastosowano funkcje; zapisuje je, uruchamia i wyjaśnia ich działanie;
na bazie przykładów z podręcznika stosuje funkcje bez parametrów i z jednym parametrem w prostych programach;
korzystając z podręcznika, deklaruje tablice, wczytuje i wyprowadza elementy tablicy na ekran;
analizuje opisane w podręczniku gotowe programy realizujące algorytmy porządkowania metodą przez wybieranie i zliczanie oraz wyszukiwania elementu w zbiorze uporządkowanym; zapisuje je w wybranym języku programowania i potrafi wyjaśnić ich działanie
definiuje funkcje i stosuje je w programach;
deklaruje tablice, wczytuje i wyprowadza elementy tablicy na ekran;
samodzielnie zapisuje w postaci programów algorytmy porządkowania metodą przez wybieranie i zliczanie oraz wyszukiwania elementu w zbiorze uporządkowanym; definiuje odpowiednie procedury i funkcje;
pisze trudniejsze programy, w których stosuje funkcje i tablice;
rozwiązuje przykładowe zadania z konkursów informatycznych; bierze udział w konkursach
2.Projekty multimedialne
2.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – tworzenie prezentacji multimedialnej
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
wie, czym jest prezentacja multimedialna i posługuje się programem do jej tworzenia;
zna podstawowe zasady tworzenia prezentacji;
tworzy prezentację składającą się z kilku slajdów z zastosowaniem animacji niestandardowych; wstawia do slajdu tekst i grafikę;
zapisuje prezentację i potrafi uruchomić pokaz slajdów
zna cechy dobrej prezentacji;
podaje przykładowe programy do tworzenia prezentacji;
wykonuje przejścia między slajdami;
stosuje tło na slajdach; potrafi ustawić jednakowe tło dla wszystkich slajdów;
zmienia kolejność slajdów; usuwa niepotrzebne slajdy;
zna podstawowe możliwości programu do obróbki filmu;
zna najważniejsze etapy historycznego rozwoju informatyki i technologii
przygotowuje plan prezentacji; planuje wygląd slajdów;
korzysta z szablonów; dobiera odpowiedni szablon do danej prezentacji; potrafi ustawić jednakowe tło dla wszystkich slajdów oraz inne dla wybranego slajdu;
potrafi nagrać zawartość ekranu i wstawić nagranie na slajd prezentacji;
korzysta z wybranego urządzenia do nagrywania filmów i nagrywa filmy;
wstawia na slajd hiperłącza, umieszcza przyciski akcji;
dba o poprawność redakcyjną tekstów;
przedstawia główne etapy historycznego rozwoju informatyki i technologii
umieszcza w prezentacji efekty dźwiękowe;
przygotowuje prezentację w postaci albumu fotograficznego;
poddaje nagrany film podstawowej obróbce;
wstawia film do prezentacji;
współpracuje w grupie przy tworzeniu projektu, wykonując samodzielnie zadania szczegółowe;
omawia poszczególne etapy historycznego rozwoju informatyki i technologii;
określa zakres kompetencji informatycznych, niezbędnych do wykonywania różnych zawodów
potrafi samodzielnie zaprojektować i przygotować prezentację multimedialną na wybrany temat, cechującą się ciekawym ujęciem zagadnienia, interesującym układem slajdów;
korzystając z Internetu, znajduje więcej informacji na temat pierwszych komputerów, rozwoju oprogramowania i technologii;
pełni funkcję koordynatora grupy w projekcie grupowym;
rozważa i dyskutuje wybór dalszego i pogłębionego kształcenia, również w zakresie informatyki
3.Obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym
3.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
potrafi zastosować kopiowanie i wklejanie formuł;
zna ogólne zasady przygotowania wykresu w arkuszu kalkulacyjnym;
korzysta z kreatora wykresów do utworzenia prostego wykresu;
zapisuje utworzony arkusz kalkulacyjny we wskazanym folderze docelowym
zna i stosuje zasadę adresowania względnego;
potrafi tworzyć formuły wykonujące proste obliczenia;
stosuje funkcje arkusza kalkulacyjnego, tj.: SUMA, ŚREDNIA;
tworzy wykres składający się z dwóch serii danych, potrafi dodać do niego odpowiednie opisy
stosuje adresowanie mieszane;
porządkuje i filtruje dane w tabeli;
potrafi tworzyć formuły wykonujące bardziej zaawansowane obliczenia;
wykonuje w arkuszu kalkulacyjnym obliczenia z dziedziny fizyki, matematyki, geografii, np. tworzy tabelę do obliczania wartości funkcji liniowej i tworzy odpowiedni wykres;
zna zasady doboru typu wykresu do danych i wyników;
drukuje tabelę arkusza kalkulacyjnego, dobierając odpowiednie parametry drukowania; rozróżnia linie siatki i obramowania
rozróżnia zasady adresowania względnego, bezwzględnego i mieszanego;
potrafi układać rozbudowane formuły z zastosowaniem funkcji;
tworzy, zależnie od danych, różne typy wykresów: XY (punktowy), liniowy, kołowy;
wstawia tabelę arkusza kalkulacyjnego do dokumentu tekstowego jako obiekt osadzony i jako obiekt połączony;
wstawia z pliku tabelę arkusza kalkulacyjnego do dokumentu tekstowego;
realizuje algorytm iteracyjny i z warunkami w arkuszu kalkulacyjnym
potrafi samodzielnie zastosować adres bezwzględny lub mieszany, aby ułatwić obliczenia;
zna działanie i zastosowanie wielu funkcji dostępnych w arkuszu kalkulacyjnym;
wyjaśnia różnicę między tabelą osadzoną a połączoną;
samodzielnie wyszukuje opcje menu potrzebne do rozwiązania określonego problemu;
projektuje samodzielnie tabelę z zachowaniem poznanych zasad wykonywania obliczeń w arkuszu kalkulacyjnym
stosuje arkusz kalkulacyjny do rozwiązywania prostych zadań rachunkowych z zakresu objętego programem nauczania klasy VIII
stosuje arkusz kalkulacyjny do rozwiązywania prostych problemów algorytmicznych;
stosuje arkusz kalkulacyjny do rozwiązywania zadań rachunkowych (na przykład z matematyki lub fizyki) i z codziennego życia (na przykład planowanie wydatków)
korzystając z gotowego przykładu, np. modelu rzutu kostką sześcienną do gry, omawia, na czym polega modelowanie
wykonuje prosty model, np. rzutu monetą, korzystając z arkusza kalkulacyjnego
wykorzystuje arkusz kalkulacyjny do analizy wyników eksperymentów;
korzystając z dodatkowych źródeł, np. Internetu, wyszukuje informacje na temat modelowania
4.Internet
4.1.Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem aplikacji komputerowych – tworzenie strony internetowej
2
3
4
5
6
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
zna ogólne zasady projektowania stron WWW i wie, jakie narzędzia umożliwiają ich tworzenie;
wie, w jaki sposób zbudowane są strony WWW
potrafi, korzystając z podstawowych znaczników HTML, tworzyć prostą strukturę strony internetowej;
umie tworzyć akapity i wymuszać podział wiersza, dodawać nagłówki do tekstu, zmieniać krój i rozmiar czcionki;
wie, jak założyć internetowy dziennik – blog
zna funkcje i zastosowanie najważniejszych znaczników HTML;
potrafi wstawiać obrazy do utworzonych stron;
umie tworzyć listy wypunktowane i numerowane i wstawiać hiperłącza;
wie, czym są systemy zarządzania treścią i tworzy prosty blog w oparciu o wybrany system
formatuje tekst na stronie internetowej, wstawia tabele;
dba o poprawność merytoryczną i redakcyjną tekstów;
potrafi utworzyć prostą stronę internetową (m.in. zawierającą blog) w oparciu o wybrany system zarządzania treścią; dodaje nowe wpisy, przydziela wpisy do kategorii, dodaje tagi;
współpracuje w grupie przy tworzeniu projektu, wykonując samodzielnie zadania szczegółowe
zna większość znaczników HTML;
posługuje się wybranym programem przeznaczonym do tworzenia stron WWW;
potrafi tworzyć proste witryny składające się z kilku połączonych ze sobą stron;
publikuje stronę WWW w Internecie
JĘZYK ANGIELSKI - Szczegółowe kryteria oceniania w klasach 4-8
Postępy nauczania i osiągnięcia uczniów oceniamy na podstawie:
• prac klasowych: testów osiągnięć – np. na zakończenie rozdziału, testów semestralnych• kartkówek – zapowiedzianych i niezapowiedzianych krótkich testów, sprawdzających stopień opanowania materiału z 1-3 ostatnich lekcji;
• prac domowych;
• prac pisemnych;
• odpowiedzi ustnych;
• prac projektowych (oceniając zarówno proces ich powstawania, jak i sam produkt);
• bieżącej obserwacji aktywności na zajęciach;
• samooceny uczniów.
Należy jednak pamiętać, że znajomość języka, rozumianego jako narzędzia komunikacji, nie jest wiedzą, którą można ocenić jedynie za pomocą sprawdzianów i różnorodnych prac ustnych czy pisemnych. Znajomość języka to również skuteczność przekazu, efektywny odbiór wypowiedzi w obcym języku i gotowość do zareagowania stosownie do rzeczywistej sytuacji, a także świadomość różnic językowych i kulturowych, umiejętność logicznego myślenia, przetwarzania informacji oraz wiele innych składowych, których nawet najdokładniejszy test nie jest w stanie ocenić. Tym bardziej należy podkreślić rolę bieżącej obserwację uczniów – tylko systematyczne diagnozowanie uczniów pozwoli ocenić ich zaangażowanie w proces dydaktyczny i postęp w nauce.
Przedmiotowy system oceniania obejmuje obszary wiedzy i umiejętności ucznia:
• gramatyka i słownictwo,
• czytanie
• słuchanie,
• mówienie,
• pisanie.3. Uczeń oceniany jest:
• by pomoc mu rozpoznać i zrozumieć swoje mocne i słabe punkty oraz dać mu wyraźne wskazówki, nad czym powinien więcej pracować (ustalanie obszarów pracy wyrównawczej i pomocy);
• by przekazać rodzicom/opiekunom informacje o jego postępach, mocnych i słabych stronach, a także wskazać, w jaki sposób powinien pracować, aby osiągnąć poprawę;
• by dać nauczycielowi informację zwrotną na temat efektywności jego nauczania, właściwości doboru materiałów, oraz by pomóc w adaptowaniu planu nauczania, jeśli zachodzi taka potrzeba;
• by przekazać uczniowi, rodzicom/opiekunom i nauczycielom obraz postępów, aktywności i osiągnięć w języku angielskim pod koniec pewnego etapu nauki (np. koniec semestru / roku szkolnego / danego cyklu nauczania);
•by dostarczyć informacji nauczycielowi odpowiedzialnemu za następny etap nauki.a) testy i prace klasowe
- przeprowadzane systematycznie po jednym dziale z podręcznika;
- przed każdym sprawdzianem materiał zostaje powtórzony w oparciu o specjalną lekcję powtórkową z podręcznika, lub też o materiały przygotowane we własnym zakresie przez nauczyciela;
- o dokładnym terminie i zakresie pracy kontrolnej uczniowie zostaną powiadomieni z tygodniowym wyprzedzeniem
- uczniowie znają zakres sprawdzanej wiedzy i umiejętności z tygodniowym wyprzedzeniem;
- zawierają zadania o różnym stopniu trudności;
- ocenę niedostateczną uczeń może poprawić pisemnie w terminie do 14 dni po oddaniu pracy w wyznaczonym przez nauczyciela;
- liczy się ocena z poprawy;
- uczeń nieobecny na pracy klasowej z powodu uzasadnionej nieobecności zobowiązany jest do napisania zaległej pracy w terminie uzgodnionym z nauczycielem;
b) kartkówki
- mogą być zapowiedziane lub niezapowiedziane,
- obejmujące materiał leksykalny i gramatyczny z trzech ostatnich lekcji;
- obejmują proste i podstawowe wiadomości;
- czas trwania 5 do 10 minut;
- ocena z kartkówki nie podlega poprawie;
c) głośne czytanie oraz czytanie ze zrozumieniem
- czytanie na głos (wcześniej zadanego i przerabianego na zajęciach tekstu) w celu ocenienia wymowy ucznia;
- praca z tekstami angielskimi i wykonywanie ćwiczeń sprawdzających ich zrozumienie;
d) odpowiedź ustna
- sprawdza stan wiedzy ucznia z trzech ostatnich lekcji;
- uczeń ma prawo zgłosić 2 nieprzygotowania w semestrze
- na ocenę wpływają następujące kryteria:
o w jakim stopniu uczeń potrafi posługiwać się językiem obcym;
o znajomość poznanego słownictwa
o znajomość poznanych reguł gramatycznych i umiejętność ich stosowania w zadaniach.
e) praca domowa- obowiązkowa
- służy utrwaleniu wiedzy i umiejętności ucznia bądź stanowią przygotowanie do nowej lekcji;
-są zadawane w rozsądnych ilościach i zawsze tłumaczone i wyjaśniane;
-na każdej lekcji oceniana jest i omawiana jedna praca domowa; uczniowie mają możliwość poprawy ewentualnych błędów;
- brak zadania domowego należy zgłosić nauczycielowi zaraz po rozpoczęciu lekcji;
- za niezgłoszony brak zadania domowego uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną;
- uczniowie nie otrzymują ocen celujących za wypracowania domowe ze względu na brak możliwości oceny stopnia samodzielności i wkładu pracy.
- dla uczniów zdolnych zadawane są dodatkowe zadania nadobowiązkowe o podwyższonym stopniu trudności, które mają wpływ na wystawienie końcoworocznej oceny celującej.
f) prowadzenie zeszytu przedmiotowego oraz zeszytu ćwiczeń;
- na ocenę wpływają następujące kryteria:
o pełen zakres treści,
o schludność, estetyka oraz przejrzystość,
o daty, tematy, karty pracy,
h) praca ucznia na lekcji – aktywność- pozytywna: za widoczną aktywność na lekcji, z przewagą poprawnych wypowiedzi uczeń otrzymuje plus (+); za 5 plusów wpisywana jest ocena bardzo dobra (5).
- uczeń może otrzymać ocenę bardzo dobrą w przypadku wyróżniającej aktywności.
- negatywna : za brak aktywności na lekcji, przejawiający się nie uczestniczeniem w zadaniach, rozpraszaniem uwagi swojej i innych, a w konsekwencji niemożnością udzielenia odpowiedzi, uczeń może otrzymać „minus”
i) udział w konkursach i olimpiadach językowych- za zajęcie 1-3 miejsca uczeń otrzymuje ocenę celującą, od 4-6 ocenę bardzo dobrą, pozostali uczestnicy otrzymują „plus”
j) zadania dodatkowe np. prace długoterminowe (np.: plakaty, projekty, albumy, inscenizacje, itp.)- wykonanie zadań nieobowiązkowych, dodatkowych; uczeń może zrezygnować z ocen za nie
Gramatyka i słownictwo
Umiejętności ucznia:
6 • swobodnie operuje strukturami gramatycznymi określonymi w rozkładzie materiału oraz zna niektóre konstrukcje wykraczające poza jego ramy • z łatwością buduje spójne zdania proste
i złożone, poprawne pod względem gramatycznym i logicznym • posiada bogaty zasób słownictwa, wykraczający poza program nauczania i potrafi go wykorzystać w praktyce • zna i stosuje w praktyce wyrażenia potoczne przedstawione w podręczniku i wiele wyrażeń z innych źródeł, jak prasa, telewizja i internet • wykonuje starannie dodatkowe prace projektowe o wyjątkowych walorach językowych • bardzo chętnie wykonuje obowiązkowe i dodatkowe prace domowe wykraczające poza wymagany poziom • niezwykle aktywnie prezentuje swoje wiadomości i umiejętności podczas lekcji5 • swobodnie operuje strukturami gramatycznymi określonymi w rozkładzie materiału • buduje spójne zdania proste i złożone, poprawne pod względem gramatycznym i logicznym • zna słownictwo określone programem nauczania i potrafi je wykorzystać w praktyce • czasami wykonuje dodatkowe prace projektowe • zawsze prawidłowo wykonuje prace domowe i obowiązkowe prace projektowe • bardzo aktywnie uczestniczy w zajęciach
4 • prawidłowo operuje większością struktur gramatycznych określonych w rozkładzie materiału • buduje zdania, które są na ogół spójne i poprawne pod względem gramatycznym i logicznym • zna większość słów i zwrotów określonych w programie i zazwyczaj poprawnie używa ich w praktyce • przeważnie prawidłowo wykonuje prace domowe i obowiązkowe prace projektowe • przeważnie chętnie uczestniczy w zajęciach
3 • zna i potrafi operować niektórymi prostymi strukturami gramatycznymi określonymi w rozkładzie materiału • buduje zdania, które nie zawsze są spójne – zdania zawierają błędy gramatyczne i logiczne, które czasami zakłócają sens przekazu • na ogół używa słownictwa odpowiedniego do zadania, choć w ograniczonym zakresie • nieregularnie wykonuje prace domowe i projektowe – prace zawierają błędy • rzadko aktywnie uczestniczy w lekcjach • słabo zna struktury gramatyczne określone w rozkładzie materiału i ma problemy z wykorzystaniem ich w praktyce • zdania, które buduje, są mało zrozumiałe i na ogół niespójne pod względem gramatycznym i logicznym
2 – uczeń niechętnie przystępuje do samodzielnej pracy • dysponuje bardzo ograniczonym słownictwem • potrzebuje pomocy nauczyciela przy wykonywaniu prostych zadań gramatycznych i leksykalnych • sporadycznie odrabia prace domowe i projektowe • nie uczestniczy aktywnie w zajęciach – nie zgłasza się do zadań, a zmuszany do odpowiedzi, popełnia wiele błędów
1 • nie opanował podstawowych zagadnień gramatycznych określonych w rozkładzie materiału • nie zna podstawowych słów i wyrażeń • nie potrafi budować prostych zdań, nawet z pomocą nauczyciela • bardzo rzadko odrabia prace domowe lub projektowe i zawsze zawierają one błędy uniemożliwiające zrozumienie treści
Czytanie
Umiejętności ucznia:
6 • regularnie czyta dla przyjemności dodatkowe teksty takie jak: artykuły anglojęzyczne, komiksy, krótkie czytanki i książki w uproszonych wersjach • rozumie przeczytane teksty – z łatwością wybiera odpowiednie informacje z tekstu, rozumie kontekst sytuacyjny, bez problemu określa intencje autora • na podstawie przeczytanego tekstu potrafi bezbłędnie wykonać zadania sprawdzające każdego typu i potrafi zawsze uzasadnić swoją decyzję • zawsze ćwiczy w domu czytanie zadanych tekstów • technika czytania – czyta bezbłędnie również podczas lekcji (bez przygotowania) • podczas lekcji bardzo chętnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu czytania
5 • czyta dla przyjemności teksty zawarte w podręczniku i czasami czyta dla przyjemności teksty dodatkowe, np.: instrukcje do gier, czasopisma anglojęzyczne, książki w uproszonych wersjach • rozumie przeczytane teksty – potrafi wybrać właściwe informacje z tekstu, rozumie kontekst sytuacyjny, określa intencje autora • na podstawie przeczytanego tekstu potrafi wykonać zadania sprawdzające różnego typu, np.: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, i potrafi uzasadnić swoją decyzję • zawsze ćwiczy w domu czytanie zadanych tekstów • technika czytania – czyta prawidłowo • podczas lekcji chętnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu czytania
4 • rozumie ogólny sens przeczytanych tekstów, czasami popełnia błędy przy wyborze właściwych informacji z tekstu, zazwyczaj rozumie kontekst sytuacyjny, czasami ma problem z określeniem intencji autora • czasami popełnia błędy przy wykonywaniu zadań sprawdzających rozumienie tekstu typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań; przeważnie potrafi uzasadnić swoją decyzję • przeważnie ćwiczy w domu czytanie zadanych tekstów • technika czytania – czyta popełniając nieliczne błędy • podczas lekcji raczej chętnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu czytania
3 • nie rozumie całego tekstu, ale jest w stanie uchwycić jego ogólny sens, potrafi znaleźć tylko niektóre z potrzebnych informacji, nie zawsze rozumie kontekst sytuacyjny i ma problem z określeniem intencji autora • popełnia liczne błędy przy wykonywaniu prostych zadań sprawdzających bardziej szczegółowe rozumienie tekstu typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań – czasami potrafi uzasadnić swoją decyzję • czasami ćwiczy w domu czytanie zadanych tekstów • technika czytania – czyta, popełniając liczne błędy • czasami zgłasza się do czytania podczas lekcji
2 • z czytanego tekstu jest w stanie zrozumieć tylko pojedyncze wyrazy lub najprostsze zwroty • nawet z pomocą nauczyciela ma poważny problem z wykonaniem najprostszych zadań sprawdzających poziom zrozumienia ogólnego • przy wykonywaniu najprostszych zadań sprawdzających poziom zrozumienia szczegółowego, typu: ustalanie kolejności wydarzeń, określanie prawdziwości zdań – najczęściej zgaduje i nie potrafi uzasadnić swojej decyzji • sporadycznie ćwiczy w domu czytanie zadanych tekstów • technika czytania – czyta niechętnie, popełniając bardzo liczne błędy
1 • zwykle nie czyta tekstów zawartych w podręczniku • jeśli czyta, to nie rozumie sensu większości przeczytanego tekstu i nie potrafi skorzystać z żadnych zawartych w nim informacji • nawet z pomocą nauczyciela nie jest w stanie wykonać najprostszych zadań sprawdzających poziom zrozumienia tekstu • niekiedy rozumie jedynie pojedyncze wyrazy • nie ćwiczy w domu czytania zadanych tekstów • technika czytania – czyta bardzo niechętnie, popełniając bardzo liczne, rażące błędy, uniemożliwiające zrozumienie
Słuchanie
Umiejętności ucznia:
6 • potrafi zrozumieć ogólny sens różnorodnych rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych wykraczających poza materiał zawarty w podręczniku takich jak: piosenki, filmy, proste skecze • rozumie wszystkie polecenia nauczyciela i potrafi właściwie na nie zareagować • potrafi z łatwością rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego • potrafi wydobyć szczegółowe informacje z tekstu słuchanego i właściwie na nie zareagować • na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi bezbłędnie wykonać wszystkie zadania sprawdzające różnego typu – zawsze potrafi uzasadnić swój wybór • z łatwością rozróżnia dźwięki i intonację • bardzo aktywnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu słuchania
5 • potrafi zrozumieć ogólny sens różnorodnych rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych zawartych w podręczniku • rozumie zdecydowaną większość poleceń nauczyciela i potrafi właściwie na nie zareagować • potrafi rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego • na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać zadania sprawdzające typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami – uczeń potrafi uzasadnić swój wybór • rozróżnia dźwięki i intonację • aktywnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu słuchania
4 • potrafi zrozumieć sens większości różnorodnych rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych zawartych w podręczniku • rozumie większość poleceń nauczyciela i zazwyczaj potrafi prawidłowo na nie zareagować • zazwyczaj potrafi rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego • na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać większość zadań sprawdzających typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami – zazwyczaj potrafi uzasadnić swoją decyzję • rozróżnia większość dźwięków • przeważnie aktywnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu słuchania
3 • potrafi zrozumieć sens niektórych rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych zawartych w podręczniku • nie rozumie całego tekstu i nie jest w stanie zawsze uchwycić jego ogólny sens • nie zawsze rozumie polecenia nauczyciela i nie zawsze potrafi na nie odpowiednio zareagować • nie zawsze rozpoznaje uczucia i reakcje mówiącego • na podstawie wysłuchanego tekstu potrafi wykonać niektóre zadania sprawdzające typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami – popełnia przy tym błędy i nie zawsze jest w stanie uzasadnić swój wybór • mało aktywnie prezentuje swoje umiejętności z zakresu słuchania, ma problemy z koncentracją przy wykonywaniu zadań ze słuchu
2 • nie potrafi zrozumieć sensu większości rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych zawartych w podręczniku • zwykle nie rozumie tekstu i nie jest w stanie uchwycić jego sensu • zwykle nie rozumie poleceń nauczyciela i nie potrafi na nie zareagować • sporadycznie rozpoznaje reakcje i uczucia mówiącego • na podstawie wysłuchanego tekstu ma poważny problem z wykonaniem zadań sprawdzających typu: ustalanie kolejności wydarzeń, udzielanie odpowiedzi na pytania, określanie prawdziwości zdań, uzupełnianie tekstu z lukami, uzupełnianie tabelki brakującymi informacjami – zwykle zgaduje, popełniając przy tym bardzo liczne błędy, potrzebuje pomocy • zwykle nie rozróżnia dźwięków • uczeń nie jest aktywny i nie koncentruje się podczas wykonywania zadań ze słuchu
1 • nawet z pomocą nauczyciela i kilkakrotnym powtarzaniu nagrania nie rozumie jakichkolwiek rozmów opartych na materiałach anglojęzycznych zawartych w podręczniku • nie rozumie żadnych poleceń nauczyciela, nawet najprostszych i z podpowiedziami • jest w stanie zrozumieć tylko pojedyncze wyrazy, lecz nie potrafi na ich podstawie zrozumieć ogólnego sensu wypowiedzi • nie rozpoznaje uczuć i reakcji mówiącego • błędnie rozwiązuje zadania sprawdzające rozumienie ze słuchu, nawet z pomocą nauczyciela • nie rozróżnia dźwięków • uczeń nie jest aktywny podczas zajęć, ponieważ nie rozumie tego, co słyszy .
Mówienie
Umiejętności ucznia:
6 • swobodnie i bardzo chętnie wypowiada się na różne tematy, zachowując przy tym dużą dokładność językową i zasób słownictwa • poziom wypowiedzi wykracza poza wymagania programowe • ma bardzo dobrą wymowę i można go łatwo zrozumieć • w zadaniach komunikacyjnych jest zawsze bardzo aktywny i zaangażowany • w sposób naturalny i spontaniczny niezwykle chętnie wypowiada się na różne tematy
5 • dość swobodnie i chętnie wypowiada się na różne tematy, zachowując przy tym dokładność językową • potrafi dość płynnie i bez zahamowań mówić na tematy określone w rozkładzie materiału • dysponuje pełnym zakresem słownictwa opisanym w rozkładzie materiału • ma prawidłową wymowę i można go łatwo zrozumieć • w zadaniach komunikacyjnych jest zawsze aktywny
i zaangażowany • w sposób naturalny i spontaniczny bardzo chętnie wypowiada się podczas lekcji na różne tematy4 • mówi z lekkim wahaniem, dość spójnie, w miarę poprawnym językiem • dysponuje słownictwem wystarczającym do dość swobodnej interakcji w zakresie opisanym w rozkładzie materiału • można go zazwyczaj zrozumieć • potrafi włączyć się do rozmowy • w zadaniach komunikacyjnych jest raczej aktywny • na ogół w naturalny sposób chętnie wypowiada się podczas lekcji na różne tematy
3 • uczeń mówi z wyraźnym wahaniem, raczej niespójnie i niepełnymi zdaniami • posługując się językiem, popełnia liczne błędy, które czasem zakłócają przekaz • wypowiada się tylko na wybrane zagadnienia opisane w rozkładzie materiału • w zadaniach komunikacyjnych jest rzadko aktywny, często ułatwia sobie pracę, posługując się językiem ojczystym • rzadko wypowiada się podczas lekcji, zapytany popełnia dużo błędów językowych
2 • uczeń wypowiada się sporadycznie, nie z własnej inicjatywy • popełnia wiele błędów uniemożliwiających zrozumienie • czasami wypowiada jedynie pojedyncze słowa lub podstawowe zwroty • czasami przy pomocy nauczyciela bierze udział w zadaniach komunikacyjnych, lecz na ogół nie jest aktywny, zwykle nie interesuje go praca zespołu, a nawet potrafi ją dezorganizować • nie zabiera głosu w rozmowie
1 • uczeń ma ogromny problem, aby wypowiedzieć się na jakikolwiek, nawet najprostszy temat, nawet przy pomocy nauczyciela • wypowiadając się popełnia bardzo liczne błędy, przez co jego wypowiedź jest niezrozumiała, niespójna i nie zawsze na temat • zwykle nie potrafi odpowiedzieć na krótkie, bardzo łatwe pytania nauczyciela nawet kierowany podpowiedziami z jego strony • prawie nigdy nie zabiera głosu w rozmowiePisanie
Umiejętności ucznia:
6 • wykonuje nieobowiązkowe prace pisemne – pisze dla przyjemności, np.: prowadzi pamiętnik, blog lub koresponduje z rówieśnikami z zagranicy • pisze wypowiedzi pisemne bogate pod względem gramatyczno-leksykalnym • pisze spójnie, bez błędów w pisowni i interpunkcji • bardzo chętnie wykonuje zarówno pisemne prace projektowe zawarte w podręczniku, jak i te z dodatkowych źródeł • poziom prac wykracza poza wymagany materiał • bardzo chętnie wykonuje dodatkowe prace domowe, które wykraczają poza wymagany poziom
5 • wyczerpująco wykonuje prace pisemne na tematy wyszczególnione w rozkładzie materiału • potrafi w spójny sposób zorganizować swoją wypowiedz • pisząc, wykorzystuje bogaty zasób środków gramatyczno-leksykalnych • popełnia nieliczne, mało znaczące błędy w pisowni
i interpunkcji • chętnie wykonuje pisemne prace projektowe zawarte w podręczniku • zawsze prawidłowo wykonuje prace domowe4 • prace pisemne są dość obszerne ale nie zawsze wyczerpujące • wypowiedzi pisemne zawierają nieliczne błędy gramatyczno-leksykalne, które na ogół nie zakłócają przekazu • pisze nie zawsze spójnie, czasami z błędami w pisowni i interpunkcji • czasami wykonuje pisemne prace projektowe zawarte w podręczniku • przeważnie wykonuje prawidłowo prace domowe
3 • pisze prace pisemne, które są mało rozbudowane, nie zawsze na temat • stosuje ograniczony zakres słownictwa i struktur językowych • wypowiedzi pisemne zawierają liczne błędy gramatyczno-leksykalne, które niekiedy zakłócają przekaz • tekst nie jest spójny, zawiera liczne błędy w pisowni i interpunkcji • czasami wykonuje prace domowe, które zawierają błędy
2 • uczeń pisze sporadycznie i niechętnie • prace pisemne są ubogie w struktury gramatyczno-leksykalne • pisanie prac sprawia mu duże trudności, nawet z pomocą nauczyciela • pisze niespójne, z dużą ilością błędów językowych, które bardzo często zakłócają przekaz • teksty są źle zorganizowane i chaotyczne • popełnia szereg błędów przy przepisywaniu z tablicy • rzadko odrabia prace domowe
1 • nawet przy pomocy nauczyciela nie potrafi wypowiedzieć się pisemnie na większość tematów zawartych w rozkładzie materiału • jeśli pisze, to jego prace są nieczytelne lub zawierają tak dużo błędów gramatyczno-leksykalnych, że przekaz staje się niezrozumiały • ma problemy przy przepisywaniu z tablicy • teksty są bardzo źle zorganizowane i chaotyczne • zwykle nie prowadzi zeszytu bądź robi to w sposób bardzo niedbały • nie odrabia nawet najprostszych prac domowych – jeśli je wykona, obfitują one w rażące błędy, które uniemożliwiają zrozumienie treści .
JĘZYK NIEMIECKI
JĘZYK POLSKI - Na lekcjach języka polskiego obowiązują następujące formy i metody sprawdzania wiedzy:
Kontroli i ocenianie podlegają:
KL. 4 i 5
KL.6
Kl. 7
Kl. 8
Wypowiedzi ustne
1
1
1
1
Zadania klasowe/NoJ
2+2
2+2
2+2
2+2
Technika głośnego czytania, w tym utworu poetyckiego i dramatycznego (7 i 8)
2
2
2
2
Czytanie ze zrozumieniem
2
2
2
2
Sprawdziany (np. ze znajomości lektur)
4
4
4
4
Sprawdziany tzw. „ 3 ostatnie lekcje”
2 - 4
2 - 4
2 - 5
2 - 5
Dyktanda
2
2
2
2
Recytacje utworu poetyckiego/epickiego
1
1+1
1+1
1+1
Dłuższe prace pisemne
2
2
2
2
Samodzielne opracowanie lektury dodatkowej
1
1
1
1
Krótkie zadania domowe
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
Prace dodatkowe
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
Praca w grupach
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
Samodzielne praca na lekcji
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
wg potrzeb
1.Jeśli uczeń opuści zapowiedzianą pracę pisemną (zadanie klasowe, sprawdzian, test) z przyczyn losowych, powinien ją napisać w ciągu dwóch tygodni od powrotu do szkoły, w czasie uzgodnionym z nauczycielem.
2. Uczeń może poprawić ocenę z pracy kontrolnej (sprawdzian, zadanie klasowe, noj, test ) w ciągu dwóch tygodni od dnia oddania sprawdzonych prac, przy czym poprawa może odbyć się poza lekcjami w terminie uzgodnionym z nauczyciele.
3. Kartkówki i odpowiedzi ustne nie podlegają poprawie (sprawdzają systematyczność pracy ucznia).
4. Prace pisemne ucznia zostają opatrzone komentarzem wskazującym zalety i wady pracy.
5. Ocena z odpowiedzi ustnej ucznia oraz z innej formy pracy uczniowskiej jest uzasadniana poprzez wskazanie mocnych i słabych stron.
6. Stosuje się system "Bonus za plus":
- 5 plusów możesz zamienić na BARDZO DOBRY lub skorzystać z BONUSA(każdy bonus tylko raz w semestrze)
- 1 podpowiedź nauczyciela na sprawdzianie lub kartkówce
- niewpisanie minusa za „zapomnienie”
- zwolnienie z pracy kontrolnej poza zadaniem klasowym lub NoJ
- praca domowa/projekt do wyboru przez ucznia
7. W przypadku gdy uczeń nie wykona zaległej pracy, na której przygotowanie miał przynajmniej tydzień czasu, otrzymuje ocenę niedostateczną.
8. W celu zapoznania rodzica z oceną nauczyciel zachowuje prace do końca roku szkolnego i udostępnia je rodzicom do wglądu na ich prośbę. Jeżeli uczeń otrzymuje pracę kontrolną do domu (aby dokonać poprawy), zwraca ją podpisaną przez rodzica.
9.Dyktanda ze słuchu oceniane są wg następujących kryteriów (dyktanda kierowane):
Klasy IV - VI
Klasy VII-VIII
0 błędów celujący
1 błąd bdb
2-3 błędy db
4 - 5 błędów dst
6 – 7 błędów dop
8 i więcej błędów ndst
- bł. interp.=1 bł.ortogr
0 błędów celujący
1-błąd bdb
2 błędy db
3- 4 błędy dst
5- 6 błędów dop
7 i więcej błędów ndst
3 bł. interp.=1 bł.ortogr.
Pozostałe dyktanda oceniane są według tabeli procentowej (WSO)10.Zeszyt ucznia sprawdzany jest pod kątem kompletności notatek, ich poprawności merytorycznej, estetyki oraz poprawności ortograficznej co najmniej dwa razy w okresie. Zeszyt podlega ocenie.
PSO w formie wklejki udostępnia się każdemu uczniowi, należy podpisać wklejkę przez Rodzica
Osiągnięcia na poszczególne oceny:
Ocena celująca
Uczeń: opanował umiejętności zapisane w podstawie programowej, samodzielnie rozwiązuje problemy i ćwiczenia o dużym stopniu trudności, czyta ze zrozumieniem teksty kultury przewidziane w programie, potrafi analizować i interpretować je w sposób pogłębiony i wnikliwy, posługując się terminologią z podstawy programowej, posługuje się bogatym i różnorodnym słownictwem oraz poprawnym językiem zarówno w mowie, jak i w piśmie, aktywnie uczestniczy w lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych, z powodzeniem bierze udział w konkursach tematycznie związanych z językiem polskim, tworzy wypowiedzi pisemne zgodnie z wyznacznikami gatunkowymi, poprawne pod względem kompozycji, spójności wypowiedzi, językowym, ortograficznym i interpunkcyjnym, odznacza się samodzielnością i dojrzałością sądów, wzorowo wykonuje prace domowe i zadania dodatkowe, współpracuje w zespole, często odgrywając rolę lidera, wykorzystuje wiedzę, umiejętności i zdolności twórcze (kreatywność) przy odbiorze i analizie tekstów oraz tworzeniu wypowiedzi.
Ocena bardzo dobra
Uczeń: opanował umiejętności zapisane w podstawie programowej, samodzielnie rozwiązuje problemy i ćwiczenia o znacznym stopniu trudności, czyta ze zrozumieniem teksty kultury przewidziane w programie, potrafi analizować je samodzielnie, podejmuje próby interpretacji, posługuje się bogatym słownictwem i poprawnym językiem zarówno w mowie, jak i w piśmie,· aktywnie uczestniczy w lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych,·bierze udział w konkursach tematycznie związanych z językiem polskim,·tworzy wypowiedzi pisemne zgodnie z wyznacznikami gatunkowymi, w większości poprawne pod względem kompozycji, spójności wypowiedzi, językowym, ortograficznym i interpunkcyjnym,·aktywnie uczestniczy w lekcjach,·wykonuje prace domowe, często angażuje się w zadania dodatkowe.
Ocena dobra
Uczeń:· w większości opanował umiejętności zapisane w podstawie programowej,· samodzielnie rozwiązuje zadania o niewielkim lub średnim stopniu trudności,a z pomocą nauczyciela – trudne,·czyta ze zrozumieniem teksty kultury przewidziane w programie, samodzielnie odnajduje w nich informacje, w wypowiedziach ustnych i pisemnych popełnia niewiele błędów językowych, ortograficznych i stylistycznych, bierze czynny udział w lekcji, · wykonuje prace domowe, czasem także nieobowiązkowe.
Ocena dostateczna:
Uczeń: ·częściowo opanował umiejętności zapisane w podstawie programowej, samodzielnie wykonuje tylko zadania łatwe; trudniejsze problemy i ćwiczenia rozwiązuje przy pomocy nauczyciela, odnajduje w tekście informacje podane wprost, rozumie dosłowne znaczenie większości wyrazów w tekstach dostosowanych do poziomu edukacyjnego, w wypowiedziach ustnych i pisemnych popełnia błędy językowe, ortograficzne i stylistyczne; wypowiedzi cechuje ubogie słownictwo, wypowiada się krótko, ale wypowiedź jest na ogół uporządkowana, niekiedy popełnia rażące błędy językowe zakłócające komunikację, rzadko aktywnie uczestniczy w lekcjach, wykonuje obowiązkowe prace domowe, ale popełnia w nich błędy.
Ocena dopuszczająca
Uczeń: · opanował w niewielkim stopniu umiejętności zapisane w podstawie programowej, większość zadań, nawet bardzo łatwych, wykonuje jedynie przy pomocy nauczyciela, czyta niezbyt płynnie, niewłaściwie akcentuje wyrazy, nie stosuje odpowiedniej intonacji, ma problemy z czytaniem tekstów kultury, ale podejmuje próby ich odbioru, nie potrafi samodzielnie analizować i interpretować tekstów, w wypowiedziach ustnych i pisemnych popełnia rażące błędy utrudniające komunikację, ma ubogie słownictwo i trudności z formułowaniem nawet prostych zdań, nie jest aktywny na lekcjach, ale wykazuje chęć do pracy, stara się wykonywać polecenia nauczyciela, pracuje niesystematycznie, wymaga stałej zachęty do pracy, często nie potrafi samodzielnie wykonać pracy domowej, ale podejmuje próby.
Ocena niedostateczna
Uczeń:· nie opanował nawet podstawowych wiadomości, ma bardzo duże braki w wiedzy i umiejętnościach z zakresu podstawy programowej, ma kłopoty z techniką czytania, nie odnajduje w tekście informacji podanych wprost, nie rozumie dosłownego znaczenia wielu wyrazów w tekstach dostosowanych do poziomu edukacyjnego, nie wykonuje zadań ani poleceń nauczyciela, wykazuje się niechęcią do nauki, zaniedbuje wykonywanie prac domowych, nie angażuje się w pracę grupy.
UWAGA!
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA UCZNIA UPOŚLEDZONEGO W
STOPNIU LEKKIM
Celujący
Uczeń:
- w 100 % opanował wiedzę i umiejętności objęte podstawą programową,
- buduje wypowiedzi ustne poprawne pod względem kompozycyjnym, merytorycznym, logicznym,
- redaguje prace pisemne (poprawność ortograficzna, interpunkcyjna, językowa, kompozycyjna) o poprawnej formie,
- bezbłędnie, płynnie, czyta tekst,
- jest aktywny podczas zajęć, chętnie pracuje,
- uważnie słucha wypowiedzi innych.
Bardzo dobry
Uczeń :
- w stopniu bardzo dobrym opanował wiadomości i umiejętności objęte podstawą programową,
- buduje wypowiedzi ustne poprawne pod względem kompozycyjnym,
- redaguje poprawne pod względem formy , ortografii, interpunkcji, języka, kompozycji prace pisemne (pojedyncze błędy),
- płynnie czyta tekst ,
- rozumie treść czytanego tekstu,
- aktywnie bierze udział w lekcjach,
- słucha wypowiedzi innych.
Dobry
Uczeń :
- w stopniu dobrym opanował wiedzę i umiejętności objęte podstawa programową,
- buduje wypowiedzi ustne popełniając niewielką ilość błędów językowych,
- redaguje poprawne pod względem formy i kompozycji wypowiedzi pisemne, popełniając niewielką ilość błędów,
- czyta zazwyczaj płynnie,
- rozumie czytany tekst,
- słucha wypowiedzi innych.
Dostateczny
Uczeń:
- w stopniu dostatecznym opanował wiedzę i umiejętności objęte podstawą programową,
- jego ustne wypowiedzi nie zawsze są zgodne z tematem,
- redaguje prace pisemne zazwyczaj zgodne tematem, nie zawsze poprawne pod względem formy, popełnia liczne błędy ortograficzne, interpunkcyjne, językowe,
- czyta niezbyt płynnie, nie zawsze wyraźnie, nie przestrzega znaków przestankowych,
- częściowo rozumie czytany tekst,
- nie zawsze jest aktywny podczas lekcji,
- zazwyczaj słucha wypowiedzi innych.
9
Dopuszczający
Uczeń:
- w stopniu dopuszczającym opanował wiedzę i umiejętności objęte podstawą programową,
- jego ustne wypowiedzi nie zawsze zgodne są z tematem, cechują się dużą ilością błędów
językowych,
- redaguje prace pisemne zazwyczaj niezgodne z tematem, niepoprawne pod względem formy i kompozycji, odznaczające się dużą ilością błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, językowych,
- czyta mało płynnie, niewyraźnie, przestawiając litery, sylaby, nie przestrzega znaków interpunkcyjnych, jego technika czytania nie pozwala na zrozumienie czytanego tekstu,
- podczas lekcji nie uważa, nie wykazuje aktywności,
- nie słucha wypowiedzi innych.
Niedostateczny
Uczeń:
- nie opanował wiedzy i umiejętności objętych podstawą programową,
- nie podejmuje próby redagowania jakichkolwiek wypowiedzi ustnych i pisemnych,
- nie potrafi czytać płynnie, wyraziście nawet znanego już tekstu,
- nie jest aktywny, nie bierze czynnego udziału w lekcjach, nie wykonuje poleceń nauczyciela,
- nie słucha wypowiedzi innych.SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY IV
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
- skupia uwagę na krótkich wypowiedziach innych osób
- reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
- rozumie polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
- rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny
- wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym niedługim tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej
- rozumie ogólny sens słuchanych utworów
CZYTANIE
-
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich oraz typowych sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia i obserwacji
- rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny
- wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich akapitach przeczytanego tekstu,
zwłaszcza w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost
-
- rozumie dosłowne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
- rozumie ogólny sens czytanych utworów
- stara się czytać teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
- sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
- mówi o swoich reakcjach czytelniczych
- dostrzega zabiegi stylistyczne w utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce, z pomocą nauczyciela wskazuje epitet, porównanie, przenośnię, rymy
- wie, co tworzy rytm
- wskazuje wers, strofę, refren
- odróżnia fikcję od rzeczywistości
- odróżnia elementy fantastyczne od realistycznych
- określa wybrane elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator)
- zna cechy baśni i legendy
- wyodrębnia komiks, film i spektakl spośród innych przekazów i tekstów kultury
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
- nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem
- formułuje pytania i udziela prostych odpowiedzi pod względem konstrukcyjnym
- wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
- wyraża wprost swoje intencje
- odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie,
- stosuje zwroty grzecznościowe podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
- mówi na temat, opowiada o obserwowanych zdarzeniach, akcji książki, filmu
- za pomocą kilku zdań opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę
- za pomocą kilku prostych zdań opisuje obraz, ilustrację, plakat
- stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
- wygłasza tekst utworu z pamięci
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu
- zna podstawowe zasady dotyczące pisowni wielką literą oraz pisowni ó – u, rz – ż, ch – h
- dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
- uzupełnia prosty schemat, tabelę
- zna podstawowe zasady układu graficznego listu prywatnego, dialogu, ramowego planu wypowiedzi i z pomocą nauczyciela zapisuje list, dialog, układa plan ramowy wypowiedzi,
- zapisuje kilkuzdaniowe opowiadanie odtwórcze
- za pomocą kilku prostych zdań tworzy opis przedmiotu, miejsca, krajobrazu, postaci, zwierzęcia
- za pomocą kilku prostych zdań tworzy opis obrazu, ilustracji, plakatu
- stara się o estetykę zapisu wypowiedzi
- Kształcenie językowe
Stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
- słownictwa (np. dobiera wyrazy bliskoznaczne oraz wyrazy pokrewne w rodzinę wyrazów)
- składni (konstruuje poprawne zdania pojedyncze, stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu, rozróżnia zdania pojedyncze, złożone i równoważnik zdania, wskazuje orzeczenie w zdaniu, zna wypowiedzenia oznajmujące, rozkazujące i pytające)
- fleksji (wskazuje czasowniki, rzeczowniki, przymiotniki i przysłówki w zdaniu, przy pomocy nauczyciela określa formę odmiennych części mowy, odróżnia części mowy odmienne od nieodmiennych
- fonetyki (zna alfabet, dzieli wyrazy na litery, głoski i sylaby)
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
- słucha innych i uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
- wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi
- powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, opowiada fabułę usłyszanej historii
- rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
CZYTANIE
-
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi
- określa temat i główną myśl tekstu
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych
- wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
- wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
- rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu
- wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
- poprawnie artykułuje i akcentuje wyrazy, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
-
- wybiera odpowiednie informacje ze słownika ortograficznego, encyklopedii, czasopisma, stron internetowych
-
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
-
- nazywa swoje reakcje czytelnicze
- nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich (epitet, porównanie, przenośnia, rym), rozumie funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
- dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe
- odróżnia autora od osoby mówiącej w utworze
- określa i nazywa elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
- wskazuje cechy baśni i legendy w utworze
- rozpoznaje elementy rytmu: wers, zwrotka, rym, refren
- zna pojęcia: gra aktorska, dekoracja, kostiumy, rekwizyty, inscenizacja, scena, widownia, próba
- przypisuje cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
- odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym)
- odczytuje morał baśni
-
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
- świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej
- dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- formułuje pytania otwarte
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- wypowiada się w kilku logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane z codziennością, otaczającą rzeczywistością, lekturą
- stosuje zwroty grzecznościowe i odpowiednie konstrukcje składniowe (np. tryb przypuszczający) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
- wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
- składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne
- opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
- dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne
- recytuje utwór poetycki, oddając jego ogólny nastrój i sens
- stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
- posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
PISANIE
-
- stosuje podstawowe zasady ortografii dotyczące pisowni ó – u, rz – ż, ch – h i interpunkcji
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- dzieli wyrazy na głoski i litery, rozróżnia funkcję zmiękczającą i sylabotwórczą i
w typowych przykładach
-
- konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno- składniowym
- używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
- w zależności do adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- zapisuje pytania otwarte
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- samodzielnie zapisuje dialog
- dzieli wypowiedzi na części kompozycyjne
- tworzy ramowy plan wypowiedzi
- układa opowiadanie odtwórcze
- redaguje notatkę w formie prostego schematu, tabeli, planu
- zapisuje prostą instrukcję, np. przepis kulinarny, zasady gry
- tworzy opis przedmiotu, miejsca, krajobrazu, postaci, zwierzęcia, obrazu,
- ilustracji, plakatu, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
- w liście prywatnym, dialogu, zaproszeniu stosuje odpowiedni układ graficzny
- Kształcenie językowe
-
- Stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa (wykorzystuje wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne w tworzonym
tekście, tworzy rodzinę wyrazów)
- składni (konstruuje zdania pojedyncze proste i rozwinięte oraz wypowiedzenia złożone i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych)
- fleksji (określa formę gramatyczną czasowników, rzeczowników, przymiotników; łączy wypowiedzenia składowe za pomocą spójnika w wypowiedzenie złożone; poprawnie zapisuje formy bezokoliczników oraz formy rodzaju męskoosobo- wego i niemęskoosobowego czasowników w czasie przyszłym i przeszłym)
- fonetyki (wykorzystuje umiejętność dzielenia wyrazów na sylaby przy przeno- szeniu wyrazów do następnej linijki)
- stosuje zasady estetycznego zapisu tekstu
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
- odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
- na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: rysuje plan, ilustracje do tekstu, formułuje pytania
- właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
- odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
- wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
- rozumie funkcję akapitu
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych
- wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
- wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach
- rozumie funkcje części składowych wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji i intonacji
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
- wybiera informacje niewyrażone wprost z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
- uzasadnia swoje reakcje czytelnicze
- analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
- identyfikuje baśń i legendę
- rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu
- rozumie funkcję akapitu jako logicznie wyodrębnionej całości w tekście
- objaśnia znaczenia porównań i przenośni w tekście
-
- wyodrębnia elementy dzieła filmowego, odróżnia film animowany i aktorski
- charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
- odczytuje przesłanie utworu
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
- przedstawia własne zdanie w rozmowie
- świadomie dobiera intonację zdaniową
- udziela odpowiedzi w formie krótkiej wypowiedzi
- uczestniczy w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami
- łączy za pomocą odpowiednich spójników współrzędne związki wyrazowe w zdaniu
- wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
- stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, czasownika
- gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
- wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje
wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki
-
- w sposób uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację,plakat, stosując słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
- objaśnia znaczenia dosłowne i metaforyczne wyrazów
- odróżnia wyrazy pokrewne od synonimówwygłasza tekst poetycki z pamięci, posługując się pauzą, barwą głosu
- stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
PISANIE
-
- stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó – u, rz – ż, ch – h i interpunkcji oraz potrafi je zastosować w sytuacjach nietypowych (np. wykorzystać wiedzę o wyrazach pochodnych i rodzinie wyrazów)
- w kilkuzdaniowych wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników współrzędne związki wyrazowe
i stosuje się do zasad interpunkcji
-
- w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, czasownika
- w tekstach świadomie stosuje wyrazy bliskoznaczne
- w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
- układa życzenia, zapisuje przepis, instrukcję, ogłoszenie
- stosuje akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
- pisze logiczne i uporządkowane pod względem chronologicznym opowiadanie, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń zapisuje dialog w opowiadaniu
- w sposób uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
-
- dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
- Kształcenie językowe
-
- Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa (wzbogaca tworzony tekst wyrazami bliskoznacznymi i przeciwstawnymi)
- składni (stosuje różnorodne typy zdań: pojedyncze i złożone oraz równoważniki; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, wykrzyknikowych, rozkazujących w zależności od sytuacji komunikacyjnej; stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji)
- fleksji (używa odmiennych części mowy w poprawnych formach)
- fonetyki (stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby w poprawnym ich zapisie)
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
- przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi
- odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów prozatorskich i poetyckich
- wyraża swoje zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
- nazywa intencje nadawcy komunikatu
CZYTANIE
- wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je w wypowiedzi np. opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych i wykorzystuje je w odczytywaniu znaczeń dosłownych i przenośnych
- odczytuje i wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie i notatce
- wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach
- ma świadomość konstrukcji wypowiedzi i rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens odczytywanego tekstu
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
ALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z innymi odbiorcami
- objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze epickim
- wykorzystuje wiedzę na temat wersu, zwrotki, rymu do interpretacji utworu
- objaśnia funkcję epitetów, porównań i przenośni w tekście
- wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych programy informacyjne, rozrywkowe, reklamy
- charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość; konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
- uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych
- rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
- udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym
- w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje frazeologizmy związane z omawianą tematyką
- poprawnie stosuje formy czasu teraźniejszego oraz formy rodzaju męskoosobowego i niemęskoosobowego w czasie przeszłym i przyszłym
- w opisie dzieła kultury stosuje słownictwo wyrażające stosunek odbiorcy wobec dzieła
- interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania
- zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści utworu
- wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
- dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
PISANIE
-
- komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów
- uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
- udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym
- w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje frazeologizmy związane z omawianą tematyką
- komponuje i przekształca plan wypowiedzi
- pisze opowiadanie twórcze, list z perspektywy bohatera, baśń
- w opisie dzieła kultury stosuje słownictwo wyrażające stosunek odbiorcy wobec dzieła dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu
- Kształcenie językowe
- Sprawnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa (dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, odpowiednio dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej)
- składni (tworzy ciekawe pod względem składniowym wypowiedzi, stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej, dba o poprawną interpunkcję wypowiedzeń złożonych)
- fleksji (w wypowiedziach stosuje w poprawnych formach odmienne i nieodmienne części mowy przewidziane w programie nauczania, w tym poprawnie stosuje formy czasu teraźniejszego oraz formy rodzaju męskoosobowego i niemęskoosobowego w czasie przeszłym i przyszłym)
- fonetyki (biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je w poprawnym zapisie wyrazów)
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
odczytuje i wyjaśnia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
- czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
- wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach i notatkach w tworzeniu własnych wypowiedzi
- odczytuje głośno utwory poetyckie i prozatorskie i je interpretuje
DOCIERANIE DO INFORMACJI- SAMOKSZTAŁCENIE
-
- wybiera i wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym lub oceniającym
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
- wskazuje elementy baśni i legendy w innych tekstach kultury
- dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam
- odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych i opisuje otaczającą ich rzeczywistoś
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
- przedstawia własne stanowisko w związku ze sposobem rozwiązania problemu, wykonania zadania
- podejmuje rozmowę na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania w klasie czwartej; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
- interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
PISANIE
- tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym ujęciem tematu, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
- wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną,
- fleksyjną i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
- Kształcenie językowe
-
- świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji i fonetyki
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY V
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
- Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- skupia uwagę na krótkich wypowiedziach innych osób, rozumie ogólny sens słuchanych utworów, rozumie polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
- wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej, rozpoznaje proste intencje nadawcy
- reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
CZYTANIE
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich oraz typowych sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia i obserwacji
- rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny, zaproszenie
- wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich fragmentach przeczytanego tekstu, zwłaszcza w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost
- odczytuje informacje zamieszczone na przykład w słowniczku przy tekście, przy obrazie
- rozumie ogólny sens czytanych utworów
- czyta teksty płynnie, stara się czytać je poprawnie pod względem artykulacyjnym
- stara się poprawnie akcentować wyrazy
- samodzielnie lub z niewielką pomocą nauczyciela lub uczniów wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
- rozpoznaje następujące formy wypowiedzi: życzenia, ogłoszenie, instrukcję, przepis
- wybiera najważniejsze informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- · wie, jakiego typu informacje znajdują się w słowniku ortograficznym, słowniku wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
- potrafi sprawdzać pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
- pod kierunkiem nauczyciela odszukuje wyrazy w słowniku wyrazów bliskoznacznych i sprawdza użycie związków w słowniku poprawnej polszczyzny
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- mówi o swoich reakcjach czytelniczych
- dostrzega zabiegi stylistyczne w utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
- z pomocą nauczyciela wskazuje apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, obrazy poetyckie, uosobienie, ożywienie, wyraz dźwiękonaśladowczy
- zna pojęcia: autor, adresat i bohater wiersza
- odróżnia teksty użytkowe od literackich
- odróżnia utwory pisane wierszem i prozą
- krótko mówi o wybranych elementach świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: bohater, akcja, wątek, fabuła, wie, czym jest punkt kulminacyjny
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator)
- rozpoznaje na znanych z lekcji tekstach mit, bajkę, przypowieść i nowelę, podaje z pomocą nauczyciela ich główne cechy
- zna pojęcie morał, wyjaśnia go z pomocą nauczyciela
- zna pojęcia: wers, zwrotka, rym, refren, rytm
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów i tekstów kultury
- przypisuje podstawowe cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
- z pomocą nauczyciela podejmuje próby odczytania sensu metaforycznego utworów
Tworzenie wypowiedzi MÓWIENIE
- nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem, stosuje się do podstawowych reguł grzecznościowych właściwych podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
- odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do typowej sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie, zaproszenie
- formułuje proste pytania i udziela prostych odpowiedzi pod względem konstrukcyjnym, stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
- mówi na temat, opowiada o obserwowanych zdarzeniach, akcji książki, filmu
- wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
- wyraża wprost swoje intencje
- w kilku zdaniach opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, postać, zwierzę itp.
- wygłasza tekst utworu z pamięci
- posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)· stara się poprawnie wymawiać i akcentować wyrazy
- składa skonwencjonalizowane życzenia, tworzy w punktach krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, dwukropek przy wyliczeniu, przecinek, myślnik w zapisie dialogu; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
- poprawnie zapisuje głoski miękkie
- zna i próbuje stosować podstawowe zasady dotyczące pisowni wielką literą oraz pisowni ó–u, rz–ż, ch–h
- zna podstawowe zasady dotyczące pisowni nie z rzeczownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami i czasownikami
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i stara się stosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- zna i próbuje stosować podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika, notatki, streszczenia
- z pomocą nauczyciela zapisuje list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartki z dziennika i pamiętnika, notatkę i streszczenie
- pisze krótkie opowiadanie odtwórcze i twórcze, dba o następstwo zdarzeń
- tworzy kilkuzdaniowy opis obrazu, rzeźby i plakatu
- stara się stosować akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
- stara się, by wypowiedzi były czytelne
- konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logicznym, stara się, by były one poprawne pod względem językowym
- przepisuje cytat w cudzysłowie
Kształcenie językowe
Zna podstawową wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa (np. rozpoznaje zdrobnienia, potrafi dobrać parami wyrazy bliskoznaczne, stara się tworzyć poprawne związki wyrazowe)
- składni – konstruuje poprawne zdania pojedyncze, stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu, rozróżnia zdania pojedyncze rozwinięte i nierozwinięte, złożone i równoważnik zdania, wskazuje podmiot i orzeczenie w typowym zdaniu, zna wypowiedzenia oznajmujące, rozkazujące i pytające, neutralne i wykrzyknikowe, wskazuje w zdaniu wyrazy, które łączą się ze sobą, rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika
- fleksji – odmienia według wzoru lub z niewielką pomcą nauczyciela rzeczownik, czasownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, potrafi podać przykłady zaimków, wskazuje czasowniki w różnych czasach, trybach, rzeczowniki własne i pospolite, przymiotniki, przysłówki i zaimki w zdaniu, przy pomocy nauczyciela określa formę odmiennych części mowy, oddziela temat od końcówki w wyrazach znanych z lekcji, stopniuje przymiotniki i przysłówki, odróżnia części mowy odmienne od nieodmiennych, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no,
- -to), przyimek, partykułę i wykrzyknik
- · fonetyki – zna alfabet, odróżnia głoskę od litery, z pomocą nauczyciela dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, podaje przykłady głosek ustnych i nosowych, dzieli wyrazy znane z lekcji na głoski, dzieli wyrazy litery i sylaby, zna podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- słucha innych ze zrozumieniem, uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
- wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
- powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, opowiada fabułę usłyszanej historii, formułuje pytania
CZYTANIE
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w omawianych w klasie tekstach literackich oraz sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
- rozpoznaje dosłowne intencje nadawcy
- przytacza informacje z odpowiednich fragmentów przeczytanego tekstu, zwłaszcza w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost
- określa temat i główną myśl tekstu, zwłaszcza na poziomie dosłownym
- czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
- poprawnie akcentuje i artykułuje większość wyrazów, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
- w prostych tekstach oddziela fakty od opinii
- wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
- rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu
- wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
- wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
- potrafi wybrać odpowiednie informacje ze słownika wyrazów bliskoznacznych,
- słownika poprawnej polszczyzny, encyklopedii, czasopisma, stron internetowych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- nazywa swoje reakcje czytelnicze
- nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich: apostrofa, powtórzenia, zdrobnienie, uosobienie, ożywienie, podmiot liryczny, (także zbiorowy), wyraz dźwiękonaśladowczy
- z niewielką pomocą nauczyciela odróżnia autora, adresata i bohatera wiersza
- dostrzega funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
- dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) i użytkowe
- określa i nazywa elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: wątek, akcja, fabuła, punkt kulminacyjny
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo- i trzecioosobowego
- wskazuje cechy mitu, bajki, przypowieści i noweli w utworze
- samodzielnie cytuje morał bajki i sens przypowieści
- rozpoznaje elementy rytmu: wers, zwrotkę, rym, refren
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów i tekstów kultury, odczytuje je na poziomie dosłownym
- zna pojęcia: gra aktorska, reżyser, adaptacja, ekranizacja, a także odmiany filmu
- przypisuje cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
- opowiada, streszcza przeczytane teksty, odczytuje sens omawianych utworów na poziomie metaforycznym
Tworzenie wypowiedzi MÓWIENIE
- świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej, stosując się do reguł grzecznościowych; używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych
- w typowych sytuacjach dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące,pytające i rozkazujące
- formułuje pytania otwarte
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- wypowiada się w logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane z codziennością, otaczającą rzeczywistością, lekturą, filmem itp.
- wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, zdaje relację z wydarzenia
- opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni; krótko, ale w sposób uporządkowany opisuje postać, zwierzę, przedmiot itp.
- recytuje utwory poetyckie, oddając jego ogólny nastrój i sens
- stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
- składa życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
- dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, z reguły stosuje poprawne związki wyrazowe
- posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, najczęściej stosuje podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące używania przecinka (np. przecinek przy wymienianiu) i dwukropka, myślnika w zapisie dialogu; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
- poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i najczęściej stosuje podstawowe zasady dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, pisowni nie z rzeczownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami i czasownikami, cząstki -by z czasownikami
- potrafi wymienić najważniejsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- zna i stosuje podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika notatki, streszczenia
- zapisuje, uwzględniając większość niezbędnych elementów, krótki list oficjalny, kilkuzdaniowy wywiad, plan ramowy i (z pomocą nauczyciela) szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę (np. w tabeli) i proste krótkie streszczenie
- układa opowiadanie odtwórcze i twórcze, zachowując właściwą kolejność zdarzeń, wprowadza podstawowe elementy opisu świata przedstawionego
- tworzy na ogół poprawny opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
- stosuje co najmniej trzy akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
- na ogół zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
- konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno- składniowym
- używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
- w zależności od adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- stara się dostrzegać błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawiać
- wyszukuje cytaty i zapisuje je w cudzysłowie
III. Kształcenie językowe
- W typowych sytuacjach stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – wykorzystuje zdrobnienia, wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne w tworzonym tekście, tworzy poprawne związki wyrazowe
- składni – rozpoznaje i konstruuje zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte oraz wypowiedzenia złożone i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych; neutralnych, wskazuje podmiot i orzeczenie, łączy w związki wyrazowe wyrazy w zdaniu, rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika, konstruuje wykres zdania pojedynczego
- fleksji – rozpoznaje i odmienia typowe rzeczowniki (własne, pospolite), czasowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, określa formę gramatyczną czasowników w różnych czasach, trybach, rozpoznaje na typowych przykładach typy liczebników, podaje przykłady zaimków i wyjaśnia ich funkcję, oddziela temat od końcówki w typowych
- iotniki i przysłówki, używa przyimków do określenia relacji czasowych i przestrzennych; poprawnie zapisuje czasowniki z cząstką
- -by, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na
- -no, -to), stosuje wykrzykniki i partykuły, rozpoznaje zaimki w tekście)
- fonetyki – zna alfabet, wyjaśnia różnicę między głoską a literą, dzieli wyrazy na głoski, litery i sylaby, dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, ustne i nosowe, potrafi je nazywać, wykorzystuje wiedzę na temat rozbieżności między mową a pismem do poprawnego zapisywania wyrazów, zna i stosuje podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
- wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie tabeli, schematu, punktów, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
- odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
- na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: pisze plan, formułuje pytania
- właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
- odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
- krótko charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich oraz identyfikuje nadawcę i odbiorcę w sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
- rozpoznaje dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
- przytacza informacje zawarte w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakt od opinii
- omawia temat i główną myśl na poziomie dosłownym, formułuje ogólne wnioski, próbuje omówić je na poziomie przenośnym
- czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, stara się interpretować je głosowo
- głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji, akcentowania i intonacji
- wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie i rozumie ich funkcję, posługuje się akapitami
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach, pamiętnikach, relacjach
- wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
- wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- w razie potrzeby sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
- wybiera informacje z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych
- samodzielnie korzysta ze słowników wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- nazywa i uzasadnia swoje reakcje czytelnicze
- odnajduje w omawianych tekstach apostrofy, powtórzenia, zdrobnienia, uosobienia, ożywienia, obrazy poetyckie, wyrazy dźwiękonaśladowcze i objaśnia ich znaczenie
- rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza
- wskazuje obrazy poetyckie w liryce i rozumie ich funkcję
- wskazuje cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe
- analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: narrator, akcja, fabuła, wątek, punkt kulminacyjny
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo- i trzecioosobowego
- identyfikuje mit, bajkę, przypowieść i nowelę, wskazuje ich cechy
- przytacza i parafrazuje morał bajki, odczytuje przesłanie utworu, np. przypowieści
- rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu, refrenu
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów i tekstów kultury, omawia je na poziomie dosłownym i probuje je zinterpretować
- używa pojęć: gra aktorska, reżyser, adaptacja, ekranizacja, kadr, ujęcie, a także zna odmiany filmu, wyodrębnia elementy dzieła filmowego, odróżnia różne gatunki filmowe
- charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
- odczytuje sens analizowanych utworów na poziomie semantycznym (dosłownym), a z niewielką pomocą nauczyciela – na poziomie przenośnym
- wskazuje neologizmy w tekście
Tworzenie wypowiedzi MÓWIENIE
- przedstawia własne, logiczne zdanie w rozmowie, stosując się do reguł grzecznościowych; używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych
- dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie w typowych sytuacjach dobiera różne rodzaje wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, świadomie dobiera intonację zdaniową
- udziela odpowiedzi w formie krótkiej, sensownej wypowiedzi
- łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe w zdaniu
- wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
- stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, przysłówka, liczebnika i czasownika
- gromadzi wyrazy określające i nazywające na przykład cechy wyglądu i charakteru
- wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe
- aktywnie uczestniczy w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi
- sytuacjami
- w sposób logiczny i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, przedmot, obraz, ilustrację, plakat, stosując właściwe tematowi słownictwo oraz słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
- wygłasza z pamięci teksty poetyckie, posługując się pauzą, barwą głosu
- świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
- stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
- składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- odróżnia znaczenia dosłowne wyrazów od metaforycznych i objaśnia znaczenia metaforyczne
- dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe
PISANIE
- bezbłędnie stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje w większości typowych sytuacji w swoich pracach podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące przecinka (np. przecinek przy wymienianiu oraz przed wybranymi zaimkami), dwukropka, myślnika; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
- poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, nie z różnymi częściami mowy, -by z czasownikami i interpunkcji oraz potrafi je zastosować w sytuacjach nietypowych (np. wykorzystać wiedzę o wyrazach neutralnych i zdrobnieniach)
- zna i stosuje wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i stosuje odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- zna i stosuje zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika, notatki, streszczenia
- zapisuje, uwzględniając wszystkie niezbędne elementy, list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę (w różnych formach) i streszczenie
- układa spójne, uporządkowane pod względem chronologicznym poprawnie
- skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, stara się, aby były one wierne utworowi / pomysłowe, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki, przyimki i wyrażenia przyimkowe; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń, wprowadza dialog, a także elementy innych form wypowiedzi, np. opis
- stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
- w sposób uporządkowany opisuje obraz, ilustrację, plakat, rzeźbę, stosując słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
- zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
- w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe i stosuje się do zasad interpunkcji
- w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, liczebnika i czasownika we wszystkich trybach
- w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy na przykład charakteru na podstawie zachowań i postaw
- dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
- sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie i wprowadza do swojego tekstu
- Kształcenie językowe
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – wzbogaca tworzony tekst na przykład zdrobnieniami, wyrazami bliskoznacznymi, przeciwstawnymi, związkami frazeologicznymi
- składni – rozpoznaje i stosuje różnorodne typy zdań: pojedynczych i złożonych oraz równoważniki; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, wykrzyknikowych, neutralnych, rozkazujących w zależności od sytuacji komunikacyjnej; wskazuje podmiot i orzeczenie, buduje spójne zdania pojedyncze, w których poprawnie łączy w związki wszystkie wyrazy; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia i okoliczniki; poprawnie rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu, tworząc wykres zdania pojedynczego, stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji
- fleksji – rozpoznaje i poprawnie odmienia typowe rzeczowniki (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), czasowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki i określa ich formę, rozpoznaje czasy i typy liczebników, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika
- (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), wskazuje zaimki w tekście, podaje ich przykłady, wyjaśnia ich funkcję i stosuje je w celu uniknięcia powtórzeń, poprawnie używa krótszych i dłuższych form zaimków, używa odmiennych części mowy w poprawnych formach
- fonetyki – stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby, a także różnic między pisownią i wymową w poprawnym ich zapisie, bezbłędnie dzieli głoski na ustne, nosowe, twarde, miękkie, dźwięczne, bezdźwięczne, dzieli na głoski wyrazy ze spółgłoskami miękkimi, zna i stosuje reguły akcentowania wyrazów w języku polskim
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi
- samodzielnie i krytycznie wybiera różnorodne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie dostosowanej do potrzeb (np. plan, tabela, schemat, kilkuzdaniowa wypowiedź), rozpoznaje nastrój i nazywa intencje nadawcy komunikatu
- odczytuje i omawia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
- wyraża spójne zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
CZYTANIE
- charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich oraz identyfikuje nadawcę i odbiorcę w sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
- wyjaśnia dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
- przytacza i wyjaśnia informacje w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je w wypowiedzi na przykład opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakty od opinii i wykorzystuje je w odczytywaniu znaczeń dosłownych i przenośnych, dokonuje selekcji materiału na podstawie faktów i opinii zawartych w tekście
- szczegółowo omawia temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym i przenośnym
- czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, interpretuje je głosowo, zwracając uwagę na przykład na wyrażane emocje i interpunkcję
- głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens odczytywanego tekstu; poprawnie akcentuje wyrazy, również te, które w języku polskim akcentuje się nietypowo
- ma świadomość konstrukcji wypowiedzi, rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- świadomie posługuje się akapitami w celu oddzielania od siebie poszczególnych zagadnień
- płynnie oddziela fakty od opinii w dłuższych tekstach
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach i pamiętnikach
- odczytuje i twórczo wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie i notatce
- wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- systematycznie korzysta ze słownika ortograficznego
- wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
- świadomie używa słowników wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny w celu wzbogacenia warstwy językowej tekstu
ALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- swobodnie opowiada o swoich reakcjach czytelniczych, nazywa je, uzasadnia; ocenia i opisuje utwór, konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z innymi odbiorcami
- odnajduje w utworze poetyckim apostrofy, powtórzenia, zdrobnienia, uosobienia, ożywienia, obrazy poetyckie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, objaśnia ich funkcję i znaczenie przenośne
- rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, nie utożsamiając ich ze sobą; wykorzystuje wiedzę na temat podmiotu lirycznego, adresata i bohatera wiersza do interpretacji utwor
- szczegółowo omawia obrazy poetyckie w wierszu i ich funkcję w utworze
- szczegółowo omawia cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe
- objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze epickim
- identyfikuje mit, bajkę, przypowieść i nowelę, szczegółowo omawia ich cechy
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora trzecioosobowego i dostrzega różnice między narracją pierwszo- i trzecioosobową
- objaśnia morał bajki na poziomie metaforycznym, samodzielnie odczytuje przesłanie utworu, np. przypowieści
- rozumie funkcję: wersu, zwrotki, rymu, refrenu w ukształtowaniu brzmieniowej warstwy tekstu
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów i tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i przenośnym
- funkcjonalnie używa w swoich wypowiedziach pojęć z zakresu filmu i radia, m.in. gra aktorska, reżyser, scenariusz, adaptacja (filmowa, muzyczna, radiowa itd.), ekranizacja, kadr, ujęcie, słuchowisko; wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych słuchowiska i różne gatunki filmowe
- charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do różnych wartości, konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami i doświadczeniami innych bohaterów literackich
- samodzielnie odczytuje sens utworów na poziomie dosłownym i przenośnym
- rozumie pojęcie neologizm, wskazuje neologizmy w tekście, rozumie zasady ich tworzenia
Tworzenie wypowiedzi MÓWIENIE
- uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych, świadomie używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnorodnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych
- dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
- udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym, świadomie dobiera intonację zdaniową,
- poprawnie stosuje formy czasownika w różnych trybach, w zależności od kontekstu i adresata wypowiedzi
- w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje poprawny język, bogate słownictwo oraz frazeologizmy związane z omawianą tematyką
- w sposób przemyślany i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując bogate i właściwe tematowi słownictwo oraz słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
- zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści wygłaszanych z pamięci lub recytowanych utworów
- interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania
- swobodnie dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe
- świadomie wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
- stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów (również akcentowanych nietypowo) i intonowania wypowiedzeń
- składa pomysłowe życzenia, tworzy precyzyjną wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
PISANIE
- bezbłędnie stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, systematycznie stosuje poznane reguły interpunkcyjne, stosuje w swoich pracach dwukropek, myślnik, wielokropek, średnik; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
- komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów; płynnie stosuje poznane reguły ortograficzne, zna i stosuje wyjątki od nich
- bezbłędnie odróżnia nazwy własne od pospolitych i bezbłędnie stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
- pisze bezbłędnie pod względem kompozycyjnym i treściowym list oficjalny, wywiad, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, dziennik, pamiętnik, notatkę biograficzną, streszczenie
- zapisuje, uwzględniając wszystkie niezbędne elementy, list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę biograficzną (w różnych formach) i streszczenie, dba o ciekawą formę swojego tekstu i/lub rzetelność zawartych w nim danych
- układa szczegółowe/pomysłowe, wyczerpujące, poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, list z perspektywy bohatera, list oficjalny, dziennik i pamiętnik, streszcza przeczytane utwory literackie, zachowując porządek chronologiczny i uwzględniając hierarchię wydarzeń
- świadomie wprowadza dialog do opowiadania jako element rozbudowanej kompozycji, wprowadza inne formy wypowiedzi, np. opisu, charakterystyki bezpośredniej, świadomie stara się różnicować język bohaterów i narratora
- w wypowiedziach pisemnych konsekwentnie stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
- zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi, dba, aby zapis jego wypowiedzi ułatwiał odbiorcy jej czytanie
- tworzy szczegółowy, dobrze skomponowany opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując właściwe danej dziedzinie szuki nazewnictwo i słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
- uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
- udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym
- w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje bogate słownictwo, frazeologizmy związane z omawianą tematyką; jego język jest poprawny
- dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, stylistycznym i treściowym
- sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie, szczególnie dba o całkowicie wierny zapis cytatu, potrafi płynnie wprowadzić cytat do własnego tekstu
Kształcenie językowe
- Sprawnie stosuje i wykorzystuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, samodzielnie dobiera zdrobnienia, wyrazy bliskoznaczne, przeciwstawne i frazeologizmy, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej
- składni – swobodnie rozpoznaje różne typy zdań pojedynczych (pytające, oznajmujące, rozkazujące, neutralne, wykrzyknikowe, nierozwinięte, rozwinięte), zdania złożone, równoważniki zdań, wskazuje podmiot i orzeczenie, tworzy ciekawe pod względem składniowym wypowiedzi, stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej, wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia i okoliczniki, dba o poprawne łączenie wyrazów w związki i interpunkcję wypowiedzeń złożonych)
- fleksji – rozpoznaje i stosuje w wypowiedziach w poprawnych formach odmienne i nieodmienne części mowy przewidziane w programie nauczania, bezbłędnie określa formę odmiennych części mowy, w tym poprawnie rozpoznaje i odmienia rzeczowniki (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), stosuje formy różnych czasów i trybów czasownika, typy liczebnika, zaimki, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), zastępuje rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki odpowiednimi zaimkami, poprawnie stosuje krótsze i dłuższe formy zaimków, wykorzystuje wiedzę o obocznościach w odmianie wyrazów do pisowni poprawnej pod względem ortograficznym
- fonetyki – biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je w poprawnym zapisie wyrazów, stosuje w praktyce wszystkie poznane zasady akcentowania wyrazów
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- odczytuje i wyjaśnia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
- samodzielnie czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
- wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach i notatkach biograficznych w tworzeniu własnych, samodzielnych wypowiedzi
- odczytuje głośno i wygłasza z pamięci utwory poetyckie i prozatorskie oraz je interpretuje
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- wybiera i twórczo wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym lub oceniającym
- szuka inspiracji do wzbogacenia swoich tekstów w słownikach wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
- dba o czystość i poprawność swojej wypowiedzi, korzystając z różnych źródeł: słowników, poradników, audycji radiowych i programów telewizyjnych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
- wskazuje elementy mitu, bajki, przypowieści w innych tekstach kultury
- dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam
- odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych i opisuje otaczającą ich rzeczywistość
Tworzenie wypowiedzi MÓWIENIE
- przedstawia własne stanowisko w związku ze sposobem rozwiązania problemu, wykonania zadania
- podejmuje rozmowę na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania w klasie piątej; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
- interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
- PISANIE
- tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym twórczym ujęciem tematu, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
- wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną, fleksyjną i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
Kształcenie językowe
- świadomie stosuje i twórczo wykorzystuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji i fonetyki
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
DLA KLASY VI
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- skupia uwagę na krótkich i dłuższych wypowiedziach innych osób, rozumie ogólny sens słuchanych utworów, polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
- wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej, rozpoznaje proste intencje nadawcy
- reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
- powtarza ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, prostego tekstu poetyckiego, fabuły usłyszanej historii
CZYTANIE
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich i użytkowych rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, zachętę, odmowę, przeprosiny,
- zaproszenie
- wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich fragmentach przeczytanego tekstu, zwłaszcza w jego dosłownej warstwie i wyrażone wprost
- rozumie ogólny sens czytanych utworów
- czyta teksty płynnie, stara się czytać je poprawnie pod względem artykulacyjnym
- stara się poprawnie akcentować wyrazy
- samodzielnie lub z niewielką pomocą wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- rozpoznaje życzenia, ogłoszenie, instrukcję, przepis, list, dedykację
- wybiera njważniejsze informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, potrafi odszukać i poprawnie przepisać cytat na zadany temat
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- potrafi sprawdzić pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, korzystać ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych
- potrafi odszukać wyrazy w słowniku wyrazów bliskoznacznych, umie z pomocą nauczyciela sprawdzić użycie związków w słowniku poprawnej polszczyzny
- potrafi znaleźć prostą informację w internecie, stara się wyszukiwać wiarygodne informacje z pomocą bibliotekarza korzysta z zasobów bibliotecznych, w tym ze słowników
- specjalnych, np. terminów literackich
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- krótko mówi o swoich reakcjach czytelniczych i temacie utworu
- dostrzega zabiegi stylistyczne w znanych mu z lekcji utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce; z pomocą nauczyciela wskazuje w znanych mu z lekcji utworach typowe przykłady następujących środków poetyckich: epitet, porównanie, przenośnia, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofa, powtórzenie, zdrobnienie, zgrubienie, anafora, pytanie reoryczne, i podaje ich przykłady
- zna i wyjaśnia pojęcia podmiot liryczny, autor, adresat wiersza i bohater wiersza
- odróżnia teksty użytkowe od literackich, z pomocą nauczyciela rozpoznaje tekst publicystyczny, informacyjny, reklamowy
- odróżnia utwory pisane wierszem i prozą, stosuje terminy wiersz, proza
- krótko i na ogół trafnie określa wybrane elementy świata przedstawionego w utworze epickim omówionym na lekcji, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, akcja, wątek główny, fabuła, wydarzenia, bohater (pozytywny – negatywny), z pomocą nauczyciela określa wątki poboczne utworu i punkt kulminacyjny
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator) odróżnia dialog od monologu
- rozpoznaje na znanych z lekcji tekstach mit, bajkę, hymn, legendę, przypowieść i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, podaje ich główne cechy, nazywa rodzaj omówionej na lekcji powieści (obyczajowej, fantasy, fantastycznonaukowej, historycznej, przygodowej)
- zna pojęcie morał, wyjaśnia go z pomocą nauczyciela
- zna pojęcia: wers, zwrotka, rym, refren, liczba sylab w wersie, wskazuje je w wierszach znanych z lekcji
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (np. informacyjny, rozrywkowy) spośród innych przekazów i tekstów kultury, operuje podstawowym słownictwem związanym z teatrem (np. akt, kurtyna, gra aktorska, publiczność, rekwizyt, rola, dekoracja, efekty specjalne), dostrzega różnice fabularne między tekstem literackim a jego adaptacją
- odczytuje treść komiksu
- wymienia tytuły filmów, seriali, spektakli, programów radiowych i telewizyjnych, wysłuchane koncerty, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży
- przypisuje podstawowe cechy bohaterom, krótko opowiada o ich doświadczeniach oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń
- – wrogość, koeżeńskość – egoizm, pracowitość – lenistwo
- rozumie pojęcie fikcji literackiej, potrafi (z reguły poprawnie) odszukać w utworze poznanym na lekcji elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne) i fantastyczne
- odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym), a z pomocą nauczyciela na poziomie symbolicznym
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
- nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem, stosuje się do podstawowych reguł grzecznościowych obowiązujących podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
- odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie, zaproszenie; stara się stosować język adekwatny do różnych sytuacji, odróżnia język oficjalny od nieoficjalnego
- formułuje pytania i udziela prostych pod względem konstrukcyjnym odpowiedzi, stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
- mówi na temat, opowiada o zdarzeniach, akcji książki, filmu wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
- wyraża wprost swoje intencje
- w kilku zdaniach opisuje obraz, ilustrację, plakat, przedmiot, miejsce, postać, zwierzę
- wygłasza z pamięci tekst utworu poetyckiego
- potrafi wygłosić kilkuzdaniowe, schematyczne przemówienie, operając się na materiale lekcyjnym
- posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem) stara się poprawnie wymawiać i akcentować wyrazy
- składa konwencjonalizowane życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- potrafi sformułować prostą tezę i dobrać argument oraz przykład do tezy, krótko uzasadnia swoją opinię
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, potrafi zastosować dwukropek, przecinek, myślnik (również w zapisie dialogu), cudzysłów, rozumie funkcję średnika, nawiasu i wielokropka w zdaniu
- dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje akapit, oznaczając w nim wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i próbuje stosować podstawowe zasady dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i stara się stosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- potrafi wymienić niektóre spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stara się oddzielać przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
- zna podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego i nieoficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, instrukcji, przepisu kulinarnego, kartki
- z dziennika, pamiętnika, streszczenia, sprawozdania z wydarzenia; zapisuje je z niewielką pomocą nauczyciela; potrafi zapisać proste życzenia, dedykację, podziękowania, ogłoszenie, zaproszenie
- pisze krótkie opowiadanie odtwórcze i twórcze, dba o następstwo zdarzeń
- pisze kilkuzdaniowy tekst o charakterze argumentacynjym na tematy związane z codziennym życiem
- sporządza krótką charakterystykę na podstawie planu i słownictwa zgromadzonego na lekcji
- próbuje zredagować kilkuzdaniowy opis przeżyć
- tworzy kilkuzdaniowy opis obrazu, rzeźby i plakatu, opisując usytuowanie elementów, ich kształt, wielkość i kolorystykę
- w dłuższych formach wypowiedzi pisemnych stara się stosować akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
- jego wypowiedzi są czytelne
- konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logicznym, stara się, aby były poprawne pod względem językowym
- rozróżnia współczesne formy komunikatów (np. e-mail, SMS) i odpowiednio się nimi posługuje, zachowując podstawowe zasady etykiety językowej
III. Kształcenie językowe
- Stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – np. rozpoznaje zdrobnienia, potrafi dobrać parami wyrazy bliskoznaczne
-
- antonimy, stara się tworzyć poprawne związki wyrazowe, podaje przykłady wyrazów wieloznacznych, związków frazeologicznych, przysłów
- składni – wymienia rodzaje zdań: pojedyncze oznajmujące, rozkazujące, pytające, zdania złożone; konstruuje poprawne zdania pojedyncze; stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu; rozróżnia zdania pojedyncze, złożone i równoważnik zdania; wskazuje podmiot (wyrażony rzeczownikiem) ,
- orzeczenie (czasownikowe) w typowym zdaniu; wie, że podmiot można wyrazić różnymi częściami mowy; odszukuje orzeczenie imienne w zdaniach znanych z lekcji; wymienia pozostałe części zdania: przydawka, dopełnienie, okolicznik, podaje pytania, na które odpowiadają; zna pojęcia związek wyrazowy, wyraz nadrzędny, wyraz podrzędny, grupa podmiotu, grupa orzeczenia; wskazuje w zdaniu wyrazy, które się ze sobą łączą; rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika; z pomocą nauczyciela lub odnosząc się do schematu sporządza wykres zdania pojedynczego; rozpoznaje na przykładach z lekcji zdanie złożone współrzędnie i podrzędnie; sporządza wykres prostego, krótkiego zdania złożonego)
- fleksji – rozpoznaje i odmienia rzeczowniki o typowej odmianie, czasowniki, przymiotniki, liczebniki i wymienia większość ich typów; podaje pytania, na które odpowiadają odmienne i nieodmienne części mowy; podaje przykłady różnych rodzajów liczebników, zaimków, odmienia zaimki; z reguły poprawnie określa czas, osobę, liczbę, rodzaj, tryb czasownika, a z niewielką pomocą nauczyciela aspekt: dokonany, niedokonany, stronę czasownika; wskazuje rzeczowniki własne i pospolite; odmienia i stopniuje przymiotniki; oddziela temat od końcówki w wyrazach znanych z lekcji; stopniuje przysłówki; rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to); podaje przykłady przyimka, partykuły, spójnika i wykrzyknika; poprawnie odmienia najbardziej popularne wyrazy o nietypowej odmianie; odmienia według wzoru czasowniki typu wziąć
- fonetyki – zna alfabet, odróżnia głoskę od litery, przy pomocy nauczyciela dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne; podaje przykłady głosek ustnych i nosowych, dzieli wyrazy znane z lekcji na głoski, litery i sylaby; zna podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim i stara się je stosować
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
I. Kształcenie litrackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- słucha innych ze zrozumieniem, uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
- wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje główne intencje nadawcy i nastrój słuchanych komunikatów
- powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, tekstu poetyckiego, opowiada fabułę usłyszanej historii, formułuje pytania
CZYTANIE
- identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich i użytkowych rozpoznaje dosłowne intencje nadawcy
- przytacza informacje z odpowiednich fragmentów przeczytanego tekstu, zwłaszcza w jego dosłownej warstwie i wyrażone wprost
- określa temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym
- czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
- poprawnie akcentuje i artykułuje większość wyrazów, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
- oddziela fakty od opinii w prostych tekstach
- wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu, dedykacji, podziękowania, listu wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, wyszukuje cytaty na
- zadany temat i poprawnie je zapisuje
- wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, korzysta ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych, potrafi znaleźć hasło w słowniku frazeologicznym, potrafi wybrać odpowiednie informacje ze słownika wyrazów bliskoznacznych, słownika poprawnej polszczyzny, encyklopedii
- rozwija umiejętności posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do swoich potrzeb
- stara się rozwijać umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji zna i stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- nazywa swoje reakcje czytelnicze, określa temat czytanego utworu i próbuje określić jego problematykę
- nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich (epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne)
- z niewielką pomocą nauczyciela odróżnia autora, adresata i bohatera wiersza w analizowanym tekście
- dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe; rozpoznaje tekst publicystyczny, informacyjny, reklamowy
- określa i nazywa elementy świata przedstawionego w poznanym na lekcji utworze epickim, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, wątek (główny i poboczny), akcja, fabuła, wydarzenia, punkt kulminacyjny, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy)
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-i trzecioosobowego
- wskazuje w poznanym na lekcji utworze cechy mitu, bajki, hymnu, przypowieści i noweli, legendy, dziennika, pamiętnika, powieści; wymienia gatunki powieści (obyczajowa, fantasy, fantastycznonaukowa, historyczna, przygodowa) i podaje jej cechy, potrafi określić rodzaj powieści omówionej na lekcji i podać jej cechy
- odróżnia dialog od monologu, wskazuje je w utworze
- cytuje morał bajki i wyjaśnia dosłowny sens przypowieści
- rozpoznaje w utworach wierszowanych elementy rytmu: wers, zwrotkę, rym (dokładny – niedokładny), refren, liczba sylab w wersie
- rozpoznaje wiersz biały
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (np. rozrywkowy, informacyjny, edukacyjny) spośród innych przekazów i tekstów kultury, odczytuje je na poziomie dosłownym
- odczytuje komiks i wymienia jego cechy
- zna pojęcia związane z teatrem i filmem (gra aktorska, reżyser, rekwizyt, dekoracja, antrakt, adaptacja, ekranizacja, efekty specjalne, fabuła), a także odmiany filmu, wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), wskazuje różnice fabularne między tekstem literackim a jego adaptacją
- odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, wskazuje wśród nich te, które mu się podobają
- określa doświadczenia bohaterów, przypisuje im cechy oraz określa i ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość, koleżeństwo – egoizm, pracowitość – lenistwo
- rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej, potrafi odszukać w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realisyczne) i fantastyczne
- odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym) ) i typowych – na poziomie symboliczny
Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
- uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej, stosując się do reguł grzecznościowych, używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających, wyrażeń grzecznościowych) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, stara się budować kontakt ze słuchaczem, np. za pomocą apostrof, wypowiedzi nacechowanych emocjonalnie
- dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń: proste i rozwinięte, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące; potrafi dostosować swoją wypowiedź do sytuacji oficjalnej i nieoficjalnej
- formułuje pytania otwarte i zamknięte
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- wypowiada się w logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane
- z codziennością, otaczającą nas rzeczywistością, lekturą, utworem poetyckim, filmem itp.
- wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, zdaje relację z wydarzenia
- opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni; krótko, ale w sposób uporządkowany opisuje postać, zwierzę, przedmiot
- recytuje utwory poetyckie, oddając ich ogólny nastrój i sens
- wygłasza krótkie przemówienie na tematy związane z codziennym życiem i bieżącym materiałem lekcyjnym
- stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
- składa życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
- dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, z reguły stosuje poprawne związki wyrazowe
- świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
- formułuje tezę i podaje do niej proste argumenty i przykłady, logicznie uzasadnia swoją opinię
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące użycia przecinka (np. przy wymienianiu, przed niektórymi spójnikami, przecinek w zdaniu złożonym), dwukropka, myślnika (również w zapisie dialogu), nawiasu; próbuje stosować w zdaniu średnik, bezbłędnie dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów
- poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje podstawowe zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, pisowni cząstki -by z czasownikami
- potrafi wymienić najważniejsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
- potrafi wymienić spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stara się stosować tę wiedzę w praktyce, często poprawnie oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
- zna zasady dotyczące pisowni przymiotników złożonych
- zna i stosuje większość podstawowych zasad układu graficznego oraz zapisuje uwzględniając je: list (w tym oficjalny), kilkuzdanowy wywiad, plan wypowiedzi ramowy i szczegółowy (z pomocą nauczyciela), ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika, pamiętnika notatki biograficznej (np. w tabeli), streszczenie, sprawozdanie, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, proste, krótkie streszczenie, sprawozdanie (z wydarzenia i z pomocą nauczyciela z filmu, spektaklu,), życzenia, podziękowanie, dedykację
- układa opowiadanie odtwórcze i twórcze, zachowując właściwą kolejność zdarzeń
- pisze krótki, logiczny tekst argumentacyjny
- sporządza schematyczną charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego, pisze opis przeżyć z wykorzystaniem słownictwa z lekcji
- tworzy na ogół poprawny opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując słownictwo określajace umiejscowienie w przestrzeni, ich wygląd (kolor, kształt itp.)
- w dłuższych formach wypowiedzi stosuje co najmniej trzy akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
- na ogół zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
- konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno-składniowym i na ogół poprawne pod względem językowym
- używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
- w zależności od adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
- stara się dostrzegać błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawiać
- wyszukuje cytaty i zapisuje je w cudzysłowie, potrafi wprowadzić je w tekst
dobiera argumenty i przykłady do tezy, rozróżnia argumenty odnoszące się do faktów i logiki oraz odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
- Stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – wykorzystuje zdrobnienia, wyrazy wieloznaczne, bliskoznaczne (synonimy)
-
- przeciwstawne (antonimy) w tworzonym tekście, tworzy poprawne związki wyrazowe, wyjaśnia znaczenie znanych związków frazeologicznych, przysłów, odróżnia słownictwo wartościujące i opisujące
- składni – konstruuje typowe i proste zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte
-
- rozpoznaje je na typowych przykładach; konstruuje wypowiedzenia złożone współrzędnie, podrzędnie i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych, neutralnych; wskazuje podmiot (np. wyrażony rzeczownikiem, zaimkiem, podmiot domyślny) i orzeczenie czasownikowe i imienne; podaje przykłady zdań, w których podmiot jest wyrażony inną częścią mowy; podaje przykładowe wyrazy, które budują zdanie bezpodmiotowe,
-
- przykłady takich zdań; rozpoznaje w zdaniach z lekcji pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie, okolicznik (i jego niektóre rodzaje, np. czasu, miejsca, sposobu) i podaje pytania, na które odpowiadają; łączy w związki wyrazowe wyrazy w zdaniu; rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika; konstruuje wykres krótkiego, prostego zdania pojedynczego; wyjaśnia pojęcia związek wyrazowy, wyraz nadrzędny, wyraz podrzędny, grupa podmiotu, grupa orzeczenia, wskazuje je na typowych, prostych przykładach, sporządza wykres typowego zdania złożonego
- fleksji – rozpoznaje i odmienia typowe rzeczowniki własne i pospolite, a także niektóre rzeczowniki o nietypowej odmianie, czasowniki, przymiotniki; rozpoznaje i z reguły poprawnie odmienia liczebniki, zaimki, określa formę czasownika: osobę, liczbę, tryb, aspekt (dokonany, niedokonany), stronę; z niewielką pomocą nauczyciela przekształca czasowniki: w stronie czynnej, biernej, zwrotnej, w różnych trybach, aspektach; rozpoznaje i nazywa na typowych przykładach typy liczebników; podaje przykłady różnych typów zaimków i wyjaśnia ich funkcję; oddziela temat od końcówki w rzeczownikach znanych z lekcji, wskazuje oboczności w typowych wyrazach odmiennych; odmienia (liczba, rodzaj, przypadek) i stopniuje przymiotniki, nazywa rodzaje stopniowania (regularne, nieregularne, opisowe); rozpoznaje przysłówki i stopniuje je, nazywając rodzaj stopniowania; podaje przykłady przysłówków odprzymiotnikowych i niepochodzących od przymiotnika; rozpoznaje typowe przyimki (i wyrażenia przyimkowe), używa przyimków do określenia relacji czasowych i przestrzennych; na ogół poprawnie zapisuje czasowniki z cząstką -by; rozpoznaje nieosobowe formy czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no,-to); stosuje wykrzykniki i partykuły; rozpoznaje najczęstsze zaimki i spójniki w tekście; poprawnie odmienia omówione na lekcji wyrazy o nietypowej odmianie, w tym czasownik typu wziąć
- fonetyki – zna alfabet, wyjaśnia różnicę między głoską a literą, dzieli wyrazy na głoski, litery i sylaby; dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, ustne nosowe i potrafi je nazywać; wykorzystuje wiedzę na temat rozbieżności między mową a pismem do poprawnego zapisywania wyrazów; zna i stosuje podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
- wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie tabeli, schematu, punktów, kilkuzdaniowej wypowiedzi; formułuje pytania i rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
- odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
- na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: pisze plan, formułuje pytania właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
- odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
- identyfikuje i krótko charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich rozpoznaje dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
- przytacza informacje zawarte w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakt od opinii
- omawia temat i główną myśl na poziomie dosłownym, z niewielką pomocą nauczyciela omówia je na poziomie przenośnym
- czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, stara się je interpretować głosowo
- głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji, akcentowania i intonacji wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie,
- rozumie ich funkcję
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach (w tym oficjalnych), dziennikach, pamiętnikach, relacjach, dedykacjach, podziękowaniach
- wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, cytatów
- wskazuje prznośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, wybiera informacje z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych; korzysta w razie potrzeby ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych, słownika frazeologicznego; samodzielnie korzysta ze słowników wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, encyklopedii
- potrafi znaleźć informacje w słowniku bohaterów literackich i innych słownikach
- rozwija umiejętności efektywnego posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do znalezienia potrzebnych mu informacji
- rozwija umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji
- zna i regularnie stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych (np. w bibliotekach szkolnych oraz on-line)
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- nazywa i uzasadnia swoje reakcje czytelnicze, określa tematykę i problematykę utworu
- odnajduje w utworze poetyckim epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne, przeważnie objaśnia ich znaczenie
- rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, opisuje cechy podmiotu lirycznego (w tym zbiorowego)
- wskazuje cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe, rozpoznaje tekst publicystyczny informacyjny, reklamowy i rozumie ich funkcje
- analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, akcja, fabuła, wątek (główny i poboczny), wydarzenia, punkt kulminacyjny, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy, epizodyczny, tytułowy)
- rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-trzecioosobowego i określa jego cechy
- odróżnia dialog od monologu, rozumie ich funkcje w utworze
- identyfikuje mit, bajkę, hymn, przypowieść, legendę i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, wskazuje ich cechy, zna gatunki powieści (obyczajowa, fantastycznonaukowa, fantasy, historyczna, przygodowa), podaje ich cechy, przyporządkowuje je do konkretnych utworów
- przytacza i parafrazuje morał bajki, odczytuje przesłanie przypowieści
- rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu (dokładny – niedokładny), refrenu, liczby sylab w wersie, samodzielnie wskazuje w wierszu wyżej wymienione elementy
- rozpoznaje wiersz biały
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i z niewielką pomocą nauczyciela interpretuje go na poziomie przenośnym
- odczytuje komiks i podaje jego cechy
- używa pojęć: gra aktorska, reżyser, adaptacja, antrakt, scenografia, ekranizacja, kadr, ujęcie, efeky specjalne, audycja, a także zna odmiany filmu, wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego, odróżnia różne gatunki filmowe, wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), omawia różnice między tekstem literackim a jego adaptacją
- świadomie i z uwagą odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, wyraża i uzasadnia opinię na ich temat
- charakteryzuje komiks jako tekst kultury, wskazuje charakterystyczne dla niego cechy charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy i doświadczenia, odnosi postawy doświadczenia bohaterów do własnych przeżyć
- rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej, odszukuje w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne) i fantastyczne
- odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym), a z niewielką pomocą na poziomie przenośnym, wyszukuje informacje wyrażone wprost i pośrednio
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
- przedstawia własne, logiczne zdanie w rozmowie, stosując się do reguł grzecznościowych, używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, buduje kontakt ze słuchaczem np. za pomocą apostrof, wypowiedzi nacechowanych emocjonalnie, wykrzyknień
- dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji (np. oficjalnej i nieoficjalnej), świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, świadomie dobiera intonację zdaniową
- formułuje przemyślane pytania otwarte i zamknięte, udziela odpowiedzi w formie krótkiej, sensownej wypowiedzi
- łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe w zdaniu
- wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
- stosuje poprawne formy gramatyczne odmiennych części mowy
- gromadzi wyrazy określające i nazywające, np. cechy wyglądu i charakteru
- wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany na tematy związane z otaczającą rzeczywistością, lekturą, tekstem poetyckim, filmem itp.: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, poprawnie streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe
- aktywnie uczestniczy w rozmowie o lekturze, filmie czy codziennych sytuacjach
- w sposób logiczny i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, przedmot, przeżycia, obraz, ilustrację, plakat, stosując właściwe tematowi słownictwo, jak i słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji oraz słownictwo opisujące
- wygłasza z pamięci teksty poetyckie, posługując się pauzą, barwą głosu
- wygłasza przygotowane wcześniej przemówienie, dbając o dobór argumentów, środków stylistycznych, tembru głosu
- świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem) stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- objaśnia znaczenia dosłowne i metaforyczne wyrazów
- dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne (synonimy) i przeciwstawne (antonimy) oraz poprawne związki wyrazowe
- formułuje tezę, podaje do niej argumenty i przykłady, odróżnia argumenty odnoszące się do faktów i logiki oraz odwołujące się do emocji, potrafi zabrać głos w dyskusji, zaprezentować i logicznie uzasadnić swoją opinię, wie, czym jest perswazja, i potrafi na nią odpowiednio zareagować
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje w swoich pracach podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące przecinka (np. przy wymienianiu oraz przed zaimkami, przecinek w zdaniu złożonym), dwukropka, myślnika, średnika, nawiasu, bezbłędnie dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów
- poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, cząstki -by z czasownikami
- zna i stosuje najczęstsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
- wymienia spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stosuje tę wiedzę w praktyce, oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
- zna i stara się stosować zasady zapisu przymiotników złożonych
- zna i stosuje zasady układu graficznego i uwzględnia wszystkie niezbędne elementy nastepujących form wypowiedzi: list (w tym oficjalny), wywiad, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcja, przepis kulinarny, dziennik, pamiętnik, streszczenie, scenariusz filmowy, sprawozdanie (z filmu, spektaklu, wydarzenia), życzenia, dedykacja, podziękowanie
- układa spójne, uporządkowane pod względem chronologicznym poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, stara się, aby było wierne utworowi / pomysłowe, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki, przyimki i wyrażenia przyimkowe; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń
- pisze poprawne: tekst argumentacyjny, charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego, opis przeżyć wewnętrznych
- w dłuższych wypowiedziach pisemnych stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
- w sposób uporządkowany opisuje obraz, ilustrację, plakat, rzeźbę, stosując słownictwo opisujące oraz służące do formułowania ocen i opinii, emocji
- zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
- w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe i stosuje się do zasad interpunkcji
- w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, liczebnika i czasownika we wszystkich trybach
- w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy np. charakteru na podstawie zachowań i postaw
- dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
- sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie i wprowadza do swojego tekstu
- formułuje tezę, dobiera argumenty i przykłady, zarówno odnoszące się do faktów i logiki, jak i odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
- Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – wzbogaca tworzony tekst np. zdrobnieniami, zgrubieniami, synonimami, przeciwstawnymi (antonimami), wieloznacznymi; w wypowiedziach operuje związkami frazeologicznymi, przysłowiami, słownictwem wartościującym i opisującym
- składni – rozpoznaje i stosuje różnorodne typy zdań: pojedynczych i złożonych oraz równoważniki zdań; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, rozkazujących, wykrzyknikowych, neutralnych, w zależności od sytuacji komunikacyjnej; wskazuje podmiot (wyrażony rzeczownikiem i innymi częściami mowy: przymiotnikiem liczebnikiem, zaimkiem, podmiot domyślny, a w omówionych na lekcji przykładach wskazuje podmiot w dopełniaczu i zdania bezpodmiotowe), odszukuje
- w zdaniach orzeczenie czasownikowe i imienne; rozpoznaje pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie, okolicznik (na typowych przykładach – okolicznik czasu, miejsca, sposobu, stopnia, celu, przyczyny, przyzwolenia) i podaje pytania, na które odpowiadają;
- buduje spójne zdania pojedyncze, w których poprawnie łączy w związki wszystkie wyrazy; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia (bliższe i dalsze) i okoliczniki; poprawnie rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu i wyrazy pozostające poza związkami zdania, tworzy wykres zdania pojedynczego i odszukuje w zdaniu związki wyrazowe (główny i poboczne), odszukuje w związkach wyrazowych wyraz nadrzędny, podrzędny, wyrazy równorzędne (szereg); wskazuje w zdaniach związek główny i związki poboczne, grupę podmiotu i grupę orzeczenia; stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji; rozpoznaje zdanie złożone współrzędnie i podrzędnie; sporządza wykres zdania złożonego
- fleksji – rozpoznaje i najczęściej poprawnie odmienia rzeczowniki o typowej i nietypowej odmianie znane z lekcji (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne); rozpoznaje i poprawnie odmienia czasowniki (osoba, liczba, czas, tryb); rozumie konstrukcje strony czynnej, biernej, zwrotnej; rozpoznaje czasowniki nieprzechodnie; przekształca czasowniki w różnych formach (strona, aspekt, tryb); rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to); odmienia czasowniki typu wziąć; rozpoznaje, odmienia i stopniuje przymiotniki, wskazując sposób stopniowania (regularny, nieregularny, opisowy); rozpoznaje
- odmienia liczebniki; określa rodzaje liczebników, zaimków (określa ich formę, przeważnie poprawnie wskazuje zaimki w tekście, nazywa ich rodzaje, wyjaśnia ich funkcję i stosuje je
- celu uniknięcia powtórzeń, poprawnie używa krótszych i dłuższych form zaimków); wskazuje przyimek (i wyrażenie przyimkowe), partykułę, wykrzyknik, spójnik, rozumie ich funkcję i podaje ich przykłady, poprawnie zapisuje większość przyimków złożonych; używa odmiennych części mowy w poprawnych formach; oddziela temat od końcówki, wskazuje
- wyjaśnia oboczności; wskazuje temat główny i tematy oboczne oraz oboczności samogłoskowe, spółgłoskowe
- fonetyki – stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby, a także różnic między pisownią a wymową w poprawnym ich zapisie; bezbłędnie dzieli głoski na ustne, nosowe, twarde, miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne; dzieli na głoski wyrazy ze spółgłoskami miękkimi, np. ń – ni-s – ni-o, zna i stosuje reguły akcentowania wyrazów w języku polskim
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi, rozumie ich wydźwięk
- wybiera różnorodne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie dostosowanej do potrzeb (np. plan, tabela, schemat, kilkuzdaniowa wypowiedź), rozpoznaje nastrój i nazywa intencje nadawcy komunikatu
- swobodnie odczytuje nastrój, intencje i przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
- wyraża spójne zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
CZYTANIE
- samodzielnie charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich i nieliterackich
- samodzielnie wyjaśnia dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
- przytacza i wyjaśnia informacje w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je w wypowiedzi np. opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
- oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakty od opinii i wykorzystuje je w odczytywaniu znaczeń dosłownych i przenośnych
- omawia temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym i przenośnym
- czyta tekst płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, interpretuje je głosowo, zwracając uwagę np. na wyrażane emocje i interpunkcję
- głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens i nastój odczytywanego tekstu; poprawnie akcentuje wyrazy, również te, które w języku polskim akcentuje się nietypowo
- ma świadomość konstrukcji wypowiedzi rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
- poprawnie oddziela fakty od opinii w dłuższych tekstach i informacje ważne od drugorzędnych
- wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach i pamiętnikach, dedykacjach, podziękowaniach
- odczytuje i twórczo wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie i notatce, swobodnie posługuje się cytatami w mowie i piśmie
- wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
- DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
- świadomie używa słowników: ortograficznego, języka polskiego, wyrazów obcych, wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, frazeologicznego, bohaterów literackich i innych słowników i encyklopedii dla wzbogacenia warstwy językowej tekstu oraz jego treści
- rozwija umiejętności efektywnego posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do rozwijania własnych zainteresowań
- systematycznie rozwija umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji
- zna i stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych (papierowych oraz on-line), korzysta z nich z własnej inicjatywy
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- samodzielnie i poprawnie opowiada o swoich reakcjach i refleksjach czytelniczych, nazywa je, uzasadnia; ocenia i opisuje utwór, konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z reakcjami innych odbiorców, samodzielnie mówi o tematyce czytanego utworu i zauważa jego złożoną problematykę
- odnajduje w utworze poetyckim epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne, objaśnia ich funkcję i znaczenie przenośne
- rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, nidy nie utożsamiając ich ze sobą
- wykorzystuje wiedzę na temat podmiotu lirycznego (w tym zbiorowego), adresata i bohatera wiersza do interpretacji utworu
- wnikliwie omawia obrazy poetyckie w wierszu
- szczegółowo omawia cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie)
- oraz użytkowe, publicystyczne informacyjne, reklamowe
- •płynnie objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze epickim, takich jak czas i miejsce wydarzeń, narrator (pierwszo- i trzecioosobowy), akcja, fabuła, wątek (główny i poboczny), wydarzenia, punkt kulminacyjny, zwrot akcji, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy, epizodyczny, tytułowy, zbiorowy)
- odróżnia dialog od monologu, rozumie ich funkcje w utworze
- biegle identyfikuje mit, bajkę, hymn, przypowieść, legendę i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, szczegółowo omawia ich cechy, swobodnie omawia cechy różnych gatunków powieści (obyczajowej, fantastycznonaukowej, fantasy, historycznej, przygodowej)
- potrafi odnieść je do lektur
- objaśnia morał bajki na poziomie dosłownym i symbolicznym, odczytuje dosłowne
- symboliczne przesłanie przypowieści
- płynnie operuje pojęciami: wers, zwrotka, rym (dokładny – niedokładny, układ rymów), refren, liczba sylab w wersie, samodzielnie omawia funkcję tych elementów w wierszu
- rozpoznaje wiersz biały
- wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (informacyjny, rozrywkowy, publicystyczny, edukacyjny) spośród innych przekazów i tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i przenośnym
- swobodnie używa pojęć z zakresu teatru, filmu i radia, m.in. gra aktorska, rola, reżyser, scenariusz, scenarzysta, scenografia, scenograf, adaptacja (filmowa, muzyczna, radiowa, teatralna), ekranizacja, kadr, ujęcie (i jego rodzaje), antrakt, słuchowisko, efekty specjalne, montaż; wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych słuchowiska i różne gatunki filmowe, swobodnie wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych
- (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), omawia i refleksyjnie ocenia różnorakie różnice między tekstem literackim a jego adaptacją
- świadomie i z uwagą odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, potrafi samodzielnie wybrać spośród nich wartościową i interesującą dla niego ofertę, a także wyrazić przemyślaną opinię na ich temat
- charakteryzuje komiks jako tekst kultury, płynnie wskazuje charakterystyczne dla niego cechy
- charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich dośwadczenia i postawy odnoszące się do różnych wartości, konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
- doświadczeniami innych bohaterów literackich
- rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej prawdopodobnej i fantastycznej, sprawnie odszukuje i objaśnia w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne), fantastyczne
- samodzielnie i poprawnieodczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym)
- przenośnym, poprawnie wyszukuje informacje wyrażone wprost i pośrednio
Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
- uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych, świadomie używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem,a także w różnorodnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, sprawnie buduje i podtrzymuje kontakt ze słuchaczem, stosując apostrofy, wypowiedzi nacechowane emocjonalnie, wykrzyknienia itd.
- płynne dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji (np. oficjalnej i nieoficjalnej),
- świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
- rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
- formułuje trafne, ciekawe pytania, udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym, świadomie dobiera intonację zdaniową
- poprawnie stosuje formy czasownika w różnych trybach, w zależności od kontekstu, adresata wypowiedzi
- w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje poprawny jezyk, bogate słownictwo oraz frazeologizmy i przysłowia związane z omawianą tematyką
- w sposób przemyślany i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując bogate i właściwe tematowi słownictwo oraz służące do formułowania ocen, opinii, emocji
- zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści wygłąszanych z pamięci lub recytowanych utworów
- wygłasza ciekawe, przekonujące, logiczne przemówienie, dbając o dobór najwłaściwszych argumentów, środków stylistycznych, tembru głosu
- interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania swobodnie dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe
- świadomie wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
- stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
- składa pomysłowe życzenia, podziękowanie, tworzy precyzyjną wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
- dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
- formułuje tezę, podaje przekonujące, przemyślane argumenty i przykłady, świadomie używa argumentów odnoszących się do faktów i logiki oraz odwołujących się do emocji, bierze czynny udział w dyskusji, przedstawiając przemyslane stanowisko i logicznie, wyczerpująco je uzasadnia, rozumie funkcję perswazji w wypowiedzi
PISANIE
- stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, systematycznie stosuje poznane reguły interpunkcyjne, bezbłędnie stosuje w swoich pracach dwukropek, myślnik (również w zapisie dialogu), wielokropek, średnik, nawias, dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów w tytułach, cytatach i w przypadku ironii
- komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, płynnie stosuje wszystkie poznane reguły ortograficzne, zna i stosuje wyjątki od nich
- odróżnia nazwy własne od pospolitych i bezbłędnie stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
- bezbłędnie wymienia spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, nawykowo stosuje tę wiedzę w praktyce, poprawnie oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym (również o skomplikowanej budowie)
- zna zasady zapisu przymiotników złożonych, stosuje się do nich
- pisze bezbłędnie pod względem kompozycyjnym i treściowym list oficjalny i nieoficjalny, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, streszczenie, wywiad, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę (w różnych formach) i streszczenie, pomysłowe życzenia, dedykację, podziękowanie, sprawozdanie (z filmu, spektaklu, wydarzenia), relację, scenariusz filmowy; dba o ciekawą formę swojego tekstu i/lub rzetelność zawartych w nim informacji
- układa rozbudowane fabularnie, pomysłowe, wyczerpujące, poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, list i dziennik z perspektywy bohatera, precyzyjnie streszcza przeczytane utwory literackie, zachowując porządek chronologiczny
- i uwzględniając hierarchię wydarzeń; redaguje opis przeżyć
- pisze poprawny, przemyślany, logicznie zbudowany tekst argumentacyjny
- sporządza samodzielną, wnikliwą charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego
- w wypowiedziach pisemnych konsekwentnie stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (m.in. wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
- zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi, dba, aby zapis jego wypowiedzi ułatwiał jej czytanie odbiorcy
- tworzy szczegółowy, dobrze skomponowany opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując właściwe danej dziedzinie szuki nazewnictwo i słownictwo opisujące oraz służące do formułowania ocen i opinii, emocji
- sporządza poprawny, bogaty leksykalnie opis przeżyć wewnętrznych
- uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
- udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym, stylistycznym, ortograficznymw wypowiedziach związanych z lekturą, tekstem poetyckim, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje bogate słownictwo, frazeologizmy, przysłowia związane z omawianą tematyką; jego język jest poprawny
- dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, stylistycznym i treściowym
- sprawnie wyszukuje i samodzielne dobiera cytaty, zapisuje je w cudzysłowie, szczególnie dba o całkowicie wierny zapis cytatu, płynnie wprowadza cytat do własnego tekstu
- samodzielnie formułuje tezę, przy jej uzasadnianiu płynnie dobiera przekonujące argumenty i przykłady, zarówno odnoszące się do faktów i logiki, jak i odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
- Sprawnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- słownictwa – dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, samodzielnie
- swobodnie dobiera zdrobnienia, zgrubienia, synonimy, antonimy, wyrazy wieloznaczne, frazeologizmy, słownictwo wartościujące i opisujące, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej
- składni – samodzielnie rozpoznaje różne typy zdań pojedynczych (pytające, oznajmujące, rozkazujące, neutralne, wykrzyknikowe, nierozwinięte, rozwinięte), zdania złożone współrzędnie i podrzędnie, równoważniki zdań; wskazuje podmiot (gramatyczny – wyrażony różnymi częściami mowy: rzeczownikiem, przymiotnikiem, zaimkiem, liczebnikiem, bezokolicznikiem, a także domyślny, logiczny w dopełniaczu), orzeczenie, (czasownikowe i imienne); rozpoznaje zdania bezpodmiotowe, swobodnie rozpoznaje w zdaniach pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie (bliższe i dalsze), okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, stopnia, celu, przyczyny, przyzwolenia); tworzy ciekawe pod
- względem składniowym wypowiedzi; stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia i okoliczniki; swobodnie odszukuje w zdaniu związki wyrazowe (główny i poboczne), odszukuje w związkachwyrazowych wyraz nadrzędny (określający), podrzędny (określany), znajduje wyrazypozostające poza związkami zdania, wyrazy równorzędne (szereg); odszukuje w zdaniach
- związek główny i związki poboczne, grupę podmiotu i grupę orzeczenia; dba o poprawne
- łączenie wyrazów w związki i interpunkcję wypowiedzeń złożonych; bezbłędnie sporządza
- wykresy prostych i rozbudowanych zdań pojedynczych
- fleksji – rozpoznaje i swobodnie stosuje w wypowiedziach w poprawnych formach odmienne i nieodmienne części mowy o typowej i nietypowej odmianie przewidziane w programie nauczania; bezbłędnie określa formę odmiennych części mowy, w tym poprawnie rozpoznaje i odmienia rzeczowniki o typowej i nietypowej odmianie (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), czasowniki (osoba, liczba, czas, tryb, strona), wskazuje czasowniki przechodnie i nieprzechodnie; bezbłędnie rozpoznaje formy osobowe i nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), swobodnie przekształca czasowniki w różnych formach (strona, aspekt, tryb, czas); bezbłędnie rozpoznaje przysłówki odprzymiotnikowe i niepochodzące od przymiotnika i stopniuje je, nazywając rodzaj stopniowania; rozpoznaje typy liczebników, zaimków, zastępuje rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki odpowiednimi zaimkami; bezbłędnie wskazuje przyimek (i wyrażenie przyimkowe), partykułę, wykrzyknik, spójnik, rozumie ich funkcję i swobodnie podaje ich przykłady, poprawnie zapisuje przyimki złożone, swobodnie stosuje krótsze i dłuższe formy zaimków; wykorzystuje wiedzę o obocznościach w odmianie wyrazów do pisowni poprawnej pod względem ortograficznym, bezbłędnie wskazuje i wyjaśnia oboczności, wskazuje temat główny
- i tematy oboczne oraz oboczności spółgłoskowe i samogłoskowe
- fonetyki – biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je w poprawnym zapisie wyrazów, stosuje w praktyce wszystkie poznane zasady akcentowania wyrazów
cenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- odczytuje, interpretuje i wyjaśnia przenośny i symboliczny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
- czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
- wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach
- notatkach biograficznych w tworzeniu własnych, samodzielnych wypowiedzi i przemyśleń odczytuje głośno i wygłasza z pamięci utwory poetyckie i prozatorskie oraz samodzielnie
- w sposób oryginalny je interpretuj
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
- wybiera i twórczo wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym, argumentacyjnym lub oceniającym
- szuka inspiracji do wzbogacenia swoich tekstów w słownikach wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, języka polskiego, wyrazów obcych, frazeologicznego itd.; dba
- poprawność ortograficzną, językową, merytoryczną, kompozycyjną swoich wypowiedzi, świadomie korzystając z potrzebnych w danej sytuacji słowników i innych materiałów (np. poradników, audycji radiowych i programów telewizyjnych)
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
- porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
- wskazuje elementy mitu, bajki, przypowieści, hymnu, legendy itd. w innych tekstach kultury, świadomie odczytuje różne gatunki powieści, rozumie konwencję gatunków mieszanych, zwłaszcza we współczesnych tekstach literatury dziecięcej
- dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam itp. odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych jako nosicieli uniwersalnych postaw i opisuje
- otaczającą ich rzeczywistość
- Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
- z zaangażowaniem inicjuje i aktywnie podtrzymuje rozmowę/dyskusję/polemikę np. na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
- interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
- polemizuje i przedstawia oryginalne, przemyślane stanowisko, formułuje tezę, na której poparcie podaje różnorodne argumenty odnoszące się do logiki oraz emocji, jego wypowiedzi cechuje szeroka wiedza, wysoka kultura, bogate słownictwo i poszanowanie dla innych stanowisk
PISANIE
- tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym ujęciem tematu, trafną i celną argumentacją, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
- wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną, fleksyjną i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
III. Kształcenie językowe
- świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji i fonetyki
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
DLA klasy VIII
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- rozumie większość poleceń
- uważnie słucha wypowiedzi kolegów i nauczyciela, wyraża prośbę o powtórzenie wypowiedzi
- słucha nagrania wzorcowej recytacji
- mówi na temat najważniejszych treści wysłuchanego utworu
- rozpoznaje typowe fragmenty informacyjne i perswazyjne w wysłuchanym tekście
- rozpoznaje emocje towarzyszące osobie wypowiadającej się, rozumie ogólny sens jej wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
- czyta teksty współczesne i dawne, w tym pisane gwarą1
- wskazuje w tekstach archaizmy i wyrazy należące do gwar, odszukuje ich znaczenie w przypisach
- odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym, na poziomie krytycznym z pomocą nauczyciela i rówieśników określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do wybranych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
- rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym, argumentacyjnym, wskazuje w tekście argumentacyjnym tezę, argument i przykłady
- rozpoznaje w tekście najważniejsze informacje, opinie i fakty
- rozróżnia fikcję i kłamstwo
- wie, czym są perswazja, sugestia, ironia, rozpoznaje je w typowych tekstach i sytuacjach
- zauważa wybrane elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
- wskazuje nadawcę i adresata wypowiedzi
- dostrzega i krótko omawia główne motywy postępowania bohaterów
- odczytując sens utworu, dostrzega wartości, takie jak przyjaźń, wierność, patriotyzm;
- czyta utwory liryczne i dostrzega cechy liryki jako rodzaju literackiego
- zna gatunki należące do liryki: sonet, pieśń, tren, hymn, fraszka
- odróżnia osobę mówiącą w wierszu od autora tekstu, bohatera utworu od podmiotu lirycznego
- wymienia środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: epitet, uosobienie, ożywienie, neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm – potrafi je wskazać z pomocą nauczyciela
- dostrzega obrazy poetyckie w utworze, potrafi krótko je opisać
- czyta utwory epickie i zna cechy epiki jako rodzaju literackiego, wymienia gatunki należące do epiki – opowiadanie, powieść (i jej odmiany), legendę, baśń, przypowieść (parabolę), mit, nowelę, bajkę pamiętnik, dziennik, fantasy, epopeję
- zna elementy rytmizujące wypowiedź – wers, rym, strofa, refren
- wymienia elementy konstrukcyjne świata przedstawionego w utworze
- wskazuje w utworze bohaterów głównych i drugoplanowych, wątek główny i poboczny, omawia zdarzenia wchodzące w skład akcji utworu
- odróżnia narratora od autora tekstu i bohatera utworu
- rozróżnia narrację pierwszo- i trzecioosobową
- rozpoznaje w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
- wskazuje tytuł, podtytuł, motto, puentę, punkt kulminacyjny
- zna cechy komiksu, piosenki
- odróżnia dramat od innych rodzajów literackich, wskazuje elementy dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog; zna podział dramatu na tragedię, komedię i dramat właściwy
- czyta scenariusze, rozumiejąc ich specyficzną budowę i treść
- potrafi zakwalifikować znane mu teksty jako baśń, bajkę, legendę, mit, nowelę, pamiętnik, dziennik, balladę i satyrę
- posługuje się spisem treści, cytatem z poszanowaniem praw autorskich
- odróżnia tekst literacki od naukowego i popularnonaukowego, z pomocą nauczyciela wyszukuje najważniejsze informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym
- wymienia gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż
- z pomocą nauczyciela wskazuje symbole i alegorie w omawianych tekstach kultury
- zna terminy adaptacja filmowa i adaptacja teatralna
- wymienia osoby uczestniczące w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, kostiumolog)
- zauważa najważniejsze związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
- wspólnie z innymi dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji zjawisk społecznych w ramach różnych projektów grupowych
- wie, czym jest aforyzm i anegdota
- z pomocą nauczyciela wskazuje w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy, wyliczenia, wykrzyknienia
- identyfikuje styl oficjalny, nieoficjalny (potoczny), urzędowy (mówiony i pisany) i artystyczny
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- pisze na temat, stara się zachować poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu
- zna najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, stara się je stosować w praktyce, popełnione błędy nie uniemożliwiają zrozumienia całości tekstu,
- układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat
- stara się o estetyczny zapis wypowiedzi
- sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą wysłuchanej wypowiedzi
- redaguje zrozumiałe ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, uwzględniając w nich najważniejsze, niezbędne elementy oraz właściwy zapis graficzny
- tworzy plan dłuższej wypowiedzi
- formułuje treść sms-a, e-maila, starając się o ich poprawny zapis ortograficzny, dodaje komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
- streszcza, skraca tekst (w tym tekst popularnonaukowy), poprawnie przytaczając większość zagadnień
- pisze schematyczny opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny
- tworzy krótką wypowiedź o charakterze argumentacyjnym
- w rozprawce z pomocą nauczyciela formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, odróżnia przykład od argumentu, wnioskuje, stara się stosować właściwe rozprawce słownictwo
- pisze proste opowiadanie odtwórcze i twórcze; wie, jak umieścić dialog w tekście
- stosuje narrację pierwszo- i trzecioosobową
- opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje wybrane cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
- pisze swój życiorys, CV, a z pomocą nauczyciela podanie i list motywacyjny we własnej sprawie
- przygotowuje prosty wywiad, zachowując jego układ (pytania – odpowiedzi)
- opisuje elementy dzieła malarskiego, grafiki, plakatu, rzeźby, fotografii, wykorzystuje w nich z pomocą nauczyciela podane konteksty
- wspólnie z innymi uczniami pisze scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi
- pisze prostą, schematyczną recenzję książki/filmu/przedstawienia
- mówi na temat
- wyraża swoje zdanie i umie je krótko, ale logicznie uzasadnić
- w tekstach mówionych zachowuje poprawność akcentowania wyrazów i zdań, dba o poprawną wymowę, nie popełnia wielu rażących błędów językowych, jego wypowiedź jest komunikatywna
- wygłasza krótki monolog, podejmuje próbę wygłaszania przemówienia oraz próby uczestniczenia w dyskusji
- wygłasza z pamięci tekst poetycki
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- zna podstawowe zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości spółgłosek) i najważniejsze wyjątki od nich, stara się stosować je w praktyce, w razie problemów korzysta ze słownika ortograficznego
- wie, czym jest błąd językowy, stara się stosować podstawowe zasady poprawności językowej, a w razie wątpliwości korzysta ze słowników, przede wszystkim słownika języka polskiego, słownika poprawnej polszczyzny oraz słownika frazeologicznego
- ma podstawową wiedzę (stosuje ją w praktyce samodzielnie lub z niewielką pomocą) z zakresu gramatyki języka polskiego:
- fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne (np. w parach p-b, t-d itd.), ustne, nosowe, twarde i miękkie; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie, dostrzega rozbieżności między mową a pismem,
- słowotwórstwa i słownictwa – wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów i rozpoznaje je na przykładach omawianych na lekcji, rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych, zna typy skrótów i skrótowców oraz stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, zna i rozumie znaczenie wybranych przysłów, powiedzeń, frazeologizmów itp., z pomocą nauczyciela odróżnia synonimy, antonimy, homonimy, rozpoznaje wyrazy rodzime i zapożyczone, zna pojęcia treść i zakres wyrazu, język ogólnonarodowy, gwara, dialekt,
- fleksji – rozpoznaje na typowych przykładach części mowy: odmienne – rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), potrafi je odmieniać, w wyrazach oddziela temat od końcówki; rozpoznaje na typowych przykładach nieodmienne części mowy – przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek), stara się stosować wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, zna imiesłowy, z pomocą nauczyciela wyjaśnia zasady ich tworzenia i odmiany,
- składni – rozpoznaje na typowych przykładach części zdania: podmiot, orzeczenie, przydawkę, dopełnienie, okolicznik, rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu pojedynczym, a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym,
- przy pomocy nauczyciela wskazuje człon nadrzędny i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, rozpoznaje zdania bezpodmiotowe, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy typowych zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w typowych zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi wymienić i określić na łatwych przykładach rodzaje zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), odróżnia zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące, stosuje je w swoich wypowiedziach
- zna i próbuje stosować normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
- wie, czym są manipulacja i prowokacja językowa
- zna językowe sposoby osiągania porozumienia, intuicyjnie je stosuj
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej przez uważne słuchanie wypowiedzi innych jej uczestników, rozumie większość wypowiedzi, reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o ich powtórzenie, wyjaśnienie
- określa tematykę wysłuchanego utworu, ocenia wartość wysłuchanego tekstu, wybiera z wysłuchanego tekstu potrzebne informacje
- rozróżnia teksty o charakterze informacyjnym i perswazyjnym
- podejmuje próby rozpoznania intencji nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
- rozpoznaje w typowych tekstach i sytuacjach komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
- podejmuje próby samodzielnego odczytania różnych tekstów współczesnych i dawnych na poziomie przenośnym, podejmuje próby odczytania ich w różnych kontekstach
- rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich lub odszukuje ich znaczenie w przypisach
- odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym i przenośnym, przy niewielkiej pomocy określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do najważniejszych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
- zauważa i rozumie podstawowe emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach, a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi
- samodzielnie wskazuje najważniejsze informacje zawarte w tekście, przytacza opinie
- odróżnia opinię od faktu, fikcję od kłamstwa oraz fikcję od rzeczywistości, rozumie znaczenie terminów realizm i fantastyka
- dostrzega w analizowanym tekście perswazję, sugestię, ironię i nieskomplikowane aluzje
- wskazuje elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie sytuację, w jakiej znajdują się bohaterowie
- identyfikuje nadawcę i adresata wypowiedzi i określa ich główne cechy
- dostrzega i omawia główne motywy postępowania bohaterów
- identyfikuje w tekście poetyckim cechy liryki
- rozróżnia takie gatunki liryczne, jak pieśń, hymn, sonet, tren, fraszka
- charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza, nie utożsamia ich z autorem
- wskazuje środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm
- wyodrębnia w tekście obrazy poetyckie i omawia sposób obrazowania
- odróżnia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, fantasy, epopei
- identyfikuje elementy świata przedstawionego w utworze
- omawia fabułę, odróżnia fabułę utworu od akcji
- analizuje funkcję podtytułu, motta, puenty, punktu kulminacyjnego w utworach
- omawia i analizuje elementy komiksu, piosenki
- określa rodzaj narracji w tekście (pierwszoosobowa, trzecioosobowa)
- wyodrębnia w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
- rozpoznaje cechy dramatu jako rodzaju literackiego w tekście, stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna najważniejsze cechy tragedii komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować typowe utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu
- czyta z podziałem na role i ze zrozumieniem dialogi ze scenariuszy, rozumie budowę i treść dramatu
- podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
- wskazuje w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
- wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach, wykorzystuje do pracy spis treści
- wyszukuje i zapisuje cytaty z poszanowaniem praw autorskich, sporządza prosty przypis
- wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż
- analizuje proste symbole i alegorie występujące w poznanych tekstach kultury
- rozpoznaje adaptację filmową i teatralną, wie, czym się one różnią od oryginalnego tekstu
- określa rolę osób uczestniczących w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, producent, operator, dźwiękowiec, rekwizytor, inspicjent, sufler, statysta, oświetleniowiec, kostiumolog)
- dostrzega związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem, plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
- wspólnie z innymi lub samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
- rozpoznaje aforyzm i anegdotę
- w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) zauważa elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy wyliczenia, wykrzyknienia
- rozpoznaje językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie prasowej
- dostrzega funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
- rozpoznaje na typowych przykładach styl oficjalny, nieoficjalny (potoczny),
urzędowy (mówiony i pisany) i artystyczny
- potrafi nazwać, pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- pisze na temat, starając się zachować przejrzystą kompozycję logicznej i spójnej wypowiedzi, pisze teksty zrozumiałe i klarowne, wyraża opinię i podaje argumenty na poparcie własnego stanowiska
- wykazuje dbałość o poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu, zna najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, stara się je stosować w praktyce
- układa tekst o trójdzielnej kompozycji, stosuje akapity, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi
- wykazuje dbałość o estetykę zapisu
- sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą treści przeczytanego tekstu
- redaguje ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, uwzględniając w nich z reguły wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny
- tworzy plan ramowy i szczegółowy dłuższej wypowiedzi
- formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny, dodaje poprawny komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
- streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w tym tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając większość zagadnień
- pisze opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów
- tworzy krótką wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, dobiera przykłady do argumentów, podejmuje próbę wnioskowania, stosuje właściwe rozprawce słownictwo, rozróżnia rozprawkę z tezą od rozprawki z hipotezą
- pisze opowiadanie odtwórcze i twórcze; umieszcza dialog w tekście
- stosuje, w zależności od potrzeb tworzonego przez niego tekstu, narrację pierwszo- lub trzecioosobową
- w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć, charakterystykę
- opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje najważniejsze cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
- samodzielnie pisze swój życiorys, CV, podanie i list motywacyjny we własnej sprawie
- przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje właściwy zapis graficzny
- opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje wybrane sensy przenośne w różnych tekstach kultury
- pisze prosty scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi i didaskalia
- pisze schematyczną recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając w niej swoją opinię
- płynnie mówi na podany temat, starając się zachować zasady poprawności językowej i stylistycznej
- wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów i poznanych idei
- zna zasady poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna wyjątki w akcentowaniu wyrazów
- wygłasza poprawny monolog, krótkie przemówienie, stara się uczestniczyć w dyskusji
- uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury
- rozróżnia środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia
- zna i stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, stosuje zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
- dostrzega zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
- recytuje z pamięci tekst poetycki, podejmuje próbę interpretacji głosowej z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji
- uczestniczy w omówieniu recytacji własnej, koleżanek i kolegów
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- zna zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków,
wielka i małą litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek) i wyjątki od nich, stosuje je w praktyce, w razie problemów korzysta ze słownika ortograficznego
- dostrzega większość błędów językowych, korzysta z różnych źródeł, by je skorygować
- stosuje w tworzonych tekstach podstawową wiedzę językową z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
- ma podstawową wiedzę i stosuje ją w praktyce na typowych przykładach z zakresu:
- fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde i miękkie; wskazuje upodobnienia pod względem dźwięczności i uproszczenia grup spółgłoskowych, utratę dźwięczności w wygłosie w poznanych przykładach, dostrzega rozbieżności między mową a pismem i zgodnie z tym zapisuje wyrazy, w których rozbieżności te występują,
- słowotwórstwa i słownictwa – wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów i rozpoznaje je na typowych przykładach; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych, zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, stosuje w swoich wypowiedziach przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., potrafi podać przykłady synonimów, homonimów, antonimów, wskazuje wyrazy rodzime i zapożyczone; rozumie różnice między treścią a zakresem wyrazu, w parze wyrazów potrafi wskazać wyraz o bogatszej treści i mniejszym zakresie, a także o uboższej treści i większym zakresie, wyjaśnia pojęcia: język ogólnonarodowy, gwara, dialekt,
- fleksji – rozpoznaje części mowy: odmienne – rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), potrafi je odmieniać, oddziela temat od końcówki w wyrazach, w których występują oboczności; rozpoznaje nieodmienne części mowy – przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek), stara się stosować wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych,
przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia i odmiany,
-
- składni – rozpoznaje części zdania: podmiot, orzeczenie, przydawkę, dopełnienie, okolicznik, rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu pojedynczym, a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w typowych zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi wymienić i określić na typowych przykładach typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące
- zna i stosuje znane mu normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
- rozpoznaje i analizuje wybrane przykłady manipulacji i prowokacji językowej
- zna i świadomie stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- uważnie słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela, żywo reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o ich powtórzenie, uzupełnienie, wyjaśnienie
- słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega środki wyrazu artystycznego tekstu
- wskazuje w tekstach treści informacyjne i perswazyjne
- analizuje i rozpoznaje intencję nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
- rozpoznaje komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- samodzielnie odczytuje większość tekstów współczesnych i dawnych na poziomie przenośnym, a w ich odczytaniu odnosi się do różnych kontekstów czyta płynnie, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji
- rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich, odszukuje ich znaczenie w przypisach
- interpretuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym i przenośnym, określa temat utworu i różnorakie poruszone w nim problemy, interpretuje tytuł utworu, odnosi się do najważniejszych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
- rozumie i omawia podstawowe emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach, a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi
- odczytuje informacje zawarte w tekście, przytacza i sensownie komentuje opinie
- odróżnia opinię od faktu, fikcję od kłamstwa, fikcję od rzeczywistości w tekstach literackich i dziennikarskich, stosuje te rozróżnienia w praktyce, płynnie stosuje terminy: realizm i fantastyka
- analizuje w tekście manipulację, perswazję, sugestię, ironię, aluzję, nazywa je
- omawia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie sytuację, w jakiej się znajdują bohaterowie
- charakteryzuje nadawcę i adresata wypowiedzi
- dostrzega i wyjaśnia motywy postępowania bohaterów, ocenia ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych
- omawia w tekście poetyckim cechy liryki
- identyfikuje utwory należące do takich gatunków lirycznych,jak pieśń, hymn, tren, sonet,fraszka; wskazuje ich cechy
- charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza (jej sytuację, uczucia i stany), nie utożsamiając ich z autorem
- przytacza środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm, określa ich funkcje w tekście
- podejmuje próby interpretacji obrazów poetyckich
- odróżnia i omawia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, epopei
- przedstawia i analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję w konstrukcji utworu
- omawia wpływ rodzaju narracji na kształt utworu
- w komiksach, piosenkach i innych tekstach kultury popularnej znajduje nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych
- wyodrębnia w tekście epickim fragmenty np. charakterystyki pośredniej i bezpośredniej, opisu przeżyć, tekstów użytkowych
- wymienia cechy dramatu jako rodzaju literackiego, stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna cechy tragedii komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu
- interpretuje głosowo dialogi ze scenariuszy, rozumie budowę i treść dramatu
- omawia cechy literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
- omawia w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
- wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach
- wykorzystuje do pracy spis treści, wyszukuje i zapisuje cytaty z poszanowaniem praw autorskich, sporządza przypis, wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych i naukowych
- dostrzega różnice stylu i intencji między tekstem literackim, naukowym i popularnonaukowym, wyszukuje w nich potrzebne informacje
- wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż, podaje cechy tych gatunków, uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki
- analizuje i podejmuje próby odczytania symboli i alegorii występujących w poznanych tekstach kultury
- ocenia adaptację filmową i teatralną, muzyczną i inne; krytycznie wypowiada się na jej temat, odwołując się do jej struktury i treści
- analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem,plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
- samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
- interpretuje aforyzm i anegdotę
- w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) zauważa elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy wyliczenia, wykrzyknienia; analizuje wybrane z nich
- analizuje i omawia językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie
- analizuje funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
- wyróżnia w tekście cechy stylu oficjalnego, nieoficjalnego (potocznego), urzędowego (mówionego i pisanego) i artystycznego
- interpretuje pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę; wie, czym się różnią, dostrzega ważne elementy i wybrane konteksty dzieła malarskiego
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- pisze na temat, stosując przejrzystą kompozycję logicznej wypowiedzi, polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe argumenty poparte przykładami
- zachowuje poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tworzonego tekstu, stosuje najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, pisze przeważnie teksty wyczerpujące temat, zrozumiałe, klarowne
- układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat i potrafi go wprowadzić do tekstu, pamiętając o cudzysłowie oraz nawiązaniu, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi, w tym w przemówieniu
- zachowuje estetykę zapisu
- dobiera formę notatki dotyczącej wysłuchanej wypowiedzi do własnych potrzeb
- redaguje poprawne ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, apel, uwzględniając w nich wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny
- tworzy plan ramowy i szczegółowy dłuższej wypowiedzi, uwzględniając w nim najważniejsze zagadnienia, zgodnie z funkcją tworzonego tekstu
- formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny; dodaje poprawny komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
- streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w ty tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając większość zagadnień, zgodnie z funkcją skracanego czy przekształcanego tekstu
- pisze poprawne opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, dziennik, pamiętnik, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów i funkcją tekstu
- tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, samodzielnie podaje przykłady do argumentów, wnioskuje, stosuje właściwe rozprawce słownictwo
- w opowiadaniu odtwórczym i twórczym stosuje elementy charakterystyki pośredniej, wprowadza realia epoki w tekście odwołującym się do minionych epok
- stosuje, w zależności od potrzeb tworzonego przez niego tekstu, narrację pierwszo- lub trzecioosobową
- w tekstach własnych swobodnie wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć wewnętrznych, mowę zależną i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera
- opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
- posługuje się stylem urzędowym, samodzielnie pisze swój życiorys, CV, podanie i list motywacyjny
- przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje w nim właściwy zapis graficzny, stara się formułować ciekawe pytania, wykorzystuje zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty w rozmowie
- opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w wybranych tekstach kultury, podejmuje próbę interpretacji tekstu kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
- pisze scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi i didaskalia
- pisze recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając w niej swoją opinię oraz podstawowe słownictwo związane z dziedziną recenzowanego zjawiska
- wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów i poznanych idei
- stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna i stosuje wyjątki w akcentowaniu wyrazów
- wygłasza poprawny monolog, przemówienie, aktywnie uczestniczy w dyskusji
- prezentuje w dyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
- uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury, logicznie formułuje argumenty
- potrafi zastosować środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia
- zna i stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
- reaguje z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
- recytuje z pamięci tekst poetycki, interpretując go z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji
- ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów i przedstawia uzasadnienie swojej oceny
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- sprawnie stosuje w praktyce zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek), w razie wątpliwości korzysta ze słownika ortograficznego
- koryguje błędy językowe w tworzonym przez siebie tekście, analizuje i porównuje przy tym wiedzę z różnych źródeł informacji
- analizuje elementy językowe w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, piosence), wykorzystując wiedzę o języku w zakresie fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
- ma wiedzę, którą stosuje w praktyce, z zakresu:
- fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde, miękkie; wskazuje upodobnienia pod względem dźwięczności i uproszczenia grup spółgłoskowych, zjawiska utraty dźwięczności w wygłosie, dostrzega rozbieżności między mową a pismem i zgodnie z tym zapisuje wyrazy, w których te rozbieżności występują,
- słowotwórstwa i słownictwa – rozpoznaje wyraz podstawowy i pochodny, podstawę słowotwórczą, formant, rdzeń, tworzy rodzinę wyrazów; odróżnia wyraz pokrewny od bliskoznacznego, stosuje poprawnie formanty do tworzenia wyrazów pochodnych, umie je nazwać, rozpoznaje wyrazy złożone słowotwórczo, wskazuje różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów; zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie stosuje w swoich wypowiedziach popularne przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy we właściwym kontekście itp., rozróżnia synonimy, homonimy, antonimy, wskazuje wyrazy rodzime i zapożyczone; wyjaśnia różnice między treścią a zakresem wyrazu, różnicuje wyrazy ze względu na ich treść i zakres, odróżnia język ogólnonarodowy od gwary i dialektu,
-
- fleksji – nazywa i odmienia odmienne części mowy: rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje); oddziela temat od końcówki, także w wyrazach, w których występują oboczności; nazywa nieodmienne części mowy: przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek, wykrzyknik); stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy; tworzy i odmienia imiesłowy,
- składni – rozpoznaje i nazywa części zdania: podmiot (i jego rodzaje: gramatyczny, logiczny, szeregowy i domyślny), orzeczenie (odróżnia orzeczenie czasownikowe od imiennego), przydawkę, dopełnienie, okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, przyczyny, celu); nazywa związki wyrazów w zdaniu pojedynczym (w tym rozpoznaje wyraz nadrzędny i podrzędny), a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny i podrzędny; wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie; dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi określić typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), a także rozpoznać rodzaje zdań złożonych współrzędnie (łącznie, rozłącznie, przeciwstawnie i wynikowo) i podrzędnie (przydawkowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, podmiotowe i orzecznikowe); w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące
- świadomie stosuje znane mu normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
- analizuje przykłady manipulacji i prowokacji językowej, nie poddaje się im
- zna językowe sposoby osiągania porozumienia, świadomie je stosuje
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- aktywnie słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela jako uczestnik różnych sytuacji mówienia w czasie zajęć lekcyjnych, analizuje treść i kompozycję wypowiedzi innych, poprawność językową i stylistyczną
- słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz ocenia zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych tekstu
- interpretuje wysłuchany tekst, uwzględniając intencję jego nadawcy, w tym aluzję, sugestię, manipulację
- analizuje i omawia w wysłuchanych utworach elementy komizmu, kpiny i ironii jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- samodzielnie odczytuje teksty współczesne i dawne na poziomie przenośnym i symbolicznym, interpretuje je w różnych kontekstach, czyta płynnie, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji oraz uwzględnia budowę wersyfikacyjną, a także organizację rytmiczną utworu poetyckiego
- rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich, odszukuje ich znaczenie w przypisach lub innych źródłach, odróżnia archaizm od archaizacji
- analizuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym, określa temat utworu i poruszone problemy, ustosunkowuje się do nich, dąży do zrozumienia ich złożoności i niejednoznaczności, samodzielnie interpretuje tytuł utworu, odnosi się do kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego, zauważa, rozumie i omawia emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach, a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi, polemizuje z nimi
- interpretuje informacje zawarte w tekście, przytacza i komentuje opinie, odnosząc się do nich
- odróżnia prawdę od prawdopodobieństwa, wskazuje elementy biograficzne i autobiograficzne w dziełach literackich, odróżnia je od wspomnień i pamiętnika lub dziennika; płynnie stosuje terminy realizm i fantastyka
- ustosunkowuje się do różnych sposobów oddziaływania tekstu na odbiorcę, takich jak perswazja, sugestia, ironia, aluzja, wartościowanie, manipulacja itp., płynnie stosuje ww. terminy
- całościowo omawia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie złożone sytuacje, w jakich znajdują się bohaterowie
- szczegółowo charakteryzuje nadawcę i adresata wypowiedzi, podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
- dostrzega i wyjaśnia złożone motywy postępowania bohaterów, wartościuje ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych, stara się unikać prostych, jednoznacznych ocen
- wskazuje w tekstach cechy typowe dla liryki, epiki czy dramatu, cechy gatunkowe takich tekstów, jak pieśń, hymn, sonet, tren, fraszka
- charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza (jej sytuację, uczucia i stany), podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
- analizuje środki stylistyczne, takie jak neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm, określa ich funkcje w tekście i wpływ na kształt i wymowę utworu
- wnikliwie omawia obrazy poetyckie obecne w tekście
- odróżnia i omawia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, fantasy, epopei, podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
- przedstawia i szczegółowo analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję w konstrukcji utworu
- stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna cechy tragedii, komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu, odróżnia dramat od inscenizacji i adaptacji
- proponuje własną interpretację głosową dialogów ze scenariuszy, rozumie budowę i treść dramatu
- omawia cechy literatury dydaktycznej, podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
- wskazuje, jaką funkcję pełnią w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
- wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach; wykorzystuje do pracy spis treści, wyszukuje i zapisuje cytaty z poszanowaniem praw autorskich, sporządza przypis, wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych i naukowych – używa ich do własnych celów
- ma świadomość różnic stylu i intencji między tekstem literackim, naukowym, popularnonaukowym i publicystycznym
- wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż; podaje cechy tych gatunków, uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki; w wypowiedziach świadomie i konsekwentnie stosuje nazwy gatunków publicystycznych; wie, czym publicystyka różni się od literatury
- analizuje i interpretuje symbole i alegorie występujące w tekstach kultury, określa ich funkcje
- wie, czym się różni adaptacja od oryginalnego tekstu; analizuje zamysł pisarza i twórców adaptacji
- określa i ocenia rolę osób uczestniczących w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, producent, operator, dźwiękowiec, rekwizytor, inspicjent, sufler, statysta, oświetleniowiec, kostiumolog)
- wnikliwie, korzystając z różnych źródeł informacji, analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem, plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
- samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów, samodzielnych lub grupowych, podejmuje w nich tematy związane z historią, filozofią, sztuką
- interpretuje aforyzm i anegdotę
- w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) analizuje i omawia elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy, wyliczenia, wykrzyknienia
- wnikliwie analizuje językowe i pozajęzykowe środki perswazji (np. w reklamie prasowej), reaguje adekwatnie do nich, nie ulega im niepotrzebnie
- dostrzega i omawia funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
- wskazuje elementy stylu oficjalnego, nieoficjalnego (potocznego), urzędowego (mówionego i pisanego) i artystycznego w tekstach, np. literackich, i określa ich funkcję
- interpretuje pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę; wybiera i omawia konteksty związane z analizowanym dziełem
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- pisze wyczerpująco i na temat, stosując funkcjonalną, urozmaiconą kompozycję, logikę wypowiedzi
- zachowuje poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tworzonego tekstu, stosuje zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, pisze teksty wyczerpujące temat, zrozumiałe, klarowne
- zachowuje przemyślaną, trójdzielną kompozycję dłuższej wypowiedzi, w tym w przemówieniu; konsekwentnie i logicznie stosuje akapity, dba o spójne, ciekawe nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi
- zachowuje estetykę zapisu, jego teksty są poprawne, przejrzyste i czytelne
- posługując się bogatym słownictwem, poprawnie redaguje różne formy wypowiedzi, m.in. opowiadanie z elementami dialogu i monologu, opisu, charakterystyki, zróżnicowane stylistycznie i funkcjonalnie opisy, recenzję i notatkę (różnorodne postaci)
- redaguje poprawne ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia,gratulacje, dedykację, apel, uwzględniając w nich wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny i funkcję tekstu
- tworzy plan ramowy i rozbudowany szczegółowy dłuższej wypowiedzi
- formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny, dodaje trafny, przemyślany komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
- streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w tym tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając zagadnienia
- pisze opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, dziennik, pamiętnik, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów, stylizuje język, np. listu na język dawnych epok
- tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, odwołując się do kontekstów, np. historycznego, biograficznego, kulturowego; w rozprawce swobodnie formułuje tezę, hipotezę oraz wnikliwe argumenty; samodzielnie podaje przykłady do argumentów; wnioskuje, dobierając słownictwo właściwe rozprawce
- w opowiadaniu odtwórczym i twórczym indywidualizuje język bohatera, wprowadza nieszablonowe rozwiązania kompozycyjne
- w tekstach własnych swobodnie i celowo wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć wewnętrznych, mowę zależną i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera
- wnikliwie opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje cechy bohaterów literackich i rzeczywistych, ocenia i wartościuje ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych norm moralnych
- samodzielnie pisze życiorys, CV, podanie i list motywacyjny
- przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje w nim właściwy zapis graficzny, dba o ciekawe pytania, wykorzystuje zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty w rozmowie
- opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w wybranych tekstach kultury, interpretuje tekst kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
- pisze scenariusz na podstawie własnych pomysłów
- pisze wyczerpującą temat recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając w niej swoją opinię i operując właściwym dla recenzji słownictwem, omwaia krytycznie elementy tekstu kultury , stosując odpowiednio dobrane słownictwo
- wyraża własne zdanie, trafnie polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe i samodzielne argumenty poparte celnie dobranymi przykładami, np. wprowadza cytaty z tekstów filozoficznych, sentencje, przysłowia na poparcie swojego stanowiska
- stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna i stosuje wyjątki w akcentowaniu wyrazów, unika regionalizmów i elementów gwary środowiskowej, które są niezgodne z normą językową
- wygłasza poprawny, ciekawy monolog, przemówienie, uczestniczy w dyskusji, posługując się wieloma środkami wyrazu
- wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, czynnie się odnosi do cudzych poglądów i poznanych idei
- aktywnie uczestniczy w dyskusji, używając środków językowych wyrażających stosunek mówiącego do przedstawianych treści; nawiązując do wypowiedzi przedmówców, podejmuje próby prowadzenia dyskusji
- dobiera i stosuje różnorodne środki językowe odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
- p r e z e n t u j e w dyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi, przemyślanymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
- stosuje środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
- zna i swobodnie stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
- reaguje swobodnie i z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
- recytuje z pamięci teksty poetyckie, interpretując je głosowo z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji oraz na przykład przez poprawne stosowanie pauz w tekście zawierającym przerzutnie
- krytycznie ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów; przedstawia rzeczowe, wnikliwe, bezstronne i życzliwe uzasadnienie swojej oceny
- płynnie mówi na podany temat, zachowując zasady poprawności językowej i stylistycznej; udowadnia swoje racje za pomocą rzeczowych argumentów ułożonych w logiczny wywód
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- stosowania w praktyce zasad ortograficznych (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek), korzysta ze słownika ortograficznego, by wyjaśnić wątpliwości dotyczące wyrazów rzadkich, o nietypowej pisowni
- d o s t r z e ga n i a i k o r e k ty b ł ę d ó w j ę z yk o w yc h w t w o r z o n ym p r z e z s i e b i e t e k ś c i e
- analizy elementów językowych w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, piosence), z wykorzystaniem wiedzy o języku w zakresie fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
- ma wiedzę, którą płynnie stosuje w praktyce, z zakresu:
– fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde, miękkie; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności, uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie; ma świadomość rozbieżności między mową a pismem i świadomie to wykorzystuje, dbając o poprawność ortograficzną pisanych tekstów,
-
- słowotwórstwa i słownictwa – rozpoznaje w yr a z p o d s t a w o w y i p o c h o d n y , podstawę słowotwórczą, formant, rdzeń, tworzy rodzinę wyrazów; odróżnia wyraz pokrewny od bliskoznacznego, poprawnie stosuje formanty do tworzenia wyrazów pochodnych, umie je nazwać, rozpoznaje wyrazy złożone słowotwórczo, wskazuje różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, zna typy skrótów i skrótowców oraz stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie; świadomie stosuje w swoich wypowiedziach popularne przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy we właściwym kontekście itp., rozróżnia synonimy, homonimy, antonimy, wskazuje wyrazy rodzime i zapożyczone; wyjaśnia różnice między treścią a zakresem wyrazu, różnicuje wyrazy ze względu na ich treść i zakres, odróżnia język ogólnonarodowy od gwary i dialektu,
- fleksji – swobodnie nazywa i odmienia odmienne części mowy (także w przypadku wyrazów podchwytliwych): rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), oddziela temat od końcówki, także w wyrazach, w których występują oboczności; nazywa nieodmienne części mowy (także w przypadku podchwytliwych wyrazów): przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek, wykrzyknik), stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, tworzy i odmienia imiesłowy,
-
- składni – rozpoznaje i nazywa części zdania: podmiot (i jego rodzaje: gramatyczny, logiczny, szeregowy i domyślny), orzeczenie (odróżnia orzeczenie czasownikowe od imiennego), przydawkę, dopełnienie, okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, przyczyny, celu), nazywa związki wyrazów w zdaniu pojedynczym (w tym rozpoznaje wyraz nadrzędny i podrzędny w związkach wyrazów, rozpoznaje związek zgody, rządu i przynależności), a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy rozbudowanych zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi określić typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), a także rozpoznać rodzaje zdań złożonych współrzędnie (łącznie, rozłącznie, przeciwstawnie i wynikowo) i podrzędnie (przydawkowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, podmiotowe i orzecznikowe) na prostych przykładach; w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące
- swobodnie wykorzystuje znane normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
- rozpoznaje i rozumie przykłady manipulacji i prowokacji językowej, aktywnie je komentuje i reaguje na nie
- zna językowe sposoby osiągania porozumienia, aktywnie i asertywnie je stosuje
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą, a ponadto przejawia wiele umiejętności w zakresie przykładowo podanych zagadnień:
Kształcenie literackie i kulturowe SŁUCHANIE
- ocenia wysłuchany tekst pod względem merytorycznym oraz poprawnościowym, stosuje kryteria oceny odpowiednio dobrane do celu wypowiedzi i intencji nadawcy
- samodzielnie odczytuje i interpretuje zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych nagrania wzorcowej recytacji
- analizuje i wykorzystuje w nowych sytuacjach dydaktycznych informacje wybrane z wysłuchanego tekstu
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCHI ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- czyta różne teksty (zarówno współczesne, jak i dawne, przewidziane w programie nauczania oraz spoza niego) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym
- samodzielnie i z pasją interpretuje teksty pisane i inne teksty kultury, uwzględniając intencję nadawcy oraz konteksty niezbędne do interpretacji, proponuje własną interpretację głosową tekstu
- praktycznie wykorzystuje informacje wybrane z tekstu literackiego, popularnonaukowego, naukowego; systematycznie i skutecznie szuka nowych informacji w celu realizacji zainteresowań humanistycznych
- krytycznie, wielostronnie i z zaangażowaniem poznawczym ocenia i wartościuje treści, zachowania i postawy przedstawione w utworach w odniesieniu do systemu moralnego i etycznego
- analizuje niejednorodność dzieł literackich
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- samodzielnie buduje spójne, logiczne, rzeczowe wypowiedzi na podany temat, w których przedstawia własne, ciekawe stanowisko lub płynnie dowodzi przyjętych racji za pomocą popartych przykładami argumentów uwzględniających różne konteksty kulturowe
- tworzy oryginalne notatki, posługując się bogatym słownictwem
- podejmuje próby własnej twórczości literackiej, świadomie stosując różnorodne środki stylistyczne, parafrazuje utwory znanych twórców
- pisze wypowiedzi oryginalne pod względem sposobu ujęcia tematu; wykazuje się szczególną dbałością o poprawność językową, bezbłędny zapis, logiczną i pomysłową kompozycję; jego język charakteryzuje się własnym stylem lub jego zaczątkami
- aktywnie uczestniczy w realizacji projektów, będąc przewodniczącym grup projektowych lub pełniąc inną ważną dla danego projektu funkcję
- proponuje tematy rozmów odnoszące się do omawianych utworów
- aktywnie uczestniczy w dyskusji jako dyskutant lub przewodniczący, rzeczowo przedstawia swoje stanowisko i wnioski, formułuje oryginalne, przemyślane sądy i spostrzeżenia
- interpretuje głosowo wygłaszany z pamięci lub czytany tekst, uwzględniając funkcję zastosowanych środków stylistycznych, charakter tekstu, konteksty
- przejawia szczególną dbałość o kulturę słowa
- oceniając pracę innych, przedstawia krytyczną, rzeczową refleksję wynikającą z wnikliwej analizy wykonanych zadań i erudycji polonistycznej, pozostaje przy tym bezstronny i życzliwy
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- wykorzystując wiedzę o języku, odczytuje sensy symboliczne i przenośne w tekstach kultury jako efekt świadomego kształtowania warstwy stylistycznej wypowiedzi
- samodzielnie poszerza wiedzę językową i wykorzystuje ją we własnych wypowiedziach
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY 7
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
uważnie słucha wypowiedzi kolegów i nauczyciela
- wyraża prośbę o powtórzenie wypowiedzi
- słucha nagrania wzorcowej recytacji
- mówi na temat najważniejszych treści wysłuchanego utworu
- rozumie polecenia
- rozpoznaje fragmenty informacyjne i perswazyjne w wysłuchanym tekście
- rozpoznaje emocje towarzyszące osobie wypowiadającej się
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
czyta teksty współczesne i dawne
- odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźba, grafika) na poziomie dosłownym, na poziomie krytycznym z pomocą nauczyciela i rówieśników określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do wybranych kontekstów, np biograficznego, historycznego, kulturowego
- rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym, argumentacyjnym, wskazuje w tekście argumentacyjnym tezę, argument i przykłady
- rozpoznaje w tekście najważniejsze informacje, opinię i fakty, rozróżnia fikcję i kłamstwo
- wie, czym jest perswazja, sugestia, ironia, z pomocą nauczyciela i klasy rozpoznaje aluzję
- rozróżnia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
- wskazuje nadawcę i adresata wypowiedzi
- dostrzega różne motywy postępowania bohaterów
- odczytując sens utworu, dostrzega podstawowe wartości, takie jak przyjaźń, wierność, patriotyzm; formułuje wnioski
- czyta utwory liryczne i zna cechy liryki jako rodzaju literackiego, zna gatunki należące do liryki: sonet, pieśń, tren
- odróżnia osobę mówiącą w wierszu od autora tekstu, bohatera utworu od podmiotu lirycznego
- zna podstawowe środki wyrazu artystycznego wypowiedzi, w tym: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację
- rozpoznaje obrazy poetyckie w utworze
- czyta utwory epickie i zna cechy epiki jako rodzaju literackiego, zna gatunki należące do epiki
- wymienia elementy konstrukcyjne świata przedstawionego w utworze
- wie, czym się różni fikcja literacka od rzeczywistości
- rozróżnia narrację pierwszo- i trzecioosobową
- rozpoznaje w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
- odróżnia dramat od innych rodzajów literackich, wskazuje elementy dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog i dialog
- rozpoznaje balladę jako gatunek z pogranicza rodzajów literackich
- posługuje się spisem treści, cytatem z poszanowaniem praw autorskich
- rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, artykuł, felieton
- wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym
- dostrzega symbole i alegorie w tekstach kultury
- zna terminy adaptacja filmowa i adaptacja teatralna
- wymienia osoby uczestniczące w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator)
- zauważa związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
- dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą wysłuchanej wypowiedzi
- tworzy plan dłuższej wypowiedzi
- tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce z pomocą nauczyciela formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, samodzielnie podaje przykłady do argumentów, wnioskuje wypowiada się na temat
- stara się zachować poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu, a w tekstach mówionych zachowuje poprawność akcentowania wyrazów i zdań, dba o poprawną wymowę
- stara się o estetyczny zapis wypowiedzi
- wygłasza krótki monolog, podejmuje próbę wygłaszania przemówienia oraz próby uczestniczenia w dyskusji
- przygotowuje wywiad
- streszcza, skraca, parafrazuje tekst, w tym tekst popularnonaukowy wyraża swoje zdanie i umie je uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów
- pisze opowiadanie odtwórcze i twórcze; wie, jak umieścić dialog w tekście
- opisuje i charakteryzuje postaci rzeczywiste i fikcyjne
- stosuje narrację pierwszo- i trzecioosobową
- opisuje elementy dzieła malarskiego, wykorzystuje z pomocą nauczyciela odpowiednie konteksty
- układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat
- wygłasza z pamięci tekst poetycki
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
wie, czym jest błąd językowy
- ma podstawową wiedzę z zakresu gramatyki języka polskiego:
- fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski
dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem
-
- słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów
- fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia i odmiany)
- składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej przez uważne słuchanie wypowiedzi innych jej uczestników
- żywo reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o jej powtórzenie, uzupełnienie, wyjaśnienie
- określa tematykę wysłuchanego utworu; ocenia wartość wysłuchanego tekstu
- rozróżnia teksty o charakterze informacyjnym i perswazyjnym
- wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu
- rozpoznaje komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
podejmuje próby samodzielnego odczytania różnych tekstów współczesnych i dawnych na poziomie przenośnym, a w ich odczytaniu odnosi się do różnych kontekstów
- nazywa różne motywy postępowania bohaterów
- określa problem poruszony w utworze i ustosunkowuje się do niego
- identyfikuje w tekście poetyckim cechy liryki
- charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu
- wskazuje podstawowe środki wyrazu artystycznego wypowiedzi, w tym: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację
- wyodrębnia w tekście obrazy poetyckie rozróżnia takie gatunki poezji, jak pieśń, hymn
- identyfikuje elementy świata przedstawionego w utworze odróżnia fikcję literacką od rzeczywistości
- rozumie znaczenie terminów realizm i fantastyka
- odróżnia cechy gatunkowe noweli, powieści, opowiadania
- podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej
- zna cechy literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki i ballady
- rozpoznaje cechy dramatu jako rodzaju literackiego w tekście
- samodzielnie wyszukuje potrzebne informacje w odpowiednich źródłach, sporządza prosty przypis
- wyszukuje informacje w indeksie i przypisach
- rozpoznaje językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie prasowej
- analizuje symbole i alegorie występujące w tekstach kultury
- dostrzega funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
- wskazuje w balladzie elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
- analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
- wskazuje elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
pisze na temat, starając się zachować przejrzystą kompozycję logicznej i spójnej wypowiedzi, wyraża własne zdanie i podaje argumenty na poparcie własnego stanowiska
- zachowuje trójdzielną kompozycję dłuższej wypowiedzi, w tym w przemówieniu
- stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna wyjątki w akcentowaniu wyrazów,
- rozróżnia środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia
- stosuje zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
- uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury
- dostrzega zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
- uczestniczy w omówieniu recytacji własnej, koleżanek i kolegów
- redaguje rozprawkę z tezą bądź hipotezą, formułuje odpowiednie argumenty i popiera je odpowiednimi przykładami
- pisze wywiad
- stosuje akapity, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi
- zachowuje poprawność językową i stylistyczną tworzonego tekstu
- wykazuje dbałość o estetykę zapisu oraz poprawność ortograficzną i interpunkcyjną opisuje dzieło malarskie z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w tekstach kultury, takich jak obraz, plakat, grafika
- w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji
- recytuje tekst poetycki, podejmuje próbę interpretacji głosowej z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
dostrzega błędy językowe i potrafi je skorygować
- stosuje w tworzonych tekstach podstawową wiedzę językową w zakresie:
- fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem
- słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów
- fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia i odmiany)
- składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega środki wyrazu artystycznego tekstu
- analizuje i rozpoznaje intencję nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- płynnie czyta teksty współczesne i dawne, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji
- odczytuje tekst na poziomie przenośnym
- określa funkcję przeczytanego tekstu
- interpretuje tytuł utworu
- wyjaśnia motywy postępowania bohaterów, ocenia ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych
- dostrzega manipulację i perswazję, wartościowanie w czytanym tekście, w tym w satyrze
- określa funkcję środków artystycznego wyrazu
- analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję w konstrukcji utworu
- uzasadnia przynależność gatunkową różnych utworów literackich
- uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki
- wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych i naukowych
- analizuje językowe i pozajęzykowe środki perswazji w reklamie prasowej odczytuje sensy przenośne i symboliczne w odbieranym tekście
MÓWIENIE
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- płynnie mówi na podany temat, starając się zachować zasady poprawności językowej i stylistycznej
- uzasadnia własne zdanie za pomocą rzeczowych argumentów
- dobiera środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia
- aktywnie uczestniczy w dyskusji
- wystrzega się brutalności słownej, kłamstwa i manipulacji w wypowiedzi ustnej
- pisze na temat, stosując funkcjonalną kompozycję logicznej wypowiedzi, polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe argumenty poparte celnie dobranymi przykładami
- dobiera i stosuje środki językowe odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
- prezentuje w dyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
- reaguje z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
- w rozprawce dobiera odpowiednie argumenty, w których odwołuje się do kontekstu literackiego, popiera je odpowiednimi przykładami
- pisze wywiad, wykorzystując zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty w rozmowie
- opisuje dzieło malarskie z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; podejmuje próbę interpretacji tekstu kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
- w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym mowę zależną i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera recytuje tekst poetycki, interpretacje głosowo z uwzględnieniem tematu
- ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów i przedstawia uzasadnienie swojej oceny
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
- dokonuje korekty tworzonego tekstu
- analizuje elementy językowe w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, w piosence), wykorzystując wiedzę o języku w zakresie:
- fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem
- słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów
- fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia i odmiany)
- składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega i ocenia zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych tekstu
- interpretuje wysłuchany tekst, uwzględniając intencję jego nadawcy
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- płynnie czyta teksty współczesne i dawne, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania, intonacji oraz uwzględnia budowę wersyfikacyjną, a także organizację rytmiczną utworu poetyckiego
- odczytuje tekst na poziomie przenośnym i symbolicznym
- wartościuje zachowania i postawy bohaterów, uwzględniając motywy ich postępowania i odwołując się do ogólnie przyjętych zasad moralnych
- ustosunkowuje się do różnych sposobów oddziaływania tekstu na odbiorcę, takich jak perswazja, manipulacja itp.
- określa funkcję środków artystycznego wyrazu, a zwłaszcza symbolu i alegorii
- interpretuje symbole występujące w różnych tekstach kultury
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- udowadnia swoje racje za pomocą rzeczowych argumentów ułożonych w logiczny wywód
- aktywnie uczestniczy w dyskusji, używając środków językowych wyrażających stosunek mówiącego do przedstawianych treści i nawiązując do wypowiedzi przedmówców, podejmuje próby prowadzenia dyskusji
- charakteryzując postać fikcyjną, ocenia i wartościuje jej zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych norm moralnych
- analizuje uczucia własne i bohaterów literackich,
- próbuje interpretować głosowo wygłaszany tekst, m.in. przez poprawne stosowanie pauz w tekście zawierającym przerzutnie,
- krytycznie, rzeczowo omawia oraz ocenia recytację własną i kolegów
- pisze wypowiedzi logiczne, spójne i przejrzyste pod względem kompozycyjnym i poprawne pod względem językowym, stylistycznym, ortograficznym oraz interpunkcyjnym
dobierając odpowiednie słownictwo, tworzy tekst wyrażający intencje nadawcy
- posługuje się odpowiednimi argumentami i przykładami w celu uzasadnienia własnego zdania
- posługując się bogatym słownictwem, redaguje różne formy wypowiedzi, m.in. opowiadanie z elementami dialogu i monologu, opisu, charakterystyki, zróżnicowane stylistycznie i funkcjonalnie opisy, recenzję i notatkę (różnorodne postaci) oraz pisma użytkowe
- odwołując się do kontekstów, tworzy rozprawkę z tezą lub hipotezą
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- wykorzystując wiedzę o języku, analizuje elementy językowe w tekstach kultury jako świadome kształtowanie warstwy stylistycznej tekstu
- świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania w zakresie fonetyki, fleksji, składni, słownictwa
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
- słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela jako aktywny uczestnik różnych sytuacji mówienia w czasie zajęć lekcyjnych
- odczytuje i interpretuje zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych nagrania wzorcowej recytacji
- analizuje i wykorzystuje w nowych sytuacjach dydaktycznych informacje wybrane z wysłuchanego tekstu
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
- czyta różne teksty (zarówno współczesne, jak i dawne, przewidziane w programie nauczania) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym
- samodzielnie interpretuje teksty pisane i inne teksty kultury, uwzględniając intencję nadawcy oraz konteksty niezbędne do interpretacji
- praktycznie wykorzystuje informacje wybrane z tekstu literackiego, popularnonaukowego, naukowego
- krytycznie ocenia i wartościuje treści, zachowania i postawy przedstawione w utworach w odniesieniu do systemu moralnego i etycznego
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
- samodzielnie buduje spójne, logiczne, rzeczowe wypowiedzi na podany temat, w których przedstawia własne stanowisko, lub za pomocą popartych przykładami argumentów uwzględniających różne konteksty kulturowe dowodzi przyjętych racji
- aktywnie uczestniczy w dyskusji jako dyskutant lub przewodniczący, rzeczowo przedstawia swoje stanowisko i wnioski
- interpretuje głosowo wygłaszany z pamięci lub czytany tekst, uwzględniając funkcję zastosowanych środków stylistycznych
- oceniając pracę innych, przedstawia krytyczną, rzeczową refleksję wynikającą z wnikliwej analizy wykonanych zadań i erudycji polonistycznej
- pisze wypowiedzi oryginalne pod względem sposobu ujęcia tematu, w tym rozprawkę z hipotezą; wykazuje się szczególną dbałością o poprawność językową, bezbłędny zapis, logiczną kompozycję
- tworzy oryginalne notatki, posługując się bogatym słownictwem
- redaguje dłuższe formy wypowiedzi
- podejmuje próby własnej twórczości literackiej
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
- wykorzystując wiedzę o języku, odczytuje sensy symboliczne i przenośne w tekstach kultury jako efekt świadomego kształtowania warstwy stylistycznej wypowiedzi
- samodzielnie poszerza wiedzę językową i wykorzystuje ją we własnych wypowiedziach
MATEMATYKA - Przedmiotowy system oceniania z matematyki dla klas IV. - VII
Wyposażenie ucznia na zajęciach: podręcznik, zeszyt ćwiczeń, zeszyt przedmiotowy, przybory do pisania, ołówek, kredki lub pisaki, linijka; dodatkowo na lekcjach geometrii – ekierka, sprawny cyrkiel, kątomierz.
Obszary oceniania:
- wiadomości
- umiejętności
- aktywność i zaangażowanie
Sposoby sprawdzania wiedzy i umiejętności:
- Dokumentowanie oceniania odbywa się poprzez: zapisy w e-dzienniku, odnotowywanie oceny w zeszycie przedmiotowym ucznia.
- Uczeń ma prawo do bieżącej informacji dotyczącej jego postępów oraz wskazania kierunków poprawy.
- Ocenie podlegają następujące formy aktywności ucznia:
- prace pisemne: sprawdziany, kartkówki, zadania domowe,
- wykonywanie ćwiczeń praktycznych,
- aktywność,
- dodatkowe zadania „kaktusy” superzagadki, prace długoterminowe,
- wkład pracy ucznia,
- szczególne osiągnięcia.
- Ocenianie ma charakter cyfrowy w skali 1 – 6, dopuszcza się używanie „+.” i „-”
- Praca klasowa jest obowiązkowa dla wszystkich uczniów w klasie. Jeżeli uczeń z przyczyn losowych nie może pisać z całą klasą, powinien to uczynić w ciągu dwóch tygodni po ustalonym dla klasy terminie. W uzasadnionych przypadkach termin sprawdzianu ustala się indywidualnie.
- O terminie sprawdzianu i zakresie sprawdzanych wiadomości uczeń powinien być poinformowany z tygodniowym wyprzedzeniem (wpis do zeszytu przedmiotowego).
- Poprawa oceny ze sprawdzianu. Uczeń, który dostał ze sprawdzianu 3 lub 2 może poprawić tę ocenę w ciągu dwóch tygodni od rozdania prac, po uprzednim uzgodnieniu terminu
z nauczycielem. Uczeń który otrzymał ze sprawdzianu ocenę niedostateczną ma obowiązek poprawić tą ocenę w tym terminie. Uczniowi pozostawia się ocenę wyższą. - Kartkówka nie musi być zapowiadana. Ocen z kartkówek nie poprawiamy.
- Po dłuższej nieobecności w szkole (powyżej jednego tygodnia) uczeń ma obowiązek ustalić
z nauczycielem termin nadrobienia zaległości. - Uczeń może raz w miesiącu być nieprzygotowany do lekcji bez żadnych konsekwencji, po powiadomieniu nauczyciela przed rozpoczęciem lekcji. W przypadku nie poinformowania nauczyciela uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną.
- Po wykorzystaniu limitu określonego powyżej, uczeń otrzymuje za każde nieprzygotowanie ocenę niedostateczną. Nieprzygotowanie to: brak zadania domowego, zeszytu albo zeszytu ćwiczeń.
- Aktywność na lekcji nagradzana jest plusami (za 5 plusów uczeń otrzymuje ocenę bardzo dobrą).
- Za nie przyniesienie na lekcję zapowiadanych przyrządów i pomocy, niewykonywanie poleceń w czasie lekcji uczeń otrzymuje minus (za trzy minusy uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną)
- Na koniec semestru nie przewiduje się dodatkowych sprawdzianów zaliczeniowych.
- Uczniowie mają możliwość rozwiązywać dodatkowe zadania i super zagadki (5 plusów daje ocenę bardzo dobrą).
- Zachęcam do brania udziału w konkursach przedmiotowych i życzę powodzenia.
Ranga poszczególnych ocen:
- Oceny z kartkówki, zadania domowego, zadania długoterminowego i aktywności mają równą wagę.
- Ocena ze sprawdzianu ma wagę podwójną, czyli liczy się dwa razy bardziej;
- Rozwiązywanie zadań dodatkowych systematycznie w ciągu semestru daje szansę na ocenę celującą oraz jest plusem do oceny na semestr i koniec roku.
- Ocena na semestr i koniec roku nie jest średnią arytmetyczną wszystkich zdobytych ocen.
Wymagania edukacyjne:
Ocena celująca – otrzymuje ją uczeń, którego wiadomości znacznie wykraczają poza program nauczania matematyki w danej klasie, biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami, proponuje różnorodne (nietypowe) rozwiązania zaistniałego problemu, jest aktywny na lekcji, systematycznie odrabia prace domowe, samodzielnie jak również przy pomocy nauczyciela rozwija własne zdolności, osiąga sukcesy w konkursach matematycznych na szczeblu co najmniej szkolnym.
Ocena bardzo dobra – otrzymuje ją uczeń, który opanował materiał programowy z matematyki w danej klasie na poziomie dopełniającym, sprawnie posługuje się zdobytą wiedzą, rozwiązuje zadania
z treścią podając różne rozwiązania, potrafi samodzielnie przeanalizować nowe wiadomości (na podstawie podręcznika) i efekty rozumowania przedstawić na forum klasy, jest aktywny na lekcji, systematycznie odrabia prace domowe.Ocena dobra – otrzymuje ją uczeń, który opanował materiał programowy z matematyki w danej klasie na poziomie rozszerzającym, poprawnie stosuje wiadomości zdobyte na lekcji, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania tekstowe, systematycznie odrabia zadania domowe, jest aktywny na lekcji.
Ocena dostateczna – otrzymuje ją uczeń, który opanował wiadomości z matematyki w danej klasie na poziomie podstawowym, rozwiązuje typowe zadania z poziomu podstawowego, nie systematycznie odrabia prace domowe, posiada luki w wiadomościach w materiale bieżącym, nie zawsze bierze aktywny udział w pracy na lekcji, przynosi na lekcje potrzebne materiały.
Ocena dopuszczająca – otrzymuje ją uczeń, który ma wyraźne braki w opanowaniu materiału programowego, ale opanował konieczne wiadomości, samodzielnie lub przy pomocy nauczyciela rozwiązuje proste zadania rachunkowe z poziomu koniecznego, nie zawsze odrabia prace domowe.
Ocena niedostateczna - otrzymuje ją uczeń, który nie opanował podstawowych wiadomości, nie wykazuje zainteresowania na lekcji, nie odrabia prac domowych, nie wykazuje chęci osiągnięcia podstawowej wiedzy na zajęciach wyrównawczych, nie jest w stanie nawet z pomocą nauczyciela rozwiązać zadań wymagających elementarnych wiadomości z matematyki na poziomie danej klasy.
Sposoby informowania rodziców o postępach:
Nauczyciel - uczeń.
- Nauczyciel przekazuje uczniowi komentarz do każdej wystawionej oceny.
- Uczeń ma możliwość otrzymywania dodatkowych wyjaśnień i uzasadnień do wystawionej oceny.
- Pomaga w samodzielnym planowaniu rozwoju.
- Motywuje do dalszej pracy.
Nauczyciel - rodzice. Podczas zebrań, indywidualnych konsultacji, rozmów interwencyjnych, zawsze gdy zajdzie taka potrzeba nauczyciel przekazuje rodzicom (opiekunom):
- Informacje o aktualnym stanie rozwoju i postępów w nauce.
- Dostarcza rodzicom informacji o trudnościach i uzdolnieniach ucznia.
- Przekazuje wskazówki do pracy z uczniem.
Nauczyciel - wychowawca klasy - pedagog szkolny.
- Nauczyciel wpisuje oceny do dziennika klasy.
- Nauczyciel informuje wychowawcę klasy o aktualnych osiągnięciach i zachowaniu ucznia.
- Nauczyciel informuje pedagoga o sytuacjach wymagających jego interwencji.
Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w klasie VI.
Wymagania na ocenę dopuszczającą (2)
obejmują wiadomości i umiejętności umożliwiające uczniowi dalszą naukę, bez których uczeń nie jest w stanie zrozumieć kolejnych zagadnień omawianych podczas lekcji i wykonywać prostych zadań nawiązujących do sytuacji z życia codziennego.
Dział programowy
CELE KSZTAŁCENIA W UJĘCIU OPERACYJNYM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ
KATEGORIA A
UCZEŃ ZNA:
KATEGORIA B
UCZEŃ ROZUMIE:
KATEGORIA C
UCZEŃ UMIE:
KATEGORIA D
UCZEŃ UMIE:
I. Liczby naturalne i ułamki
• nazwy działań,
• algorytm mnożenia
i dzielenia ułamków dziesiętnych przez 10, 100, 1000, . . ,
• kolejność wykonywania działań,
• pojęcie potęgi,
• algorytmy czterech działań pisemnych,
• pojęcie potęgi,
• zasadę skracania
i rozszerzania ułamków zwykłych,
• pojęcie ułamka nieskracalnego,
• pojęcie ułamka jako:
– ilorazu dwóch liczb naturalnych,
– części całości,
• algorytm zamiany liczby mieszanej na ułamek niewłaściwy i odwrotnie,
• algorytmy 4 działań
na ułamkach zwykłych,
• zasadę zamiany ułamka zwykłego na ułamek dziesiętny metodą rozszerzania lub skracania ułamka,
• zasadę zamiany ułamka dziesiętnego na ułamek zwykły.
• potrzebę stosowania działań pamięciowych,
• związek potęgi
z iloczynem,
• potrzebę stosowania działań pisemnych,
• związek potęgi
z iloczynem,
• zasadę skracania
i rozszerzania ułamków zwykłych,
• pojęcie ułamka jako:
– ilorazu dwóch liczb naturalnych,
– części całości,
• zasadę zamiany ułamka zwykłego
na ułamek dziesiętny metodą rozszerzania lub skracania ułamka.
• zaznaczyć i odczytać na osi liczbowej:
– liczbę naturalną,
– ułamek dziesiętny,
• pamięciowo dodawać i odejmować:
– ułamki dziesiętne o jednakowej liczbie cyfr po przecinku,
– dwucyfrowe liczby naturalne,
– w ramach tabliczki mnożenia,
• obliczyć kwadrat i sześcian:
– liczby naturalnej,
– ułamka dziesiętnego,
• pisemnie wykonać każde z czterech działań na ułamkach dziesiętnych,
• obliczyć kwadrat i sześcian ułamka dziesiętnego,
• zapisać iloczyny w postaci potęgi,
• zaznaczyć i odczytać ułamek na osi liczbowej,
• wyciągać całości z ułamków niewłaściwych oraz zamieniać liczby mieszane na ułamki niewłaściwe, • uzupełnić brakujący licznik lub mianownik
w równościach ułamków zwykłych,
• dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić ułamki zwykłe,
• podnosić do kwadratu i sześcianu:
– ułamki właściwe, • zamienić ułamek zwykły na ułamek dziesiętny i odwrotnie,
• zaznaczyć i odczytać ułamki zwykłe
i dziesiętne na osi liczbowej.
II. Figury na
płaszczyźnie
• pojęcia: prosta, półprosta, odcinek, koło i okrąg,
• wzajemne położenie:
– prostych i odcinków,
• elementy koła i okręgu,
• zależność między długością promienia
i średnicy,
• rodzaje trójkątów,
• nazwy boków w trójkącie równoramiennym,
• nazwy boków w trójkącie prostokątnym,
• zależność między bokami w trójkącie równoramiennym,
• nazwy czworokątów,
• własności czworokątów,
• definicję przekątnej, obwodu wielokąta,
• zależność między liczbą boków, wierzchołków
i kątów w wielokącie,
• pojęcie kąta, • pojęcie wierzchołka
i ramion kąta,
• podział kątów
ze względu na miarę:
– prosty, ostry, rozwarty,
• podział kątów
ze względu na położenie:
– przyległe, wierzchołkowe,
• zapis symboliczny kąta i jego miary,
• sumę miar kątów wewnętrznych trójkąta,
• sumę miar kątów wewnętrznych czworokąta,.
• różnicę między kołem i okręgiem, prostą
i odcinkiem, prostą
i półprostą,
• konieczność stosowania odpowiednich przyrządów do rysowania figur geometrycznych,
• pochodzenie nazw poszczególnych rodzajów trójkątów,
• związki miarowe poszczególnych
rodzajów kątów.
• narysować za pomocą ekierki i linijki proste i odcinki prostopadłe oraz proste i odcinki równoległe,
• wskazać poszczególne elementy w okręgu
i w kole,
• lub średnicy,
kr• narysować poszczególne rodzaje trójkątów,
• narysować trójkąt w skali,
• obliczyć obwód trójkąta, czworokąta,
• wskazać na rysunku wielokąt o określonych cechach,
• narysować czworokąt, mając informacje o:
– bokach,
• zmierzyć kąt,
• narysować kąt o określonej mierze,
• rozróżniać i nazywać poszczególne rodzaje kątów,
• obliczyć brakujące miary kątów trójkąta,
• przenieść konstrukcyjnie odcinek,
• skonstruować odcinek jako:
– sumę odcinków.
III. Liczby na
co dzień
• jednostki czasu,
• jednostki długości,
• jednostki masy,
• pojęcie skali i planu
• funkcje podstawowych klawiszy kalkulatora.
• potrzebę stosowania różnorodnych jednostek długości
i masy,
• potrzebę stosowania odpowiedniej skali na mapach i planach,
• korzyści płynące
z umiejętności stosowania kalkulatora do obliczeń,
• znaczenie
podstawowych symboli
występujących w instrukcjach i opisach:
– diagramów,
– map,
– planów,
– schematów,
– innych rysunków.
• obliczyć upływ czasu między wydarzeniami,
• porządkować wydarzenia w kolejności
chronologicznej,
• zamienić jednostki czasu,
• wykonać obliczenia dotyczące długości,
• wykonać obliczenia dotyczące masy,
• zamienić jednostki długości i masy,
• obliczyć skalę,
• obliczyć długości odcinków w skali lub
w rzeczywistości,
• odczytać dane z mapy lub planu,
• wykonać obliczenia za pomocą kalkulatora,
• odczytać dane z:
– tabeli,
– planu,
– mapy,
– diagramu,
• odpowiedzieć na pytanie dotyczące znalezionych danych,
• przedstawić dane w postaci diagramu
słupkowego, prostego schematu,
• odczytać dane z wykresu,
• odpowiedzieć na pytanie dotyczące znalezionych danych.
IV. Prędkość, droga, czas
• jednostki prędkości.
• znaczenie pojęć prędkość, droga, czas w ruchu jednostajnym.
• na podstawie podanej prędkości wyznaczać długość drogi przebytej w jednostce czasu,
• obliczyć drogę, znając stałą prędkość i czas,
• porównać prędkości dwóch ciał, które przebyły jednakowe drogi w różnych czasach,
• obliczyć prędkość w ruchu jednostajnym, znając drogę i czas.
V. Pola wielokątów
• jednostki miary pola,
• wzory na obliczanie pola prostokąta i kwadratu,
• wzory na obliczanie pola równoległoboku i rombu,
• wzór na obliczanie pola trójkąta,
• wzór na obliczanie pola trapezu.
• pojęcie miary pola jako liczby kwadratów jednostkowych,
• zależność doboru wzoru na obliczanie pola rombu od danych.
• obliczyć pole prostokąta i kwadratu,
• obliczyć bok prostokąta, znając jego pole
i długość drugiego boku,
• obliczyć pole równoległoboku o danej wysokości i podstawie,
• obliczyć pole rombu o danych przekątnych,
• obliczyć pole narysowanego równoległoboku,
• obliczyć pole trójkąta o danej wysokości i podstawie,
• obliczyć pole narysowanego trójkąta,
• obliczyć pole trapezu, mając dane długości podstaw i wysokość.
VI. Procenty
• pojęcie procentu,
• algorytm zamiany ułamków na procenty,
• pojęcie diagramu,
• potrzebę stosowania procentów w życiu codziennym,
• korzyści płynące
z umiejętności stosowania kalkulatora do obliczeń,
• znaczenie podstawowych symboli
występujących
w opisach diagramów,
• pojęcie procentu liczby jako jej części.
• określić w procentach, jaką część figury zacieniowano,
• zapisać ułamek o mianowniku 100 w postaci procentu,
• zamienić ułamek na procent,
• zamienić procent na ułamek,
• opisywać w procentach części skończonych zbiorów,
• zamienić ułamek na procent,
• opisywać w procentach części skończonych zbiorów,
• zamienić ułamek na procent,
• odczytać dane z diagramu,
• odpowiedzieć na pytanie dotyczące znalezionych danych,
• przedstawić dane w postaci diagramu słupkowego,
• zaznaczać określoną procentem część figury lub zbioru skończonego,
• obliczyć procent liczby naturalnej.
VII. Liczby dodatnie i liczby ujemne
• pojęcie liczby ujemnej,
• pojęcie liczb przeciwnych,
• zasadę dodawania liczb o jednakowych znakach,
• zasadę dodawania liczb o różnych znakach,
• zasadę ustalania znaku iloczynu i ilorazu.
• rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne i potrafi podać przykłady liczb ujemnych,
• zasadę dodawania liczb o jednakowych znakach,
• zasadę dodawania liczb o różnych znakach.
• zaznaczyć i odczytać liczbę ujemną na osi liczbowej,
• wymienić kilka liczb większych lub mniejszych od danej,
• porównać liczby wymierne,
• zaznaczyć liczby przeciwne na osi liczbowej,
• obliczyć sumę i różnicę liczb całkowitych,
• powiększyć lub pomniejszyć liczbę całkowitą o daną liczbę,
• obliczyć iloczyn i iloraz liczb całkowitych.
VIII. Wyrażenia
algebraiczne i równania
• zasady tworzenia wyrażeń algebraicznych,
• pojęcia: suma, różnica, iloczyn, iloraz, kwadrat nieznanych wielkości liczbowych,
• pojęcie wartości liczbowej wyrażenia algebraicznego,
• pojęcie równania,
• pojęcie rozwiązania równania,
• pojęcie liczby
spełniającej równanie.
• zapisać w postaci wyrażenia
algebraicznego informacje osadzone w kontekście praktycznym z zadaną niewiadomą,
• obliczyć wartość liczbową wyrażenia bez jego przekształcenia,
• zapisać w postaci równania informacje osadzone w kontekście praktycznym z zadaną niewiadomą,
• zapisać zadanie w postaci równania,
• odgadnąć rozwiązanie równania,
• podać rozwiązanie prostego równania,
• sprawdzić, czy liczba spełnia równanie,
• rozwiązać proste równanie przez dopełnienie lub wykonanie działania odwrotnego,
• sprawdzić poprawność rozwiązania równania,
• sprawdzić poprawność rozwiązania zadania.
IX. Figury przestrzenne
• pojęcia: graniastosłup, ostrosłup, walec, stożek, kula,
• pojęcia charakteryzujące graniastosłup, ostrosłup, walec, stożek, kulę,
• podstawowe wiadomości na temat prostopadłościanu,
– sześcianu,
• pojęcie siatki bryły,
• wzór na obliczanie pola powierzchni prostopadłościanu
i sześcianu,
• cechy charakteryzujące graniastosłup prosty,
• nazwy graniastosłupów prostych w zależności od podstawy,
• pojęcie siatki graniastosłupa prostego,
• pojęcie objętości figury,
• jednostki objętości,
• wzór na obliczanie objętości prostopadłościanu
i sześcianu,
• pojęcie ostrosłupa,
• nazwy ostrosłupów w zależności od podstawy,
• cechy dotyczące budowy ostrosłupa,
• pojęcie siatki ostrosłupa.
• sposób obliczania pola powierzchni
graniastosłupa prostego
jako pole jego siatki,
• pojęcie miary objętości jako liczby sześcianów jednostkowych.
• wskazać graniastosłup, ostrosłup, walec, stożek, kulę wśród innych brył,
• wskazać na modelach pojęcia charakteryzujące bryłę,
• wskazać w otoczeniu przedmioty przypominające kształtem walec, stożek, kulę,
• wskazać w prostopadłościanie ściany
i krawędzie prostopadłe lub równoległe do danej,
• wskazać w prostopadłościanie krawędzie
o jednakowej długości,
• obliczyć sumę krawędzi prostopadłościanu
i sześcianu,
• wskazać siatkę sześcianu
i prostopadłościanu na rysunku,
• kreślić siatkę prostopadłościanu i sześcianu,
• obliczyć pole powierzchni sześcianu,
• obliczyć pole powierzchni prostopadłościanu,
• wskazać graniastosłup prosty wśród innych brył,
• wskazać w graniastosłupie krawędzie
o jednakowej długości,
• wskazać rysunki siatek graniastosłupów prostych,
• kreślić siatkę graniastosłupa prostego,
• obliczyć pole powierzchni graniastosłupa prostego,
• podać objętość bryły na podstawie
liczby sześcianów jednostkowych,
• obliczyć objętość sześcianu o danej krawędzi,
• obliczyć objętość prostopadłościanu
o danych krawędziach,
• obliczyć objętość graniastosłupa prostego, którego dane są:
- pole podstawy i wysokość,
• wskazać ostrosłup wśród innych brył,
• wskazać siatkę ostrosłupa.
Wymagania na ocenę dostateczną (3)
obejmują wiadomości stosunkowo łatwe do opanowania, przydatne w życiu codziennym, bez których nie jest możliwe kontynuowanie dalszej nauki
Uczeń (oprócz spełnienia wymagań na ocenę dopuszczającą):
Dział programowy
CELE KSZTAŁCENIA W UJĘCIU OPERACYJNYM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ
KATEGORIA B
UCZEŃ ROZUMIE:
KATEGORIA C
UCZEŃ UMIE:
KATEGORIA D
UCZEŃ UMIE:
I. Liczby naturalne i ułamki
• zasadę zamiany ułamka zwykłego na ułamek dziesiętny metodą dzielenia licznika przez mianownik,
• pojęcie rozwinięcia dziesiętnego skończonego i rozwinięcia dziesiętnego nieskończonego okresowego.
• zasadę zamiany ułamka zwykłego na ułamek dziesiętny metodą dzielenia licznika przez mianownik.
• zaznaczyć i odczytać na osi liczbowej:
– ułamek dziesiętny,
– ułamki dziesiętne różniące się liczbą cyfr po przecinku,
– wielocyfrowe liczby naturalne,
– wykraczające poza tabliczkę mnożenia,
• mnożyć i dzielić w pamięci dwucyfrowe i wielocyfrowe (proste przykłady) liczby naturalne,
• tworzyć wyrażenia arytmetyczne na podstawie treści zadań i obliczać wartości tych wyrażeń,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego
zawierającego potęgi,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane z potęgami,
• obliczyć ułamek z
– liczby naturalnej,
• rozwiązać zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na ułamkach zwykłych,
• porównać ułamek zwykły z ułamkiem dziesiętnym,
• porządkować ułamki,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego 4 działania na liczbach wymiernych dodatnich,
• podać rozwinięcie dziesiętne ułamka zwykłego,
• zapisać w skróconej postaci rozwinięcie dziesiętne ułamka zwykłego,
• określić kolejną cyfrę rozwinięcia dziesiętnego na podstawie jego skróconego zapisu.
II. Figury na
płaszczyźnie
• definicje odcinków prostopadłych i odcinków równoległych,
• zależność między bokami w trójkącie równoramiennym,
• podział kątów
ze względu na miarę:
– pełny, półpełny,
• miary kątów w trójkącie równobocznym,
• zależność między kątami w trójkącie równoramiennym,
• zależność między kątami
w równoległoboku, trapezie,
• zasady konstrukcji,
• warunek zbudowania trójkąta – nierówność trójkąta.
• narysować za pomocą ekierki i linijki proste równoległe o danej odległości od siebie,
• rozwiązać zadania tekstowe związane
z kołem, okręgiem i innymi figurami,
• obliczyć długość boku trójkąta równobocznego, znając jego obwód,
• obliczyć długość boku trójkąta, znając długość obwodu i długości dwóch pozostałych boków,
• sklasyfikować czworokąty,
• narysować czworokąt, mając informacje o:
– przekątnych,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z obwodem czworokąta,
• rozwiązać zadania tekstowe związane
z kołem, okręgiem i innymi figurami,
• obliczyć długość boku trójkąta równobocznego, znając jego obwód,
• obliczyć długość boku trójkąta, znając długość obwodu i długości dwóch pozostałych boków,
• sklasyfikować czworokąty,
• narysować czworokąt, mając informacje o:
– przekątnych,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z obwodem czworokąta,
• obliczyć brakujące miary kątów przyległych, wierzchołkowych,
• obliczyć brakujące miary kątów czworokątów.
• posługując się cyrklem porównać długości odcinków,
• skonstruować odcinek jako:
– różnicę odcinków,
• wykorzystać przenoszenie odcinków
w zadaniach konstrukcyjnych,
• skonstruować trójkąt o danych trzech bokach.
III. Liczby na
co dzień
• zasady dotyczące lat przestępnych,
• zasady zaokrąglania liczb,
• symbol przybliżenia,
• konieczność wprowadzenia lat
przestępnych,
• potrzebę zaokrąglania liczb,
• zasadę sporządzania wykresów,
• wyrażać w różnych jednostkach te same masy,
• wyrażać w różnych jednostkach te same długości,
• porządkować wielkości podane w różnych jednostkach,
• szacować długości i masy,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z jednostkami długości i masy,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
ze skalą,
• zaokrąglić liczbę do danego rzędu,
• sprawdzić, czy kalkulator zachowuje kolejność działań,
• wykorzystać kalkulator do rozwiązania zadanie tekstowego,
• rozwiązać zadanie, odczytując dane z tabeli i korzystając z kalkulatora,
• zinterpretować odczytane dane,
• zinterpretować odczytane dane,
• przedstawić dane w postaci wykresu,
• porównać informacje oczytane z dwóch wykresów.
IV. Prędkość, droga, czas
• algorytm zamiany jednostek prędkości,
• potrzebę stosowania różnych jednostek prędkości,
• zamieniać jednostki prędkości,
• porównać prędkości wyrażane w różnych jednostkach,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane z obliczaniem prędkości,
• obliczyć czas w ruchu jednostajnym, znając drogę i prędkość,
• odczytać z wykresu zależności drogi od czasu lub prędkości od czasu potrzebne dane,
• obliczyć prędkość na podstawie wykresu zależności drogi od czasu,
V. Pola wielokątów
• zasadę zamiany jednostek pola,
• wyprowadzenie wzoru na obliczanie pola równoległoboku,
• wyprowadzenie wzoru na obliczanie pola trójkąta,
• wyprowadzenie wzoru na obliczanie pola trapezu.
• obliczyć pole kwadratu o danym obwodzie i odwrotnie,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z polem prostokąta,
• zamienić jednostki pola,
• narysować wysokość równoległoboku do wskazanego boku,
• narysować równoległobok o danym polu,
• obliczyć długość podstawy równoległoboku,
znając jego pole i wysokość opuszczoną na tę podstawę,
• obliczyć wysokość równoległoboku,
znając jego pole i długość podstawy, na którą opuszczona jest ta wysokość,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z polem równoległoboku i rombu,
• narysować wysokość trójkąta do wskazanego boku,
• narysować trójkąt o danym polu,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z polem trójkąta,
• narysować wysokość trapezu,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z polem trapezu.
VI. Procenty
• zasady zaokrąglania liczb,
• algorytm obliczania ułamka liczby.
• równoważność wyrażania części liczby ułamkiem lub procentem,
• potrzebę stosowania różnych diagramów.
• wyrazić informacje podane za pomocą procentów w ułamkach i odwrotnie,
• porównać dwie liczby, z których jedna jest zapisana w postaci procentu,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z procentami,
• określić, jakim procentem jednej liczby jest druga,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z określeniem, jakim procentem jednej liczby jest druga,
• gromadzić i porządkować zebrane dane,
• wykorzystać dane z diagramów
do obliczania procentu liczby,
• obliczyć liczbę na podstawie danego
jej procentu,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z obliczaniem procentu danej liczby,
• obliczyć liczbę większą o dany procent,
• obliczyć liczbę mniejszą o dany procent,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z podwyżkami i obniżkami o dany procent.
VII. Liczby dodatnie i liczby ujemne
• pojęcie wartości bezwzględnej,
• zasadę zastępowania odejmowania
dodawaniem liczby przeciwnej.
• zasadę zastępowania odejmowania dodawaniem liczby przeciwnej.
• porządkować liczby wymierne,
• obliczyć wartość bezwzględną liczby,
• korzystać z przemienności i łączności dodawania,
• uzupełnić brakujące składniki, odjemną lub odjemnik w działaniu,
• obliczyć kwadrat i sześcian liczb całkowitych,
• ustalić znak iloczynu i ilorazu kilku liczb wymiernych,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego
zawierającego 4 działania na liczbach całkowitych.
• określić znak potęgi liczby wymiernej.
VIII. Wyrażenia
algebraiczne i równania
• zasady krótszego zapisu wyrażeń algebraicznych będących sumą lub różnicą jednomianów,
• zasady krótszego zapisu wyrażeń algebraicznych będących iloczynem lub ilorazem jednomianu i liczby wymiernej.
• potrzebę tworzenia wyrażeń algebraicznych.
• stosować oznaczenia literowe nieznanych wielkości liczbowych,
• zbudować wyrażenie algebraiczne na podstawie opisu lub rysunku,
• zapisać krócej wyrażenia algebraiczne będące sumą lub różnicą jednomianów,
• zapisać krócej wyrażenia algebraiczne będące iloczynem lub ilorazem jednomianu i liczby wymiernej,
• obliczyć wartość liczbową wyrażenia po jego przekształceniu,
• doprowadzić równanie do prostszej postaci,
• uzupełnić rozwiązywanie równania metodą równań równoważnych,
• zapisać zadanie tekstowe za pomocą
równania i rozwiązać je,
• wyrazić treść zadania za pomocą równania,
• rozwiązać zadanie tekstowe za pomocą równania .
IX. Figury przestrzenne
• wzór na obliczanie pola powierzchni graniastosłupa prostego,
• zależności pomiędzy jednostkami objętości ,
• wzór na obliczanie objętości graniastosłupa
Prostego,
• wzór na obliczanie pola powierzchni ostrosłupa.
• różnicę między polem powierzchni a objętością,
• zasadę zamiany jednostek objętości,
• sposób obliczania pola powierzchni jako pola siatki.
• określić rodzaj bryły na podstawie jej rzutu,
• rozwiązać zadanie tekstowe nawiązujące
do elementów budowy danej bryły,
• określić liczbę ścian, wierzchołków, krawędzi danego graniastosłupa,
• wskazać w graniastosłupie ściany
i krawędzie prostopadłe lub równoległe,
- elementy podstawy i wysokość,
• zamienić jednostki objętości,
• wyrażać w różnych jednostkach tę samą objętość,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z objętością graniastosłupa,
• określić liczbę poszczególnych ścian, wierzchołków, krawędzi ostrosłupa,
• obliczyć sumę długości krawędzi ostrosłupa,
• narysować siatkę ostrosłupa,
• obliczyć pole powierzchni całkowitej ostrosłupa,
• wskazać podstawę i ściany boczne na siatce ostrosłupa,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z ostrosłupem.
Wymagania na ocenę dobrą (4)
obejmują wiadomości i umiejętności o średnim stopniu trudności, które są przydatne na kolejnych poziomach kształcenia.
Uczeń (oprócz spełnienia wymagań na ocenę dopuszczająca i dostateczną):
Dział programowy
CELE KSZTAŁCENIA W UJĘCIU OPERACYJNYM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ
KATEGORIA A
UCZEŃ ZNA:
KATEGORIA B
UCZEŃ ROZUMIE:
KATEGORIA C
UCZEŃ UMIE:
KATEGORIA D
UCZEŃ UMIE:
I. Liczby naturalne i ułamki
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego działania na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• szacować wartości wyrażeń arytmetycznych,
• rozwiązać zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• rozwiązać zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• zapisać liczbę w postaci potęgi liczby10,
• podnosić do kwadratu i sześcianu:
– liczby mieszane,
• obliczyć ułamek z
– ułamka lub liczby mieszanej,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego 4 działania oraz potęgowanie ułamków zwykłych,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z działaniami na ułamkach zwykłych
i dziesiętnych,
• porównać rozwinięcia dziesiętne liczb zapisanych w skróconej postaci,
• porównać liczby wymierne dodatnie,
• porządkować liczby wymierne dodatnie.
• uzupełniać brakujące liczby w wyrażeniu arytmetycznym, tak by otrzymać ustalony wynik,
• obliczyć wartość ułamka piętrowego.
II. Figury na
płaszczyźnie
• wzajemne położenie:
– prostej i okręgu,
– okręgów,
• podział kątów
ze względu na położenie:
– odpowiadające, naprzemianległe.
• obliczyć brakujące miary kątów odpowiadających, naprzemianległych,
• obliczyć brakujące miary kątów trójkąta lub czworokąta na rysunku z wykorzystaniem miar kątów przyległych, wierzchołkowych, naprzemianległych, odpowiadających oraz własności trójkątów lub czworokątów,
• skonstruować równoległobok, znając dwa boki i przekątną,
• sprawdzić, czy z odcinków o danych
długościach można zbudować trójkąt,
• rozwiązać zadanie konstrukcyjne związane
z konstrukcją trójkąta o danych bokach.
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obwodem trójkąta, czworokąta lub innego wielokąta.
III. Liczby na
co dzień
• funkcje klawiszy pamięci kalkulatora.
• zaokrąglić liczbę zaznaczoną na osi liczbowej,
• wskazać liczby o podanym zaokrągleniu,
• zaokrąglić liczbę po zamianie jednostek.
• porównać informacje oczytane z dwóch wykresów.
IV. Prędkość, droga, czas
• rozwiązać zadanie tekstowe związane z obliczaniem czasu,
• rozwiązać zadanie tekstowe typu prędkość – droga – czas.
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem prędkości.
V. Pola wielokątów
• obliczyć wysokości trójkąta, znając długość podstawy, na którą opuszczona jest ta wysokość i pole trójkąta,
• obliczyć długość podstawy trójkąta,
znając wysokość i pole trójkąta.
• obliczyć pole figury jako sumę lub różnicę pól prostokątów,
• narysować równoległobok o polu
równym polu danego czworokąta,
• podzielić trójkąt na części o równych polach,
• obliczyć pole figury jako sumę lub różnicę pól trójkątów i czworokątów,
• narysować trójkąt o polu równym polu danego czworokąta,
• obliczyć pole figury jako sumę lub różnicę pól znanych wielokątów.
VI. Procenty
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z obliczaniem liczby na podstawie danego
jej procentu.
• wyrazić podwyżki i obniżki o dany procent w postaci procentu początkowej liczby.
VII. Liczby dodatnie i liczby ujemne
• podać ile liczb spełnia podany warunek,
• obliczyć sumę i różnicę liczb wymiernych,
• obliczyć sumę wieloskładnikową.
• porównać sumy i różnice liczb całkowitych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z dodawaniem i odejmowaniem liczb wymiernych.
VIII. Wyrażenia
algebraiczne i równania
• metodę równań równoważnych.
• metodę równań równoważnych.
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z obliczaniem wartości wyrażeń,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z prostymi przekształceniami algebraicznymi
• rozwiązać równanie z przekształcaniem
wyrażeń.
• uzupełnić równanie, tak aby spełniała je podana liczba.
IX. Figury przestrzenne
• pojęcie czworościanu foremnego.
• rozwiązać zadanie tekstowe
z zastosowaniem pól powierzchni graniastosłupów prostych,
• rysować rzut równoległy ostrosłupa.
• określić cechy bryły powstałej ze sklejenia kilku znanych brył,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe nawiązujące do elementów budowy danej bryły,
• rozwiązać zadanie tekstowe dotyczące
długości krawędzi prostopadłościanu
i sześcianu,
• rozwiązać zadanie tekstowe dotyczące
pola powierzchni prostopadłościanu złożonego z kilku sześcianów.
Wymagania na ocenę bardzo dobrą (5)
obejmują wiadomości i umiejętności złożone,
o wyższym stopniu trudności, wykorzystywane do rozwiązywania zadań problemowych.
Uczeń (oprócz spełnienia wymagań na ocenę dopuszczającą, dostateczną, dobrą):
Dział programowy
CELE KSZTAŁCENIA W UJĘCIU OPERACYJNYM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ
KATEGORIA A
UCZEŃ ZNA:
KATEGORIA B
UCZEŃ ROZUMIE:
KATEGORIA C
UCZEŃ UMIE:
KATEGORIA D
UCZEŃ UMIE:
I. Liczby naturalne i ułamki
• warunek konieczny zamiany ułamka zwykłego na ułamek dziesiętny skończony.
• tworzyć wyrażenia arytmetyczne
na podstawie treści zadań i obliczać
wartości tych wyrażeń,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego działania
na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• rozwiązać zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na liczbach naturalnych i ułamkach dziesiętnych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe
z zastosowaniem działań na ułamkach zwykłych,
• określić rodzaj rozwinięcia dziesiętnego ułamka,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z rozwinięciami dziesiętnymi ułamków zwykłych.
II. Figury na
płaszczyźnie
• rozwiązać nietypowe zadania tekstowe związane z kołem, okręgiem i innymi figurami,
• rozwiązać zadanie związane z zegarem,
• określić miarę kąta przyległego,
wierzchołkowego, odpowiadającego,
naprzemianległego na podstawie rysunku lub treści zadania,
• obliczyć brakujące miary kątów trójkąta z wykorzystaniem miar kątów przyległych, wierzchołkowych, naprzemianległych, odpowiadających oraz sumy miar
kątów wewnętrznych trójkąta,
• obliczyć brakujące miary kątów czworokąta na rysunku z wykorzystaniem miar kątów przyległych, wierzchołkowych, naprzemianległych, odpowiadających
oraz własności czworokątów,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z miarami kątów w trójkątach i czworokątach.
• wykorzystać przenoszenie odcinków
w zadaniach konstrukcyjnych,
• rozwiązać zadanie konstrukcyjne
związane z konstrukcją trójkąta o danych bokach.
III. Liczby na
co dzień
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z kalendarzem i czasem,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z jednostkami długości i masy,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane ze skalą,
• określić ile jest liczb o podanym zaokrągleniu, spełniających dane warunki,
• wykonać wielodziałaniowe obliczenia za pomocą kalkulatora.
• wykorzystać kalkulator do rozwiązania zadanie tekstowego, • odpowiedzieć na pytanie dotyczące znalezionych danych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe, w którym potrzebne informacje należy odczytać z tabeli lub mapy,
• odpowiedzieć na pytanie dotyczące znalezionych danych,
• dopasować wykres do opisu sytuacji,
• przedstawić dane w postaci wykresu.
IV. Prędkość, droga, czas
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem drogi w ruchu jednostajnym,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem czasu,
• obliczyć prędkości na podstawie wykresu zależności drogi od czasu,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe typu prędkość – droga – czas.
V. Pola wielokątów
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z polem prostokąta,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z polem równoległoboku i rombu,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z polem trójkąta,
• podzielić trapez na części o równych polach,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z polem trapezu.
VI. Procenty
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z ułamkami i procentami,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z określeniem, jakim procentem jednej liczby jest druga,
• porównać dane z dwóch diagramów i odpowiedzieć na pytania dotyczące
znalezionych danych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem procentu danej liczby,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem liczby na podstawie danego jej procentu,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z podwyżkami i obniżkami o dany procent.
VII. Liczby dodatnie i liczby ujemne
• rozwiązać nietypowe zadanie związane z liczbami dodatnimi i ujemnymi,
• rozwiązać zadanie związane z wartością bezwzględną,
• obliczyć wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego 4 działania na liczbach całkowitych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z mnożeniem i dzieleniem liczb całkowitych.
VIII. Wyrażenia
algebraiczne i równania
• zbudować wyrażenie algebraiczne,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane z budowaniem wyrażeń algebraicznych,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z obliczaniem wartości wyrażeń algebraicznych,
• rozwiązać zadanie tekstowe związane
z prostymi przekształceniami algebraicznymi,
• zapisać zadanie w postaci równania,
• wskazać równanie, które nie ma rozwiązania,
• zapisać zadanie tekstowe za pomocą
równania i odgadnąć jego rozwiązanie,
• zapisać zadanie tekstowe za pomocą
równania i rozwiązać to równanie,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe za pomocą równania.
IX. Figury przestrzenne
• rozwiązać zadanie tekstowe dotyczące
budowania sześcianu z różnych siatek,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe
z zastosowaniem pól powierzchni
graniastosłupów prostych,
• kreślić siatki graniastosłupa prostego powstałego z podziału sześcianu na części,
• rozwiązać nietypowe zadanie tekstowe związane z objętością graniastosłupa prostego.
Wymagania na ocenę celującą (6). ( stosowanie znanych wiadomości i umiejętności w sytuacjach trudnych, nietypowych, złożonych).
MUZYKA - OGÓLNE ZASADY OBOWIĄZUJĄCE NA LEKCJACH MUZYKI:
Uczeń jest zobowiązany być obecnym na lekcji i aktywnie w niej uczestniczyć.
- Uczeń ma obowiązek posiadać potrzebne do lekcji pomoce naukowe, takie jak: podręcznik, zeszyt , śpiewnik,
- Uczeń powinien być przygotowany do zajęć i mieć odrobioną pracę domową.
- W przypadku nieobecności na lekcji uczeń jest zobowiązany do uzupełnienia braków wiedzy oraz zaległości w zeszycie przedmiotowym i śpiewniku.
- Usprawiedliwiona nieobecność ucznia na ostatniej lekcji automatycznie usprawiedliwia jego nieprzygotowanie do zajęć. Wyjątkiem jest udział w sprawdzianach i odpowiedziach ustnych (śpiew), które były zapowiedziane w trakcie jego obecności w szkole i obejmują jednostki tematyczne, na których uczeń był obecny.
- Uczniowie nieobecni na sprawdzianach kompleksowych mają prawo napisania go w ciągu dwóch tygodni, a w przypadku dłuższej nieobecności usprawiedliwionej, w terminie uzgodnionym przez nauczyciela.
- Nie ocenia się uczniów na najbliższych zajęciach po ich dłuższej (trwającej co najmniej dwa tygodnie) usprawiedliwionej nieobecności w szkole.
- Uczeń ma prawo być nieprzygotowany do zajęć dwa razy w semestrze. Nieprzygotowanie winno być zgłaszane na początku lekcji. Każde kolejne nieprzygotowanie w rezultacie oznacza ocenę niedostateczną.
Zgłoszone nieprzygotowanie do zajęć nie zwalnia od czynnego udziału w lekcji oraz nie wyklucza oceny za bieżącą pracę lekcyjną.
- Każdy uczeń ma prawo poprawy oceny ( 1, 2, 3), z zastrzeżeniem że poinformuje o tym nauczyciela i umówi się z nim na poprawę w terminie nie przekraczającym dwóch tygodni. Ocenę można poprawić tylko raz.
- Nauczyciel ma prawo dokonać sprawdzianu pisemnego, obejmującego materiał trzech lekcji lub materiał obejmujący więcej niż trzy lekcje, (sprawdzian kompleksowy) zrealizowanego w czasie całego semestru, informując wcześniej uczniów o terminie i zakresie materiału objętego sprawdzianem, z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem. W przypadku, gdy sprawdzian obejmuje wiadomości z ostatniej lekcji nauczyciel nie ma obowiązku informowania uczniów o zaplanowanym sprawdzianie.
- Nauczyciel ma obowiązek podać oceny ze sprawdzianu do wiadomości uczniów do dwóch tygodni od dnia jego napisania. Dopuszcza się przesunięcie terminu zwrotu prac pisemnych w sytuacjach losowych - o czas nieobecności nauczyciela oraz w okresach świąt, ferii.
- Każdy uczeń powinien otrzymać w ciągu semestru minimum pięć ocen. W uzasadnionych przypadkach (długotrwała usprawiedliwiona nieobecność ucznia) nauczyciel może odstąpić od tego wymogu).
CELE OCENIANIA UCZNIÓW:
1. Aktywizowanie do czynnego uczestnictwa w zajęciach.
2. Wzbudzanie pozytywnej motywacji do przedmiotu.
3. Mobilizowanie do samodzielnego wykonywania zadań i zdobywania wiedzy oraz umiejętności.
4. Realizacja grupowych zadań z zakresu percepcji muzyki.
5. Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w nauce
6. Udzielanie uczniowi pomocy w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju,
7. Motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce.
8. Dostarczenie rodzicom (prawnym opiekunom) i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach w nauce, zachowaniu oraz specjalnych uzdolnieniach
9. Udzielanie uczniowi pomocy w nauce poprzez przekazanie uczniowi informacji o tym, co zrobił dobrze i jak powinien dalej się uczyć;
10. Monitorowanie bieżącej pracy ucznia;
ZASADY I SPOSOBY OCENIANIA UCZNIÓW NA LEKCJACH MUZYKI
1. Ocenie podlegają następujące formy aktywności ucznia:
- Wypowiedź ustna,
- Ćwiczenia z zakresu realizowanego programu:
śpiew solo i w grupie,
realizacja ćwiczeń słuchowych, rytmicznych, melodycznych,
gra na instrumentach perkusyjnych i melodycznych, wykonanie akompaniamentu rytmicznego, wykonanie w zespole odpowiedniej partii instrumentalnej,
realizacja form muzyczno-ruchowych; ćwiczenia o charakterze choreograficznym,
umiejętność analitycznego słuchania muzyki w oparciu o poznane zasady muzyki, wiedzę z zakresu kultury muzycznej, a także w powiązaniu z innymi działaniami muzycznymi, np. ze śpiewem i grą na instrumentach;
- Kartkówka, jako forma odpowiedzi,
- Praca kontrolna (np. test wiedzy, praca klasowa),
- Aktywność i zaangażowanie na lekcji,
- Zadania domowe,
- Uzgodnione wcześniej samodzielne oraz zespołowe prace dodatkowe powiązane z realizowanym programem nauczania - wykonywane w trakcie lekcji lub w warunkach pozalekcyjnych (np. prezentacje, projekty, wykonanie pomocy dydaktycznych, przygotowywanie na lekcję materiałów na określony temat),
- Udział w szkolnych zajęciach pozalekcyjnych wymagających dużego zaangażowania muzycznego, występy na akademiach
- Zeszyt przedmiotowy, śpiewnik (kryteria: poprawność treści, systematyczność prowadzenia, czytelność i przejrzystość, staranność i estetyka).
2. Uczeń ma prawo do otrzymania bieżącej informacji na temat swoich postępów wraz ze wskazaniem kierunków poprawy.
3.Wszystkie oceny z pisemnych form sprawdzania wiadomości i umiejętności ucznia uzasadniane są ustnie lub pisemnie. Nauczyciel przekazuje uczniowi recenzję pracy zawierającą następujące treści:
- wyszczególnienie i docenienie dobrych elementów pracy ucznia,
- odnotowanie tego, co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy ze strony ucznia, aby uzupełnić braki w wiedzy oraz opanować wymagane umiejętności,
- przekazanie uczniowi wskazówek, w jaki sposób powinien poprawić pracę,
- wskazanie uczniowi sposobu w jaki powinien pracować dalej.
Sprawdzone i ocenione prace kontrolne i inne formy pisemnego sprawdzania wiadomości i umiejętności uczniów przedstawiane są do wglądu uczniom na zajęciach dydaktycznych. Oceny wpisywana jest do dziennika elektronicznego i zeszytu przedmiotowego.
4. Rodzice ( prawni opiekunowie) mają możliwość wglądu w pisemne prace swoich dzieci:
na zebraniach ogólnych;
w czasie konsultacji w wyznaczonych godzinach i dniach tygodnia;
podczas indywidualnych spotkań z nauczycielem;
5, Oceny z ustnych form sprawdzania wiedzy i umiejętności nauczyciel uzasadnia ustnie w obecności klasy,
wskazując dobrze opanowaną wiedzę lub sprawdzaną umiejętność, braki w nich oraz przekazuje zalecenia do poprawy.
6. Dokumentowanie oceniania, odbywa się poprzez zapisy w dzienniku elektronicznym i w zeszycie nutowym.
7. Na początku każdego roku szkolnego (do 15 września) uczniowie zostaną zapoznani z zasadami i kryteriami oceniania na lekcjach muzyki. Fakt ten jest odnotowany w dzienniku.
8. Ocenianie ma charakter cyfrowy w skali 1 – 6. Przy cyfrach dopuszcza się pisanie znaków „+”i „ -„. Inne stosowane w dzienniku symbole wspomagające nauczanie to: np. nieprzygotowanie - brak zeszytu, śpiewnika, podręcznika, pracy domowej bz,- brak zadania - informacja o niezaliczonym zadaniu bez konsekwencji obniżenia oceny jeżeli dziecko uzupełni brak w ciągu 2 tygodni, "bz" zostaje zamienione na stopień. jeżeli dziecko nie uzupełni braków i nie umówi się z nauczycielem, co do innego terminu, "bz" zostanie zamienione na ocenę niedostateczną (1).
9. Oceny ze wszystkich form aktywności muzycznej są równoważne.
10. Na ocenę końcowa (roczną) składają się oceny jakie otrzymał uczeń na okres I i II.
11.Ocena jest informacją, w jakim stopniu uczeń spełnił wymagania programowe postawione przez nauczyciela, nie jest karą ani nagrodą.
11. Przy ocenianiu ucznia ze śpiewu brane są pod uwagę indywidualne predyspozycje dziecka: jego możliwości słuchowo-głosowe, poczucie rytmu, dykcja, znajomość tekstu oraz prawidłowa postawa w czasie wykonywania utworu. Brak słuchu muzycznego czy poczucia rytmu nie dyskwalifikują dziecka w ocenie ze śpiewu.
OGÓLNE KRYTERIA STOPNI W KLASYFIKACJI OKRESOWEJ I ROCZNEJ
stopień celujący otrzymuje uczeń, który opanował treści i umiejętności wykraczające poza program danej klasy, czyli:
systematycznie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,
biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych w ramach programu danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe,
rozwiązuje zadania wykraczające poza program nauczania,
osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, zawodach sportowych i innych, kwalifikując się do finałów (w szkole i poza nią)
stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który opanował treści i umiejętności określone na poziomie wymagań dopełniającym, czyli:
opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania przedmiotu w danej klasie,
sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania,
potrafi zastosować posiadaną wiedzę i umiejętności do rozwiązania zadań problemów w nowych sytuacjach;
stopień dobry otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań rozszerzających, czyli:
poprawnie stosuje wiedzę i umiejętności,
rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań podstawowych, czyli:
opanował wiadomości i umiejętności stosunkowo łatwe, użyteczne w życiu codziennym i absolutnie niezbędne do kontynuowania nauki na wyższym poziomie
stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który opanował poziom wymagań koniecznych, czyli:
opanował wiadomości i umiejętności umożliwiające świadome korzystanie z lekcji,
rozwiązuje z pomocą nauczyciela podstawowe zadania teoretyczne i praktyczne;
stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który nie opanował poziomu wymagań koniecznych.
INFORMACJA ZWROTNA
Nauczyciel – uczeń:
- nauczyciel przekazuje uczniowi komentarz do każdej wystawionej oceny ( ustny lub pisemny)
- uczeń ma możliwość otrzymania dodatkowych wyjaśnień i uzasadnień do wystawionej oceny na prośbę własną lub prośbę rodziców
- nauczyciel motywuje uczniów do dalszej pracy
- oceny wpisywane są do dziennika elektronicznego i zeszytu nutowego.
Nauczyciel – rodzice. Z dziennika elektronicznego, podczas wywiadówek, indywidualnych konsultacji, rozmów interwencyjnych nauczyciel przekazuje rodzicom ( opiekunom):
- informacje o aktualnych postępach i rozwoju ucznia
- informacje o trudnościach i uzdolnieniach ucznia
- udziela wskazówek do pracy z uczniem
- rodzice są zobowiązani do podpisywania ocen i informacji w zeszycie przedmiotowym i monitorowania postępów w dzienniku elektronicznym.
PLASTYKA
PRZYRODA
RELIGIA - wymagania edukacyjne
- Zasady PSO
- Nauczyciel, na początku roku szkolnego, informuje uczniów i rodziców (opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych z katechezy wynikających z realizowanego programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów.
- Uczeń jest zobowiązany do noszenia zeszytu, ćwiczeń i katechizmu przedmiotowego oraz do systematycznego odrabiania prac domowych.
- Sprawdziany są raz w semestrze i zapowiadane z tygodniowym wyprzedzeniem. Są obowiązkowe, jeśli uczeń w tym czasie był nieobecny na lekcji, powinien uczynić to w terminie późniejszym, uzgodnionym z nauczycielem.
- Uczeń ma prawo być nieprzygotowany do lekcji bez podania przyczyny dwa razy w semestrze, o ile zgłosi ten fakt przed lekcją, to nie ponosi żadnych konsekwencji (oprócz znaku -). Nie dotyczy to jednak lekcji, na których nauczyciel zaplanował sprawdzian.
- W przypadku wystąpienia poważnych przyczyn losowych, które przeszkodziły w przygotowaniu się ucznia do lekcji, również nie ponosi żadnych konsekwencji, jeżeli są one potwierdzone pisemnie lub ustnie przez rodzica (opiekuna) przed lekcją.
- Brak pracy domowej, zeszytu lub ćwiczeń odnotowuje się znakiem (-). Drugi równa się ocenie niedostatecznej.
- Jeśli uczeń ma trudności w opanowaniu materiału, ma prawo do pomocy ze strony nauczyciela lub innego ucznia. Warunkiem jest aktywna obecność na lekcjach lub usprawiedliwiona dłuższa nieobecność.
- Uczeń, który wylosował „szczęśliwy numerek” zwolniony jest z odpowiedzi, jednak nie dotyczy to zapowiadanych sprawdzianów i kartkówek. Jeśli kartkówka była niezapowiadana, wówczas uczeń pisze pracę, ale ocena wpisywana jest do dziennika za jego zgodą. Przy braku takiej zgody nauczyciel wpisuje do dziennika literkę „N”.
- Każda ocena jest jawna i wystawiana według ustalonych kryteriów.
- O ocenie niedostatecznej semestralnej czy rocznej uczeń informowany jest ustnie, a jego rodzice (opiekunowie) w formie pisemnej na miesiąc przed radą pedagogiczną klasyfikacyjną. Za pisemne poinformowanie rodzica (opiekuna) odpowiada wychowawca.
- Na 7 dni przed posiedzeniem klasyfikacyjnym rady pedagogicznej uczniowie są informowani o przewidywanych ocenach rocznych, czy semestralnych.
- Kryteria odpowiadające poszczególnym semestralnym i rocznym stopniom szkolnym zgodne są z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
III Obszary podlegające ocenianiu na katechezie w klasach 0-III:
- Krótkie wypowiedzi ustne.
- Prowadzenie zeszytu przedmiotowego lub zeszytu ćwiczeń.
- Prace domowe.
- Aktywność ucznia na lekcji.
- Śpiew poznanych pieśni, mówienie modlitw.
- Znajomość podstawowych wiadomości katechizmowych.
- Przygotowanie rozważań nabożeństw, przygotowanie liturgii, udział w konkursach, przedstawieniach.
IV Obszary podlegające ocenianiu na katechezie w klasach IV –VIII:
1. Prace pisemne (sprawdziany, testy).
2. Wypowiedzi ustne.
3. Prowadzenie zeszytu przedmiotowego lub zeszytu ćwiczeń.
4. Aktywność ucznia na lekcji i współpraca w zespole.
5. Umiejętność odczytywania parametrów biblijnych.
6. Pilność, systematyczność, postawa, umiejętności.
7. Rozwijanie postawy religijnej (udział w jasełkach, konkursach religijnych, przygotowanie adoracji, rekolekcji, nabożeństw, działalność w grupach parafialnych
dla dzieci, młodzieży).Uczeń ma obowiązek:
- Prowadzić zeszyt przedmiotowy lub zeszyt ćwiczeń.
- Zaliczyć wszystkie sprawdziany i testy.
- W razie nieobecności na sprawdzianie lub teście zaliczyć pracę w ciągu 2 tygodni
od dnia powrotu do szkoły. - Poprawić ocenę niedostateczną w ciągu tygodnia od otrzymania wyników.
Nauczyciel ma obowiązek:
- Powiadomić ucznia o teście wiadomości i umiejętności na 1 tydzień przed terminem.
- Sprawdzić prace pisemne w ciągu 2 tygodni, z wynikami testu zapoznać rodziców
w czasie konsultacji. - Udzielać informacji rodzicom i uczniom na temat prac pisemnych.
- Kilkakrotnie sprawdzić umiejętności ucznia kl. II.
- W klasach IV –VIII sprawdzić umiejętność odczytywania parametrów biblijnych.
Uczeń za:
- Dodatkowe prace typu: projekty, albumy, kartki świąteczne, samodzielnie wykonane różańce, stroiki świąteczne, lampiony, szopki może uzyskać dodatkowe oceny
(od dobrej do celującej po wcześniejszym uzgodnieniu z nauczycielem). - Za zajęcie I, II, III miejsca lub wyróżnienia w konkursach religijnych otrzymuje ocenę celującą.
- Za bardzo dobre wyniki nauczania, zajęcie najwyższych miejsc, wyróżnień
w konkursach biblijnych na etapie dekanalnym, diecezjalnym, ogólnopolskim otrzymuje ocenę celującą na koniec semestru (roku szkolnego).
Nauczyciel dostosowuje wymagania do indywidualnych możliwości ucznia, uwzględniając przy tym rodzaj dysfunkcji:
W przypadku dysortografii
- Błędy ortograficzne nie mają wpływu na ocenę pracy pisemnej
W przypadku dysgrafii:
- Nie ocenia się estetyki pisma w zeszycie przedmiotowym lub w zeszycie ćwiczeń oraz na testach i kartkówkach.
- Uczeń ma prawo przeczytać nauczycielowi treść pracy pisemnej, gdy ten ma trudności z jej odczytaniem.
W przypadku dysleksji:
- Zachęcanie uczniów do czytania krótkich tekstów.
- Wydłużanie czasu pracy.
- Ograniczenie ilości wykonywanych w czasie zajęć ćwiczeń.
Oceny cząstkowe stanowią o śródrocznej i końcoworocznej ocenie ucznia. Powiadamianie rodziców o ocenach ich dzieci odbywa się zgodnie z przyjętymi zasadami w WSO.
- Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów.
Poziom podstawowy
Na ocenę dopuszczającą uczeń:
- Opanował konieczne pojęcia religijne.
- Prowadzi zeszyt, lecz nieestetycznie i nieczytelnie, brak notatek z lekcji.
- Przy pomocy nauczyciela udziela odpowiedzi na postawione pytania.
- Prezentuje mało zadawalający poziom postawy i umiejętności.
- Wykonuje jedynie część wyznaczonej pracy.
- Czasem angażuje się w pracę grupy.
Na ocenę dostateczną uczeń:
- Przychodzi przygotowany do zajęć.
- Prowadzi zeszyt przedmiotowy z uchybieniami w estetyce i czytelności.
- Notatki zawierają braki.
- Opanował łatwe, całkowicie niezbędne wiadomości, umiejętności.
- Udziela odpowiedzi bez własnych przemyśleń.
- Czasem angażuje się w pracę grupy.
Poziom ponadpodstawowy:
Na ocenę dobrą uczeń:
- Prowadzi kompletne notatki.
- Samodzielnie udziela odpowiedzi( nie wyczerpuje poruszonego zagadnienia).
- Angażuje się w daną jednostkę lekcyjną.
- Zajmuje właściwą postawę podczas modlitwy.
- Opanował materiał programowy z religii
- Konsekwentnie wykonuje zadaną pracę, stara się być aktywnym na lekcji.
Na ocenę bardzo dobrą uczeń:
- Wzorowo prowadzi zeszyt i odrabia prace domowe.
- Prezentuje wiedzę wypowiadając się swobodnie i wyczerpująco.
- W poruszanych tematach dostrzega związki między faktami, potrafi wyciągnąć wnioski, dokonać całościowej oceny poruszanego zagadnienia.
- Odznacza się dużą aktywnością na lekcji.
- Umie współpracować w grupie.
- Dyskutuje a nie kłóci się podczas poszukiwania rozwiązań zleconych zadań.
Na ocenę celującą uczeń:
- Postępowanie nie budzi żadnych zastrzeżeń.
- Wzorowo prowadzi zeszyt.
- Jego pilność, systematyczność, zainteresowanie, stosunek do przedmiotu nie budzi żadnych zastrzeżeń.
- Wyczerpująco wypowiada się na temat poruszanego zagadnienia, wykazuje się wiadomościami wykraczającymi poza program religii.
- Uczestniczy w konkursach religijnych, zajmuje czołowe miejsca.
- Angażuje się w przygotowanie jasełek, misteriów, rozważań, nabożeństw, adoracji.
- Angażuje się w dodatkowe prace typu: wykonanie szopki, różańca, akcje charytatywne.
- Poprawa oceny.
- W przypadku otrzymania ze sprawdzianu oceny niedostatecznej, uczeń ma prawo do jednorazowej jej poprawy, przy czym w dzienniku zachowane są dwie oceny. Poprawiona ocena otoczona jest kółkiem obok niej wpisana jest nowa ocena.
- W przypadku otrzymania z odpowiedzi ustnej lub kartkówki oceny niedostatecznej uczeń ma prawo do jej poprawienia w terminie uzgodnionym z nauczycielem. Poprawiona ocena otoczona jest kółkiem obok niej wpisana jest nowa ocena.
VII. Przewidywane osiągnięcia uczniów
1. Poznanie Chrystusa i Jego nauki oraz budowanie z Nim głębszej więzi.
2. Opanowanie wiedzy i umiejętności określonych w programie nauczania katechezy na poszczególnych poziomach zgodnie z systemem oceniania.
3. Umiejętność odczytania przesłania poznanych fragmentów biblijnych;
- Znajomość omawianych symboli wiary;
- Znajomość religijnych korzeni wybranych elementów kultury polskiej;
- Znajomość okresów liturgicznych i rozumienie ich w kontekście biblijnym i życia chrześcijańskiego;
- Znajomość symboliki liturgicznej;
- Aktywne uczestnictwo w Eucharystii;
- Znajomość istoty sakramentów;
- Zastosowanie wskazań prawa Bożego w konkretnych sytuacjach życiowych;
- Umiejętność kształtowania własnego sumienia, osobowości, charakteru w oparciu o prawo Boże;
- Analiza poglądów i postaw własnych i innych ludzi;
- Znajomość sposobów i rodzajów modlitwy oraz biblijnych wzorów modlitwy;
- Umiejętność samodzielnego formułowania modlitw;
- Postawa uznania błędu, przeproszenia, dziękczynienia, uwielbienia;
- Znajomość biblijnych przykładów odpowiedzi na Boże wezwanie.
- Umiejętność rozwiązywania trudnych sytuacji w duchu chrześcijańskim;
- Umiejętność reagowania na niewłaściwe zachowania;
- Odczytywanie własnych zadań we wspólnocie: rodzinnej, kościelnej, koleżeńskiej, szkolnej;
- Zaangażowanie w różne formy apostolstwa i wolontariatu;
- Umiejętność wyrażania własnych opinii;
- Postawa akceptacji i tolerancji.
TECHNIKA
WOS - Przedmiotowy system oceniania z wiedzy o społeczeństwie
Uczeń może otrzymać wymienione poniżej oceny po spełnieniu określonych wymagań :
celujący (6) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę
+ bardzo dobry oraz potrafi dokonać porównania teorii z praktyką i wyciągać prawidłowe wnioski, swobodnie i poprawnie posługuje się powszechnie stosowaną terminologią fachową przy omawianiu zjawisk i procesów społeczno-politycznych, samodzielnie je interpretuje, ocenia i uzasadnia, co wykracza poza program nauczania
+ bardzo dobry ( +5) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę bardzo dobry oraz systematycznie wzbogaca swą wiedzę przez oglądanie programów publicystycznych, czytanie prasy, wykazuje się samodzielnymi inicjatywami rozwiązania konkretnych problemów, potrafi udowodnić swoje zdanie używając odpowiedniej argumentacji
bardzo dobry (5) - otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę
+ dobry oraz korzysta z różnych źródeł informacji(prasa, radio, telewizja, Internet)w celu poszerzenia wiedzy zdobytej w szkole, potrafi samodzielnie oceniać fakty i zdarzenia bieżącej rzeczywistości społeczno- politycznej, umiejętnie stosuje posiadaną wiedzę w wypowiedziach i działaniach praktycznych, samodzielnie potrafi interpretować wykresy, dane statystyczne, mapy i różne środki poglądowe, chce i próbuje dokonać konfrontacji teorii z praktyką, choć wyciągnięte wnioski nie zawsze są prawidłowe
+ dobry( 4) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę dobry oraz korzysta z różnych źródeł informacji, umiejętnie stosuje posiadaną wiedzę w działaniach praktycznych, potrafi samodzielnie oceniać fakty i zdarzenia
dobry(4) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę dostateczny oraz wykazuje się szczegółową wiedzą pochodzącą ze źródeł podstawowych (podręcznik i lekcja), rozumie związki przyczynowo –skutkowe występujące w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym na podstawie wiedzy podręcznikowej
+ dostateczny(+3) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę dostateczny oraz wykazuje się szczegółową wiedzą pochodzącą ze podstawowych źródeł podstawowych, systematycznie prowadzi zeszyt przedmiotowy, rozumie związki przyczynowo-skutkowe występujące w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym
dostateczny(3) – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe, wykazuje ogólną orientację w treści zagadnień opracowywanych na lekcji, rozumie treści wyjaśnianych pojęć i na ogół poprawnie używa ich w wypowiedziach, próbuje samodzielnie wyciągać wnioski z dyskusji, ma w zeszycie przedmiotowym zapisane treści z lekcji, wykonane ćwiczenia i prace domowe
+ dopuszczający – otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania i kryteria przyjęte na ocenę dopuszczający oraz potrafi pod kierunkiem nauczyciela skorzystać z podstawowych źródeł informacji, w czasie lekcji wykazuje się aktywnością w stopniu zadawalającym
dopuszczający(2) - otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania nieco poniżej wymagań podstawowych oraz omawiane treści i pojęcia, ćwiczone bądź dyskutowane na lekcjach, przyswoił sobie w stopniu niewystarczającym i nie jest w stanie z tego powodu samodzielnie pracować i aktywnie uczestniczyć w zajęciach, ma istotne luki w zeszycie przedmiotowym w zapisach lekcji i pracach domowych
niedostateczny(1) – otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczający, nawet przy pomocy nauczyciela nie potrafi wykonać prostych poleceń wymagających zastosowania podstawowych umiejętności, braki wiedzy są na tyle duże, że nie rokują one nadziei na ich usunięcie nawet przy pomocy nauczyciela
WYCHOWANIE FIZYCZNE - I. ZAŁOŻENIA WSTĘPNE:
1. Przygotowanie do zajęć
Uczeń powinien być przygotowany do każdych zajęć wychowania fizycznego, dopuszcza się trzy nieprzygotowania w ciągu semestru, każde następne wiąże się z otrzymaniem oceny niedostatecznej.
Uczeń jest przygotowany gdy posiada:
- strój sportowy określony przez nauczyciela prowadzącego zajęcia, (biała koszulka, czarne spodenki do kolana)
- miękkie, sportowe obuwie zmienne,
- spięte włosy i biżuterię nie zagrażającą bezpieczeństwu podczas wykonywania ćwiczeń.
2. Ocenianie ma na celu obserwowanie rozwoju ucznia i odbywa się na podstawie:
- aktywności, zaangażowania i postępów ucznia,
- posiadanych umiejętności i wiadomości z zakresu dyscyplin sportowych objętych programem nauczania i organizacją zajęć rekreacyjno-sportowych,
- poziomu sprawności motorycznej,
- stosunku do przedmiotu,
- udziału w nieobowiązkowych, pozalekcyjnych zajęciach rekreacyjno-sportowych,
- reprezentowania szkoły w zawodach,
- uczeń ma możliwość poprawy oceny ze sprawdzianu w terminie wyznaczonym przez nauczyciela, (3 tygodnie)
3. Zwolnienia z zajęć wychowania fizycznego:
- od rodzica, opiekuna prawnego lub lekarza:
- zwolnienie lekarskie za okres dłuższy niż 3 miesiące należy uzupełnić wnioskiem do Dyrektora Szkoły o zwolnienie z przedmiotu. Wówczas zamiast oceny w dokumentacji przebiegu nauczania zaistnieje sformułowanie „zwolniony”.
4. Dokumentowanie osiągnięć edukacyjnych:
- o osiąganych wynikach i ocenach uczeń informowany jest na bieżąco przez nauczyciela wychowania fizycznego
- oceny zapisywane są na bieżąco w dzienniku nauczyciela wychowania fizycznego oraz w dzienniku lekcyjnym
- o ewentualnych problemach ucznia rodzic informowany jest pisemnie przez nauczyciela wychowania fizycznego lub przez wychowawcę
II. NARZĘDZIA POMIARU POZIOMU OSIĄGNIĘĆ UCZNIA:
1. Sprawdzian umiejętności – ocena poprawności wykonania.
2. Sprawdzian motoryczności – próby i testy sprawności fizycznej.
3. Sprawdzian wiadomości – w działaniu praktycznym ( prowadzenie rozgrzewki ), praca pisemna.
4. Stosunek do przedmiotu – obserwacja.
III. KRYTERIA OCENIANIA
Wymagania programowe są zawarte w planach wynikowych nauczyciela wychowania fizycznego.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje wybitny poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej znacznie wykraczający poza program nauczania.
- Jest aktywny podczas lekcji, bardzo chętnie i z zaangażowaniem wykonuje polecenia nauczyciela, a także samodzielnie doskonali swoje umiejętności i sprawność koordynacyjno-ruchową.
- Swoją postawą społeczną i stosunkiem do przedmiotu nie budzi zastrzeżeń. Jest zdyscyplinowany, koleżeński, posiada prawidłowe nawyki higieniczno - zdrowotne, zawsze posiada właściwy ubiór na lekcji WF.
- Szanuje i dba o szkolny sprzęt sportowy i potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Wykazuje się bardzo dobrą znajomością przepisów i wiadomości w zakresie dyscyplin sportowych objętych programem nauczania.
- Aktywnie bierze udział w pozalekcyjnych i pozaszkolnych zajęciach sportowo - rekreacyjnych, godnie reprezentuje szkołę w międzyszkolnych zawodach sportowych. ( gminnych, powiatowych, rejonowych, wojewódzkich)
- Potrafi dokonać samooceny i samokontroli rozwoju fizycznego.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje wysoki poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej w pełnym zakresie przewidzianym programem nauczania.
- Jest aktywny podczas lekcji, chętnie i z zaangażowaniem wykonuje polecenia nauczyciela, w miarę możliwości samodzielnie doskonali swoje umiejętności i sprawność koordynacyjno-ruchową.
- Swoją postawą społeczną i stosunkiem do przedmiotu nie budzi zastrzeżeń. Jest zdyscyplinowany, koleżeński, posiada prawidłowe nawyki higieniczno - zdrowotne, zawsze posiada właściwy ubiór na lekcji WF.
- Szanuje i dba o szkolny sprzęt sportowy i potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Wykazuje się dobrą znajomością przepisów gier sportowych i umiejętnością pomocy przy ich organizacji.
- Aktywnie bierze udział w pozalekcyjnych i pozaszkolnych zajęciach sportowo - rekreacyjnych.
- Potrafi dokonać samooceny i samokontroli rozwoju fizycznego.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje dobry poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej w zakresie przewidzianym programem nauczania.
- Jest aktywny podczas lekcji, wykonuje polecenia nauczyciela, stara się samodzielnie doskonalić swoje umiejętności i sprawność koordynacyjno-ruchową.
- Swoją postawą społeczną i stosunkiem do przedmiotu nie budzi większych zastrzeżeń. Jest zdyscyplinowany, koleżeński, posiada prawidłowe nawyki higieniczno - zdrowotne, zawsze posiada właściwy ubiór na lekcji WF.
- Szanuje i dba o szkolny sprzęt sportowy, nie zawsze potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Wykazuje się dobrą znajomością przepisów gier sportowych i umiejętnością pomocy przy ich organizacji.
- Sporadycznie bierze udział w pozalekcyjnych i pozaszkolnych zajęciach sportowo - rekreacyjnych.
- Potrafi dokonać samooceny i samokontroli rozwoju fizycznego.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje słaby poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej w zakresie poniżej wymagań przewidzianych programem nauczania.
- Nie wykazuje się aktywnością podczas lekcji, niechętnie wykonuje polecenia nauczyciela, nie wykazuje starań w kierunku samodzielnego doskonalenia swoich umiejętności i sprawności koordynacyjno-ruchowej.
- Jego postawa społeczna i stosunek do przedmiotu budzi pewne zastrzeżenia. Jest mało zdyscyplinowany, jego nawyki higieniczno - zdrowotne przedstawiają pewne braki, nie zawsze posiada właściwy ubiór na lekcji WF.
- Szanuje szkolny sprzęt sportowy, lecz nie potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Wykazuje się słabą znajomością przepisów gier sportowych i umiejętnością pomocy przy ich organizacji.
- Nie uczestniczy w pozalekcyjnych i pozaszkolnych zajęciach sportowo - rekreacyjnych.
- Nie potrafi dokonać samooceny i samokontroli rozwoju fizycznego.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje bardzo słaby poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej w dużo niższym zakresie niż przewiduje to program nauczania.
- Nie wykazuje się aktywnością podczas lekcji, z dużym oporem wykonuje polecenia nauczyciela, nie widzi potrzeby samodzielnego doskonalenia swoich umiejętności i sprawności koordynacyjno-ruchowej.
- Jego postawa społeczna i stosunek do przedmiotu budzi wiele zastrzeżeń. Jest niezdyscyplinowany, wykazuje duże braki prawidłowych nawyków higieniczno - zdrowotnych, bardzo często nie posiada właściwego ubioru na lekcji WF.
- Nie szanuje szkolnego sprzętu sportowego, nie potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Nie zna przepisów gier sportowych i nie potrafi pomóc przy organizacji zawodów sportowych.
- Nie uczestniczy w żadnych dodatkowych formach aktywności ruchowej w szkole.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
- Prezentuje bardzo słaby poziom umiejętności i rozwoju sprawności koordynacyjno-kondycyjnej w zakresie uniemożliwiającym realizację programu nauczania.
- Nie przejawia żadnej aktywności podczas lekcji, nie wykonuje poleceń nauczyciela, nie widzi potrzeby samodzielnego doskonalenia swoich umiejętności i sprawności koordynacyjno-ruchowej.
- Jego postawa społeczna i stosunek do przedmiotu budzi wiele zastrzeżeń. Jest niezdyscyplinowany, nie posiada prawidłowych nawyków higieniczno - zdrowotnych, regularnie nie posiada właściwego ubioru na lekcji WF.
- Niszczy szkolny sprzęt sportowy, nie potrafi wykorzystywać go zgodnie z przeznaczeniem.
- Nie zna przepisów gier sportowych i nie potrafi pomóc przy organizacji zawodów sportowych.
- Nie uczestniczy w żadnych dodatkowych formach aktywności ruchowej w szkole.