• JĘZYK ANGIELSKI
      • JĘZYK ANGIELSKI

      • 17.03.2019 19:03
      • HOW ARE YOU?
      • Czasowniki angielskie

        Czasownik jest najważniejszą częścią mowy w języku angielskim. Nawet najkrótsze zdanie zawiera czasownik. Możliwe jest nawet utworzenie zdania składającego się tylko z jednego słowa - właśnie czasownika, na przykład: STOP!

        Najogólniej mówiąc, czasowniki określają "akcję", "robienie" czegoś, na przykład: go, fight, write lub opisują pewien stan. Takie czasowniki to na przykład: be, seem, exist.

        Czasownik zawsze ma określony podmiot - czyli określone jest kto lub co wykonuje daną czynność lub jest w danym stanie. Na przykład w zdaniu: Mary likescats. podmiotem zdania jest Mary, a czynność wykonywaną przez podmiot opisuje czasownik like - lubić.

        Kolejną cechą czasowników angielskich jest to, że prawie zawsze zmieniają formę, inaczej niż np. rzeczowniki, przymiotniki czy przysłówki, które zawsze wyglądają tak samo (chociaż rzeczownik może mieć liczbę pojedynczą i mnogą, których pisownia się różni). Na przykład czasownik work – pracować ma następujące formy: to work, work, works, worked, working.

        bezokolicznik

        Ta podstawowa, bezosobowa forma czasownika, którą znajdziemy w słowniku, to bezokolicznik (infinitive). Po polsku bezokolicznik ma końcówki -ć, -c jak na przykład w wyrazach: biec, spać, jeść, uciec. Po angielsku będzie on czasem poprzedzony słówkiem 'to' - to run, to sleep, to eat, to fly. Te czasowniki to tak zwane czasowniki główne - przekazujące bezpośrednią informację o stanie lub czynnościach podmiotu.

        czasowniki modalne

        Oprócz tego istnieje w języku angielskim grupa czasowników, tak zwanych czasowników modalnych, które zachowują się nieco inaczej niż czasowniki podstawowe. Na początek należy zapamiętać, że są to czasowniki, które są samodzielne - nie potrzebują operatorów, żeby utworzyć pytania czy przeczenia, są nieodmienne - bez względu na to, w której pojawiają się osobie, nie przyjmują żadnych końcówek, wreszcie - nie stawia się przed nimi 'to' w bezokoliczniku. Są to na przykład: may, can, should, would.

        czasowniki pomocnicze

        I ostatnia grupa czasowników - tzw. auxiliaryverbs - czyli czasowniki pomocnicze. To takie słówka, które funkcjonują jako operatory. Nic nie znaczą, chociaż ich formy są identyczne jak czasowników głównych. Ich funkcją jest jedynie 'ustawienie' czasu w zdaniu, umożliwienie utworzenia przeczenia lub pytania. Te słówka to: have/has/had w czasach Perfect, do/does w czasie Present Simple i did w czasie Past Simple, oraz wszystkie formy czasownika 'to be' w czasach Continuous - am/is/are/was/were.

        regularne i nieregularne

        Czasowniki angielskie mogą, oprócz tego, dzielić się jeszcze na regularne i nieregularne.

        Z czasownikami regularnymi sprawa jest prosta. W drugiej i trzeciej formie dodajemy po prostu końcówkę -ed i gotowe:work, »worked, look»looked, like»liked, kiss»kissed, help»helped

        work

        »

        worked

        look

        »

        looked

        like

        »

        liked

        kiss

        »

        kissed

        help

        »

        helped

        Niestety jest też zła wiadomość - na czasowniki nieregularne nie ma metody - trzeba ich się po prostu nauczyć na pamięć. Oto kilka przykładów:

        I forma

        II forma

        III forma

         

        be

        was

        been

        być

        do

        did

        done

        robić

        read

        read

        read

        czytać

        bring

        brought

        brought

        przynosić

        see

        saw

        seen

        widzieć

         

        Rzeczownik w języku angielskim

         

        Rzeczownik, podobnie jak w języku polskim, określa osoby, miejsca lub przedmioty. Dobra wiadomość - od polskiego rzeczownika angielski różni się tym, że się absolutnie przez nic nie odmienia.

        I have a dog. My dog likes to run. I run with my dog. I willtellyouabout my dog.

        Poza tym angielskie rzeczowniki nie mają rodzaju - w wielu językach jest to rzecz, która niezwykle daje się we znaki wszystkim uczącym się - zwłaszcza jeśli na dodatek w naszym języku dany rzeczownik jest innego rodzaju, niż w tym, którego się uczymy.

        Rzeczowniki można podzielić na konkretne (takie, których można dotknąć, zobaczyć)

        telephone,telefon-dog,pies-street,ulica-John,John-tree,drzewo-car,samochód-spoon,łyżka

        lub abstrakcyjne (czyli takie, które określają jakieś koncepcje lub stany, i których nie można zobaczyć lub dotknąć)

        love,miłość

        time,czas

        anger,złość

        happiness,szczęście

        W zdaniu rzeczownik może pojawić się w kilku funkcjach:

        1. przed czasownikiem - jako podmiot, czyli sprawca czynności określanej przez czasownik

        The car moves fast.

        Samochód szybko się porusza.

        2. po czasowniku - jako dopełnienie

        They (can) see the tower.

        Oni widzą wieżę.

        3. po przyimkach

        We drive to work.

        Jeździmy do pracy.

        She keep sherthings in the drawer.

        Ona trzyma swoje rzeczy w szufladzie.

        Dopełniacz saksoński w języku angielskim
         

         Teraz czas ujawnić jedyny przypadek, jaki się w angielskim zachował, a mianowicie - dopełniacz. Odpowiada on na pytania kogo? czego? Po angielsku w zasadzie należałoby to pytanie zawęzić do: Do kogo/ do czego to należy?

        Dopełniacz wygląda dość nędznie, ale za to znany jest na każdym kontynencie, bo reklamę zrobił mu sam...

        McDonald's

        Tak, tak, chodzi o to małe 's z apostrofem doklejone na końcu. Czyli słynne McDonald's znaczy ni mniej ni więcej tylko restauracja kogo? - McDonalda. Słowo restauracja jest omijane bo i tak wiadomo, o co chodzi.

        Kilka innych przykładów użycia dopełniacza w języku angielskim:

        cat'smilk,mleko kota

        Tom's car,samochód Toma

        brother'sroom,pokój brata

        friend'sbook,książka przyjaciela

        Należy zwrócić uwagę, że po angielsku zmieniona jest kolejność wyrazów - najpierw podajemy informację kto coś ma, a dopiero potem co to jest.

        A co dzieje się w przypadku, gdy nasz rzeczownik jest w liczbie mnogiej? I jedno 's' już tkwi na końcu wyrazu? Dodać drugie? Nie, w takim przypadku wystarczy dodać sam.... apostrof.

        cats' milk,mleko kotów

        brothers' room,pokój braci

        brothers' rooms,pokoje braci

        friends' book,książka przyjaciół

        friends' books,książki przyjaciół

        Niektóre rzeczowniki tworzą liczbę mnogą w sposób nieregularny. Wtedy dopełniacz tworzymy tak samo, jak w przypadku rzeczowników w licznie pojedynczej:

        children's toys

        zabawki dzieci

        people'sproblems

        problemy ludzi

        Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne w języku angielskim

        Angielskie rzeczowniki dzielą się na policzalne (countable) i niepoliczalne (uncountable).

        Do rzeczowników policzalnych zaliczymy takie, które można wyszczególnić jako pojedyncze przedmioty w większej ilości i je policzyć, np.

        anapple,jabłko

        a shell

        muszelka

        a book

        książka

        Każdą z tych rzeczy można bez problemu wziąć do ręki lub ułożyć w rządku.

        Rzeczowniki niepoliczalne są nieco bardziej skomplikowane, chociaż w sumie bardzo logiczne. Zaliczamy do nich te wszystkie przedmioty lub pojęcia, których nie da się zmierzyć bez pomocy innych przedmiotów. Brzmi trochę pokrętnie, prawda? A wystarczy wyobrazić sobie... wodę. Nie da się jej wziąć bezpośrednio do ręki, licząc na dodatek, że się gdzieś ją doniesie. Żeby to zrobić potrzebujemy na przykład szklanki lub butelki, która posłuży jako pojemnik lub miarka ilości. Do rzeczowników niepoliczalnych zaliczymy więc:

        water,woda

        milk,mleko

        wine,wino

        petrol,benzyna

        juice,sok

        rzeczy, które trzeba odmierzać łyżeczką, pakować w torebki, słoiki lub tubki:

        sugar

        cukier

        flour

        mąka

        honey

        miód

        jam

        dżem

        toothpaste

        pasta do zębów

        i oczywiście rzeczowniki abstrakcyjne takie jak:

        love

        miłość

        time

        czas

        happiness

        szczęście

        Jedną z zasad angielskiego gentlemana jest, że o pieniądzach się nie rozmawia, nie wspominając o ich liczeniu... Zapewne dlatego rzeczownik

        money

        pieniądze

        znalazł się w grupie rzeczowników niepoliczalnych w języku angielskim.

        Decyzja, czy dany rzeczownik należy do grupy policzalnych, czy też niepoliczalnych, pociąga za sobą szereg kolejnych wyborów, których należy dokonać.

        1. Tylko przy rzeczownikach policzalnych wystąpią rodzajniki a/an
        2. W zależności od tego, czy rzeczownik jest policzalny, czy też nie, zadać musimy różne pytania o ten rzeczownik
        3. Różne słówka będą nam określały ilości rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych.

        O rzeczowniki policzalne pytamy się:

        How MANY friendshaveyougot?

        Ilu masz przyjaciół?

        How MANY toys do you want?

        Ile zabawek chcesz?

        O rzeczowniki niepoliczalne pytamy się:

        How MUCH sugar do you want?

        Ile cukru chcesz?

        How MUCH time do youneed?

        Ile czasu potrzebujesz?

        CZASOWNIKI NIEREGULARNE

        I forma
        bezokolicznik (infinitive)
        II forma
        (past tense)
        III forma
        (past participle)
        Tłumaczenie  
        playbe (am/is/are) was, were been być  
        playbecome became become stawać się, zostawać kimś/czymś  
        playbegin began begun zaczynać  
        playbreak broke broken łamać, pękać, rozbić, tłuc  
        playbring brought brought przynosić, przyprowadzić  
        playbuild built built budować  
        playbuy bought bought kupować  
        playcatch caught caught łapać  
        playchoose chose chosen wybierać  
        playcome came come przyjść, przyjechać
      • Wróć do listy artykułów
  • Galeria zdjęć

      brak danych